Οι 118 απαγωγές της ΜΙΤ κατά των γκιουλεντιστών σε όλο τον κόσμο: Η εφημερίδα Washington Post αποκαλύπτει πως λειτουργεί το ερντογανικό σχέδιο με μοντέλο CIA
Η εφημερίδα Washington Post, στο πλαίσιο ευρύτερης έρευνάς της για την παγκόσμια αύξηση στις εκστρατείες διασυνοριακής καταπίεσης και διώξεων ανά τον κόσμο που δυσκολεύονται να αναχαιτίσουν οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές κυβερνήσεις, εστιάζει στην Τουρκία.
Η Άγκυρα έχει αντλήσει στοιχεία από το αμερικανικό αντιτρομοκρατικό εγχειρίδιο της περιόδου μετά την 11η Σεπτεμβρίου για να καταδιώξει πολιτικούς εχθρούς που ζουν στην εξορία, κυρίως το κίνημα Γκιουλέν.
Μεταξύ άλλων, στο εκτενές ρεπορτάζ του Greg Miller αναφέρεται:
Στις γειτονιές του Ναϊρόμπι τον Οκτώβριο μέλη ενός τουρκικού θρησκευτικού κινήματος φαινόταν να έχουν λίγες ανησυχίες πέρα από τις ταλαιπωρίες μιας καθημερινότητας. Ο ένας επέστρεφε από ένα ραντεβού για βίζα με την οικογένειά του, ο δεύτερος ήταν στο γραφείο μηχανοκίνητων οχημάτων για εξετάσεις οδήγησης, άλλοι πάλι προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν το μποτιλιάρισμα κατά τη διάρκεια της μετακίνησης τα ξημερώματα της Παρασκευής.
Μέχρι το τέλος του πρωινού, επτά Τούρκοι υπήκοοι είχαν απαχθεί υπό την απειλή όπλου, με κουκούλες και χειροπέδες από μασκοφόρους πράκτορες που ταξίδευαν με οχήματα χωρίς σήμα, σύμφωνα με δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας, μάρτυρες και συγγενείς των θυμάτων. Ενώ τρεις αφέθηκαν ελεύθεροι αργότερα, τέσσερις μεταφέρθηκαν σε έναν απομακρυσμένο αεροδιάδρομο έξω από την πρωτεύουσα της Κένυας, είπαν αξιωματούχοι, και αναγκάστηκαν να επιβιβαστούν σε ένα αεροπλάνο που περίμενε να τους μεταφέρει σε μια τουρκική φυλακή.
Οι απαγωγές ήταν οι πιο πρόσφατες από τις 118 «παραδόσεις» (απαγωγές) που η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, MIT, έχει ενορχηστρώσει την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τον ιστότοπο της κατασκοπευτικής υπηρεσίας, καθιστώντας την έναν από τους πιο επιθετικούς επαγγελματίες τέτοιων εξωνομικών επιχειρήσεων. Στο Ναϊρόμπι, η MIT βασίστηκε σε στελέχη της κυβέρνησης της Κένυας για να πραγματοποιήσουν τις απαγωγές και μπόρεσε να παρακάμψει τα δικαστήρια της Κένυας, σύμφωνα με τους δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας που, όπως και άλλοι, μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας για να συζητήσουν μια ευαίσθητη επιχείρηση.
Η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει αυτή την παγκόσμια εκστρατεία δικό της «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» σε απόηχο της φράσης που ορίζει την περίοδο μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Τουρκία έχει επίσης αντλήσει διδάγματα από το εγχειρίδιο των ΗΠΑ για την αντιτρομοκρατία. Πέρα από τις παραδόσεις, έχει χρησιμοποιήσει μυστικές κρατήσεις, λίστες παρακολούθησης τρομοκρατίας, κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων και βασανιστήρια -συμπεριλαμβανομένης τουλάχιστον μιας αναφερθείσας περίπτωσης εικονικού πνιγμού- εναντίον εξόριστων, σύμφωνα με έγγραφα του ΟΗΕ, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας και δημόσια αρχεία στην Τουρκία.Αυτές οι επιχειρήσεις έχουν «δικαιολογηθεί στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας», σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, παρόλο που σχεδόν όλοι αυτοί που στοχοποιούνται είναι μέλη μιας θρησκευτικής σέχτας γνωστής ως κίνημα Γκιουλέν, χωρίς ιστορικό τρομοκρατικών επιθέσεων.
Η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει την ομάδα τρομοκρατική οργάνωση λόγω της φερόμενης συμμετοχής των μελών της σε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες κυβερνήσεις έχουν απορρίψει αυτόν τον χαρακτηρισμό και το κίνημα δεν έχει κατηγορηθεί για απόκτηση εκρηκτικών, σχεδίαση επιθέσεων κατά αμάχων ή άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με την τρομοκρατία.
Στοιχεία από όλες τις πηγές
Αυτό το άρθρο περιλαμβάνει λεπτομέρειες που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως σχετικά με τις επιχειρήσεις παράδοσης της Τουρκίας και την εξάρτησή της από τις αντιτρομοκρατικές δυνατότητες για τη στόχευση εξόριστων. Βασίζεται σε δεκάδες συνεντεύξεις με δυτικούς, Τούρκους και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους, συμβούλους του ΟΗΕ και εμπειρογνώμονες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και θύματα απαγωγών και συγγενείς και συνεργάτες τους.
Η Washington Post βασίστηκε επίσης σε αρχεία τουρκικών δικαστηρίων, έγγραφα του ΟΗΕ και άλλο υλικό.
Τούρκοι αξιωματούχοι υπερασπίστηκαν την εκστρατεία της χώρας κατά του κινήματος Γκιουλέν, λέγοντας ότι η τουρκική κυβέρνηση τηρεί τις νομικές διαδικασίες -συμπεριλαμβανομένων των ενταλμάτων σύλληψης και των ποινικών διώξεων- τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες συχνά παρέκαμψαν στις δικές τους επιχειρήσεις κατά τρομοκρατικών ομάδων.«Πρόκειται για τρομοκρατική οργάνωση», δήλωσε ανώτερος Τούρκος αξιωματούχος σε συνέντευξή του εδώ, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση συλλαμβάνει μέλη στο εξωτερικό και τα επιστρέφει στην Τουρκία «γιατί είναι σημαντικό να κριθούν εδώ».
Κενυάτες αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου ενός εκπροσώπου του γραφείου του προέδρου, δεν απάντησαν σε πολλαπλά αιτήματα για σχολιασμό.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να χαρακτηρίσει αυτή την καταστολή ως αντιτρομοκρατία θεωρείται από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τους δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας ως προσπάθεια νομιμοποίησης μιας εκστρατείας διεθνικής καταστολής, όρος για τη χρήση βίας και εκφοβισμού από τις κυβερνήσεις κατά των εξόριστων που θεωρείται πολιτική απειλή.
Με αυτόν τον τρόπο, η Τουρκία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο φαινόμενο. Οι παγκόσμιες δυνάμεις και οι αυταρχικοί ηγέτες έχουν εφαρμόσει τον χαρακτηρισμό της τρομοκρατίας σε μια διευρυνόμενη σειρά εξόριστων ομάδων και εκτελούν επιχειρήσεις εναντίον τους – συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών και απαγωγών – ως συνέχεια του αγώνα μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Όπως και η Κίνα με τους Ουιγούρους
Η Κίνα έχει εφαρμόσει τον όρο στα μέλη της θρησκευτικής μειονότητας των Ουιγούρων. Ινδία στους Σιχ αυτονομιστές. Ιράν σε δημοσιογράφους και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των γυναικών· Βιετνάμ σε χριστιανούς αντιφρονούντες. και τη Ρουάντα σε στελέχη της αντιπολίτευσης — για να αναφέρω μόνο μερικές από τις χώρες που χαρακτηρίζουν πλέον ως τρομοκράτες τους επικριτές που ζουν εκτός των συνόρων τους.
Το έκαναν εν μέρει για να εκμεταλλευτούν την υποτιμητική δύναμη ενός όρου που δεν έχει διεθνώς συμφωνημένο ορισμό, αλλά και για να δικαιολογήσουν τη χειραγώγηση ενός παγκόσμιου αντιτρομοκρατικού μηχανισμού που τους επιτρέπει να κατάσχουν περιουσιακά στοιχεία, να παρακολουθούν ταξίδια και να συλλαμβάνουν υποτιθέμενους υπόπτους, διεθνείς παρατηρητές είπε.
Οι προσπάθειες της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της μετά την 11η Σεπτεμβρίου πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό την εξάρθρωση της Αλ Κάιντα και την αποτροπή περαιτέρω επιθέσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως, αποκλίνοντας από μακροχρόνιους νόμους και κανόνες, η εκστρατεία συνδέθηκε με στοχευμένες δολοφονίες από drone, μαύρες τοποθεσίες της CIA και βασανιστήρια, απεριόριστη κράτηση χωρίς δίκη στον κόλπο του Γκουαντάναμο της Κούβας, τη βάναυση συμπεριφορά των κρατουμένων από τον αμερικανικό στρατό στο Άμπου. Η φυλακή Ghraib στο Ιράκ και οι επιχειρήσεις παράδοσης των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών σε όλο τον κόσμο.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες «οδήγησαν ένα απολύτως θεμιτό σύνολο στόχων», είπε ο Χουάν Ζαράτε, ο οποίος υπηρέτησε ως ανώτερος αξιωματούχος της αντιτρομοκρατικής στην κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους. Οι καταχρήσεις, ωστόσο, «είχαν διαβρωτικό αποτέλεσμα όχι μόνο στη νομιμότητα αυτού που κάναμε, αλλά επιτρέποντας στα αυταρχικά καθεστώτα να ισχυριστούν ότι αυτό που έκαναν ήταν εντός των ορίων αυτού που είχε κάνει η Δύση».
