.jpg)
Πού ξανακούστηκε, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος να διαλύεται για να φτιαχτεί κάτι άλλο που, εκ προοιμίου, ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι θα καταρρεύσει αμέσως, εξαιτίας καταστρατηγήσεων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκληματικών παραβιάσεων ελευθεριών και κράτους δικαίου; Τρεμαλέοι, ανεπαρκείς, σπιθαμιαίοι ηγέτες μασούν μανιωδώς τα τουρκοδιζωνικά φύλλα και δεν τολμούν να διεκδικήσουν το αυτονόητο, που επιτάσσει η ιδιότητά μας ως κράτους-μέλους της ΕΕ: Να ισχύσει το Κοινοτικό Κεκτημένο και η Διεθνής και Ευρωπαϊκή Νομιμότητα για την επίλυση του Κυπριακού. ΓΙΑΤΙ δεν τα απαιτούν;
Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντησή του με τον απερχόμενο Αμερικανό Πρόεδρο, Μπάιντεν (30/10/2024), ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Χριστοδουλίδης, προέβη σε μιαν αμφίσημη και οιονεί σιβυλλική αναφορά. Είπε: «Ναι, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ για την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών. Εκείνο, όμως, που κρατώ ιδιαίτερα είναι τη σύνδεση που έγινε από πλευράς των ΗΠΑ, του Αμερικανού Προέδρου, αλλά και του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, για την ανάγκη μέσα από τη λύση του Κυπριακού, ο ρόλος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή, όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να ενισχυθεί περισσότερο. Άρα, οι εξελίξεις στην περιοχή επηρεάζουν ή λαμβάνονται υπόψη και στην οπτική των ΗΠΑ σε σχέση με την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών, αλλά και το περιεχόμενο της λύσης του Κυπριακού».
Η πιο πάνω αναφορά του Προέδρου πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ΜΜΕ, που εστίασαν, κυρίως, στην «υποστήριξη (Μπάιντεν), για μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα για όλους τους Κυπρίους, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών». Όλοι υπερτόνισαν την υποστήριξη στη διζωνική ως επιβεβαίωση της «σταθερής εξωστρεφούς εξωτερικής πολιτικής» και της επιλογής της «σωστής πλευράς της Ιστορίας». Τι φέρονται να είπαν στον Ν. Χριστοδουλίδη, οι Μπάιντεν-Μπλίνκεν; Σύνδεσαν «την ανάγκη, μέσα από τη λύση του Κυπριακού, ο ρόλος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή, όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να ενισχυθεί περισσότερο». Ποια λύση προάγει διάτορα και ο σημερινός Πρόεδρος; Τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, αγγλικής έμπνευσης-υποβολής, τουρκικής υιοθεσίας και ελληνικής αποδοχής, ως «αδήριτης ανάγκης».
Ο Ν. Χριστοδουλίδης, προεκλογικά υποσχέθηκε την απαλλαγή από τον παλαιοκομματισμό, ο οποίος κατακρήμνισε το Κυπριακό στα Τάρταρα με οδυνηρές υποχωρήσεις. Οι Έλληνες της Κύπρου, στις 24/4/2004, έβαλαν φρένο στην ολέθρια κατολίσθηση με το βροντερό ΟΧΙ στο τερατούργημα Ανάν. Και, δι’ αυτού, ενταφίασαν όλες τις υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς - και τη διζωνική. Ήταν μία κλασική, μοναδική, ιστορική ευκαιρία για μια νέα πορεία στο Κυπριακό. Ο Τάσσος αρνήθηκε να την εκμεταλλευτεί, επειδή σκεφτόταν τις επόμενες εκλογές. Ο Δ. Χριστόφιας προέβη στις ολέθριες συγκλίσεις. Ο Αναστασιάδης χαντάκωσε το πρόβλημα αποδεχθείς, μεταξύ άλλων, ότι η μελλοντική, πιθανή ομοσπονδία θα ήταν όχι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά αποτέλεσμα χωριστών δημοψηφισμάτων. Ο Ν. Χριστοδουλίδης αγκιστρώθηκε βολικά στη διζωνική και την προβάλλει ως πανάκεια στη λεγόμενη «διεθνή κοινότητα», που δεν ενδιαφέρεται ποσώς να είναι βασιλικότερη των διζωνιστών ηγετών μας.
Το 2004, η «Πανελλήνια Επιτροπή για Ευρωπαϊκή Λύση στην Κύπρο» συγκάλεσε το «Διεθνές Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων για Ευρωπαϊκή Λύση του Κυπριακού». Σε πολυσέλιδη έκθεση (που παρουσιάστηκε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), εφτά διαπρεπείς ξένοι Συνταγματολόγοι, Νομικοί και Καθηγητές Διεθνούς Δικαίου, ανέλυσαν το σχέδιο Ανάν και το απέρριψαν ως δυναμίτη που θα κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ήδη εντάχθηκε στην ΕΕ, και θα την παρέδιδε στην Τουρκία. Τα τελευταία χρόνια οι Τούρκοι απαιτούν λύση δύο κρατών. Απορία: Πώς ο ρόλος της Κύπρου θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί, αφού η διζωνική, με τις καταστροφικές υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και τις κραυγαλέες παραβιάσεις θεμελιωδών αρχών, αξιών της ΕΕ και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δυναμιτίζουν και συντρίβουν αυτήν την προοπτική; Και πώς θα υπάρξουν συνομιλίες για να εξευρεθεί λύση μεταξύ δύο άκρως αντίθετων-ασύνδετων θέσεων; Ο Ν. Χριστοδουλίδης δεν εξηγεί. Επισήμανε και τα εξής:
«Οι εξελίξεις στην περιοχή επηρεάζουν ή λαμβάνονται υπόψη και στην οπτική των ΗΠΑ σε σχέση με την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών, αλλά και το περιεχόμενο της λύσης». Ας δούμε αυτές τις εξελίξεις. Πρώτον, ο συνεχιζόμενος πόλεμος Χαμάς-Χεζμπολάχ-Χούθι-Συρίας-Ιράν-Ισραήλ. Το Ισραήλ έχει δύο ζωτικές διεξόδους προς δυσμάς, την Κύπρο και την Ελλάδα, με τις οποίες διατηρεί ισχυρές σχέσεις απέναντι σε έναν εχθρικό μουσουλμανικό ωκεανό. Δεύτερον, πώς είναι δυνατόν να ανεχθεί μετατροπή της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο, καθ’ ομολογίαν του Αναστασιάδη; Τρίτον, η Τουρκία είναι εχθρική προς το Ισραήλ, χώρα. Ο Ερντογάν το κατηγορεί για γενοκτονία των Παλαιστινίων και εμφανίζεται ως ο μόνος υπερασπιστής τους. Ταυτόχρονα καταγγέλλει σκληρά τις ΗΠΑ ότι στηρίζουν και εξοπλίζουν ένα γενοκτονικό κράτος που επιδιώκει, τάχα, να επιτεθεί και στην Τουρκία. Τέταρτον, η Τουρκία, όπως ο Ερντογάν διευκρίνισε (18/9/2024), «γυρνά το πρόσωπό της προς τη Δύση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα γυρίσουμε την πλάτη μας στην Ανατολή, ότι θα αγνοήσουμε την Ανατολή».
Η Τουρκία ακολουθεί ανεξάρτητη από τη Δύση και το ΝΑΤΟ εξωτερική πολιτική, αλλά εκμεταλλεύεται τη Δύση (ΗΠΑ, ΕΕ) και συμπράττει επωφελώς με την Ανατολή (Ρωσία, Κίνα, BRICS). Πέμπτον, οι ΗΠΑ δυσανασχετούν με έναν μη φιλικό σύμμαχο, την Τουρκία, αλλά… τον ανέχονται εξαιτίας της γεωπολιτικής και στρατηγικής σημασίας του στη Μ. Ανατολή και στην Ευρασία. Έκτον, η Αίγυπτος είναι η μεγαλύτερη αραβική χώρα με ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Δεν θα ανεχόταν έλεγχο της Κύπρου από την Τουρκία. Έβδομον και σημαντικότερο: Η επανεκλογή Τραμπ ενδέχεται να αλλάξει πλήρως την αμερικανική οπτική για το Κυπριακό και την περιοχή. Συνεπώς: Μια διζωνική τερατουργία, που θα καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία και θα την παραδίδει στον έλεγχο μιας νέας τουρκοκρατίας, πώς, πού και πόσο εντάσσεται σε μιαν αμερικανική οπτική για επανέναρξη πιθανών συνομιλιών και στο περιεχόμενο μιας πιθανής λύσης;
Ο Ν. Χριστοδουλίδης απλώς πανηγυρίζει για την «ιστορική συνάντηση» με τον, υπό αναχώρηση, Μπάιντεν. Με το ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ να εμμένουν αδιατάρακτα στην τουρκοδιζωνική, μη και ενοχληθεί η «διεθνής κοινότητα», μη και μας μαλώσει ένας ανεκδιήγητος ΓΓ του ΟΗΕ, μη και υψώσουν ειρωνικά το φρύδι τους οι παντεπόπτες Εγγλέζοι. Δεν αντιλαμβάνονται ότι απειλείται η εθνική και βιολογική, πολιτειακή και κρατική επιβίωση της Κύπρου και του κυπριακού Ελληνισμού!
Πού ξανακούστηκε, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος να διαλύεται για να φτιαχτεί κάτι άλλο που, εκ προοιμίου, ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι θα καταρρεύσει αμέσως, εξαιτίας καταστρατηγήσεων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκληματικών παραβιάσεων ελευθεριών και κράτους δικαίου; Τρεμαλέοι, ανεπαρκείς, σπιθαμιαίοι ηγέτες, μασούν μανιωδώς τα τουρκοδιζωνικά φύλλα και δεν τολμούν να διεκδικήσουν το αυτονόητο, που επιτάσσει η ιδιότητά μας ως κράτους-μέλους της ΕΕ: Να ισχύσει το Κοινοτικό Κεκτημένο και η Διεθνής και Ευρωπαϊκή Νομιμότητα για την επίλυση του Κυπριακού. ΓΙΑΤΙ δεν τα απαιτούν;
