Καθώς η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά επιβάλλει τη ρητορική της στα μετριοπαθέστερα ευρωπαϊκά κόμματα, ήλθε η ώρα και στην Ελλάδα να κάνουν την αυτοκριτική τους εκείνοι που ψήφισαν, αλλά και εκείνοι που στήριξαν τα ελληνικά ακροδεξιά κόμματα. Τα πρόσφατα γεγονότα με το κλείσιμο των χερσαίων συνόρων από τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, αποδεικνύουν ότι ψήφισαν και στήριξαν κόμματα που στοιχίζονται πίσω από τους αντιπάλους της πατρίδας μας.
Πριν από τις ευρωεκλογές δε σταματήσαμε να επαναλαμβάνουμε πως η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, όπου ήταν βέβαιο ότι θα εντάσσονταν τα ελληνικά ακροδεξιά κόμματα, δεν έχει τις ίδιες επιδιώξεις με την Ελλάδα. Αντίθετα! Υποστηρίζουν κινήσεις που στρέφονται κατά της δικής μας πατρίδας.
Όπως εξηγούσαμε, τα κόμματα αυτά δεν ενδιαφέρονται αν θα μπαίνουν μετανάστες στην Ευρώπη, αλλά αν αυτοί θα φθάνουν στις δικές τους χώρες. Προειδοποιήσαμε ότι θα ωθούσαν σε κλείσιμο των συνόρων στις δικές τους χώρες (που είναι χερσαία) και θα αφήσουν απροστάτευτες τις χώρες που νότου, που έχουν θαλάσσια σύνορα και είναι πολύ δυσκολότερο να σφραγιστούν.
Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Με το κλείσιμο των συνόρων και την κατάργηση ουσιαστικά της Συνθήκης Σένγκεν, οι χώρες του νότου, η Ελλάδα, αφήνονται στη μοίρα τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κλείνουν σύνορα. Αλλά η απόφαση της Γερμανίας προκάλεσε το μεγαλύτερο σοκ. Είναι η καρδιά της Σένγκεν, η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας και όλοι γνωρίζουμε το κόστος για τη γερμανική και την ευρωπαϊκή οικονομία από την κατάργηση της ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων και αγαθών.
Μόνο τα σύνορα Γερμανίας - Ολλανδίας διασχίζουν καθημερινά 100.000 φορτηγά. Και αμέσως έγινε γνωστό πως για κάθε ώρα καθυστέρησης οδηγού φορτηγού το κόστος της διαδρομής ανεβαίνει κατά 100 ευρώ. Ακόμη και ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει πως αυτό σημαίνει ότι θα αυξηθούν και οι τιμές των προϊόντων που μεταφέρονται.
Πολύ περισσότερο που στην κεντρική Ευρώπη πολλοί άνθρωποι εργάζονται σε μία χώρα, κατοικούν σε άλλη και καθημερινά διασχίζουν τα σύνορα τουλάχιστον δύο φορές.
Οι ολέθριες για την ευρωπαϊκή – και βέβαια και τη γερμανική – οικονομία ελήφθησαν στη σκιά των εκλογών στη Θουριγγία, όπου η ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) κέρδισε πανηγυρικά, και εν όψει των σημερινών εκλογών στο Βρανδεμβούργο.
Πρόσχημα το μεταναστευτικό, το τέρας δε χορταίνει
Φυσικά, η Ακροδεξιά παντού χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως πρόσχημα και όχημα. Παριστάνει στην πραγματικότητα ότι μπορεί να λύσει το πρόβλημα – ενώ είναι γνωστό ότι στην Ιταλία ο κυβερνητικός εταίρος Σαλβίνι προεκλογικά υποστήριζε ότι δε θα περνούσε κουνούπι και το 2023 η Ιταλία εμφάνισε τον τεράστιο αριθμό ροών των
158.000. Κι’ αν το 2024 η ιταλική κυβέρνηση διαφημίζει μείωση ροών, απλά συγκρίνεται με τον εαυτό της.
Άλλωστε, στη Θουριγγία, στη Σαξονία, στο Βρανδεμβούργο, σε όλη την Ανατολική Γερμανία, δεν υπάρχουν μετανάστες. Αντίθετα, η αδυναμία για πραγματική σύγκλιση μετά την επανένωση των δύο Γερμανιών, οδηγεί σε μετανάστευση τους νέους, μορφωμένους και δημοκρατικούς Γερμανούς που μετακομίζουν στη Δυτική Γερμανία. Με αυτόν τον τρόπο το ανατολικό τμήμα της χώρας αφήνεται στα χέρια της Ακροδεξιάς.
Όσα μέτρα – όπως αυτά που παίρνει η Γερμανία – και να πάρει κανείς, το τέρας της Ακροδεξιάς δε χορταίνει. Ζητά όλο και περισσότερα. Όποιος σύρεται πίσω της ταυτίζεται, απαξιώνεται και τη γιγαντώνει. Αυτό έχει αποδείξει η προπολεμική Ιστορία της Ευρώπης με την τόσο οδυνηρή κατάληξη.
Στήριξαν τη Λεπέν μέσω Ελλάδας!
Αυτή τη στιγμή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχουν σχηματιστεί τρεις ακροδεξιές ευρωομάδες:
Οι «Πατριώτες για την Ευρώπη», η νέα ομάδα που δημιούργησε ο Όρμπαν και συγκέντρωσε τα περισσότερα από τα ακροδεξιά κόμματα, μεταξύ των οποίων και το κόμμα της Λεπέν «Εθνικός Συναγερμός», διαθέτει 82 ευρωβουλευτές και περιλαμβάνει 13 κόμματα. Ανάμεσά τους και η «Φωνή Λογικής» της κ. Λατινοπούλου. Πρόεδρος της ομάδας ο Γάλλος Μπαρντελά, καθώς το κόμμα της Λεπέν διαθέτει τους περισσότερους ευρωβουλευτές. Εκεί μέσα συνωστίζονται οι Ισπανοί του VOX του Αμπασκάλ, οι Ιταλοί της Λέγκας του Σαλβίνι, οι Ούγγροι του Fidesz του Όρμπαν, οι Αυστριακοί του FPO και του Χέρμπερτ Κικλ, οι Ολλανδοί του PVV και του Γκερτ Βίλντερς, οι Πορτογάλοι του Chega. Συντονιστής τους θα είναι ο Δανός Άντερς Βίστισεν, ιδρυτικό μέλος της πάλαι ποτέ ευρωομάδας «Ταυτότητα και Δημοκρατία», μαζί με τη γερμανική AfD. Γνώριζαν όσοι στήριξαν τη «Φωνή Λογικής» ότι θα εξελισσόταν σε… φωνή της Λεπέν;
Οι «Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές» (ECR, τέταρτη σε δύναμη ευρωομάδα μετά το Λαϊκό Κόμμα με 188 ευρωβουλευτές, τους Σοσιαλδημοκράτες με 136 ευρωβουλευτές και τους «Πατριώτες»). Διαθέτουν 18 κόμματα και 78 ευρωβουλευτές. Εδώ έχουν ενταχθεί και οι δύο ευρωβουλευτές της Ελληνικής Λύσης. Και ένας Κύπριος ευρωβουλευτής από το πασίγνωστο Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (ΕΛΑΜ), που είχε επιχειρήσει να εγγραφεί με το όνομα «Χρυσή Αυγή-Πυρήνας Κύπρου», αλλά δεν του επετράπη και απλώς άλλαξε όνομα. Εκεί και το πολωνικό ακροδεξιό PiS που κατάφερε να νικήσει ο Ντόναλντ Τουσκ.
Η «Ευρώπη των Κυρίαρχων Εθνών», η νέα ευρωομάδα της οποίας τέθηκε επικεφαλής η γερμανική AfD, με οκτώ κόμματα και 25 ευρωβουλευτές. Εκεί βρίσκουμε τη γερμανική AfD με 14 ευρωβουλευτές. Το ID (Ταυτότητα και Δημοκρατία) στο οποίο μετείχε προηγουμένως, διαλύθηκε και δημιουργήθηκε η «Ευρώπη των Κυρίαρχων Εθνών».
Τέσσερις Έλληνες ευρωβουλευτές (1 από τη ΝΙΚΗ, 2 από το ΚΚΕ και 1 από Πλεύση Ελευθερίας) δεν έχουν ενταχθεί σε ευρωομάδα. Κάτι θα ψηφίζουν κι’ αυτοί αλλά ειδικά η «Νίκη-Ελληνικό Πατριωτικό Κίνημα» θα πρέπει να μας πει την γνώμη της για τα τελευταία γεγονότα. Ωστόσο, κανείς τους δεν διαθέτει επιρροή σε καμιά ευρωομάδα, οπότε… δώρον άδωρον!
Η ιδεολογία, ο ύμνος, το σύνθημα
Προσέξτε τώρα! Αυτό που συνδέει αυτούς που στηρίζουν τα ακροδεξιά κόμματα δεν είναι η στάση τους στο μεταναστευτικό. Αυτό, όπως είπαμε, είναι το όχημα για να προσεταιρίζονται ψήφους. Ειδικά στην Ελλάδα, ουδείς έχει προστατέψει τα σύνορα της χώρας μας όσο η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αλλά αυτό που συνδέει τους ακροδεξιούς είναι η ναζιστική και η φασιστική ιδεολογία. Είναι αντισημίτες, φιλορώσοι, ομοφοβικοί, ρατσιστές, ξενοφοβικοί, αντιευρωπαϊστές, αλλά κυρίως ριζοσπαστικοποιημένοι και επομένως βίαιοι.
Πλέκουν το εγκώμιο του Χίτλερ και του Μουσσολίνι, υψώνουν χέρια σε ναζιστικό και φασιστικό (ρωμαϊκό) χαιρετισμό, βάζουν δυο δάχτυλα κάτω από την μύτη για να θυμίζουν το μουστάκι του φύρερ, φωνάζουν το σύνθημα «ψωμί, κρεβάτι, σαπούνι» και τραγουδούν το «L’ amour toujours», τη μεγάλη επιτυχία του Τζίτζι Ντ’ Αγκοστίνο που έγινε ο ανεπίσημος ύμνος της AfD, παραλλάσσοντας τους στίχους στο ναζιστικό σύνθημα «Η Γερμανία στους Γερμανούς, έξω οι ξένοι».
Από όλα τα παραπάνω συνάγεται πως όχι μόνο αυτοί που ψηφίζουν, αλλά κυρίως αυτοί που στηρίζουν τέτοια κόμματα, ταυτίζονται αναγκαστικά με αυτές τις απόψεις.
Πριν από τις ευρωεκλογές, η κ. Λατινοπούλου έλεγε πως θα ενταχθεί στην ομάδα της Μελόνι. Μετά, πήγε και φώλιασε στους «Πατριώτες» - με πρώτη δύναμη το κόμμα της Λεπέν. Ακόμη και αν οι υποστηρικτές της δεν το γνώριζαν (και προφανώς δεν την δέσμευσαν), τώρα πια ξέρουν. Αλλά και στο ECR να πήγαινε, πάλι θα υπήρχε πρόβλημα, διότι εκεί εντάχθηκε η Χρυσή Αυγή της Κύπρου.
Επομένως, τώρα πια ξέρουν! Βέβαια, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Αλλά όλοι αντιλαμβάνονται πως οποιαδήποτε ταύτισή τους με τέτοια κόμματα τους ταυτίζει με την ιδεολογία τους. Μια ιδεολογία που οδήγησε στις πιο μαύρες σελίδες της ευρωπαϊκής Ιστορίας, σε σφαγές, ολοκαυτώματα, στρατόπεδα συγκέντρωσης και κρεματόρια.
Θέλουν δυστυχισμένους ανθρώπους
Και στη γλώσσα του μίσους που μοιραία οδηγεί σε πράξεις του μίσους. Δεν έρχεται ξαφνικά η γλώσσα του μίσους. Ξεκινά με την γκρίνια, τη μουρμούρα, τις επιθέσεις σε όποιους δε συμφωνούν μαζί τους, την απόρριψη της διαφορετικής γνώμης, την προσπάθεια επιβολής της δικής τους γνώμης.
Και κάτι τελευταίο: Μελέτες έχουν δείξει πως δεν είναι η δυστυχία που οδηγεί στην Ακροδεξιά, αλλά είναι η Ακροδεξιά που οδηγεί στη δυστυχία. Για να υποστηρίξει κανείς μια τέτοια επιλογή πρέπει να δηλώνει δυστυχισμένος. Γιατί όταν δηλώνει δυστυχισμένος δικαιολογεί ευκολότερα την ψήφο του. Και την «οργή» του. Οπότε χειραγωγείται ευκολότερα από τον κάθε τυχοδιώκτη.
Έχει επίσης επιστημονικά αποδειχθεί πως οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ξανά τη χαρά της ζωής, της ελευθερίας και του διαλόγου, όταν απομακρύνονται από τα άκρα.
Στην Ελλάδα έχουμε τρία χρόνια μπροστά μας για να πολεμήσουμε – και να νικήσουμε – αυτήν την δυστοπία. Και αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη όλων…
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
