.jfif)
Την πλέον ταραχώδη περίοδο της ηγεσίας του και της Πρωθυπουργίας του βιώνει αυτή την εποχή ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος παρατηρώντας την νέα κοινή εμφάνιση Καραμανλή-Σαμαρά στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο, την βαρυσήμαντη ομιλία Σαμαρά στην Κύπρο όπου συνέδεσε το κυπριακό με το διαμελισμό του Αιγαίου, την είδηση για νέα παρέμβαση Καραμανλή με ομιλία στην Πάτρα στις 24 Νοεμβρίου, τις διαδοχικές ερωτήσεις που υποβάλλουν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για θέματα της επικαιρότητας προς κορυφαίους υπουργούς, διαπιστώνει ότι η αμφισβήτηση κεντρικών επιλογών της πολιτικής του κλιμακώνεται.
Από την περασμένη άνοιξη που νομοθετήθηκε ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και διαφοροποιήθηκαν 53 από τους 158 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας το Μαξίμου, μάλλον αιφνιδιασμένο, διαπιστώνει (ειδικώς μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών) ότι το ένα τρίτο της κοινοβουλευτικής ομάδας με ποικίλες αφορμές αυτονομείται από την κεντρική γραμμή και με καθαρά πολιτικό τρόπο (χωρίς προσωπικές επιθέσεις και αντιδικίες) την αμφισβητεί με τη μέθοδο των ερωτήσεων. Ενώ την ίδια ώρα οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς με τις ομιλίες του στο Πολεμικό Μουσείο και την απουσία τους από το πάρτι γενεθλίων της ΝΔ Δημοκρατίας δείχνουν αποφασισμένοι να δείξουν στον πρωθυπουργό ότι δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουν οιαδήποτε επιλογή στα εθνικά θέματα, πόσω μάλλον εάν αυτή αντιστρατεύεται το εθνικό συμφέρον.
Ιδιόρρυθμο ζήτημα δεδηλωμένης
Στην πραγματικότητα ο κύριος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει ένα ιδιόρρυθμο ζήτημα δεδηλωμένης: οι πρώην πρωθυπουργοί και οι βουλευτές του δεν επιθυμούν κατ’ ουδένα τρόπο να “ρίξουν” την κυβέρνηση και θα το αποδείξουν με την ψήφο εμπιστοσύνης που θα της δώσουν στον προϋπολογισμό. Ωστόσο δεν της δίνουν «κάρτα Μπιάνκα» σε κάθε επιλογή και ασκούν εντατικό κοινοβουλευτικό έλεγχο των πράξεων της.
Ο τρόπος που πολιτεύονται οι βουλευτές μέχρι στιγμής δυσκολεύει την κυβέρνηση να τους καταλογίσει ιδιοτελή και προσωπικά κίνητρα καθώς και ομαδοποίησης διότι
πρώτον δεν λειτουργούν φραξιονιστικά με γεύματα, δείπνα και μυστικές συνωμοτικές συναντήσεις όπως έπρατταν σε άλλες περιόδους εσωκομματικούς κρίσεων οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Δεύτερον, λειτουργούν σαν καμικάζι κατά μικρές ομάδες, κατά μόνας ή ανά δυάδες (διαφορετικοί κάθε φορά) και θέτουν προς την κυβέρνηση καθαρά πολιτικά ζητήματα χωρίς να εξαπολύουν προσωπικές επιθέσεις σε υπουργούς.
Τρίτον, εγείρουν ζητήματα που αφορούν αποκλειστικά στην ιδεολογική φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας όπως η προστασία της ιδιοκτησίας (κόκκινα δάνεια – σε σημείο που να την εγκωμιάζουν ακόμα και ανώτατα τραπεζικά στελέχη για την ενημέρωση και την ευστοχία τους) όπως η προστασία της οικογένειας (γάμος ομόφυλων ζευγαριών) όπως η ακρίβεια (τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος και μηχανισμούς διαμόρφωσης τους, οι τιμές των φαρμάκων) όπως η εξωτερική πολιτική και τα θέματα, όπως σφόδρα πιθανολογείται ότι θα συμβεί στο εγγύς μέλλον.
