Το Πεντάγωνο θεωρεί παράνομες τις τουρκικές ενέργειες στην Κάσο ενώ το «Μέγαρο» σιώπησε αιδημόνως στο ευχαριστώ των Τούρκων για την αναγνώριση των θαλασσίων ζωνών και του τουρκο-λιβυκού μνημονίου
Ενώ η Κυβέρνησις αγωνιωδώς προσπαθεί να μας πείσει ότι στην Κάσο δεν υπήρξε ελληνική υποχώρησις, το βαρύ ερώτημα για τι ακριβώς μας ευχαριστούν οι Τούρκοι παραμένει αναπάντητο. Η κατάστασις, συμφώνως προς όλες τις ενδείξεις έχει οδηγήσει σε κρίση κορυφής. Κρίση ανάμεσα στο Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εθνικής Αμύνης.
Θα θυμίσουμε ότι «κύκλοι» του υπουργείου Αμύνης της Τουρκίας είχαν ευχαριστήσει τις ελληνικές αρχές «για τον σεβασμό τους στην θαλάσσια δικαιοδοσία μας και την συνεργασία». Από ελληνικής πλευράς, χωρίς να σχολιασθούν οι τουρκικές ευχαριστίες, υποστηρίχθηκε ότι όλα έγιναν καλώς και ότι η στάσις της Ελλάδος δεν υπήρξε υποχωρητική. Αυτά τουλάχιστον ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών.
Χθες όμως υπήρξε μια δήλωσις προερχομένη από πηγές του υπουργείου Εθνικής Αμύνης που ανέφερε επί λέξει:
«Ουδείς «σεβασμός» επεδείχθη ή θα επιδειχθεί στο μέλλον από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στη νομίμως οριοθετημένη ζώνη Ελλάδας – Αιγύπτου, όπως το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας προβλέπει και επιβάλλει».
Είναι αυτή τουλάχιστον μια απάντησις προς την τουρκική πλευρά, στην οποία προέβη το υπουργείο Εθνικής Αμύνης, αφού το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο χειρίσθηκε την υπόθεση είχε αποκλείσει τους πάντες, όχι μόνον από την διαχείριση των πραγμάτων, αλλά και από κάθε ενημέρωση.
Πράγματι την όλη κατάσταση χειρίσθηκε συγκεκριμένο πρόσωπο της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, ενώ προς τις Ένοπλες Δυνάμεις είχε εκπεμφθεί αρμοδίως το μήνυμα να μην έχουν συμμετοχή στον χειρισμό του ζητήματος, διότι είναι καθαρώς «διπλωματικό».
Εύλογο είναι να προκαλείται αναταραχή εξ αιτίας αυτού, οπότε τίθεται το ερώτημα αν η αιφνιδιαστική επίσκεψις χθες, του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στο αρχηγείο Στόλου στην Σαλαμίνα, απέβλεπε σε μιαν επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης της ηγεσίας προς τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων. Εμπιστοσύνης που ενδεχομένως να είχε κλονισθεί από τις πολιτικές δηλώσεις, τα μηνύματα περί «μη συμμετοχής» και την επιμονή να είναι τα πολεμικά μας απλοί θεατές στα γεγονότα της Κάσου.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν την υποβόσκουσα πολιτική κρίση, καθώς σε τόσο σοβαρά ζητήματα πριν την ενεργοποίηση του όποιου «μηχανισμού απεμπλοκής» θα έπρεπε να έχει συνεδριάσει το ΚΥΣΕΑ, να έχει καθορίσει την στάση της Ελλάδος και να έχει εξουσιοδοτήσει κινήσεις αντιδράσεως κατά περίπτωση, ανάλογα με την κλιμάκωση που θα προκαλούσαν οι Τούρκοι. Το ΚΥΣΕΑ θα έπρεπε ακόμη να έχει καθορίσει τις απαντήσεις που θα πρέπει να δοθούν στις όποιες τουρκικές αιτιάσεις κατά την διάρκεια και μετά τα γεγονότα. Όμως αφέθησαν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών να δηλώνει ότι αυτά που έγιναν συνιστούν αναγνώριση του τουρκο-λιβυκού μνημονίου και οι «κύκλοι» του τουρκικού υπουργείου Αμύνης να μας ευχαριστούν που τους «σεβασθήκαμε».
Στους ισχυρισμούς αυτούς θα έπρεπε να έχει δοθεί ευθεία και σαφής απάντησις. Και δεν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια η δήλωσις του υπουργού Εξωτερικών κ. Γιώργου Γεραπετρίτη, οι οποίες αποτελούν μιαν απαρίθμηση των ελληνικών θέσεων με ένα επιμύθιο που αναφέρεται στην απεμπλοκή όπου τονίζεται ότι «δεν υπήρξε κίνδυνος θερμού επεισοδίου». Κάτι που ανακαλεί στην μνήμη μας την περίφημη δήλωση Σημίτη μετά τα Ίμια ότι «αποφύγαμε τον πόλεμο».
Είπε συγκεκριμένα ο κ. Γεραπετρίτης: «Μέσα σε 24ώρες υπήρξε απόλυτη αποσυμπίεση. Δεν υπήρξε σε καμμία φάση αυτού του 24ωρου οποιαδήποτε περίπτωση δημιουργίας κρίσης. Δεν ήρθαν ποτέ κοντά τα πλοία τα οποία επιτηρούσαν. Δεν υπήρξε κίνδυνος θερμού επεισοδίου. Και στο τέλος της ημέρας ολοκληρώθηκε η έρευνα. Αν μου επιτρέπετε, όχι μόνο δεν είναι υποχωρητική στάση αυτή, αλλά είναι το ακριβώς αντίθετο. Παρήχθη απολύτως το ωφέλιμο αποτέλεσμα, το οποίο έγινε σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό της αναδόχου εταιρείας. Και επιπλέον κάναμε τη δήλωσή μας ότι πρόκειται για δική μας Αποκλειστική Ζώνη. Δυστυχώς, υπάρχει και μια μερίδα του Τύπου, η οποία δηλητηριάζει την κοινή γνώμη με ψεύδη».
Προφανώς «ψεύδη» θεωρεί ο κ. Γεραπετρίτης την αναπαραγωγή των δηλώσεων του Τούρκου ομολόγου του. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει γιατί δεν απευθύνεται στον κ. Φιντάν. Γιατί δεν απαντά ευθέως στους ισχυρισμούς του, αλλά κατευθύνει τα βέλη προς τα ΜΜΕ που αναπαράγουν τους ισχυρισμούς της Αγκύρας.
Ανεξαρτήτως τούτου, παρατηρώντας κανείς την εξέλιξη των γεγονότων στην Κάσο οδηγείται σε συμπεράσματα, πολύ διαφορετικά από αυτά τα οποία υποστηρίζει ο κ. Γεραπετρίτης. Βλέπουμε δηλαδή ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ούτε ένα δέκατο του μιλίου ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδας στα νησιά της Κάσου και της Καρπάθου. Δέχεται μόνον τα έξι ναυτικά μίλα των χωρικών μας υδάτων. Έξω από αυτά παρέταξε τα πλοία της να εμποδίσουν περαιτέρω κινήσεις των ερευνητικών σκαφών. Και τα έξι μίλια αποτελούν την δική μας «κόκκινη γραμμή» συμφώνως προς παλαιοτέρα δήλωση του κ. Γεραπετρίτη.
Ως εκ τούτου η Τουρκία, ισχυροποιεί επί του πεδίου το τουρκο-λυβικό μνημόνιο. Έτσι προσδίδει νομιμοφανή διάσταση στη de facto αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Και αυτές οι έμπρακτες αμφισβητήσεις, ισχυροποιούν τις νομικές θέσεις της Τουρκίας, άν και όποτε τεθούν τα πράγματα στην κρίση ενός διεθνούς δικαιοδοτικού οργάνου. Επίσης, οι τουρκικές ενέργειες, ακυρώνουν την συμφωνία καθορισμού ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου.
Και επειδή εν τέλει όλα δοκιμάζονται επί του πεδίου, εκεί η δική μας αντίδρασις, σε κάθετη αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, ήταν η ενεργοποίησις του «διπλωματικού μηχανισμού απεμπλοκής» και η «αποκλιμάκωσις». Δηλαδή και πάλι μια τακτική κατευνασμού.
__________________________
Αναρτήθηκε από τον συνεργάτη μας Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο
