.jpg)
Εισήγηση που θα τεκμηριώνει την ανάγκη επαναδρομολόγησης προς υλοποίηση του προγράμματος «πρόσκτηση έως τεσσάρων κορβετών» συνολικού προϋπολογισμού 2.122.800.000 ευρώ προετοιμάζει το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) για να την υποβάλλει στον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Δένδια, σύμφωνα με πληροφορίες του DP.
Γράφει ο ΚΑΥΣΙΜΑΡΧΗΣ
Αν και περαιτέρω πληροφορίες δεν έχουν γίνει διαθέσιμες, είναι εύκολα αντιληπτό ότι το Πολεμικό Ναυτικό επιζητά την όσο το δυνατόν συντομότερη και αριθμητικά μεγαλύτερη ανανέωση του στόλου των μειζόνων μονάδων επιφανείας του.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, λόγω της ηλικίας τους, αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα απαρχαίωσης υποσυστημάτων και εξαρτημάτων και συνεπεία αυτών χαμηλές διαθεσιμότητες.
Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, η συμμετοχή της χώρας μας στην επιχείρηση ASPIDES με μία φρεγάτα τύπου MEKO-200HN, «αναλώνει» το σύνολο των ομοιότυπων φρεγατών λόγω αναγκαστικών «μεταγγίσεων» υλικών, εξαρτημάτων και προσωπικού και η κατάσταση θα βαίνει επιδεινούμενη για όσο περισσότερο καιρό παρατείνεται η επιχείρηση.Προφανώς η ένταξη των τριών νέων φρεγατών τύπου FDI-HN σε υπηρεσία την επόμενη διετία θα ανακουφίσει την κατάσταση, αλλά θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι από την ύψωση της σημαίας μέχρι την επίτευξη πλήρους επιχειρησιακής ετοιμότητας απαιτείται χρόνος και ότι όπως εξελίσσεται η κατάσταση για το προβλεπτό μέλλον, οι επιχειρησιακές υποχρεώσεις του Πολεμικού Ναυτικού σε εθνικό και ευρωπαϊκό – νατοϊκό επίπεδο εάν δεν αυξηθούν θα παραμείνουν τουλάχιστον οι ίδιες.
Μπορεί στο συνέδριο της DEFEA τον περασμένο μήνα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να δήλωσε ότι «δεν μπαίνει στο ράφι το σενάριο για τέταρτη Belharra και κορβέτες», αλλά μεταξύ λόγων και έργων υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση. Αρκεί να υπολογίσουμε ότι από την υπογραφή και ενεργοποίηση της σύμβασης για τις κορβέτες εκτιμάται θα απαιτηθούν περί τους 36 μήνες για την παράδοση της πρώτης (όσο χρόνος δηλαδή θα μεσολαβήσει από την κύρωση με νόμο της σύμβασης για τις τρεις φρεγάτες FDI-HN τον Φεβρουάριο του 2022, μέχρι την παράδοση της πρώτης τον Μάρτιο του 2025).
Ίσως στην περίπτωση άσκησης του δικαιώματος προαίρεσης για την τέταρτη FDI-HN να απαιτηθεί μικρότερος χρόνος (εάν για παράδειγμα το ναυτικό της Γαλλίας παραχωρήσει τη σειρά του στο πρόγραμμα), αλλά το βασικό δεδομένο, ότι δηλαδή η ναυπήγηση πλοίων απαιτεί χρόνο, παραμένει αμετάβλητο.
Αβεβαιότητα συνεχίζει να περιβάλλει και το περιβόητο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των φρεγατών τύπου MEKO-200HN. Μπορεί στις 14 Ιουνίου 2024, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να δηλώνει ότι «σε απάντηση της σχετικής ερώτησης, σας γνωρίζω ότι οι διαδικασίες εκσυγχρονισμού των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ είναι σε εξέλιξη», αλλά είναι αυτονόητο ότι απέχουμε χρονικά από την επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων, την κατάρτιση, υπογραφή και ενεργοποίηση της σύμβασης και το κυριότερο, την έναρξη των εργασιών στην πρώτη φρεγάτα.
Ας σημειωθεί ότι μέχρι και σήμερα, λόγω οικονομικών και δημοσιονομικών περιορισμών στις αμυντικές δαπάνες, που η κυβέρνηση αρνείται να παραδεχθεί δημόσια αλλά και της απονομής υψηλότερης προτεραιότητας σε προγράμματα προμήθειας συστημάτων αμερικανικής προέλευσης (ελικόπτερα γενικής χρήσης UH-60M Blackhawk και μαχητικά πέμπτης γενεάς F-35A Lightning II, συνολικού κόστους 4,7 δις ευρώ), το αφήγημα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το Πολεμικό Ναυτικό επικεντρωνόταν στη μελλοντική προμήθεια φρεγατών τύπου Constellation.
