Οι ηγέτες του κόσμου συγκεντρώνονται στο Μπακού για να συζητήσουν την κλιματική κρίση και τη χρηματοδότηση. Το euronews αναλύει τα στοιχεία για την κλιματική αλλαγή σε οκτώ βασικά γραφήματα
Η 29η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP29) ξεκίνησε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν στις 11 Νοεμβρίου.
Παγκόσμιοι ηγέτες, εμπειρογνώμονες για το κλίμα και ακτιβιστές θα συμμετάσχουν σε συζητήσεις για την κλιματική κρίση έως τις 22 Νοεμβρίου.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων στο Μπακού βρίσκεται το ζήτημα της χρηματοδότησης, επιδιώκοντας τον καθορισμό ενός στόχου για την οικονομική στήριξη που θα κατευθύνεται προς τις αναπτυσσόμενες χώρες - χρηματοδότηση που θεωρείται απαραίτητη για να βοηθηθούν αυτά τα έθνη να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και να προσαρμοστούν στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Οι προκαταρκτικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι το 2024 θα είναι σχεδόν σίγουρα το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ, ξεπερνώντας το υψηλότερο επίπεδο του 2023.
Και για πρώτη φορά, ο πλανήτης έφτασε φέτος σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά περισσότερο από 1,5 βαθμό Κελσίου σε σύγκριση με τον προβιομηχανικό μέσο όρο, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα η ευρωπαϊκή υπηρεσία για το κλίμα Copernicus.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τις χώρες που παραδοσιακά εκπέμπουν τα περισσότερα όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά περίπου το ένα τρίτο από το 1990.
Παρόλα αυτά, οι παγκόσμιες εκπομπές CO2 έχουν αυξηθεί σταθερά από 22,6 εκατομμύρια μετρικούς τόνους (Mton) το 1990 σε 39,02 το 2023, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ.
Οι εκπομπές της Κίνας έχουν αυξηθεί σε 13,2 εκατ. τόνους το 2023, αντανακλώντας την αυξανόμενη συμβολή της χώρας στις παγκόσμιες εκπομπές.
Μεγάλες χώρες όπως η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Ινδία έχουν τις μεγαλύτερες συνολικές εκπομπές CO2, αλλά τα έθνη της Αραβικής Χερσονήσου προηγούνται στις κατά κεφαλήν εκπομπές.
Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνουν ότι το Κατάρ έχει τις υψηλότερες εκπομπές ανά άτομο, ακολουθούμενο από το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν και τη Σαουδική Αραβία.
Πολλές χώρες έχουν μακροπρόθεσμους παγκόσμιους στόχους για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών έως το 2050.
Το 2023, η ΕΕ είχε μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 34% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Ωστόσο, απέχει ακόμη πολύ από τον στόχο της για κλιματική ουδετερότητα έως το 2050.
Στην ΕΕ, σε κάθε τομέα σημειώθηκε μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου το 2023 σε σύγκριση με το 2022.
Ο τομέας της ενέργειας παρουσίασε τη σημαντικότερη μείωση, με τις εκπομπές να μειώνονται κατά 20,1%. Από κοντά ακολούθησε ο τομέας των βιομηχανικών καύσεων και διεργασιών, με τις εκπομπές να μειώνονται κατά 8,1% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ορυκτά καύσιμα παραμένουν κυρίαρχη πηγή ενέργειας στις περισσότερες χώρες, αν και παρατηρείται αξιοσημείωτη αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο τον κόσμο, ιδίως σε περιοχές όπως η Ευρώπη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα.
Κατά τους πρώτους έξι μήνες του 2024, η μισή ηλεκτρική ενέργεια της ΕΕ προήλθε από ανανεώσιμες πηγές, ξεπερνώντας τα ορυκτά καύσιμα, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Το 2023, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, ο κορυφαίος διεθνής φορέας για την αξιολόγηση της κλιματικής αλλαγής, περιέγραψε πέντε πιθανά μελλοντικά σενάρια για τη μοντελοποίηση των αλλαγών της παγκόσμιας θερμοκρασίας έως το 2100, με βάση διάφορους παράγοντες όπως η αύξηση του πληθυσμού και οι εκπομπές CO2.
Το πιο ελπιδοφόρο σενάριο, το SSP1-1.9, προβλέπει αύξηση της θερμοκρασίας μόλις κατά 1,4°C, η οποία επιτυγχάνεται μέσω σημαντικών μειώσεων των εκπομπών.
Αντίθετα, εάν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα και δεν επιτευχθεί το καθαρό μηδέν μέχρι το 2100, η παγκόσμια θερμοκρασία θα μπορούσε να αυξηθεί κατά περισσότερο από 2°C, όπως προβλέπει το SSP2-4.5.
Στο πιο ανησυχητικό σενάριο, SSP5-8.5, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα μπορούσαν να εκτοξευθούν κατά 4,4°C κατά μέσο όρο, λόγω διπλασιασμού των σημερινών επιπέδων εκπομπών.