29η Μαΐου 1453, «Εάλω η Πόλις!». Το θλιβερότερο γεγονός σε όλη την Ιστορία των Ελλήνων. Η Πρώτη πόλη της Ορθοδοξίας μας, της Ρωμανίας μας, της Ελλάδας μας σκλαβώθηκε! Από τότε παλεύει να λευτερωθεί. Από τότε περιμένει την ημέρα, να ξανανοίξει τα φτερά του στον ουρανό Της, ο δικέφαλος αετός της Ρωμιοσύνης.
Παραθέτω ένα ποίημα που έγραψα για την Πόλη των πόλεων, την Πρωτεύουσα της Ορθοδοξίας, της Ρωμανίας, της Ελλάδας:
Του Αγίου Κωνσταντίνου Πόλη
Πόλη! Του Αγίου Πόλη,
δόξα λαμπρή στην Ελλάδα όλη.
Tης Ορθοδοξίας καύχημα,
των αλλοθρήσκων μάχημα.
* * *
Πλούτη ακριβά, δώρα χρυσά,
κορώνα σου λαμπρή, η Αγιά Σοφιά.
Στις μάχες πρόμαχο και βοηθό,
είχες Την Υπερμάχο Στρατηγό.
* * *
Πόλη! Αγίων Μαρτύρων Πόλη,
τέτοια μέρα[2] κλαίει η Ελλάδα όλη.
Από Κερκόπορτα ανοιχτή,
μπήκαν μέσα οι Αγαρηνοί!
* * *
Εσύ δοκίμασες μπόρες πολλές,
τα λάθη μας πλήρωσες τις ώρες αυτές.
Πόλη, απόκαμες με βάσανα πολλά,
μα ποτέ δεν πρόδωσες Όσια και Ιερά.
* * *
Πόλη! Του Αγίου Πόλη,
σε κλαίει η Ορθοδοξία όλη,
μα προσμένει μ’ ελπίδα πάλι,
να βρεθείς στης Ελλάδος την αγκάλη!
* * *
Πόλη! Του Μεγάλου Κωνσταντίνου Πόλη!
Ευαγγελία Κ. Λάππα,
17 Μαΐου 2020
