2.4.25

Α Π Ο Ρ Ι Ε Σ

 

του Παντελή Σαββίδη
Παρακολουθώ την εξέλιξη με την Chevron και το ενδιαφέρον της για εξορύξεις νότια της Κρήτης και δύο πράγματα μου κάνουν εντύπωση απο οσα έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας.
Το ένα είναι ότι και η Λιβύη παραχώρησε θαλασσοτεμάχια στην δική της περιοχή και σεβάστηκε, απολύτως, την μέση γραμμή με την Κρήτη, αποδεχόμενη επήρρεια και της Γαύδου.
Το άλλο είναι ότι παρόλο που ένα απο τα οικόπεδα που δηλώθηκε ότι θα παραχωρηθούν στη Chevron περιλαμβάνει και μέρος του τουρκολιβυκού συμφώνου (Γαλάζιας Πατρίδας) δεν υπήρξε αντίδραση, τουλάχιστον, μέχρι στιγμής απο την Τουρκία.
Μου έκανε, επίσης, εντύπωση η επίσκεψη του Μητσοτάκη στο Ισραήλ.
Σε τέτοιες κρισιμες στιγμές αυτά που ανακοινώνονται ότι συζητήθηκαν μοιάζουν με ακαδημαϊκές διαλέξεις. (Ενεργειακή συνεργασία και συμπαραγωγή στον αμυντικό τομέα).
Ο Νετανιάχου με όσα αντιμετωπίζει καθημερινά δεν έχει λεπτό για να ανασάνει, συζήτησε με τον Μητσοτάκη πως θα κάνουν αμυντικές συμπαραγωγές;
Λες και δεν μπορούσε να γίνει η συζήτηση σε άλλο επίπεδο.
Και κάτι για την Τουρκία.
Ακόμη και αν ελέγξει την τρέχουσα ρευστότητα στο εσωτερικό του ο Ερντογάν, το τζίνι βγήκε απο το μπουκάλι.
Η κατάληξη μιας μακράς εσωτερικής αντιπαράθεσης θα οδηγήσει σε μια άλλη Τουρκία.
Το κουρδικό ζήτημα ωρίμασε και ο τουρκισμός, ως ιδεολογία, δεν είναι βιώσιμος σήμερα.
_________________
Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο