ΛΑΥΡΕΝΤΖΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία που σφραγίστηκαν με την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, διέρρηξαν άρδην τις ισορροπίες στην Εγγύς Ανατολή. Δημιούργησαν έτσι στη Συρία μια μαύρη τρύπα, στην οποία σπεύδουν να πάρουν θέση οι γεωπολιτικά δρώσες δυνάμεις μεσαίας ή μεγαλύτερης εμβέλειας. Μέχρι να κατασταλάξει αυτό το ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό, είναι δύσκολο κάποιος να κάνει προβλέψεις, και μάλλον κινδυνεύει να πέσει στην παγίδα να προβάλει στο μέλλον τους φόβους του ή τις επιθυμίες του. Μπορούμε όμως να αναγνώσουμε σε αδρές γραμμές την κατάσταση και κυρίως να σταθούμε σε αυτά που μπορούμε να διαπιστώσουμε με βεβαιότητα.
Στο πλαίσιο αυτής της ανάλυσης θα επικεντρωθούμε κυρίως στην Τουρκία, η οποία μας αφορά άμεσα. Η Τουρκία στη Συρία επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο αυτό που μας έχει δείξει και σε άλλα μέτωπα. Η Τουρκία είναι ένας γεωπολιτικά δραστήριος παίκτης με φιλοδοξίες, πολλαπλές επιδιώξεις και την αποφασιστικότητα να επιτύχει τους στόχους του. Σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία αναλαμβάνει λελογισμένα ρίσκα και δεν διστάζει να χρησιμοποιεί το στρατιωτικό εργαλείο, όταν η σχέση κόστους οφέλους κρίνεται ευνοϊκή.
Για τον σκοπό αυτό η Τουρκία έχει δημιουργήσει μια σειρά από δορυφορικούς στρατούς, οι οποίοι αποτελούνται από ομάδες ημιατάκτων, θρησκευτικά φανατισμένων ή τυχοδιωκτών μισθοφόρων που μεταφέρει από άλλα μέτωπα. Το επικίνδυνο αυτό εργαλείο η Τουρκία μπορεί να το χρησιμοποιεί, χωρίς να την νοιάζει η φθορά του, γεγονός το οποίο της προσδίδει μεγάλη ευελιξία. Παράλληλα, την καθιστά και πολύ πιο επικίνδυνη.
Μέσω αυτής της κινητικότητας, η Τουρκία προσπαθεί αποφασιστικά να ανασυστήσει την επιρροή της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι κατέχει τη μισή Κύπρο, έχει πραγματοποιήσει ένοπλες επεμβάσεις και έχει άμεση παρουσία στη Λιβύη και στη Συρία. Ακόμη η Τουρκία είναι στρατηγικά εγκατεστημένη στη Σομαλία, στο κέρας της Αφρικής, έχει στρατιωτική βάση στο Κατάρ και διενεργεί συστηματική οικονομική, πολιτική και θρησκευτική διείσδυση στα Βαλκάνια.
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
Σχόλιο Φανούλας Αργυρού: "Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια επιθυμεί την διάλυση ή τροποποίηση της Λωζάννης και το διαλαλούσε επανειλημμένα. Εκείνο όμως που πολλοί αρθρογράφοι και αναλυτές ειδικά στην Ελλάδα ξεχνούν, είναι ότι τη Συνθήκη της Λωζάννης ΠΡΩΤΟΙ παραβίασαν, θέλεις πες το «ακρωτηρίασαν», οι ΒΡΕΤΑΝΟΙ. Με την συγκατάθεση του τότε Υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας Στέφανου Στεφανόπουλου, στην διαβόητη Τριμερή του Λονδίνου τον Αύγουστο του 1955. ΄Οταν την ΠΑΡΑΒΙΑΣΑΝ φανερά και με εκδίκηση οι Βρετανοί, επαναφέροντας την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο θέμα της Κύπρου, από το οποίο η Τουρκία είχε εγκαταλείψει κάθε δικαίωμα/διεκδίκηση με την Συμφωνία της Λωζάννης το 1923, προεδρεύοντος της ίδιας της Μεγάλης Βρετανίας!
Εμπνευστής και διαχειριστής της όλης επαναφοράς της Τουρκίας με την σκηνοθετημένη Τριμερή του, με την βοήθεια του φιλόδοξου ‘Έλληνα ΥΠΕΞ Στεφανόπουλου, ήταν ο βρετανός Αξιωματούχος στο Φόρειν ΄Οφις, Σερ ΄Ιβον Κιρκπάτρικ…
Εκείνη τη «πρόκληση» η Ελλάδα δυστυχώς με τον ΥΠΕΞ Στεφανόπουλο (ελέω ασθένειας του Στρατηγού Παπάγου που δεν μπορούσε να παρευρεθεί και που δεν θα δεχόταν ποτέ και το γνώριζαν οι Βρετανοί) την δέχθηκε και συνηγόρησε…
Και έτσι επανήλθε η Τουρκία το 1955 ως ενδιαφερόμενο μέρος στο θέμα της Κύπρου με όλα τα βρετανο-τουρκικά σχέδια (Δρ. Νιχάτ Ερίμ/Φόρειν ΄Οφις) να υλοποιούνται σταδιακά ελέω και πάλι ανίκανων ηγεσιών Κύπρου και Ελλάδας…
Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια/δημοσιογράφος/συγγραφέας Λονδίνο"
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία που σφραγίστηκαν με την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, διέρρηξαν άρδην τις ισορροπίες στην Εγγύς Ανατολή. Δημιούργησαν έτσι στη Συρία μια μαύρη τρύπα, στην οποία σπεύδουν να πάρουν θέση οι γεωπολιτικά δρώσες δυνάμεις μεσαίας ή μεγαλύτερης εμβέλειας. Μέχρι να κατασταλάξει αυτό το ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό, είναι δύσκολο κάποιος να κάνει προβλέψεις, και μάλλον κινδυνεύει να πέσει στην παγίδα να προβάλει στο μέλλον τους φόβους του ή τις επιθυμίες του. Μπορούμε όμως να αναγνώσουμε σε αδρές γραμμές την κατάσταση και κυρίως να σταθούμε σε αυτά που μπορούμε να διαπιστώσουμε με βεβαιότητα.
Στο πλαίσιο αυτής της ανάλυσης θα επικεντρωθούμε κυρίως στην Τουρκία, η οποία μας αφορά άμεσα. Η Τουρκία στη Συρία επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο αυτό που μας έχει δείξει και σε άλλα μέτωπα. Η Τουρκία είναι ένας γεωπολιτικά δραστήριος παίκτης με φιλοδοξίες, πολλαπλές επιδιώξεις και την αποφασιστικότητα να επιτύχει τους στόχους του. Σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία αναλαμβάνει λελογισμένα ρίσκα και δεν διστάζει να χρησιμοποιεί το στρατιωτικό εργαλείο, όταν η σχέση κόστους οφέλους κρίνεται ευνοϊκή.
Για τον σκοπό αυτό η Τουρκία έχει δημιουργήσει μια σειρά από δορυφορικούς στρατούς, οι οποίοι αποτελούνται από ομάδες ημιατάκτων, θρησκευτικά φανατισμένων ή τυχοδιωκτών μισθοφόρων που μεταφέρει από άλλα μέτωπα. Το επικίνδυνο αυτό εργαλείο η Τουρκία μπορεί να το χρησιμοποιεί, χωρίς να την νοιάζει η φθορά του, γεγονός το οποίο της προσδίδει μεγάλη ευελιξία. Παράλληλα, την καθιστά και πολύ πιο επικίνδυνη.
Μέσω αυτής της κινητικότητας, η Τουρκία προσπαθεί αποφασιστικά να ανασυστήσει την επιρροή της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι κατέχει τη μισή Κύπρο, έχει πραγματοποιήσει ένοπλες επεμβάσεις και έχει άμεση παρουσία στη Λιβύη και στη Συρία. Ακόμη η Τουρκία είναι στρατηγικά εγκατεστημένη στη Σομαλία, στο κέρας της Αφρικής, έχει στρατιωτική βάση στο Κατάρ και διενεργεί συστηματική οικονομική, πολιτική και θρησκευτική διείσδυση στα Βαλκάνια.
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
Σχόλιο Φανούλας Αργυρού: "Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια επιθυμεί την διάλυση ή τροποποίηση της Λωζάννης και το διαλαλούσε επανειλημμένα. Εκείνο όμως που πολλοί αρθρογράφοι και αναλυτές ειδικά στην Ελλάδα ξεχνούν, είναι ότι τη Συνθήκη της Λωζάννης ΠΡΩΤΟΙ παραβίασαν, θέλεις πες το «ακρωτηρίασαν», οι ΒΡΕΤΑΝΟΙ. Με την συγκατάθεση του τότε Υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας Στέφανου Στεφανόπουλου, στην διαβόητη Τριμερή του Λονδίνου τον Αύγουστο του 1955. ΄Οταν την ΠΑΡΑΒΙΑΣΑΝ φανερά και με εκδίκηση οι Βρετανοί, επαναφέροντας την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο θέμα της Κύπρου, από το οποίο η Τουρκία είχε εγκαταλείψει κάθε δικαίωμα/διεκδίκηση με την Συμφωνία της Λωζάννης το 1923, προεδρεύοντος της ίδιας της Μεγάλης Βρετανίας!
Εμπνευστής και διαχειριστής της όλης επαναφοράς της Τουρκίας με την σκηνοθετημένη Τριμερή του, με την βοήθεια του φιλόδοξου ‘Έλληνα ΥΠΕΞ Στεφανόπουλου, ήταν ο βρετανός Αξιωματούχος στο Φόρειν ΄Οφις, Σερ ΄Ιβον Κιρκπάτρικ…
Εκείνη τη «πρόκληση» η Ελλάδα δυστυχώς με τον ΥΠΕΞ Στεφανόπουλο (ελέω ασθένειας του Στρατηγού Παπάγου που δεν μπορούσε να παρευρεθεί και που δεν θα δεχόταν ποτέ και το γνώριζαν οι Βρετανοί) την δέχθηκε και συνηγόρησε…
Και έτσι επανήλθε η Τουρκία το 1955 ως ενδιαφερόμενο μέρος στο θέμα της Κύπρου με όλα τα βρετανο-τουρκικά σχέδια (Δρ. Νιχάτ Ερίμ/Φόρειν ΄Οφις) να υλοποιούνται σταδιακά ελέω και πάλι ανίκανων ηγεσιών Κύπρου και Ελλάδας…
Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια/δημοσιογράφος/συγγραφέας Λονδίνο"
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