Τέταρτον και σημαντικότερο, οι βουλευτές της ΝΔ έχουν πάρει τα μέτρα τους και δεν μιλούν ούτε για αστείο στα κινητά τους για τις επιτυχημένες πρωτοβουλίες τους. Είναι δύσκολα ανιχνεύσιμοι (για τον φόβο των Ιουδαίων) , απομάκρυναν από κοντά τους Εφιάλτες που τους “πλεύρισαν” και διατηρούν κάθε φορά το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Αμηχανία στο Μαξίμου
Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει καταρχάς αμηχανία στο Μέγαρο Μαξίμου και στον πρωθυπουργό, ο οποίος την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος για την ώρα στο όνομα της εσωκομματικής δημοκρατίας, δίνει το ελεύθερο στους βουλευτές του να υποβάλουν ερωτήσεις στους υπουργούς, ακόμα και όταν δημιουργούνται εντυπώσεις. Ο πρωθυπουργός απαντά επίσης στη βροχή ερωτήσεων βουλευτών με «στοργή και προδέρμ».
Ο κύριος Μητσοτάκης κάλεσε την προηγούμενη βδομάδα στο γραφείο του τους βουλευτές Ροδόπης της ΝΔ Ευριπίδη Στυλιανίδη και Λάρισας Μάξιμο Χαρακόπουλο, οι οποίοι πρωταγωνιστούν στην άσκηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου μαζί με άλλους συναδέλφους τους και είχε μαζί τους, όπως πληροφορείται η «Εστία της Κυριακής», μια εξαιρετικά παραγωγική συζήτηση. Και οι δύο βουλευτές της ΝΔ αποχώρησαν από το Μέγαρο Μαξίμου ικανοποιημένοι από την ποιότητα της συζήτησης που είχαν με τον κύριο Μητσοτάκη, διευκρινίζοντάς του όμως ότι θα συνεχίζουν να υποβάλουν ερωτήσεις όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο και ότι θα διατυπώνουν τις θέσεις τους πολιτικά και με κομψότητα με κάθε ευκαιρία. Όπως έπραξε με αιχμηρό άρθρο του σε κυβερνητική εφημερίδα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ο Ευριπίδης Στυλιανίδης με το οποίο φωτογράφισε και επέκρινε τον «ελιτίστικο» πολιτικό κέντρο και το διαχώρισε από τον κοινωνικό μεσαίο χώρο. Γεγονός που ενδεχομένως δεν ενθουσίασε τα προερχόμενα από το σημιτικό ΠΑΣΟΚ υπουργικά στελέχη.
Ωστόσο ο κύριος Μητσοτάκης γνωρίζει ότι έχει να διανύσει τεράστια ανηφόρα το προσεχές διάστημα καθώς θα διασταυρωθούν τα ελληνοτουρκικά και η συνάντηση κορυφής του ίδιου με τον πρόεδρο Ερντογαν στις αρχές Ιανουαρίου με την νέα προεδρική εκλογή και την ρευστή κατάσταση στην κυβερνητική πλειοψηφία. Προς ώρας έδειχνε να διαχειρίζεται με ψυχραιμία το ιδιόρρυθμο πρόβλημα δεδηλωμένης που αντιμετωπίζει. Υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση του δεν αντιμετωπίζει κανένα κίνδυνο πτώσης αλλά από την άλλη έχει δεμένα τα χέρια της και πρέπει να διαβουλεύεται με την κοινοβουλευτική της ομάδα για κρίσιμα νομοσχέδια και επιλογές. Γράφουμε για την ώρα, γιατί άλλα στελέχη στο ευρύτερο περιβάλλον του πρωθυπουργού, χάνουν περιστασιακά την ψυχραιμία τους και υποκινούν από το παρασκήνιο δημοσιογραφικές επιθέσεις προς τους πρώην πρωθυπουργούς κ.κ Καραμανλή και Σαμαρά με την κατηγορία ότι δήθεν υποστηρίζουν το κόμμα της Αφροδίτης Λατινοπούλου «Φωνή Λογικής». Στον χορό μπήκε αργά το βράδυ της Πέμπτης
και ο κύριος Μητσοτάκης ο οποίος άφησε αιχμές για το διάλογο που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τις διερευνητικές επαφές, αισθάνθηκε την ανάγκη να πει ότι στηρίζει τον Υπουργό Εξωτερικών ενώ χαρακτήρισε «πατριώτες της φακής», οι οποίοι «θα ήταν οι πρώτοι που θα το έβαζαν στα πόδια με την ουρά στα σκέλια αν προέκυπτε κρίση» όσους του ασκούν κριτική.
Το δίλημμα του κ. Μητσοτάκη
Ο κύριος Μητσοτάκης έχοντας μπροστά του το μέτωπο των ελληνοτουρκικών το οποίο όσο περνάει ο καιρός επιδεινώνεται λόγω της τουρκικής βουλιμίας που ανοίγει συνεχώς νέα θέματα, καλείται να υπηρετήσει μία ευαίσθητη ισορροπία: να κλείσει, κατά το δυνατόν το μεγάλο πολιτικό και ιδεολογικό ρήγμα που έχει ανοίξει στα δεξιά του με συνέπεια η «Ελληνική Λύση», η «Φωνή Λογικής» και η «Νίκη» να αθροίζουν ποσοστό ίσο με το 20% του εκλογικού σώματος και από την άλλη να διατηρήσει το κεντρώο μεταρρυθμιστικό προφίλ με το οποίο ηγεμόνευσε τα προηγούμενα χρόνια.
Επειδή η ζυγαριά κοινωνικά γέρνει συντηρητικά και δεξιά δεν είναι εύκολο. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εστίας της Κυριακής», ο πρωθυπουργός εκμυστηρεύτηκε σε φιλικά του πρόσωπα το δίλημμα που αντιμετωπίζει: Αν επιλέξει μονοκομματικό δεξιό πρόεδρο τότε ο ευρύς ανασχηματισμός που θα κάνει είτε πριν τα Χριστούγεννα είτε μετά το νέο έτος, ανάλογα με τις εξελίξεις, θα πρέπει να έχει κεντρώο αποτύπωμα για να διατηρηθεί η κατ’ αυτόν νικηφόρα φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας. Αν ο πρόεδρος που επιλεγεί είναι Κεντρώος και πολυκομματικός τότε ο ανασχηματισμός θα έχει ισχυρό δεξιό αποτύπωμα. Δεν το’ χει…. λήξει μέσα του ο πρωθυπουργός την στιγμή που το συζητάμε.
Το σίγουρο είναι ότι επειδή οι εξελίξεις λαμβάνουν χαρακτήρα χιονοστιβάδας επιθυμεί παρά τις διαψεύσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα μας να ξεκαθαρίσει το νωρίτερο δυνατόν το ζήτημα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Και για να το επιτύχει αυτό ζήτησε διά του υπουργού Εξωτερικών από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ξεκαθαρίσει το νωρίτερο δυνατό ότι δεν ενδιαφέρεται για μια νέα θητεία προκειμένου να του λύσει τα χέρια ώστε να προχωρήσει στην επιλογή του. Η οποία σε αυτή τη φάση διοχετεύεται στον Τύπο ότι θα έχει δεξιό προφίλ. Στο τραπέζι βρίσκεται το όνομα του προέδρου του κοινοβουλίου Κώστα Τασούλα, ο οποίος επί πέντε χρόνια είναι πιστός στον πρωθυπουργό και οι μετοχές του είναι ψηλά αλλά κατά ορισμένες πηγές παραμένει στο τραπέζι και το όνομα του Υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δήλωσε στην καθημερινή ότι η Προεδρία της Δημοκρατίας «δεν είναι στις προθέσεις μου». Ως γνωστόν όμως στην πολιτική …. “τίποτα πιο ασήμαντο από μία υπόσχεση”. Όπως θα διαβάσετε και σε άλλες στήλες ο Κωνσταντίνος Καραμανλής 5 μήνες πριν επανεκλεγεί στο Αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας το 1990 είχε διαψεύσει με μακρά δήλωση του ότι ενδιαφέρεται να επιστρέψει στην Ηρώδου Αττικού. Αλλά επέστρεψε. Οι φήμες επιτείνονται από το γεγονός ότι η Ντόρα Μπακογιάννη εμπιστεύεται σε συνομιλητές της στην Αθήνα ότι δεν αποκλείει στο τέλος ο κύριος Δένδιας να αποδεχτεί την πρόταση του πρωθυπουργού παρά τις επιφυλάξεις και τις διαψεύσεις που έχει διατυπώσει μέχρι τώρα.
