Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας
Μείνανε δυο, μείνανε τρεις
Κι ήτανε χίλιοι δεκατρείς!
Για κλάματα ό,τι κι αν πείς.
Πικρό ποτήρι να το πιείς!
Αρκεί μονάχα να σκεφθείς,
Ημερολόγιο σαν δεις,
Στη Βουλή ογδοταεννιά,
Μέρα σήμερα παιδιά,
Μητσοτάκης και λοιποί
Συνασπισμός, αριστεροί
Χαριλάου οι πιστοί,
στήναν Οικουμενική!
Τέτοια μέρα κι εποχή,
Διαλύσανε το μαγαζί!
Στέφανος και μπιστικοί,
Ήτανε όλοι τους βαλτοί.
Κι ένας άλλος Κρητικός
Της οικογένειας υιός,
Τώρα μένει μοναχός
Να μιλά πολιτικώς.
Δεν έχουν τούτοι διδαχθεί
Όσα τα μάτια έχουν δεί.
Τόσα κόμματα μικρά
Πήγαν όλα σερπετά!
Αλαζόνες, στα σκαλιά
Κλάψανε καλά παιδιά,
Και στου πάθους τη φωτιά
Κάηκαν όνειρα πλατιά.
Και στο τέλος ο λαός
Απομένει μοναχός,
Να του πάει ατυχώς,
Φέσι ο λογαριασμός!..
