Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, Φιλελεύθερος
Η στρατιωτική ενίσχυση και αναβάθμιση της Τουρκίας στα κατεχόμενα, που αφορά και τα ευρύτερα στρατηγικά σχέδια της στην περιοχή, σε συνδυασμό με δράσεις ήπιας ισχύος, εδραιώνουν την παρουσία της στο νησί.
Οι τουρκικές κινήσεις προωθούνται με εννέα συν δυο πυλώνες πολιτικής, που έχουν τύχει επεξεργασίας στην Άγκυρα και υλοποιούνται εδώ και χρόνια.
Όλο το σκηνικό διαμορφώνεται με την προώθηση των πολιτικών αυτών δράσεων, οι οποίες στην πορεία εμπλουτίζονται με νέες. Η κωδικοποίηση τους αναδεικνύει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο της κατοχικής δύναμης στην Κύπρο.
Πρώτο, συνεχίζεται και εντείνεται, ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο, η προσπάθεια πολιτικής αναβάθμισης της αποσχιστικής οντότητας. Είναι σαφές πως η Άγκυρα αναλώνει μεγάλο διπλωματικό κεφάλαιο για την αναγνώριση μιας κυριαρχικής κρατικής οντότητας στα κατεχόμενα.
Στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ άλλων, οργανώνει διεθνείς επισκέψεις αξιωματούχων του κατοχικού καθεστώτος. Αξιοποιεί την επιρροή της σε χώρες του Καυκάσου, της Αφρικής και της Κεντρικής Ασίας και ασκεί πιέσεις ώστε κράτη να αναπτύξουν σχέσεις με το κατοχικό καθεστώς. Απώτερος στόχος η επιβολή της αναγνώρισης.
Δεύτερο, σημαντικό για την Άγκυρα είναι η εδραίωση του ελέγχου σε όλα τα επίπεδα. Αυτός ο σχεδιασμός διαχρονικός αποσκοπεί να διασφαλίσει ότι δεν θα επηρεασθούν με κανένα τρόπο τα τουρκικά συμφέροντα, είτε υπάρξει συμφωνία είτε όχι. Τούτος ο σχεδιασμός, όπως προκύπτει και πιο κάτω, είναι πολυεπίπεδος αλλά και πολύ συγκεκριμένος.
Τρίτο, στο πλαίσιο αυτό, βάρος δίνεται στην εδραίωση της τουρκικής επιρροής στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αυτή η επιρροή αφορά όλα τα πεδία, από την κοινωνική συμπεριφορά, τα κόμματα, την οικονομία, τα ΜΜΕ, την αγορά.
Τέταρτο, πιεστική είναι η Άγκυρα για την παροχή περισσότερων «υπηκοοτήτων» σε Τούρκους. Τι σημασία έχει η υπηκοότητα ενός ψευδοκράτους; Για την κατοχική δύναμη, ο στόχος είναι η ενίσχυση των εκ Τουρκίας στην κοινωνία των κατεχομένων. Αυτό θα καθορίσει και τις αποφάσεις και τις επιλογές σε «εκλογές».
Η αύξηση των εκ Τουρκίας, σε παρουσία με ή χωρίς «υπηκοότητα», θεωρείται σημαντικό στοιχείο για την ενίσχυση της πολιτικής επιρροής καθώς και της αλλαγής συμπεριφορών, νοοτροπιών.
Πέμπτο, μια σημαντική παράμετρος είναι και η χρηματοδότηση της τουρκοκυπριακής οικονομίας από την Τουρκία. Η Τουρκία συνεχίζει να αναλαμβάνει να πληρώνει την μισθοδοσία του λεγόμενου δημόσιου τομέα. Αυτό δημιουργεί την απόλυτη εξάρτηση. Εάν η Άγκυρα σταματήσει τα εμβάσματα, τότε όλα θα «παγώσουν».
Αυτό εκ των πραγμάτων εξαναγκάζει το κατοχικό καθεστώς να συμμορφώνεται σε όλες τις οδηγίες της Τουρκίας. Η οικονομική κάλυψη από την Τουρκία προφανώς και προκαλεί εφησυχασμό στους εκάστοτε εγκάθετους της Άγκυρας στα κατεχόμενα. Υπενθυμίζεται ότι κάθε χρόνο υπογράφονται οικονομικά πρωτόκολλα μεταξύ Τουρκίας και αποσχιστικής οντότητας.
Τα πρωτόκολλα αυτά επιχειρούν να «νοικοκυρέψουν» το κατοχικό καθεστώς. Τα ελλείμματα, όμως, καλύπτονται από την Τουρκία υπό μορφή δανείου. Πρόκειται για δανεικά και αγύριστα, χωρίς όμως να διαγράφονται, για να υπάρχει μοχλός πίεσης.
Έκτο, η Άγκυρα, ο Ερντογάν βασικά, έχει και οικονομικά οφέλη από τα κατεχόμενα. Είναι γνωστό πως επιχειρηματίες κοντά στον Ερντογάν δραστηριοποιούνται στα κατεχόμενα έχοντας κάθε διευκόλυνση που χρειάζονται. Ασκείται πίεση για να δοθούν σε τουρκικά κεφάλαια διάφοροι «κρατικοί» οργανισμοί όπως ηλεκτρική ενέργεια, νερό, λιμάνια. Και τούτο θα γίνει διά της «ιδιωτικοποίησης».
Έβδομο, υπενθυμίζεται ότι στα κατεχόμενα δραστηριοποιούνται και κρατικές ή συνδεδεμένες με το κράτος της Τουρκίας Οργανισμοί, που αναλαμβάνουν έργα. Με τις ευλογίες πάντα του Ερντογάν. Σημειώνεται η εξάρτηση με το έργο μεταφοράς νερού ενώ σχεδιάζεται και ηλεκτρική διασύνδεση.
Όγδοο, τα κατεχόμενα χρησιμοποιούνται διαχρονικά από την Τουρκία ως πλυντήριο ενώ τα τελευταία χρόνια διοχετεύονται και ξένα κεφάλαια. Κυρίως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτό «κρατά» την οικονομία προσφέροντας συμπληρωματική ενίσχυση, πέραν των τουρκικών εμβασμάτων.
Ένατο, είναι μόνιμος στρατηγικός στόχος η διάβρωση της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Αυτό γίνεται με την ισλαμοποίηση των κατεχομένων και τη διαμόρφωση συνθηκών για μια πιο συντηρητική και θρησκευόμενη κοινωνία.
- Η στρατιωτική παρουσία
Η στρατιωτική διάσταση είναι η σημαντικότερη. Πέραν του γεγονότος ότι η παρουσία των στρατευμάτων είναι και εργαλείο εκφοβισμού και επιβολής, χρησιμοποιείται και για την περιοχή. Η στρατιωτική αναβάθμιση δείχνει πως η Άγκυρα θέλει να χρησιμοποιήσει την Κύπρο ως προκεχωρημένο φυλάκιο της για παρουσία και έλεγχο της περιοχής.
Γι αυτό και έχει προχωρήσει στην αναβάθμιση του παράνομου αεροδρομίου του Λευκονοίκου, το οποίο ως γνωστό λειτουργεί ως βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για αποστολές στην Ανατολική Μεσόγειο.
Περαιτέρω, η ναυτική βάση στο Μπογάζι έχει σχεδιαστεί και προχωρεί ενώ το ίδιο γίνεται και με την κατασκευή σταθμού παρακολούθησης πλοίων στο Ακρωτήρι του Αποστόλου Αντρέα και στην περιοχή Τέμπλος. Πρόκειται για σταθμό παρακολούθησης διέλευσης πλοίων και καταγραφής της θαλάσσιας κίνησης.
Και στην ΑΟΖ
Την ίδια ώρα, οι δράσεις της Άγκυρας στην κυπριακή ΑΟΖ γίνονται κάτω από το άγρυπνο μάτι του ίδιου του Ερντογάν. Υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια της Τουρκίας να συνεχίσει τις παράνομες δραστηριότητές της στις θαλάσσιες ζώνες της Κύπρου.
Έχουν εντοπιστεί στόχοι για γεωτρήσεις και φαίνεται πως η Άγκυρα δεν θα κάνει πίσω. Ο ενεργειακός σχεδιασμός της κατοχικής Τουρκίας δεν αφορά, βέβαια, μόνο τις κυπριακές θάλασσες. Η ενίσχυση του στόλου των γεωτρύπανων δείχνει και προθέσεις της Άγκυρας. Πρόκειται για ένα ακόμη εργαλείο υλοποίησης της επεκτατικής της πολιτικής.