Διεθνείς παρατηρητές και αξιωματούχοι ασφαλείας δήλωσαν ότι η κατάχρηση των αντιτρομοκρατικών ικανοτήτων έχει προσθέσει στην περίπλοκη κληρονομιά της απάντησης στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
«Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου, θα αναμένατε μια μειωμένη» εξάρτηση από τους όρους και τις τακτικές που σχετίζονται με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, δήλωσε η Fionnuala Ni Aolain, η οποία υπηρέτησε ως ειδική εισηγήτρια στα Ηνωμένα Έθνη για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα από το 2017 μέχρι πέρυσι. «Αντίθετα, αυτό που βρίσκουμε είναι ο επαναπροσδιορισμός, η επανιδιοποίηση και η επιτάχυνση αυτών των μεθόδων από υποχωρούμενες δημοκρατίες και αυταρχικά καθεστώτα».
Ένας απομακρυσμένος αεροδιάδρομος και μια μυστική πτήση
Οι επιχειρήσεις της Τουρκίας στοχεύουν κυρίως σε μέλη ενός ισλαμικού κινήματος που ιδρύθηκε από τον Φετουλάχ Γκιουλέν, έναν απομονωμένο κληρικό που προσέλκυσε εκατομμύρια οπαδούς. Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου σε νοσοκομείο των ΗΠΑ, αφού πέρασε δεκαετίες στην εξορία ζώντας σε ένα συγκρότημα στην Πενσυλβάνια. Ο Γκιουλέν ήταν κάποτε στενός σύμμαχος του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και βοήθησε στην άνοδό του στην εξουσία. Ωστόσο, η υποτιθέμενη ανάμειξη πιστών του Γκιουλέν σε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 πυροδότησε μια σαρωτική καταστολή που περιελάμβανε μαζικές εκκαθαρίσεις και συλλήψεις, σύμφωνα με την τουρκική αντιπολίτευση, τις ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα δημόσια αρχεία.
Η Τουρκία ανακήρυξε τη αίρεση του Γκιουλέν τρομοκρατική ομάδα και άρχισε να την αποκαλεί FETO ή «Τρομοκρατική Οργάνωση Φετουλαχιστών». Οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν τα αιτήματα της Τουρκίας να κάνει το ίδιο, καθώς και τα αιτήματα έκδοσης του Γκιουλέν, επικαλούμενη έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ότι αυτός ή η οργάνωση παραβίαζαν οποιουσδήποτε νόμους.
Οι ηγέτες του κινήματος Γκιουλέν έχουν από καιρό αρνηθεί την ευθύνη για το πραξικόπημα, στο οποίο μια φατρία του τουρκικού στρατού διοικούσε τανκς και μαχητικά αεροσκάφη σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να εκδιώξει τον Ερντογάν.
Η οργάνωση Γκιουλέν «είναι ένα ειρηνικό κίνημα που απορρίπτει κατηγορηματικά τη βία στον λόγο και τη δράση», δήλωσε ο Y. Alp Aslandogan, εκτελεστικός διευθυντής της Alliance for Shared Values, μιας οργάνωσης που συνδέεται με τον Γκιουλέν με έδρα το Νιου Τζέρσεϊ. Ο χαρακτηρισμός FETO, είπε, «δεν έχει αναγνωριστεί ούτε επικυρωθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ή κανένα κράτος μέλος του ΟΗΕ εκτός από την Τουρκία».
Αν και απαγορεύτηκε στην Τουρκία, η οργάνωση έχει εξαπλωθεί ευρέως διεθνώς, ιδρύοντας φιλανθρωπικά ιδρύματα και σχολεία σε δεκάδες χώρες. Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει αυτούς τους κλάδους ως κόμβους σε ένα τρομοκρατικό δίκτυο που ακόμα σχεδιάζει να διεισδύσει και να ανατρέψει την κυβέρνησή του και διαφημίζει το έργο της MIT για την εξάλειψή τους. Οι απαγωγές επισημαίνονται συνήθως στο φιλοκυβερνητικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Daily Sabah, με φωτογραφίες οπαδών του Γκιουλέν με χειροπέδες που αναγκάζονται να στέκονται ανάμεσα σε τουρκικές σημαίες με έναν επαναλαμβανόμενο τίτλο «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας».
114 γκιουλεντιστές
Το MIT δημοσίευσε έναν κατάλογο των επιχειρήσεων παράδοσης σε μια ιστοσελίδα που απεικονίζει το FETO ως το αντίστοιχο της Αλ Κάιντα, του Ισλαμικού Κράτους και του PKK, μιας κουρδικής μαχητικής ομάδας που έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες κυβερνήσεις. Μια έκδοση που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους καυχιέται ότι 114 Γκιουλενιστές είχαν «προσαχθεί στη δικαιοσύνη» από 28 χώρες.
Ο απολογισμός δεν περιλαμβάνει τους Τούρκους υπηκόους που πέταξαν από την Κένυα.
