Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου
Η Κοινή γνώμη στην Ελλάδα, χωρίς επαρκή πληροφόρηση ή με στρεβλή , κυρίως μέσω των ΜΜΕ , νομίζει πως το δόγμα της ” γαλάζιας πατρίδας ” και πρόσφατα της ” θάλασσας των νησιών” είναι νέες αβάσιμες ορολογίες του Τούρκου Προέδρου και κάποιων κύκλων απόστρατων ή ομότιμων καθηγητών, που λέγονται για εσωτερικούς λόγους και ενίσχυση του εθνικιστικού συντηρητικού φρονήματος των ψηφοφόρων του ΑΚΡ του MHP κ.ά , ενώ οι ” προοδευτικοί” του Ρεπουμπλικανικού Κεμαλικού κόμματος CHP, παρότι έχουν νέο Πρόεδρο, ουσιαστικά εκπροσωπούνται από τον δημοφιλή μητροπολιτικό Δήμαρχο της Πόλης, που τάχα είναι σύγχρονος “σχεδόν φιλέλληνας”, έστω κι αν μόλις προχτές έστησε τις φιέστες μνήμης άλωσης της Πόλης ( 1453).
Εν τούτοις οι αμφισβητήσεις και η αλλαγή των ιστορικών ονομάτων του Αιγαίου, δεν ξεκίνησε στην οθωμανική περίοδο , όπου η Πόλις λεγόταν Kostantiniyya και όχι Istanbul , τα δε Ανώτατα δικαστήρια αναφέρονται ως ü be-Makam-ı Darü’s-Saltanat-i Kostantiniyyetü’l-Mahrusatü’l-Mahmiyye antin, το δε Αιγαίο λεγόταν Ege και η Μεσόγειος καλείτο ως θάλασσα των ρωμιών/ baḥr ar-rūm .
Ούτε καν το 1947 είχε αλλάξει όνομα , όταν η Ακαδημία της Τουρκίας εξέδιδε τόμους ιστορίας με τίτλο Ege ve Yunan Tarihi / Το Αιγαίο και η Ιστορία των Ιώνων ( Ελλήνων) .
Οι αμφισβητήσεις άρχισαν επίσημα μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου ( 1959) , όπου παρότι αναγνωρίστηκε ανεξαρτησία του Κυπριακού Κράτους, ουσιαστικά μπήκε επίσημα ως εγγυήτρια στην Κύπρο, η Τουρκία και άρχισε σιγά- σιγά η επι 65 χρόνια ευρύτερη αναθεωρητική πολιτική της , η εισβολή και σήμερα, ό της παραδοξότητας, όλα αυτά να θεωρούνται δείγματα φιλίας ( 7 Δεκ. 2023 – 13 Μαΐου 2024).
Εν τούτοις, οι νεο-ορολογίες “Θάλασσα των Νησιών – Ανατολική Μεσόγειος – Γαλάζια πατρίδα” είναι προϊόν του Ιδρύματος Κεμάλ Ατατούρκ, όπως αποδεικνύουν εκδόσεις σαν την παρακάτω, για τα 100 χρόνια Τουρκικής Δημοκρατίας ( 29 Οκτ. 1923 – 29 Οκτ. 2023) , παρότι ψάχνονται ερείσματα στον γενίτσαρο από τη Γέρα της Λέσβου, Barbaros Hayrettin Paşa:
Οι εν λόγω εκδόσεις, αναφέρουν πλήρως, όλο το σύγχρονο πολιτικό αφήγημα, που από το Σεπτέμβριο θα διδάσκεται και στα σχολεία.
Αυτό έγκειται στα εξής :
” Εδώ και πολλά χρόνια, η Ελλάδα συνεχίζει τις προσπάθειές της κατά της Τουρκίας στο πλαίσιο της Μεγάλης Ιδέας σε πολλά ζητήματα, όπως ο εξοπλισμός νησιών στη “Θάλασσα των Νησιών”, η υφαλοκρηπίδα, η επέκταση των χωρικών υδάτων, η γραμμή FIR, η κατοχή νησιών με αμφισβητούμενη κυριαρχία και η υποστήριξη τρομοκρατικών δραστηριοτήτων κατά της Τουρκίας.
Ενώ τα κάνουν αυτά, οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές τους είναι τα ισχυρά κράτη της Δύσης. Τα προβλήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας δεν είναι μόνο στη “Θάλασσα των Νησιών”. Οι δύο χώρες βρίσκονται αντιμέτωπες και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα συνεχίζει τις δραστηριότητές της κατά της Τουρκίας σε αυτή την περιοχή στο πλαίσιο των μαξιμαλιστικών πολιτικών της. Ο χάρτης θαλάσσιας δικαιοδοσίας, ο οποίος εκπονήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης το 2003 και δεν έχει νομική ισχύ, υπολόγισε τις περιοχές κυριαρχίας της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο έως 41 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα και η “Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου” κήρυξε ΑΟΖ σύμφωνα με αυτό χάρτης. Σύμφωνα με τον χάρτη, η Ελλάδα και η “Ελληνοκυπριακή Διοίκηση της Νότιας Κύπρου” φαίνονται ως θαλάσσιοι γείτονες. Παραχωρήθηκε πλήρης επιρροή στα νησιά της Ελλάδας προς την Ανατολική Μεσόγειο και η πρόσβαση της Τουρκίας στην ανοιχτή θάλασσα εμποδίστηκε. Ωστόσο, η ακτογραμμή της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι 167 χιλιόμετρα και η ακτογραμμή της Τουρκίας είναι 1870 χιλιόμετρα. Επομένως, σύμφωνα με την αρχή της δικαιοσύνης, η Τουρκία θα πρέπει να έχει 13 φορές περισσότερη θαλάσσια δικαιοδοσία εδώ. Κατά τη λήψη αυτών των μέτρων, η Ελλάδα προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τα προβλήματα που είχε η Τουρκία με ορισμένες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Η Μεγάλη Ιδέα της Ελλάδας αντανακλάται κυριολεκτικά στις θαλάσσιες περιοχές, με στόχο να περιοριστεί η Τουρκία στον Κόλπο της Αττάλειας αποκλείοντάς την από την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, παρόλο που είναι το κράτος με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στον περιοχή. Υπάρχει μια κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο που εφαρμόζεται ενάντια στα συμφέροντα της Τουρκίας και το διεθνές δίκαιο.
Επειδή τα ενεργειακά αποθέματα, οι φυσικοί πόροι και όλα τα άλλα πλούτη στη Θάλασσα των Νησιών και στην Ανατολική Μεσόγειο είναι σημαντικά για την Τουρκία, αλλά ακόμη πιο σημαντική είναι η ασφάλεια των θαλάσσιων συνόρων της Τουρκίας•
Για το λόγο αυτό, η Τουρκία προσπαθεί δημόσια να κάνει τον κόσμο να αποδεχθεί τα δικαιώματά της στη Μεσόγειο κάνοντας δυνατά βήματα με αποφασιστικότητα να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της αυτά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το δόγμα «Γαλάζια Πατρίδα» που δηλώνεται σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί μέρος της θαλάσσιας χώρας της Τουρκίας και αποτελεί το σύνολο των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας περίπου 462.000 km2 που έχουν δηλωθεί ή πρόκειται να κηρυχθούν στη “Θάλασσα των Νήσων”, στην Ανατολική Μεσόγειο, στον Μαρμαρά και η Μαύρη Θάλασσα.
Τα πλάσματα που ζουν στην υδάτινη μάζα των 462.000 km2 δεν περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής του Δόγματος της Μπλε Πατρίδας. Ζώντα και μη πλάσματα σε αυτήν την τεράστια περιοχή, η οποία αποτελεί σχεδόν το ήμισυ της ξηράς της Τουρκίας, με πολύτιμα ορυκτά όπως φυσικό αέριο και πετρέλαιο στον πυθμένα των θαλασσών και η αέρινη μάζα που υπερκαλύπτει αυτό το υδάτινο σώμα, είναι όλα στο πεδίο εφαρμογής της γαλάζια πατρίδα της Τουρκίας.
Η προσέγγισή της, δεν είναι στην πραγματικότητα μια έννοια που προέκυψε σήμερα.Το moto του Barbaros Hayrettin Paşa «Αυτός που κυβερνά τις θάλασσες κυβερνά τον κόσμο» και η πρόταση του Gazi Mustafa Kemal Atatürk «Η θάλασσα είναι το εθνικό ιδεώδες των Τούρκων» εκφράζουν και τα δύο ότι ο δρόμος της χώρας και του έθνους μας περνά μέσα από τις θάλασσες.
Η έννοια της «Γαλάζιας Πατρίδας» έχει πάρει τη θέση της στη βιβλιογραφία των διεθνών σχέσεων ως όρος που ενισχύει την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας.
Αυτή η ιδέα βασίζεται στα σύνορα που χαράσσονται στο πλαίσιο των δικαιωμάτων και συμφερόντων της Τουρκίας. Αν και ορισμένες δυτικές χώρες περιγράφουν την επιστροφή της Τουρκίας στις ανοιχτές θάλασσες ως «Νέο Οθωμανισμό», το Δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας της Τουρκίας είναι μια γεωπολιτική πραγματικότητα του 21ου αιώνα και είναι επίσης το «Εθνικό Σύμφωνο» της Τουρκίας στις θάλασσες ” ( sic ).
Νομίζω δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση και πιθανολόγηση των γνήσιων θέσεων της Τουρκίας, αναφορικά με το τι κάνει και προς τα που πάει.
Αν όλα αυτά είναι φιλικές σχέσεις, τότε πρέπει ν’ αλλάξουμε τις έννοιες των λέξεων για να δικαιολογούμε τις πράξεις μας , όπως θα έλεγε ο Θουκυδίδης ” … καὶ τὴν εἰωθυῖαν ἀξίωσιν τῶν ὀνομάτων ἐς τὰ ἔργα ἀντήλλαξαν τῇ δικαιώσει… ” , δηλ. για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων.
Ο αναθεωρητισμός και οι διεκδικήσεις να θεωρούνται χείρα φιλίας !!!
____________________________________________________
(Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο)
