Από το γενικό βέρτιγκο που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ με όλους εναντίον όλων, δεν μπορούσαν να λείψουν και οι… βαθυστόχαστες- πλην όμως πάντα αντιφατικές και αντικρουόμενες- αναλύσεις για τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στη Γαλλία και στη Βρετανία. Στην προσπάθειά τους να βρουν κοινά σημεία, κατέληξαν σε πραγματικό τραγέλαφο.
Την 1η Ιουλίου, όταν ο κ. Κασσελάκης ενημερώθηκε πως στη Γαλλία σχηματίστηκε το περίφημο Νέο Λαϊκό Μέτωπο, μας πληροφόρησε με ανάρτησή του πως αποτελούσε «πηγή έμπνευσης η προσπάθεια των προοδευτικών δυνάμεων».
Στις 6 Ιουλίου, μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, χωρίς καν να περιμένει το αποτέλεσμα της επομένης, ημέρας γαλλικών εκλογών, σκέφθηκε πως μπορούσε να κάνει έναν παραλληλισμό και μεταφορά των τεκταινομένων στη Γαλλία στη συζήτηση περί συμπόρευσης με το ΠΑΣΟΚ. Και μας… εξήγησε (καταφεύγοντας στην αρχαία ελληνική μυθολογία και στην ετυμολογία της λέξης): «Το να ζευγαρώσεις αυθαιρέτως τον τράγο με την έλαφο, το μόνο που θα καταφέρεις είναι τραγέλαφος. Στη Γαλλία ο αριστερός συνασπισμός αφαίρεσε από τον Μακρόν και όχι από τη Λεπέν που πήρε 33%»!¨
Έλα όμως που μια μέρα αργότερα είχε εκλογικό αποτέλεσμα που έφερε τον… τραγέλαφο στην πρώτη θέση!
Οπότε ο κ. Κασσελάκης τα ξέχασε όλα αυτά και επανήλθε με άλλη ανάρτηση: «Σήμερα ο λαός της Γαλλίας έδειξε τον δρόμο».
Ο τραγέλαφος έγινε θρίαμβος εν ριπή οφθαλμού!
Στο μεταξύ, διαφώνησαν μεταξύ τους και για τις γαλλικές εκλογές.
Ο κ. Τσίπρας, που βρισκόταν εκείνες τις μέρες στην Πόλη του Φωτός, δήλωσε: «Το γαλλικό μάθημα δεν αφορά μόνο τη Γαλλία. Αφορά όλη την Ευρώπη. Και την Ελλάδα προφανώς». Έριξε τα καρφιά του μιλώντας για τις «προοδευτικές δυνάμεις που κάνουν την ανατροπή όταν παραμερίζουν το εγώ». Και θριαμβολόγησε λέγοντας: «Επόμενο μεγάλο βήμα η συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης».
Προφανώς, και αυτός αγνοεί παντελώς το γαλλικό πολιτικό περιβάλλον και πολιτικό σύστημα, ενώ επίσης δεν κατάλαβε τι συνέβη στη Γαλλία.
Την ίδια μέρα ήλθε και η ανακοίνωση-ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ: «Μέσα σε τρεις μέρες, οι Βρετανοί και οι Γάλλοι άνοιξαν τον δρόμο για μια προοδευτική προοπτική στην Ευρώπη». Και αναφέρθηκαν στη «θριαμβευτική νίκη Στάρμερ» στη Βρετανία και στην «ανατροπή» στη Γαλλία «με τον Μελανσόν»! Καταλήγοντας: «Η Γαλλία μας δείχνει τον δρόμο, μας εμπνέει, μας φέρνει προς των δικών μας ευθυνών».
Πανηγύρισαν δηλαδή για τον διχαστικό και αντιεμβολιαστή Μελανσόν που κατέβαινε στις διαδηλώσεις με τη Λεπέν και για τον Στάρμερ που δεν έχει καμιά σχέση μαζί τους.
Με λίγα λόγια… κι η μυλωνού τον άνδρα της με τους πραματευτάδες!
Τι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ΣΥΡΙΖΑ, Κασσελάκης, Τσίπρας
1.Στη Γαλλία δεν κέρδισε κανένα Λαϊκό Μέτωπο. Κέρδισαν οι Γάλλοι πολίτες που στον δεύτερο γύρο, ψήφισαν οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον υποψήφιο της Ακροδεξιάς. Δηλαδή οι κεντροδεξιοί ψήφισαν υποψήφιο του Λαϊκού Μετώπου και οι αριστεροί ψήφισαν τον υποψήφιο του «», του Δημοκρατικού Μετώπου που σχημάτισε ο Μακρόν. Έτσι πήρε το Λαϊκό Μέτωπο τις 182 έδρες, που ωστόσο δεν προσφέρουν καμιά ασφάλεια για το «επόμενο βήμα» του Τσίπρα – πολύ περισσότερο που και εκεί σε τίποτε δε συμφωνούν μεταξύ τους. Οπότε πώς να κυβερνήσουν; Το Μέτωπο του Μακρόν έλαβε 168 έδρες, η Ακροδεξιά 143, οι Ρεπουμπλικάνοι 45, οι Ανεξάρτητοι Δεξιοί 15, οι Ανεξάρτητοι Αριστεροί 13, οι Κεντρώοι 6, οι Περιφερειακοί 4. Επομένως – για όποιον γνωρίζει στοιχειώδη μαθηματικά, αλλά αυτό δεν ισχύει για τον ΣΥΡΙΖΑ – ο λογαριασμός στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση δεν βγαίνει. Δεν είχαμε, λοιπόν, νίκη του Νέου Λαϊκού Μετώπου και του Μελανσόν.
Υπήρχε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη) να λάβουν μια τέτοια γενναία απόφαση; Μα αυτοί τσακώνονταν μεταξύ τους για το ποιος θα είναι δεύτερος σε μια κούρσα χαμηλών προσδοκιών!
2. Μπορεί ο Μακρόν να είπε ότι δε νίκησε κανείς, αλλά στην πραγματικότητα – και προ του κινδύνου επικράτησης των επιγόνων των Ναζί – υπάρχουν νικητές. Πρώτος νικητής, ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακρόν, που δια του πρωθυπουργού Γκαμπριέλ Ατάλ κάλεσε τους υποψήφιους άλλων κομμάτων που είχαν περάσει στον δεύτερο γύρο να παραιτηθούν, ώστε οι ψηφοφόροι να έχουν να επιλέξουν μεταξύ των ακροδεξιών υποψηφίων και των υποψηφίων που παραμένουν πιστοί στα δημοκρατικά ιδεώδη. Έτσι κατέστη δυνατόν να ψηφιστούν οι υποψήφιοι του λεγόμενου Λαϊκού Μετώπου. Στην πραγματικότητα επομένως το αποτέλεσμα ήταν επιτυχία των Μακρόν-Ατάλ που ζήτησαν να ψηφιστεί οποιοσδήποτε υποψήφιος οποιουδήποτε κόμματος που θα βρισκόταν απέναντι στον υποψήφιο της Ακροδεξιάς.
3.Νίκησε και ο σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Ραφαέλ Γκλυκσμάν, που κάλεσε τους Γάλλους να ξεπεράσουν τις εύλογες δυσκολίες, να μην επιλέξουν λάθος εχθρό και να ψηφίσουν ανθρώπους τους οποίους ούτε καν γνωρίζουν ή ανθρώπους που υπό κανονικές συνθήκες είναι πολιτικοί αντίπαλοί τους.
4.Καλά τα πήγαν και οι Ρεπουμπλικάνοι, που άντεξαν παρά τη διάσπαση που είχε συμβεί λίγες μόλις μέρες πριν από τις εκλογές.
5. Καλά τα πήγαν και οι Σοσιαλιστές, που αύξησαν τη δύναμή τους εντός του Λαϊκού Μετώπου και θεωρούν ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να ανήκει στις τάξεις τους, υποστηρίζοντας ότι αν στους βουλευτές προστεθούν και οι γερουσιαστές, οι Σοσιαλιστές αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα εντός του Λαϊκού Μετώπου. Η αλήθεια είναι ότι το Λαϊκό Μέτωπο ήταν μια συγκυριακή εκλογική συμμαχία και πλέον δεν είναι σε θέση να συμφωνήσουν μεταξύ τους στην πρόταση κοινού υποψηφίου πρωθυπουργού. Από την πλευρά τους, βουλευτές του Μακρόν δηλώνουν ότι θα υπερψηφίσουν κάθε πρόταση μομφής κατά κυβέρνησης στην οποία θα υπάρχουν πρόσωπα προερχόμενα από τη ριζοσπαστική αριστερά (Μελανσόν).
6. Τι συνέβη, λοιπόν, στη Γαλλία; Είναι απλό: Ηττήθηκαν η Ακροδεξιά της Λεπέν και ο ακραίος ριζοσπαστισμός του Μελανσόν.
Εργατικοί Απ’ έξω πέρασε και δεν κόλλησε ο ΣΥΡΙΖΑ
Πάμε τώρα στους Εργατικούς της Βρετανίας.
Πανηγυρίζει και γι’ αυτούς ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά απέχει παρασάγγας. Απ’ έξω πέρασε και δεν κόλλησε. Προσέξτε τι λένε (και έλεγαν πριν από τις εκλογές) οι Βρετανοί Εργατικοί και ο αρχηγός τους και νέος πρωθυπουργός Σερ Κιρ Στάρμερ, ο οποίος έδιωξε από το κόμμα τον δικό του «Μελανσόν», τον Τζέρεμι Κόρμπιν:
1.Δεν θα πετάμε αριθμούς στον αέρα. Κάθε πρότασή μας θα είναι πλήρως κοστολογημένη και με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που κατ’ εξοχήν πετάει αριθμούς στον αέρα.
2. Δεν γίνονται δεκτές υπερβολικές απαιτήσεις για αυξήσεις, διότι δεν αντέχει ο προϋπολογισμός. Απαιτείται δημοσιονομική πειθαρχία. Πρώτα η χώρα, μετά το κόμμα. Η δουλειά του αρχηγού των Εργατικών είναι διαφορετική από τη δουλειά των συνδικαλιστών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αγκαλιάζει κάθε συνδικαλιστικό αίτημα.
3. Διακήρυξαν ότι θα επιδιώξουν στενότερες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να μειωθούν οι συνέπειες του .
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται συνεχώς στην ΕΕ.
4. Κατά την διάρκεια της πανδημίας, ο Κιρ Στάρμερ κάλεσε σε απόλυτη συμμόρφωση προς τα μέτρα της κυβέρνησης Τζόνσον. Όπως είχε πει, «θέλω τους μεγάλους στο σπίτι και τα παιδιά στο σχολείο και όχι το αντίθετο. Διότι όταν κλείνουν τα σχολεία πλήττονται περισσότερα τα παιδιά των φτωχών οικογενειών».
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν συνεχώς στα κάγκελα, παίρνοντας μέρος και ενθαρρύνοντας τις συναθροίσεις και διαδηλώσεις. Στην πραγματικότητα, όποτε έκλειναν τα σχολεία καλούσαν σε… επανάσταση κατά της τηλεκπαίδευσης, λέγοντας ότι βάζουμε τον… Μεγάλο Αδελφό στα σπίτια των πολιτών και όποτε άνοιγαν τα σχολεία, απηύθυναν υποκριτικές εκκλήσεις να… λυπηθούμε τα παιδιά!
5. Οι Βρετανοί Εργατικοί και ο Κιρ Στάρμερ τάχθηκαν από την αρχή υπέρ του δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα και κατά της τρομοκρατίας της Χαμάς. Θέλουν εκεχειρία και δημιουργία παλαιστινιακού Κράτους, αλλά στο πνεύμα των μετριοπαθών κομμάτων. Στις 7 Ιουλίου, ο Στάρμερ επικοινώνησε και με τον Αμπάς και με τον Νετανιάχου και ζήτησε εκεχειρία με παράλληλη επιστροφή των ομήρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει κάθε σχέδιο που δεν περιλαμβάνει ίχνος ισορροπίας και αναφοράς στην τραγική 7η Οκτωβρίου 2023.
6. Στο Μεταναστευτικό, ο Κιρ Στάρμερ δηλώνει ότι θα μειώσει εντελώς τη μετανάστευση, χρησιμοποιώντας ακόμη και αντιτρομοκρατικούς νόμους, ενώ απέρριψε το «Σχέδιο Ρουάντα» του Σούνακ ως ατελέσφορο και κάθε άλλο παρά αποτρεπτικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο γνωστός ΣΥΡΙΖΑ των ανοικτών συνόρων και των καταγγελιών κατά της Ελλάδας.
7. Στον τομέα της Άμυνας, ο Κιρ Στάρμερ, από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ δεσμεύθηκε ότι θα αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες στο 2,5% του ΑΕΠ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε τις αμυντικές συμφωνίες και τους εξοπλισμούς της ελληνικής κυβέρνησης.
8. Ο Στάρμερ τάσσεται υπέρ της συνέχισης αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Κατά τη συνάντησή του με τον Ζελένσκι στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, στις 10 Ιουλίου, δήλωσε πως είναι «ακλόνητη η υποστήριξη του Λονδίνου στην Ουκρανία». Στις 7 Ιουλίου, ο νέος υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, Τζον Χίλι, βρέθηκε στην Οδησσό -εκεί πραγματοποίησε το πρώτο εκτός γηραιάς Αλβιόνας ταξίδι του- και υποσχέθηκε περισσότερα συστήματα πυροβολικού, πυρομαχικών και πυραύλων στην Ουκρανία. Όπως δήλωσε, «μπορεί να υπήρξε αλλαγή κυβέρνησης, αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ενωμένο για την Ουκρανία. Το νέο πακέτο βοήθειας θα φθάσει εντός των προσεχών 100 ημερών»!
Λέει τίποτε τέτοιο ο ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, βέβαια! Το αντίθετο ακριβώς. Δε θέλουν να ενισχύουμε την άμυνα της Ουκρανίας έναντι του εισβολέα και προτιμούν τη… διπλωματική οδό και την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας! Προφανώς, όπως ακριβώς και ο Όρμπαν, θέλουν να αφεθεί η Ουκρανία στη μοίρα της και να χάσει τον πόλεμο, με αποτέλεσμα να δικαιωθεί ο Πούτιν, ο οποίος φυσικά θα συνεχίσει στην επόμενη χώρα, ανοίγοντας την όρεξη και σε άλλες αναθεωρητικές δυνάμεις της περιοχής.
Επομένως, καταλήγουμε στη γνωστή λαϊκή ρήση περί της μυλωνούς!
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