Όμως με βάση τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών στο αμερικανικό πρόγραμμα, η γενική εκτίμηση είναι ότι η προμήθεια των φρεγατών Constellation αποτελεί απόφαση που θα ληφθεί τα επόμενα χρόνια και εφόσον υλοποιηθεί θα αρχίσει να αποδίδει καρπούς, δηλαδή μείζονες μονάδες επιφανείας στον Στόλο, αρκετά μετά το 2030 και πιθανά περί το 2035, δηλαδή σε τουλάχιστον 10 χρόνια από σήμερα.
Όταν δηλαδή, το ίδιο χρονικό σημείο:
>οι εννέα φρεγάτες τύπου Standard θα έχουν μέση ηλικία μεγαλύτερη των 50 ετών και τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν σήμερα θα έχουν τόσο μεγεθυνθεί που θα έχουν οδηγήσει σε παροπλισμούς ώστε μέσω κανιβαλισμού να διατηρείται μικρός αριθμός (οι έξι που έχουν υποστεί εκσυγχρονισμό μέσης ζωής ή λιγότερες) σε υπηρεσία, αλλά με μειωμένη δυνατότητα ανταπόκρισης στις απαιτήσεις του θεάτρου επιχειρήσεων της επόμενης δεκαετίας.
>οι τέσσερις φρεγάτες τύπου MEKO-200HN θα έχουν μέση ηλικία μεγαλύτερη των 28 ετών, και στην περίπτωση που θα έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς ο εκσυγχρονισμός (θετικό σενάριο) θα μπορούν να αποτελούν μαζί με τις τρεις φρεγάτες τύπου FDI-HN, τον συμπαγή κορμό του Στόλου, διαφορετικά σε περίπτωση μη υλοποίησης του προγράμματος εκσυγχρονισμού (αρνητικό σενάριο), θα βαίνουν ταχέως προς την απαξία.
Επειδή λοιπόν το διάστημα των τουλάχιστον 10 ετών χωρίς την προσθήκη – ένταξη σε υπηρεσία νέων μειζόνων μονάδων επιφανείας, πλην των τριών φρεγατών τύπου FDI-HN την επόμενη διετία, το Πολεμικό Ναυτικό θα έχει σημαντικό πρόβλημα να ανταποκριθεί επαρκώς στις απαιτήσεις των εθνικών και συμμαχικών – διεθνών επιχειρησιακών υποχρεώσεων του και…
Επειδή όλες οι μέχρι σήμερα ενδείξεις υποδεικνύουν ότι παρά την αύξηση του προϋπολογισμού του εκσυγχρονισμού των τεσσάρων MEKO-200HN από 643 εκατ. ευρώ σε περίπου 800 εκατ. ευρώ, συνεχίζει να υφίστανται τεχνική και οικονομική αβεβαιότητα για την επιτυχή υλοποίηση του προγράμματος…
Εικάζεται ότι το Πολεμικό Ναυτικό αφού αξιολόγησε τις υφιστάμενες εναλλακτικές, επέλεξε να υποβάλλει εισήγηση στην πολιτική ηγεσία για την επαναδρομολόγηση του προγράμματος των νέων κορβετών, το οποίο με κόστος 2,5 φορές το κόστος του εκσυγχρονισμού των MEKO-200HN ή δύο φορές το κόστος του δικαιώματος προαίρεσης για την τέταρτη φρεγάτα FDI-HN, θα αποδώσει στον Στόλο τρεις μονάδες σύγχρονης τεχνολογίας.
Δηλαδή, για περίπου το διπλάσιο κόστος της τέταρτης φρεγάτας τύπου FDI-HN, τριπλάσιο αριθμό πλοίων (3 κορβέτες έναντι μίας FDI-HN) ή για κόστος 2,5 φορές του εκσυγχρονισμού των MEKO-200HN που εμπεριέχει βαθμό τεχνικού και οικονομικού ρίσκου, τρία πλοία (έναντι τεσσάρων MEKO-200HN) νέας κατασκευής, σύγχρονης σχεδίασης, με σχεδιαστικό επιχειρησιακό βίο 30 ετών.
Προφανώς, η πρόταση του Πολεμικού Ναυτικού μπορεί να θεωρηθεί προσπάθεια ρεαλιστικού συμβιβασμού (καλύτερα μάλλον προσπάθεια τετραγωνισμού του κύκλου) μεταξύ ποιοτικής και ποσοτικής ενίσχυσης του Στόλου και των οικονομικών δεδομένων. Ως συμβιβασμός λοιπόν, εκ προοιμίου έχει υπέρ και κατά.
Φυσικά δεν είναι βέβαιο ότι η πρόταση του Πολεμικού Ναυτικού θα γίνει αποδεκτή από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και κατ΄ επέκταση από την κυβέρνηση. Ούτε επίσης είναι βέβαιο ότι υπάρχουν οι χρηματοδοτικές δυνατότητες για την υλοποίηση της πρότασης.
Όμως βέβαιο είναι ότι αν δεν αναληφθούν πρωτοβουλίες, η μελλοντική εξέλιξη του Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού όπως τουλάχιστον αντανακλάται από την ισχύουσα δομή δυνάμεων 2020-2034 δεν είναι εφικτή ούτε κατά προσέγγιση. Κατά συνέπεια άπαντες οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
https://www.defence-point.gr
