Ολοκλήρωσε την επίσκεψή του στην Κύπρο (Τετάρτη 5 Φεβρουάριου) ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας που τον συνόδεψαν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δ. Χούπης και ο Αρχηγός ΓΕΑ (Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας) Αντιπτέραρχος (Ι) Δημοσθένης Γρηγοριάδης. Το πρωί συναντήθηκε με τον υπουργό Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας Βασίλη Πάλμα.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, οι δύο υπουργοί συζήτησαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, με έμφαση στην κατάσταση ασφάλειας στην Κυπριακή Δημοκρατία, στις υφιστάμενες διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις, στη διμερή στρατιωτική συνεργασία Κύπρου και Ελλάδας, και στις προκλήσεις ασφάλειας που αναδύονται στην περιοχή. Επισημάνθηκε η ανάγκη για διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και ο ρόλος που διαδραματίζουν, Ελλάδα και Κύπρος στην περιοχή.
«Επαναβεβαιώθηκε η δέσμευση για εμβάθυνση της συνεργασίας μας, τόσο σε διμερές επίπεδο, όσο και στο πλαίσιο πολυμερών μηχανισμών και εντός της ΕΕ», επισήμαναν οι δυο υπουργοί Άμυνας και την ετοιμότητα να ανταποκριθούν στις προκλήσεις ασφάλειας και τις υπαρκτές απειλές και για τις δυο χώρες, λόγω των περιφερειακών γεωπολιτικών αναταράξεων, των στρατιωτικών συγκρούσεων και αναθεωρητικών πολιτικών, που προβάλλονται στην Συρία και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Ακολούθως ο Δένδιας έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη.
Μετά την συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο υπουργός Άμυνας δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό, όπως η προσπάθειά σας να επανατοποθετήσετε το Κυπριακό στις ράγες που το έχουν βάλει οι αποφάσεις του ΟΗΕ. Είναι εξαιρετικά σημαντικό, έχω πάντοτε πει και δημοσίως ότι η προσέγγιση της ΕΕ στο παρελθόν ήταν σχιζοφρενική. Επέβαλε πολύ στενά δημοσιονομικά όρια στις αμυντικές δαπάνες. Δεν μπορεί να επιτευχθεί η αμυντική αυτονομία, την οποία όλοι θέλουν, με αυτό το στενό πλαίσιο.
Άρα, ελπίζω ότι η ΕΕ έχει επανέλθει στον κανόνα της λογικής. Δηλαδή, όταν προτεραιοποιεί έναν πολιτικό στόχο, να επιτρέπει να μοχλεύονται και πόροι για να τον υπηρετήσουν. Αλλιώς δεν γίνεται. Αλλά συνυπογράφω απολύτως αυτό που είπατε για την ανάγκη της Ευρώπης να μπορεί να υπερασπίσει τον χώρο της. Και λέω πάντα, για να καθησυχάσω τους υπερατλαντικούς φίλους μας, ότι αυτό δεν είναι κάτι το οποίο είναι αναντίστοιχο με τις υποχρεώσεις τις δικές μας στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο. Είναι απολύτως συμβατό και απολύτως χρήσιμο».
Η ηλεκτρική διασύνδεση
Ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης του Δένδια με την Πολιτική και Πολιτειακή ηγεσία της Κύπρου, είναι η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου, ένα έργο στρατηγικής σημασίας , που αποσκοπεί στη σύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων των δύο χωρών, ενισχύοντας την ενεργειακή ασφάλεια και τη συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, η Τουρκία έχει εκφράσει αντιρρήσεις για το έργο, το οποίο θεωρεί απειλή για τα γεωπολιτικά της συμφέροντα. Η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει έντονη ανησυχία για τις κινήσεις της Τουρκίας, ιδίως σε σχέση με την ερευνητική δραστηριότητα ανοιχτά της Κρήτης και της Κάσου, περιοχές που γίνονται οι σχετικές εργασίες με την άδεια της ελληνικής κυβέρνησης.
Έμπρακτη αντίδραση της Άγκυρας καταγράφεται, καθώς τουρκικά πολεμικά πλοία απαιτούν από ιταλική εταιρεία, που διεξάγει έρευνες και τις σχετικές εργασίες, να ζητήσει άδεια από τις τουρκικές αρχές, αμφισβητώντας έτσι την ελληνική κυριαρχία και να ακυρώσουν την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας Κύπρου. Μια πιθανή αποδοχή αυτής της απαίτησης από την ελληνική πλευρά θα μπορούσε να θεωρηθεί ως έμμεση αναγνώριση των τουρκικών αξιώσεων για επέκταση της υφαλοκρηπίδας της προς την Κρήτη, γεγονός που θα δημιουργούσε τετελεσμένα εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων και νόμιμων δικαιωμάτων.
Ένα αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι, μετά τη συνάντηση στο Κατάρ των υπουργών Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν, όπου συζητήθηκε εκτενώς το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου, αλλά και της παρουσίας πολεμικών πλοίων της Τουρκίας Βόρειας Κρήτης, την επομένη αρμόδιος υπουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας, αιφνιδίως, έκανε λόγο για υπερβολικό κόστος του έργου, ασύμφορο ίσως για την Κυπριακή Δημοκρατία, που πιθανόν να οδηγήσει στην ματαίωσή του!
Δεν γνωρίζω τα διπλωματικά παρασκήνια, αλλά εκτιμώ, ότι έχει προκύψει το εξής δίλημμα: Ή θα υποχρεωθεί η ιταλική εταιρεία που κάνει τις εργασίες στην εικαζόμενη ελληνική ΑΟΖ, να ζητήσει την άδεια των τουρκικών αρχών, δηλαδή να αναγνωρίσει τουρκικά δικαιώματα Βόρεια της Κρήτης, ακόμη και σε περιοχή εκτός του «ανυπόστατου» κατά τον Δένδια τουρκο-λιβυκού συμφώνου, ή να ματαιωθεί το έργο, με εύσχημο τρόμο (λέγεται και φινλανδοποίηση), οικονομικού ενδιαφέροντος!
Ελλάδα-Κύπρος και Ισραήλ
Η τριμερής στρατιωτική συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, είχε και έχει ενεργό ρόλο στις γεωοικονομικές, ενεργειακές και “αναπτυξιακές” εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Η “εντυπωσιακή” συνάντηση στο Λευκό Οίκο του Αμερικανού προέδρου Τραμπ με τον Ισραηλινό πρωθυπουργού, επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις για ταυτοτική συνεργασία και περαιτέρω αναβάθμιση των αμερικανο- ισραηλινών σχέσεων.
Μια προοπτική που θα επηρεάσει τις περιφερειακές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και τα “απόνερα” πιθανόν να πλήξουν την Τουρκία, την Αίγυπτο και το Ιράν, εκτός φυσικά από τον κατατρεγμένο παλαιστινιακό Λαό, που κατά τον Τραμπ η Λωρίδα της Γάζας, θα γίνει η “Ριβιέρα της Μεσογείου”, αφού εξαποστείλει τους νόμιμους και μόνιμους κατοίκους τους Παλαιστίνιους μετανάστες στην Κύπρο, την Ιορδανία και την Αίγυπτο, όσων φυσικά γλυτώσουν από την δολοφονική μανία του ισραηλινού στρατού.
Η στρατηγική συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου, η αναβάθμιση της αεροπορικής βάσης “Ανδρέας Παπανδρέου” στην Πάφο και η εγκατάσταση του ισραηλινού συστήματος αεράμυνας Iron Dome στην Κύπρο, κατά την Άγκυρα, απειλούν τα τουρκικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Και η αντίδραση της Τουρκίας δεδομένη και πολυεπίπεδη, με βασική παράμετρο την στρατιωτική της πυγμή.
Ειδικά μάλιστα, όταν στην ερώτηση, ποια είναι η άποψη του Τραμπ για τα ελληνοτουρκικά, η απάντηση δεν είναι προβλέψιμη και μάλλον θα πρέπει να αναζητηθεί στις προβλέψεις του Εθνικού μας Αστρολόγου, που μελετά εμβριθώς τον ζωδιακό κύκλο (η επιρροή του Ανάδρομου Δία παρατείνεται μέχρι τα μέσα του 2025) και αποφαίνεται επί των διεθνών εξελίξεων!
Όλα αυτά όμως, είναι ψηφίδες του υπό διαμόρφωση γεωπολιτικού παζλ, στην ταραγμένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής, που κάθε πρόβλεψη για πιθανή εξέλιξη, είναι παρακινδυνευμένη, κυρίως λόγω της ασυνάρτητης πολιτικής της πέραν του Ατλαντικού υπερφίαλης υπερδύναμης και του Τραμπ, που πολιτική, διπλωματία, πόλεμος, ηθική, δίκαιο, ανθρώπινα δικαιώματα, έχουν νόημα εφόσον υπηρετούν την κερδοφορία των αμερικανικών επιχειρήσεων (ο ορισμός του τραμπισμού).
____________
Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο
