ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
Η εδώ και καιρό προαναγγελθείσα ιρανική αντίδραση εκδηλώθηκε χθες το βράδυ με τη μορφή εκτεταμένης πυραυλικής επίθεσης κυρίως εναντίον ισραηλινών αεροπορικών βάσεων. Το Ισραήλ απειλεί με αντίποινα, ενώ η Τεχεράνη “σφύριξε” λήξη, εκτός κι αν δεχθεί ισραηλινή επίθεση, οπότε θα προκύψει κλιμάκωση και πιθανώς γενίκευση.
Σύμφωνα με την άποψη ειδικών και σε αντίθεση με την επικρατούσα στερεοτυπική αντίληψη, το Ιράν είναι ορθολογικός και προσεκτικός δρων και θέλει να αποφύγει μια εκτεταμένη σύγκρουση. Τον εν λόγω ισχυρισμό επιβεβαιώνει και η στάση της Τεχεράνης που λίγο μετά την επίθεση έδωσε μήνυμα αποκλιμάκωσης. Όμως, όλα θα εξαρτηθούν και από την στάση που θα κρατήσει το Ισραήλ, την στιγμή που διεξάγει επιχειρήσεις κατά της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και ο πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται αν κι όχι με την ίδια ένταση.
Ο πόλεμος με το Ιράν ήταν εδώ και χρόνια επιθυμητή εξέλιξη από μερίδα της ισραηλινής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας με τη λογική ότι πρέπει να δοθεί “οριστική λύση”. Βεβαίως, το Ισραήλ ποντάρει στην εμπλοκή των ΗΠΑ, προσδοκώντας αυτές να “καθαρίσουν” για λογαριασμό του το παιχνίδι. Ο εγκλωβισμός στην αντίληψη της “αποφασιστικής νίκης” είναι διαχρονική παθογένεια του Ισραήλ, η οποία προέκυψε από τις διαδοχικές στρατιωτικές επιτυχίες του εναντίον των αραβικών στρατών, στις πρώτες δεκαετίες μετά τη δημιουργία του εβραϊκού κράτους. Όμως, κάθε νίκη του Ισραήλ, αντί για ειρήνευση, οδηγούσε σε μια ακόμη πολεμική σύγκρουση.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ισραηλινές εισβολές στον Λίβανο, δεν πέτυχαν τον αντικειμενικό σκοπό τους. Στον πρώτο πόλεμο το 1982 ο ισραηλινός στρατός, παρόλες τις αρχικές επιτυχίες του κυρίως στον αέρα, εγκλωβίστηκε σε μάχες φθοράς. Επίσης, η επιχείρηση αμαυρώθηκε από τις σφαγές των προσφύγων στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα από χριστιανικές πολιτοφυλακές, με την ανοχή των Ισραηλινών. Στον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου το 2006 οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις απέτυχαν με ταπεινωτικό τρόπο να επιτύχουν συντριπτικό πλήγμα στην μικροσκοπική τότε Χεζμπολάχ.
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
Η εδώ και καιρό προαναγγελθείσα ιρανική αντίδραση εκδηλώθηκε χθες το βράδυ με τη μορφή εκτεταμένης πυραυλικής επίθεσης κυρίως εναντίον ισραηλινών αεροπορικών βάσεων. Το Ισραήλ απειλεί με αντίποινα, ενώ η Τεχεράνη “σφύριξε” λήξη, εκτός κι αν δεχθεί ισραηλινή επίθεση, οπότε θα προκύψει κλιμάκωση και πιθανώς γενίκευση.
Σύμφωνα με την άποψη ειδικών και σε αντίθεση με την επικρατούσα στερεοτυπική αντίληψη, το Ιράν είναι ορθολογικός και προσεκτικός δρων και θέλει να αποφύγει μια εκτεταμένη σύγκρουση. Τον εν λόγω ισχυρισμό επιβεβαιώνει και η στάση της Τεχεράνης που λίγο μετά την επίθεση έδωσε μήνυμα αποκλιμάκωσης. Όμως, όλα θα εξαρτηθούν και από την στάση που θα κρατήσει το Ισραήλ, την στιγμή που διεξάγει επιχειρήσεις κατά της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και ο πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται αν κι όχι με την ίδια ένταση.
Ο πόλεμος με το Ιράν ήταν εδώ και χρόνια επιθυμητή εξέλιξη από μερίδα της ισραηλινής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας με τη λογική ότι πρέπει να δοθεί “οριστική λύση”. Βεβαίως, το Ισραήλ ποντάρει στην εμπλοκή των ΗΠΑ, προσδοκώντας αυτές να “καθαρίσουν” για λογαριασμό του το παιχνίδι. Ο εγκλωβισμός στην αντίληψη της “αποφασιστικής νίκης” είναι διαχρονική παθογένεια του Ισραήλ, η οποία προέκυψε από τις διαδοχικές στρατιωτικές επιτυχίες του εναντίον των αραβικών στρατών, στις πρώτες δεκαετίες μετά τη δημιουργία του εβραϊκού κράτους. Όμως, κάθε νίκη του Ισραήλ, αντί για ειρήνευση, οδηγούσε σε μια ακόμη πολεμική σύγκρουση.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ισραηλινές εισβολές στον Λίβανο, δεν πέτυχαν τον αντικειμενικό σκοπό τους. Στον πρώτο πόλεμο το 1982 ο ισραηλινός στρατός, παρόλες τις αρχικές επιτυχίες του κυρίως στον αέρα, εγκλωβίστηκε σε μάχες φθοράς. Επίσης, η επιχείρηση αμαυρώθηκε από τις σφαγές των προσφύγων στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα από χριστιανικές πολιτοφυλακές, με την ανοχή των Ισραηλινών. Στον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου το 2006 οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις απέτυχαν με ταπεινωτικό τρόπο να επιτύχουν συντριπτικό πλήγμα στην μικροσκοπική τότε Χεζμπολάχ.
Διαβάστε τη συνέχεια στο slpress.gr
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com