Εάν το μέτωπο της εκλογής Προέδρου κλείσει στας δυσμάς του 2024 τότε στις αρχές του 2025 θα γίνει ο πρώτος μεγάλος ανασχηματισμός της κυβέρνησης που προέκυψε μετά τις εκλογές του 2023. Και σ’ αυτόν εκτιμάται ότι θα γίνουν κρούσεις σε καραμανλικούς και σαμαρικούς βουλευτές που πρωταγωνιστούν τώρα στις ερωτήσεις για να περιληφθούν σε αυτόν αλλά θα έχει και ισχυρό κεντρώο αποτύπωμα (όπως εισηγούνται στον πρωθυπουργό οι επιτελείς του) .
Λύση μέσω απευθείας διαλόγου με τον Ερντογάν
Το αν αυτή η στρατηγική των χαμηλών τόνων που επιτρέπει στους βουλευτές να κάνουν τις ερωτήσεις προς τους υπουργούς , που μελετά την εκλογή δεξιού Προέδρου της Δημοκρατίας και που σχεδιάζει μια νέα κεντρώα κυβέρνηση με ισχυρούς δεξιούς συμβολισμούς , θα έχει επιτυχία είναι πρόωρο να το πει κανείς.
Γιατί αν προχωρήσουν πολύ οι διαπραγματεύσεις για τα ελληνοτουρκικά και σημειωθούν εθνικές υποχωρήσεις σε κρίσιμα ζητήματα , τότε η απόπειρα κατευνασμού της δεξιάς πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας τόσο στην κορυφή σε επίπεδο πρώην πρωθυπουργών και βουλευτών όσο και στη βάση… θα πέσει στο κενό. Επιλογή του κύριου Μητσοτάκη σε περίπτωση που τα πράγματα με τους Τούρκους φτάσουν σε αδιέξοδο στις συνομιλίες είναι η Χάγη και όχι το Αμβούργο όπως διοχετεύει στον Τύπο από τον περσινό Νοέμβριο ο υπουργός Εξωτερικών κύριος Γεραπετρίτης. Είμαστε βέβαιοι ότι ο πρωθυπουργός γνωρίζει την προτίμηση του υπουργού του στο Αμβούργο, για λόγους που έχουν σχέση και με την σύνθεση του και ειδικώς την αγγλική ηγεσία του. Αλλά καταβάθος ο κύριος Μητσοτάκης θα ήθελε να αποφύγει ακόμα και αυτή τη Χάγη καθώς η παραπομπή των θεμάτων στην διεθνή δικαιοδοσία προϋποθέτει προηγούμενη σύνταξη συνυποσχετικού το οποίο με βάση το άρθρο 28 του Συντάγματος θα πρέπει να εγκριθεί από το κοινοβούλιο με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Η άσκηση θα είναι εξαιρετικά δυσχερής στην επίλυση της. Το κοινοβούλιο μπορεί να απορρίψει το συνυποσχετικό. Προτιμότερο για τον κύριο Μητσοτάκη είναι να φθάσει σε λύση μέσω του απευθείας πολιτικού διαλόγου με τον Ερντογάν κάτι που, όπως φαίνεται, επιθυμούν και οι ίδιοι οι Τούρκοι οι οποίοι δεν αγαπούν ιδιαιτέρως ούτε το διεθνές δίκαιο, ούτε τις δεσμεύσεις του.
Τούτων δοθέντων γίνεται αντιληπτό ότι ο χρόνος που διανύουμε από τώρα μέχρι και τον προσεχή Ιανουάριο θα φέρει συγκλονιστικές και δραματικές εξελίξεις προς τη μία ή προς την άλλη κατεύθυνση. Η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας πιεζόμενη και από την εκλογική της βάση η οποία δεν αντέχει πια την ακρίβεια, τις αυξήσεις στα φάρμακα, τα κυμαινόμενα τιμολόγια της Δ.Ε.Η., την διαφθορά και την διαρκή πίεση των Τούρκων για υποχώρηση στον Αιγαίο στον 28ο Μεσημβρινό μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Τελευταίο αλλά όχι έλασσον: η δυνατότητα του κύριου Μητσοτάκη να προκηρύξει πρόωρες εκλογές με λίστα εξαντλείται τον προσεχή Δεκέμβριο. Τότε λήγει το δεκαοκτάμηνο που άρχισε από τις πρώτες εκλογές του Μαΐου του 2023, οι οποίες διεξήχθησαν με απλή αναλογική.
Πηγή: Εστία Κυριακής
______________________________
Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο
