10.9.24

BRICS εναντίον G7: Πώς μπορεί να απειληθεί η Δύση Πηγή: Protagon.gr

 

Οι BRICS συγκεντρώνουν τις κύριες αναδυόμενες οικονομίες και «παρουσιάζονται ως εναλλακτική λύση στους G7, όπου κυριαρχούν οι Δυτικές χώρες» έγραψε στην Corriere della Sera o Μάσιμο Νάβα, με αφορμή την υποψηφιότητα της ΝΑΤΟϊκής Τουρκίας για ένταξη στο συγκεκριμένο κλαμπ. Κατά τον ιταλό δημοσιογράφο, «η Τουρκία είναι πρόθυμη να αναζητήσει συμμάχους εκτός Δύσης», πιθανώς όχι μόνο στον οικονομικό τομέα.

 Ο Νάβα, πάντως, βρήκε την πιρουέτα του Ερντογάν γενικότερα «ανησυχητική». Πρωτίστως, όμως, ας δούμε τι είναι οι G7 και τι είναι οι BRICS. Τους G7 –το γράμμα «g» των οποίων ερμηνεύεται είτε ως «ομάδα» (group) είτε ως «μεγάλοι» (grands)– απαρτίζουν οι ΗΠΑ, η Βρετανία, ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ευρωπαϊκή Ενωση. 


Οι G7 (έτος ιδρύσεως το 1975) είναι το άτυπο και πεπερασμένο κλαμπ των επτά ανεπτυγμένων οικονομιών της Δύσης, το οποίο δεν πρόκειται να διευρυνθεί περαιτέρω. H Ρωσία έγινε μέλος του μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, όμως αποχώρησε το 2014, δηλαδή το έτος που αποτέλεσε την απαρχή του Ουκρανικού. Αντιθέτως, ο νέος (2009) διεθνής οργανισμός BRICS είναι ανοιχτός στη διεύρυνση.

 Ιδρυτικές χώρες του είναι η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα, ενώ έναν χρόνο αργότερα στο κλαμπ εισήλθε και η Νότια Αφρική (το ακρωνύμιο BRICS συντίθεται από τα αρχικά αυτών των κρατών). Κατόπιν οι BRICS διευρύνθηκαν με το Ιράν, την Αίγυπτο, την Αιθιοπία και με τα Εμιράτα, ενώ σήμερα πολλές άλλες χώρες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στις εργασίες του. 

Σημειωτέον ότι κατά τη διάρκεια του σημαδιακού έτους 2014 οι BRICS ίδρυσαν τη δική τους αναπτυξιακή τράπεζα, τη New Development Bank, αμφισβητώντας εμπράκτως διεθνείς οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. «Ο κατάλογος των τωρινών και των μελλοντικών μελών των BRICS μεγαλώνει ανησυχητικά» συνέχισε ο Νάβα την ανάλυσή του, αναφέροντας ότι «έχουν εκδηλώσει ενταξιακό ενδιαφέρον και άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, όπως η Σαουδική Αραβία, αλλά και χώρες της αμερικανικής ηπείρου». 

Ετσι «διαφαίνεται η επιθυμία για μεγαλύτερη παγκόσμια επιρροή». Αναγνώρισε ότι οι εξαρτήσεις πολλών μελών των BRICS από τη Δύση είναι δεδομένες, ιδίως στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, όμως επισήμανε την πρόθεση των BRICS να αμφισβητήσουν «την ηγεμονία της Δύσης». Το παιχνίδι της Τουρκίας Οσον αφορά ειδικά την Τουρκία, ο αρθρογράφος επισήμανε ότι ναι μεν το εμπόριό της με την ΕΕ ανέρχεται σε περίπου 200 δισ. δολάρια και ο Ερντογάν δεν προτίθεται να το διακινδυνεύσει, ωστόσο επέλεξε «θέση ισορροπίας σε γενικές γραμμές, τόσο έναντι των Βρυξελλών όσο και στη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση». 

Θύμισε ότι η Τουρκία ανέλαβε πρωτοβουλίες στη Βόρεια Αφρική και στην Ανατολική Μεσόγειο, ότι διεκδικεί αυτονομία κινήσεων στην ευρύτερη περιοχή της ως στρατιωτική δύναμη, ότι ταυτόχρονα πουλάει όπλα και στη Ρωσία και σε χώρες του ΝΑΤΟ, ότι αγοράζει όλπα τόσο από τη Ρωσία όσο και από τις ΗΠΑ, ότι «δημιούργησε μηχανισμό στρατιωτικής συνεργασίας με την Κίνα, τη Ρωσία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν και με το Ουζμπεκιστάν» και ότι, τέλος, είναι χολωμένη «από τις δεκαετίες που δαπάνησε» περιμένοντας να ανοίξει η πόρτα της ΕΕ. Ο Νάβα δεν έθιξε καθόλου την ανοιχτή πληγή του Κυπριακού, ούτε τα προβλήματα με την Ελλάδα στο Αιγαίο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Φυσικά, δεν αναφέρθηκε ούτε στο Μεταναστευτικό, που εκκινεί από τις τουρκικές ακτές και από τα τουρκικά χωράφια ανατολικά της μεθορίου του Εβρου. 

Εκανε νύξη, όμως, για το Παλαιστινιακό, ένα προνομιακό για τον Ερντογάν πεδίο. Για την επισφάλεια που δημιουργεί στα αμερικανικά συμφέροντα η όλη κατάσταση στη Μέση Ανατολή έγραψε ότι παραδοσιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ εκεί, όπως είναι η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, επαίρονται για τη συνεργασία τους με «νέους εταίρους», είτε μέσω του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης είτε μέσω των BRICS. Και υπογράμμισε ότι ο Ερντογάν «αναμένεται να παραστεί στην επόμενη συνεδρίαση των BRICS, στο Καζάν της Ρωσίας, στις 22 Οκτωβρίου».

 Ο ιταλός αναλυτής έγραψε ότι «η συγκεκριμένη πρωτοβουλία του Ερντογάν δέχεται έντονη κριτική από την τουρκική αντιπολίτευση, η οποία μιλάει για διπλωματική αυτοκτονία». 

Και αυτό επειδή στο Καζάν «τα μέλη των BRICS και οι υποψήφιες χώρες θα καθορίσουν καλύτερα τα κριτήρια εισδοχής, αποσκοπώντας σε μεγαλύτερη σύγκλιση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων».

 Πηγή: Protagon.gr

___________

Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό  κ. Αθαν. Καραντζίκο