Γράφει ο Σταύρος Κουτρής Αντιστράτηγος ε.α.
Υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΝΙΚΗ
Πόση Συγκίνηση, πόση Κατάνυξη, πόση Υπερηφάνεια, ένοιωσα ατενίζοντας τις πολεμικές μας σημαίες με τον Άγιό μας να τις κοσμεί και προσπαθώντας να φέρω στο μυαλό μου το μεγαλείο αυτού του Ήρωα-Αγίου, του Προστάτη του ένδοξου Ελληνικού Πεζικού και του Στρατού μας. Δεν είναι τυχαίο που ο "Αϊγιώργης" είναι Άγιος της Ορθόδοξης, της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας. Είναι επίσης προστάτης της Αγγλίας, των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας, του βουλγαρικού Στρατού, της Καταλονίας, των Προσκόπων, των Σταυροφόρων και της στάνης. Ακόμη και οι Τούρκοι τον ευλαβούνται. Μάλιστα εορτάζεται από πολλούς μουσουλμάνους, ειδικά της περιοχής των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Διακρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωισμό του και γι’αυτό προήχθη κατ’εκλογήν σε ανώτατα αξιώματα όπως Δούκας και Κόμης στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς. Ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός) άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, οι οποίες εξυμνούν το σθένος, την ρώμη, το θάρρος και το πνεύμα του Αγίου. Η σπουδαιότερη είναι αυτή που μιλάει για τον φόνο του δράκοντα (δαίμονα) και της σωτηρίας της βασιλοπούλας. Αυτά είναι και τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν Μεγαλομάρτυρα και όπως έλεγε ένας γέροντας το Αγίου Ορους, «Μεγαλομάρτυρας είναι διότι υπέστη μεγαλύτερα μαρτύρια, αλλά και πριν τον μαρτυρικό του θάνατο διέθετε ανώτατα αξιώματα, πολλά πλούτη και ιδιαίτερο κάλλος». Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος αποτελεί γόνο εύπορης οικογένειας της Καππαδοκίας. Σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό. Λόγω των εξαιρετικών σωματικών, ψυχικών και πνευματικών του προσόντων αλλά και κατορθωμάτων στις μάχες ανελίχθη σε ανώτερα και ανώτατα αξιώματα. Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος όντας Κόμης της αυτοκρατορικής φρουράς, δεν δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη προκαλώντας το μένος του Αυτοκράτορα. Αρχικά ο αυτοκράτορας του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε, ελεεινολογώντας τους ειδωλολάτρες, τον υπέβαλε σε μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Από όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Θεός τον κράτησε θαυματουργικά ζωντανό. Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του, το θάρρος, η πίστη και τα θαύματα που επετέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παρισταμένων Ρωμαίων στρατιωτικών στο Χριστιανισμό, αλλά και της ίδιας της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας. Ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσε θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον «Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως», «Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα», «της πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον», «περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται». |
Απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τα ψυχάς ημών. |
Χριστός Ανέστη, Χρόνια Πολλά, ο Άγιος Γεώργιος ας μας ευλογεί! |