Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων – Αρθρογράφος
Οι δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου στην Τουρκία ανέδειξαν ως μεγάλο νικητή τον Δήμαρχο Κωνσταντινουπόλεως Εκρέμ Ιμάμογλου και ως μεγάλο ηττημένο τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν. Το κόμμα του Ερντογάν χάνει πολλούς μεγάλους Δήμους και γενικά το ποσοστό του υπολείπεται από αυτό του αντιπολιτευομένου Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Η ήττα του Ερντογάν και του κόμματος ΑΚΡ οφείλεται κυρίως στα σοβαρά οικονομικά προβλήματα και στην κόπωση του λαού από την μακρόχρονη παρουσία του σε ηγετικές θέσεις.
Έχω ξαναγράψει σε αυτόν τον φιλόξενο χώρο ότι δεν δικαιολογούνται πανηγυρισμοί κάθε φορά που εμφανίζεται μία νέα πολιτική προσωπικότητα στην Τουρκία. Η κεντρική γραμμή στην Εξωτερική Πολιτική και στην Άμυνα είναι κρατικά σχεδιασμένη και μακροπρόθεσμη. Δεν εξαρτάται από την αλλαγή προσώπων. Ήδη βλέπω άρθρα που υποδέχονται τον Ιμάμογλου ως φιλέλληνα. Δίδεται η εντύπωση ότι αν απομακρυνθεί από την εξουσία ο Ερντογάν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα βελτιωθούν αυτομάτως. Κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί.
Μιλώντας για τον Ιμάμογλου καλό είναι να γνωρίζουμε ότι συνδέεται προσωπικά με την Κύπρο και είναι θαυμαστής του Τουρκοκύπριου εθνικιστή ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς. Ο Ιμάμογλου γεννήθηκε στην Τραπεζούντα, αλλά σπούδασε στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Έπαιξε ποδόσφαιρο στην τουρκοκυπριακή ομάδα Τουρκική Εστία Λεμεσού, η οποία μετά την εισβολή του 1974 έχει ως έδρα την Κυρήνεια.
Το 2014 ο Ιμάμογλου εξελέγη Δήμαρχος σε δήμο γειτονικό προς την Κωνσταντινούπολη, το Beylikduzu. Μετά από 3 χρόνια, δηλαδή το 2017, ανήγειρε μνημείο προς τιμήν του Ραούφ Ντενκτάς, του ηγέτη των Τουρκοκυπρίων κατά την περίοδο από το 1964 μέχρι και πολλά χρόνια μετά την εισβολή. Ο Ντενκτάς ίδρυσε την Τουρκοκυπριακή ένοπλη οργάνωση ΤΜΤ, η οποία -κατά δική του ομολογία- έσφαξε το 1974 Ελληνοκυπρίους αμάχους και στρατιώτες. Εξ άλλου ο Ραούφ Ντενκτάς ήταν ο πρώτος Πρόεδρος του παράνομου ψευδοκράτους, το οποίο ιδρύθηκε στα Κατεχόμενα τον Νοέμβριο του 1983. Αυτόν τιμά με μνημείο και με δηλώσεις ο Εκρέμ Ιμάμογλου.
Ο ανερχόμενος Τούρκος πολιτικός δεν κρύβει τον θαυμασμό του για την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο και για τους πρωτεργάτες της. Δηλώνει ότι τιμά τον τότε Πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετσεβίτ, τον οποίο επαινεί διότι έκανε … ένα θαρραλέο βήμα. Επίσης σέβεται τον Ισλαμιστή Νετσμεντίν Ερμπακάν, του τότε Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας, ο οποίος ήταν Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως κατά την εισβολή. Ο Ιμάμογλου αποκαλεί την εισβολή “ειρηνευτική επιχείρηση”, κατά την επίσημη τουρκική ορολογία. Τονίζει ότι πρέπει να υποστηριχθεί το ψευδοκράτος (η αυτοαποκαλούμενη Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου) και να αναβαθμισθεί διεθνώς. Βλέπουμε ότι ουσιαστικά στο Κυπριακό οι θέσεις του δεν διαφέρουν από εκείνες του Ερντογάν, ο οποίος ζητεί την διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους.
50 ακριβώς χρόνια μετά την τουρκική εισβολή του 1974 είναι χρήσιμο να παύσουμε να τρέφουμε αυταπάτες για κάποια σημαντική αλλαγή στην στρατηγική της Άγκυρας. Όποιος κι αν είναι ο Πρόεδρος και ο Πρωθυπουργός ο στόχος είναι σαφής: Η εγκαθίδρυση μιας χαλαρής Συνομοσπονδίας δύο κρατών, ούτως ώστε η Τουρκία να ελέγχει πλήρως το βόρειο τμήμα της Κύπρου και μερικώς -με δικαίωμα επέμβασης- το νότιο τμήμα.
Ο Ελληνισμός οφείλει να περιφρουρήσει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και να ενισχύσει τον Ενιαίο Αμυντικό και Πολιτιστικό Χώρο.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 6.4.2024 aktines
Οι δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου στην Τουρκία ανέδειξαν ως μεγάλο νικητή τον Δήμαρχο Κωνσταντινουπόλεως Εκρέμ Ιμάμογλου και ως μεγάλο ηττημένο τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν. Το κόμμα του Ερντογάν χάνει πολλούς μεγάλους Δήμους και γενικά το ποσοστό του υπολείπεται από αυτό του αντιπολιτευομένου Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Η ήττα του Ερντογάν και του κόμματος ΑΚΡ οφείλεται κυρίως στα σοβαρά οικονομικά προβλήματα και στην κόπωση του λαού από την μακρόχρονη παρουσία του σε ηγετικές θέσεις.
Έχω ξαναγράψει σε αυτόν τον φιλόξενο χώρο ότι δεν δικαιολογούνται πανηγυρισμοί κάθε φορά που εμφανίζεται μία νέα πολιτική προσωπικότητα στην Τουρκία. Η κεντρική γραμμή στην Εξωτερική Πολιτική και στην Άμυνα είναι κρατικά σχεδιασμένη και μακροπρόθεσμη. Δεν εξαρτάται από την αλλαγή προσώπων. Ήδη βλέπω άρθρα που υποδέχονται τον Ιμάμογλου ως φιλέλληνα. Δίδεται η εντύπωση ότι αν απομακρυνθεί από την εξουσία ο Ερντογάν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα βελτιωθούν αυτομάτως. Κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί.
Μιλώντας για τον Ιμάμογλου καλό είναι να γνωρίζουμε ότι συνδέεται προσωπικά με την Κύπρο και είναι θαυμαστής του Τουρκοκύπριου εθνικιστή ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς. Ο Ιμάμογλου γεννήθηκε στην Τραπεζούντα, αλλά σπούδασε στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Έπαιξε ποδόσφαιρο στην τουρκοκυπριακή ομάδα Τουρκική Εστία Λεμεσού, η οποία μετά την εισβολή του 1974 έχει ως έδρα την Κυρήνεια.
Το 2014 ο Ιμάμογλου εξελέγη Δήμαρχος σε δήμο γειτονικό προς την Κωνσταντινούπολη, το Beylikduzu. Μετά από 3 χρόνια, δηλαδή το 2017, ανήγειρε μνημείο προς τιμήν του Ραούφ Ντενκτάς, του ηγέτη των Τουρκοκυπρίων κατά την περίοδο από το 1964 μέχρι και πολλά χρόνια μετά την εισβολή. Ο Ντενκτάς ίδρυσε την Τουρκοκυπριακή ένοπλη οργάνωση ΤΜΤ, η οποία -κατά δική του ομολογία- έσφαξε το 1974 Ελληνοκυπρίους αμάχους και στρατιώτες. Εξ άλλου ο Ραούφ Ντενκτάς ήταν ο πρώτος Πρόεδρος του παράνομου ψευδοκράτους, το οποίο ιδρύθηκε στα Κατεχόμενα τον Νοέμβριο του 1983. Αυτόν τιμά με μνημείο και με δηλώσεις ο Εκρέμ Ιμάμογλου.
Ο ανερχόμενος Τούρκος πολιτικός δεν κρύβει τον θαυμασμό του για την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο και για τους πρωτεργάτες της. Δηλώνει ότι τιμά τον τότε Πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετσεβίτ, τον οποίο επαινεί διότι έκανε … ένα θαρραλέο βήμα. Επίσης σέβεται τον Ισλαμιστή Νετσμεντίν Ερμπακάν, του τότε Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας, ο οποίος ήταν Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως κατά την εισβολή. Ο Ιμάμογλου αποκαλεί την εισβολή “ειρηνευτική επιχείρηση”, κατά την επίσημη τουρκική ορολογία. Τονίζει ότι πρέπει να υποστηριχθεί το ψευδοκράτος (η αυτοαποκαλούμενη Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου) και να αναβαθμισθεί διεθνώς. Βλέπουμε ότι ουσιαστικά στο Κυπριακό οι θέσεις του δεν διαφέρουν από εκείνες του Ερντογάν, ο οποίος ζητεί την διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους.
50 ακριβώς χρόνια μετά την τουρκική εισβολή του 1974 είναι χρήσιμο να παύσουμε να τρέφουμε αυταπάτες για κάποια σημαντική αλλαγή στην στρατηγική της Άγκυρας. Όποιος κι αν είναι ο Πρόεδρος και ο Πρωθυπουργός ο στόχος είναι σαφής: Η εγκαθίδρυση μιας χαλαρής Συνομοσπονδίας δύο κρατών, ούτως ώστε η Τουρκία να ελέγχει πλήρως το βόρειο τμήμα της Κύπρου και μερικώς -με δικαίωμα επέμβασης- το νότιο τμήμα.
Ο Ελληνισμός οφείλει να περιφρουρήσει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και να ενισχύσει τον Ενιαίο Αμυντικό και Πολιτιστικό Χώρο.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 6.4.2024 aktines
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