Σε ηλικία από τις αρχές των 40 έως τα μέσα της δεκαετίας του 50, κανένας δεν είχε κατηγορηθεί για εγκλήματα ή παραβιάσεις της μετανάστευσης στην Κένυα, σύμφωνα με συγγενείς και συνεργάτες. Δύο ήταν στη διαδικασία εξασφάλισης βίζας για μετεγκατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι. Ο τρίτος, ο Μουσταφά Γκεντς, είχε ζήσει στην Κένυα για 24 χρόνια και υπηρέτησε ως διευθυντής ενός σεβαστού ιδιωτικού σχολείου που ιδρύθηκε από το Ίδρυμα Omeriye, ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα που συνδέεται με τον Γκιουλέν. Οι άλλοι τρεις που απήχθησαν εργάζονταν επίσης για το σχολείο ή το ίδρυμα.
Οι ηγέτες του κινήματος Γκιουλέν δήλωσαν ότι η Τουρκία έχει στοχοποιήσει γενικά εξέχοντες εκπροσώπους του κινήματος στο εξωτερικό, σημαντικούς οικονομικούς υποστηρικτές και άτομα με δεσμούς με τον ιδρυτή της οργάνωσης. Μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, επικαλούμενοι φόβο για αντίποινα.
Ο Γκεντς, γνωστή προσωπικότητα στους διπλωματικούς κύκλους στο Ναϊρόμπι, φαίνεται να βρίσκεται στο ραντάρ του ΜΙΤ εδώ και χρόνια. Το όνομά του περιλαμβάνεται σε ένα έγγραφο του 2018 που απαριθμεί δεκάδες οπαδούς του Γκιουλέν στην Κένυα, οι οποίοι ήταν υπό έρευνα από Τούρκο εισαγγελέα, σύμφωνα με αντίγραφο του εγγράφου που έλαβε η Nordic Monitor, μια οργάνωση με έδρα τη Στοκχόλμη που παρακολουθεί τις επιχειρήσεις της Τουρκίας στο εξωτερικό.
Ο Γκεντς, 46 ετών, κρατήθηκε για λίγο στην Κένυα και αφέθηκε ελεύθερος το 2021 στο πλαίσιο προηγούμενης επιχείρησης παράδοσης με στόχο έναν από τους ανιψιούς του Γκιουλέν, σύμφωνα με συνεργάτες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και οι τέσσερις από αυτούς που απήχθησαν στο Ναϊρόμπι τον Οκτώβριο είχαν καθεστώς πρόσφυγα του ΟΗΕ και υποτίθεται ότι «προστατεύονται από τη βίαιη επιστροφή» σε μια χώρα όπου αντιμετώπιζαν απειλές για «ζωή ή ελευθερία», σύμφωνα με έγγραφα που εξέδωσε η κυβέρνηση της Κένυας.
Ωστόσο, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Κένυας συνεργάστηκε με το MIT σε μια αποστολή που περιελάμβανε μήνες παρακολούθησης και σχεδιάστηκε για να παρακάμψει τα δικαστήρια και τις διεθνείς νομικές προστασίες, σύμφωνα με δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας που γνωρίζουν λεπτομέρειες της επιχείρησης.
Μία από τις απαγωγές έλαβε χώρα λίγο μετά τις 7:30 π.μ. σε έναν οικιστικό δρόμο στο βορειοδυτικό Ναϊρόμπι, σύμφωνα με λογαριασμό που έδωσε στην The Post ο Necdet Seyitoglu, ένας από τους τρεις Τούρκους υπηκόους που απήχθησαν αλλά αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Οι άλλοι που αφέθηκαν ελεύθεροι ήταν η σύζυγος και ο έφηβος γιος χωριστών στόχων.
Ο Σεϊτόγλου, ο οποίος εργάζεται σε μια εταιρεία συμβούλων εκπαίδευσης στο Ναϊρόμπι και συμμετέχει σε οργανώσεις του Γκιουλέν, είπε ότι μόλις είχε ανέβει στο αυτοκίνητο ενός συναδέλφου του για να μεταβεί στη δουλειά όταν ένα λευκό SUV έκοψε μπροστά από το όχημά τους. Στη συνέχεια περικυκλώθηκαν από τέσσερις ένοπλους.
«Νόμιζα ότι ήταν ληστεία και ήμουν έτοιμος να δώσω όλα μου τα χρήματα», είπε ο Σεϊτόγλου. «Αλλά μας διέταξαν προς το [SUV] και μας έσπρωξαν μέσα. Τότε κατάλαβα ότι δεν ήταν ληστές».
Το ρεπορτάζ περιλαμβάνει αδημοσίευτες λεπτομέρειες για τις επιχειρήσεις “παραδόσεων” της Τουρκίας και την εξάρτησή της από αντιτρομοκρατικές δυνατότητες για να στοχεύσει εξόριστους. Βασίζεται σε δεκάδες συνεντεύξεις με δυτικούς, Τούρκους και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους, συμβούλους του ΟΗΕ και ειδικούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και θύματα απαγωγών, συγγενείς και συνεργάτες τους. Η Washington Post χρησιμοποίησε επίσης δικαστικά έγγραφα της Τουρκίας, έγγραφα του ΟΗΕ και άλλες πηγές.
Πηγή: Washington Post απόδοση hellasjournal.com
Η εφημερίδα Washington Post, στο πλαίσιο ευρύτερης έρευνάς της για την παγκόσμια αύξηση στις εκστρατείες διασυνοριακής καταπίεσης και διώξεων ανά τον κόσμο που δυσκολεύονται να αναχαιτίσουν οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές κυβερνήσεις, εστιάζει στην Τουρκία.
Η Άγκυρα έχει αντλήσει στοιχεία από το αμερικανικό αντιτρομοκρατικό εγχειρίδιο της περιόδου μετά την 11η Σεπτεμβρίου για να καταδιώξει πολιτικούς εχθρούς που ζουν στην εξορία, κυρίως το κίνημα Γκιουλέν.
Μεταξύ άλλων, στο εκτενές ρεπορτάζ του Greg Miller αναφέρεται:
Στις γειτονιές του Ναϊρόμπι τον Οκτώβριο μέλη ενός τουρκικού θρησκευτικού κινήματος φαινόταν να έχουν λίγες ανησυχίες πέρα από τις ταλαιπωρίες μιας καθημερινότητας. Ο ένας επέστρεφε από ένα ραντεβού για βίζα με την οικογένειά του, ο δεύτερος ήταν στο γραφείο μηχανοκίνητων οχημάτων για εξετάσεις οδήγησης, άλλοι πάλι προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν το μποτιλιάρισμα κατά τη διάρκεια της μετακίνησης τα ξημερώματα της Παρασκευής.
Μέχρι το τέλος του πρωινού, επτά Τούρκοι υπήκοοι είχαν απαχθεί υπό την απειλή όπλου, με κουκούλες και χειροπέδες από μασκοφόρους πράκτορες που ταξίδευαν με οχήματα χωρίς σήμα, σύμφωνα με δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας, μάρτυρες και συγγενείς των θυμάτων. Ενώ τρεις αφέθηκαν ελεύθεροι αργότερα, τέσσερις μεταφέρθηκαν σε έναν απομακρυσμένο αεροδιάδρομο έξω από την πρωτεύουσα της Κένυας, είπαν αξιωματούχοι, και αναγκάστηκαν να επιβιβαστούν σε ένα αεροπλάνο που περίμενε να τους μεταφέρει σε μια τουρκική φυλακή.
Οι απαγωγές ήταν οι πιο πρόσφατες από τις 118 «παραδόσεις» (απαγωγές) που η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, MIT, έχει ενορχηστρώσει την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τον ιστότοπο της κατασκοπευτικής υπηρεσίας, καθιστώντας την έναν από τους πιο επιθετικούς επαγγελματίες τέτοιων εξωνομικών επιχειρήσεων. Στο Ναϊρόμπι, η MIT βασίστηκε σε στελέχη της κυβέρνησης της Κένυας για να πραγματοποιήσουν τις απαγωγές και μπόρεσε να παρακάμψει τα δικαστήρια της Κένυας, σύμφωνα με τους δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας που, όπως και άλλοι, μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας για να συζητήσουν μια ευαίσθητη επιχείρηση.
Η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει αυτή την παγκόσμια εκστρατεία δικό της «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» σε απόηχο της φράσης που ορίζει την περίοδο μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Τουρκία έχει επίσης αντλήσει διδάγματα από το εγχειρίδιο των ΗΠΑ για την αντιτρομοκρατία. Πέρα από τις παραδόσεις, έχει χρησιμοποιήσει μυστικές κρατήσεις, λίστες παρακολούθησης τρομοκρατίας, κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων και βασανιστήρια -συμπεριλαμβανομένης τουλάχιστον μιας αναφερθείσας περίπτωσης εικονικού πνιγμού- εναντίον εξόριστων, σύμφωνα με έγγραφα του ΟΗΕ, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας και δημόσια αρχεία στην Τουρκία.Αυτές οι επιχειρήσεις έχουν «δικαιολογηθεί στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας», σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, παρόλο που σχεδόν όλοι αυτοί που στοχοποιούνται είναι μέλη μιας θρησκευτικής σέχτας γνωστής ως κίνημα Γκιουλέν, χωρίς ιστορικό τρομοκρατικών επιθέσεων.
Η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει την ομάδα τρομοκρατική οργάνωση λόγω της φερόμενης συμμετοχής των μελών της σε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες κυβερνήσεις έχουν απορρίψει αυτόν τον χαρακτηρισμό και το κίνημα δεν έχει κατηγορηθεί για απόκτηση εκρηκτικών, σχεδίαση επιθέσεων κατά αμάχων ή άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με την τρομοκρατία.
Στοιχεία από όλες τις πηγές
Αυτό το άρθρο περιλαμβάνει λεπτομέρειες που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως σχετικά με τις επιχειρήσεις παράδοσης της Τουρκίας και την εξάρτησή της από τις αντιτρομοκρατικές δυνατότητες για τη στόχευση εξόριστων. Βασίζεται σε δεκάδες συνεντεύξεις με δυτικούς, Τούρκους και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους, συμβούλους του ΟΗΕ και εμπειρογνώμονες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και θύματα απαγωγών και συγγενείς και συνεργάτες τους.
