 |
| Αν πρόκειται οι χώρες να χάσουν την ελευθερία τους, τότε καλύτερα να αποχωρήσουν από την ΕΕ- (που ούτως ή άλλως δεν τους προσφέρει καμία ασφάλεια από τους εχθρούς τους). Α.Γ |
Τα τελεσίγραφα έχουν καταστεί κάτι το φυσιολογικό, έχουν γίνει όργανο επιβολής αποφάσεων που λαμβάνονται από έναν στενό κύκλο στις Βρυξέλλες, που κανείς δεν επέλεξε ποτέ, και ίσως αποτελούν μέρος των αναφερόμενων «ευρωπαϊκών αξιών».
Ο Πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο και ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς μεταβαίνουν στη Μόσχα για να παραστούν στον εορτασμό της Ημέρας της Νίκης . Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να τους αποτρέψει, με εκβιασμό: αν πάτε στη Μόσχα, θα... τιμωρηθείτε αυστηρά.
Η επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ ...Κά-ρ-για Κάλλας δήλωσε μετά τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στις 14 Απριλίου ότι οποιαδήποτε συμμετοχή στην παρέλαση της 9ης Μαΐου στη Μόσχα δεν θα ληφθεί σοβαρά υπόψη στις Βρυξέλλες, «δεδομένου ότι η Ρωσία διεξάγει μεγάλο πόλεμο στην Ευρώπη».
Μίλησε και η Υπουργός Εξωτερικών της Λετονίας, Μπάιμπα Μπραζέ, η οποία υπενθύμισε στα μέλη της ΕΕ τις κατευθυντήριες γραμμές που εκδόθηκαν στις Βρυξέλλες, στις οποίες αναφέρονται και οι υποψήφιες για ένταξη χώρες, στις οποίες υποστηρίζεται ότι η συμμετοχή στην Παρέλαση της Νίκης «δεν συνάδει με τις αξίες της ΕΕ». Στο πλαίσιο αυτό, η Μπραζέ ανέφερε επίσης κυρώσεις.
Αυτές εντάσσονται στις ευρωπαϊκές αξίες;
Αποκλεισμός της ευρωπαϊκής πορείας της Σερβίας
Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών της Εσθονίας ήταν ακόμη πιο σαφής όταν δήλωσε ότι η Σερβία πρέπει να καταλάβει ότι «ορισμένες αποφάσεις έχουν το τίμημά τους». Συνέπεια αυτού θα μπορούσε να είναι ο αποκλεισμός της Σερβίας από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Όλα είναι πολύ άσχημα για ολόκληρη την ΕΕ, αλλά οι ευρωκράτες στις Βρυξέλλες απλά δεν το βλέπουν ή δεν θέλουν να το δουν.
Στην ΕΕ, ο εκβιασμός και οι απειλές έχουν γίνει αρκετά φυσιολογικοί. Έχουν γίνει όργανο επιβολής αποφάσεων που λαμβάνονται από έναν στενό κύκλο στις Βρυξέλλες, που κανείς δεν επέλεξε ποτέ, και ίσως και μέρος των αναφερόμενων «ευρωπαϊκών αξιών». Οι «ευρωπαϊκές αξίες» αποτελούν, και πάλι, αναπόσπαστο μέρος της «τάξης που βασίζεται σε κανόνες».
Όπως σημειώνει ο πρώην Βρετανός διπλωμάτης Ίαν Πράουντ — ο οποίος, παρεμπιπτόντως, υπηρέτησε επίσης στη Μόσχα — στον ιστότοπο Strategic Culture Foundation, μια αλλαγή στη διαδικασία ένταξης στην ΕΕ από το 2020 σημαίνει ότι τα μεμονωμένα κράτη μέλη μπορούν να εμποδίσουν μια υποψήφια χώρα να προσχωρήσει σε οποιοδήποτε στάδιο.
Η προσπάθεια της Ουγγαρίας να επιτρέψει στη Σερβία να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για το σύμπλεγμα τρία τον Δεκέμβριο του 2024 έχει μπλοκαριστεί από επτά χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Εσθονίας, της Λετονίας και της γειτονικής Κροατίας. Οι λόγοι που αναφέρθηκαν από αυτές τις χώρες ήταν η άρνηση της Σερβίας να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία, ο «ασαφής γεωπολιτικός προσανατολισμός» της και οι σχέσεις με το λεγόμενο Κοσσυφοπέδιο.
Ο πρόεδρος Βούτσιτς απάντησε στον εκβιασμό της ΕΕ. Του φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν «να του ρίξουν τον ουρανό στο κεφάλι». Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Είμαστε περήφανοι για τον αγώνα κατά του φασισμού και η Σερβία συνέβαλε πολύ σε αυτόν τον αγώνα».
Με άλλα λόγια, όπως σημειώνει ο Πράουντ: «Η ισορροπημένη γραμμή που ακολουθεί η Σερβία στις σχέσεις με τις Βρυξέλλες και τη Ρωσία θα παραμείνει το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ, τουλάχιστον όσο ο πρόεδρος Βούτσιτς είναι στην εξουσία».
Η Σερβία υπέβαλε αίτηση για ένταξη για πρώτη φορά το 2009 και έλαβε το καθεστώς υποψήφιας χώρας το 2012. Αλλά αυτή ήταν μόνο η αρχή ενός ατέλειωτου στροφικού δρόμου για τη Σερβία προς τις Βρυξέλλες.
Ο Πρόεδρος Βούτσιτς δήλωσε πρόσφατα ότι η Σερβία πιθανότατα δεν θα ενταχθεί στην ΕΕ πριν από το 2030. Αλλά, όπως καταλήγει ο Πράουντ:
«Ακόμα κι αν έρθει η ειρήνη στην Ουκρανία, μόνο ένας αθεράπευτα αφελής θα μπορούσε να περιμένει την πλήρη άρση των αντιρωσικών κυρώσεων της ΕΕ, με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και την Κάγια Κάλλας στο τιμόνι της, μέχρι τα μέσα του 2029. Η θέση της Σερβίας για τις κυρώσεις θα παγώσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου».