Η Washington Post βασίστηκε επίσης σε αρχεία τουρκικών δικαστηρίων, έγγραφα του ΟΗΕ και άλλο υλικό.
Τούρκοι αξιωματούχοι υπερασπίστηκαν την εκστρατεία της χώρας κατά του κινήματος Γκιουλέν, λέγοντας ότι η τουρκική κυβέρνηση τηρεί τις νομικές διαδικασίες -συμπεριλαμβανομένων των ενταλμάτων σύλληψης και των ποινικών διώξεων- τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες συχνά παρέκαμψαν στις δικές τους επιχειρήσεις κατά τρομοκρατικών ομάδων.«Πρόκειται για τρομοκρατική οργάνωση», δήλωσε ανώτερος Τούρκος αξιωματούχος σε συνέντευξή του εδώ, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση συλλαμβάνει μέλη στο εξωτερικό και τα επιστρέφει στην Τουρκία «γιατί είναι σημαντικό να κριθούν εδώ».
Κενυάτες αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου ενός εκπροσώπου του γραφείου του προέδρου, δεν απάντησαν σε πολλαπλά αιτήματα για σχολιασμό.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να χαρακτηρίσει αυτή την καταστολή ως αντιτρομοκρατία θεωρείται από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τους δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας ως προσπάθεια νομιμοποίησης μιας εκστρατείας διεθνικής καταστολής, όρος για τη χρήση βίας και εκφοβισμού από τις κυβερνήσεις κατά των εξόριστων που θεωρείται πολιτική απειλή.
Με αυτόν τον τρόπο, η Τουρκία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο φαινόμενο. Οι παγκόσμιες δυνάμεις και οι αυταρχικοί ηγέτες έχουν εφαρμόσει τον χαρακτηρισμό της τρομοκρατίας σε μια διευρυνόμενη σειρά εξόριστων ομάδων και εκτελούν επιχειρήσεις εναντίον τους – συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών και απαγωγών – ως συνέχεια του αγώνα μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Όπως και η Κίνα με τους Ουιγούρους
Η Κίνα έχει εφαρμόσει τον όρο στα μέλη της θρησκευτικής μειονότητας των Ουιγούρων. Ινδία στους Σιχ αυτονομιστές. Ιράν σε δημοσιογράφους και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των γυναικών· Βιετνάμ σε χριστιανούς αντιφρονούντες. και τη Ρουάντα σε στελέχη της αντιπολίτευσης — για να αναφέρω μόνο μερικές από τις χώρες που χαρακτηρίζουν πλέον ως τρομοκράτες τους επικριτές που ζουν εκτός των συνόρων τους.
Το έκαναν εν μέρει για να εκμεταλλευτούν την υποτιμητική δύναμη ενός όρου που δεν έχει διεθνώς συμφωνημένο ορισμό, αλλά και για να δικαιολογήσουν τη χειραγώγηση ενός παγκόσμιου αντιτρομοκρατικού μηχανισμού που τους επιτρέπει να κατάσχουν περιουσιακά στοιχεία, να παρακολουθούν ταξίδια και να συλλαμβάνουν υποτιθέμενους υπόπτους, διεθνείς παρατηρητές είπε.
Οι προσπάθειες της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της μετά την 11η Σεπτεμβρίου πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό την εξάρθρωση της Αλ Κάιντα και την αποτροπή περαιτέρω επιθέσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως, αποκλίνοντας από μακροχρόνιους νόμους και κανόνες, η εκστρατεία συνδέθηκε με στοχευμένες δολοφονίες από drone, μαύρες τοποθεσίες της CIA και βασανιστήρια, απεριόριστη κράτηση χωρίς δίκη στον κόλπο του Γκουαντάναμο της Κούβας, τη βάναυση συμπεριφορά των κρατουμένων από τον αμερικανικό στρατό στο Άμπου. Η φυλακή Ghraib στο Ιράκ και οι επιχειρήσεις παράδοσης των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών σε όλο τον κόσμο.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες «οδήγησαν ένα απολύτως θεμιτό σύνολο στόχων», είπε ο Χουάν Ζαράτε, ο οποίος υπηρέτησε ως ανώτερος αξιωματούχος της αντιτρομοκρατικής στην κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους. Οι καταχρήσεις, ωστόσο, «είχαν διαβρωτικό αποτέλεσμα όχι μόνο στη νομιμότητα αυτού που κάναμε, αλλά επιτρέποντας στα αυταρχικά καθεστώτα να ισχυριστούν ότι αυτό που έκαναν ήταν εντός των ορίων αυτού που είχε κάνει η Δύση».
Διεθνείς παρατηρητές και αξιωματούχοι ασφαλείας δήλωσαν ότι η κατάχρηση των αντιτρομοκρατικών ικανοτήτων έχει προσθέσει στην περίπλοκη κληρονομιά της απάντησης στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
«Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου, θα αναμένατε μια μειωμένη» εξάρτηση από τους όρους και τις τακτικές που σχετίζονται με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, δήλωσε η Fionnuala Ni Aolain, η οποία υπηρέτησε ως ειδική εισηγήτρια στα Ηνωμένα Έθνη για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα από το 2017 μέχρι πέρυσι. «Αντίθετα, αυτό που βρίσκουμε είναι ο επαναπροσδιορισμός, η επανιδιοποίηση και η επιτάχυνση αυτών των μεθόδων από υποχωρούμενες δημοκρατίες και αυταρχικά καθεστώτα».
Ένας απομακρυσμένος αεροδιάδρομος και μια μυστική πτήση
Οι επιχειρήσεις της Τουρκίας στοχεύουν κυρίως σε μέλη ενός ισλαμικού κινήματος που ιδρύθηκε από τον Φετουλάχ Γκιουλέν, έναν απομονωμένο κληρικό που προσέλκυσε εκατομμύρια οπαδούς. Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου σε νοσοκομείο των ΗΠΑ, αφού πέρασε δεκαετίες στην εξορία ζώντας σε ένα συγκρότημα στην Πενσυλβάνια. Ο Γκιουλέν ήταν κάποτε στενός σύμμαχος του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και βοήθησε στην άνοδό του στην εξουσία. Ωστόσο, η υποτιθέμενη ανάμειξη πιστών του Γκιουλέν σε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 πυροδότησε μια σαρωτική καταστολή που περιελάμβανε μαζικές εκκαθαρίσεις και συλλήψεις, σύμφωνα με την τουρκική αντιπολίτευση, τις ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα δημόσια αρχεία.
Η Τουρκία ανακήρυξε τη αίρεση του Γκιουλέν τρομοκρατική ομάδα και άρχισε να την αποκαλεί FETO ή «Τρομοκρατική Οργάνωση Φετουλαχιστών». Οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν τα αιτήματα της Τουρκίας να κάνει το ίδιο, καθώς και τα αιτήματα έκδοσης του Γκιουλέν, επικαλούμενη έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ότι αυτός ή η οργάνωση παραβίαζαν οποιουσδήποτε νόμους.
Οι ηγέτες του κινήματος Γκιουλέν έχουν από καιρό αρνηθεί την ευθύνη για το πραξικόπημα, στο οποίο μια φατρία του τουρκικού στρατού διοικούσε τανκς και μαχητικά αεροσκάφη σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να εκδιώξει τον Ερντογάν.
Η οργάνωση Γκιουλέν «είναι ένα ειρηνικό κίνημα που απορρίπτει κατηγορηματικά τη βία στον λόγο και τη δράση», δήλωσε ο Y. Alp Aslandogan, εκτελεστικός διευθυντής της Alliance for Shared Values, μιας οργάνωσης που συνδέεται με τον Γκιουλέν με έδρα το Νιου Τζέρσεϊ. Ο χαρακτηρισμός FETO, είπε, «δεν έχει αναγνωριστεί ούτε επικυρωθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ή κανένα κράτος μέλος του ΟΗΕ εκτός από την Τουρκία».
Αν και απαγορεύτηκε στην Τουρκία, η οργάνωση έχει εξαπλωθεί ευρέως διεθνώς, ιδρύοντας φιλανθρωπικά ιδρύματα και σχολεία σε δεκάδες χώρες. Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει αυτούς τους κλάδους ως κόμβους σε ένα τρομοκρατικό δίκτυο που ακόμα σχεδιάζει να διεισδύσει και να ανατρέψει την κυβέρνησή του και διαφημίζει το έργο της MIT για την εξάλειψή τους. Οι απαγωγές επισημαίνονται συνήθως στο φιλοκυβερνητικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Daily Sabah, με φωτογραφίες οπαδών του Γκιουλέν με χειροπέδες που αναγκάζονται να στέκονται ανάμεσα σε τουρκικές σημαίες με έναν επαναλαμβανόμενο τίτλο «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας».
114 γκιουλεντιστές
Το MIT δημοσίευσε έναν κατάλογο των επιχειρήσεων παράδοσης σε μια ιστοσελίδα που απεικονίζει το FETO ως το αντίστοιχο της Αλ Κάιντα, του Ισλαμικού Κράτους και του PKK, μιας κουρδικής μαχητικής ομάδας που έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες κυβερνήσεις. Μια έκδοση που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους καυχιέται ότι 114 Γκιουλενιστές είχαν «προσαχθεί στη δικαιοσύνη» από 28 χώρες.
Ο απολογισμός δεν περιλαμβάνει τους Τούρκους υπηκόους που πέταξαν από την Κένυα.
Σε ηλικία από τις αρχές των 40 έως τα μέσα της δεκαετίας του 50, κανένας δεν είχε κατηγορηθεί για εγκλήματα ή παραβιάσεις της μετανάστευσης στην Κένυα, σύμφωνα με συγγενείς και συνεργάτες. Δύο ήταν στη διαδικασία εξασφάλισης βίζας για μετεγκατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι. Ο τρίτος, ο Μουσταφά Γκεντς, είχε ζήσει στην Κένυα για 24 χρόνια και υπηρέτησε ως διευθυντής ενός σεβαστού ιδιωτικού σχολείου που ιδρύθηκε από το Ίδρυμα Omeriye, ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα που συνδέεται με τον Γκιουλέν. Οι άλλοι τρεις που απήχθησαν εργάζονταν επίσης για το σχολείο ή το ίδρυμα.
Οι ηγέτες του κινήματος Γκιουλέν δήλωσαν ότι η Τουρκία έχει στοχοποιήσει γενικά εξέχοντες εκπροσώπους του κινήματος στο εξωτερικό, σημαντικούς οικονομικούς υποστηρικτές και άτομα με δεσμούς με τον ιδρυτή της οργάνωσης. Μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, επικαλούμενοι φόβο για αντίποινα.
Ο Γκεντς, γνωστή προσωπικότητα στους διπλωματικούς κύκλους στο Ναϊρόμπι, φαίνεται να βρίσκεται στο ραντάρ του ΜΙΤ εδώ και χρόνια. Το όνομά του περιλαμβάνεται σε ένα έγγραφο του 2018 που απαριθμεί δεκάδες οπαδούς του Γκιουλέν στην Κένυα, οι οποίοι ήταν υπό έρευνα από Τούρκο εισαγγελέα, σύμφωνα με αντίγραφο του εγγράφου που έλαβε η Nordic Monitor, μια οργάνωση με έδρα τη Στοκχόλμη που παρακολουθεί τις επιχειρήσεις της Τουρκίας στο εξωτερικό.
Ο Γκεντς, 46 ετών, κρατήθηκε για λίγο στην Κένυα και αφέθηκε ελεύθερος το 2021 στο πλαίσιο προηγούμενης επιχείρησης παράδοσης με στόχο έναν από τους ανιψιούς του Γκιουλέν, σύμφωνα με συνεργάτες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και οι τέσσερις από αυτούς που απήχθησαν στο Ναϊρόμπι τον Οκτώβριο είχαν καθεστώς πρόσφυγα του ΟΗΕ και υποτίθεται ότι «προστατεύονται από τη βίαιη επιστροφή» σε μια χώρα όπου αντιμετώπιζαν απειλές για «ζωή ή ελευθερία», σύμφωνα με έγγραφα που εξέδωσε η κυβέρνηση της Κένυας.
Ωστόσο, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Κένυας συνεργάστηκε με το MIT σε μια αποστολή που περιελάμβανε μήνες παρακολούθησης και σχεδιάστηκε για να παρακάμψει τα δικαστήρια και τις διεθνείς νομικές προστασίες, σύμφωνα με δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας που γνωρίζουν λεπτομέρειες της επιχείρησης.
Μία από τις απαγωγές έλαβε χώρα λίγο μετά τις 7:30 π.μ. σε έναν οικιστικό δρόμο στο βορειοδυτικό Ναϊρόμπι, σύμφωνα με λογαριασμό που έδωσε στην The Post ο Necdet Seyitoglu, ένας από τους τρεις Τούρκους υπηκόους που απήχθησαν αλλά αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Οι άλλοι που αφέθηκαν ελεύθεροι ήταν η σύζυγος και ο έφηβος γιος χωριστών στόχων.
Ο Σεϊτόγλου, ο οποίος εργάζεται σε μια εταιρεία συμβούλων εκπαίδευσης στο Ναϊρόμπι και συμμετέχει σε οργανώσεις του Γκιουλέν, είπε ότι μόλις είχε ανέβει στο αυτοκίνητο ενός συναδέλφου του για να μεταβεί στη δουλειά όταν ένα λευκό SUV έκοψε μπροστά από το όχημά τους. Στη συνέχεια περικυκλώθηκαν από τέσσερις ένοπλους.
«Νόμιζα ότι ήταν ληστεία και ήμουν έτοιμος να δώσω όλα μου τα χρήματα», είπε ο Σεϊτόγλου. «Αλλά μας διέταξαν προς το [SUV] και μας έσπρωξαν μέσα. Τότε κατάλαβα ότι δεν ήταν ληστές».
Το ρεπορτάζ περιλαμβάνει αδημοσίευτες λεπτομέρειες για τις επιχειρήσεις “παραδόσεων” της Τουρκίας και την εξάρτησή της από αντιτρομοκρατικές δυνατότητες για να στοχεύσει εξόριστους. Βασίζεται σε δεκάδες συνεντεύξεις με δυτικούς, Τούρκους και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους, συμβούλους του ΟΗΕ και ειδικούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και θύματα απαγωγών, συγγενείς και συνεργάτες τους. Η Washington Post χρησιμοποίησε επίσης δικαστικά έγγραφα της Τουρκίας, έγγραφα του ΟΗΕ και άλλες πηγές.
Πηγή: Washington Post απόδοση hellasjournal.com
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com