Στις 6 Απριλίου 1941 η Γερμανία εισέβαλε στην Ελλάδα. Η Κατοχή κράτησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 και είχε τις εξής συνέπειες για τη χώρα μας και τον λαό της:
- Η κατάσχεση και η κατάσχεση τροφίμων είχε ως αποτέλεσμα 300.000 θανάτους τον χειμώνα 1941-1942 ενώ άλλοι 300.000 πέθαναν μέχρι το τέλος της Κατοχής από πείνα, ασθένειες, σφαγές και εκτελέσεις. Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 13,5%.
- Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατέστρεψαν 1770 πόλεις και χωριά με 131 ολοκαυτώματα. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ακόλουθα έξι ολοκαυτώματα:
- Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων (13 Δεκεμβρίου 1943). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις εκτέλεσαν 1460 πολίτες (άρρενες ηλικίας 12-90 ετών) και κατέστρεψαν την πόλη.
- Το ολοκαύτωμα του Διστόμου (10 Ιουνίου 1944). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις έσφαξαν 117 γυναίκες, 111 άνδρες και 53 παιδιά. Ο Σουηδός καθηγητής Sture Linner συμμετείχε στην αντιπροσωπεία του Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, οδήγησε ένα φορτηγό που έφερνε τρόφιμα στο Δίστομο στις 14 Ιουνίου. Ο ίδιος περιγράφει ότι μπήκε «σε ένα χωριό στις φλόγες, άδειο από ζωή, ολοσχερώς κατεστραμμένο. Τα γεννητικά όργανα κόβονται και μπαίνουν στο στόμα των πτωμάτων. Γυναίκες με κομμένα στήθη και τσακισμένα γεννητικά όργανα…»
- Το ολοκαύτωμα της Βιάννου (14-16 Σεπτεμβρίου 1943). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις σκότωσαν 461 κατοίκους, έκαψαν 10 χωριά και κατέστρεψαν 980 σπίτια.
- Το ολοκαύτωμα του Κομμένου (16 Αυγούστου 1943). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις έσφαξαν 317 κατοίκους, μεταξύ των οποίων 97 παιδιά και 119 γυναίκες.
- Το ολοκαύτωμα της Κανδάνου (3 Ιουνίου 1941). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις εκτέλεσαν 300 άνδρες και ισοπέδωσαν το χωριό.
- Το ολοκαύτωμα των Ανωγείων (13 Αυγούστου 1944). Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατέστρεψαν 940 σπίτια και σκότωσαν 24 ηλικιωμένους και ανάπηρους. Η καταστροφή διήρκεσε 22 ημέρες.
Α. Αυτές οι θηριωδίες αποτελούν το πρώτο χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Αφορά αποζημιώσεις για τα θύματα εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και επιδικάστηκαν στην Ελλάδα από τη Διάσκεψη του Παρισιού του 1946. Η Ελληνική Διακοινοβουλευτική Επιτροπή υπολόγισε το 2016 ότι το χρέος για αυτή την αποζημίωση ανέρχεται σε 107 δισ. ευρώ άτοκα. Με επιτόκιο 3% το ποσό αυτό γίνεται σήμερα ένα τρισεκατομμύριο ευρώ . Στην εκτίμηση αυτή, ελήφθησαν υπόψη τα 115 εκατομμύρια μάρκα που έδωσε η γερμανική κυβέρνηση σε ορισμένες κατηγορίες θυμάτων.
Β. Το δεύτερο γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα αφορά πολεμικές αποζημιώσεις για την καταστροφή των υποδομών της χώρας από τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις. Συγκεκριμένα, καταστράφηκε το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, καταστράφηκαν λιμάνια, η πολιτική αεροπορία, ο ισθμός της Κορίνθου, το 74% των εμπορικών πλοίων, το 95% των επιβατηγών πλοίων. Η Διάσκεψη του Παρισιού του 1946 αποφάσισε να επιδικάσει αποζημιώσεις 6,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ σε αξίες του 1938. Το ποσό αυτό σήμερα με τόκους ανέρχεται σε 595 δισ. ευρώ . Η Γερμανία έχει πληρώσει στην Ελλάδα μόνο το ποσό των 20 εκατομμυρίων δολαρίων.
Γ. Το τρίτο γερμανικό χρέος αφορά την πληρωμή των κατοχικών δανείων βάσει διακυβερνητικής συμβατικής δανειακής σύμβασης. Το συνολικό οφειλόμενο ποσό είναι μεταξύ 100 και 506 δισεκατομμυρίων ευρώ .
Δ. Το τέταρτο γερμανικό χρέος αφορά την επιστροφή στην Ελλάδα των κλεμμένων πολιτιστικών θησαυρών . Το 1946 μια λίστα που περιγράφει 8.500 αρχαιολογικούς θησαυρούς και 460 πίνακες που κλάπηκαν από τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις μετά τη λεηλασία 87 αρχαιολογικών χώρων παραδόθηκε στη γερμανική κυβέρνηση. Αυτά τα αντικείμενα δεν επιστράφηκαν ποτέ και εκτίθενται σε γερμανικά μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Αυτά τα αντικείμενα πρέπει οπωσδήποτε να επιστραφούν.
Κύριε Πρέσβη,
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τη συνεχιζόμενη άρνηση της Γερμανίας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα. Η Γερμανία έχει μάλιστα επικαλεστεί τη Συνθήκη 2+4 σχετικά με την επανένωση των δύο Γερμανιών (Μόσχα 1990) δηλώνοντας ότι αυτή η Συνθήκη έχει επιλύσει πλήρως το ζήτημα των επανορθώσεων. Ωστόσο, η Επιστημονική Επιτροπή της Bundestag σε έκθεσή της που δημοσιεύθηκε το 2019 παραδέχεται ότι η Ελλάδα δεν έχει ποτέ παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις της έναντι της Γερμανίας. Όσον αφορά τη Συνθήκη 2+4, η έκθεση αναφέρει ότι «οι επανορθώσεις δεν αναφέρονται στο κείμενο της Συνθήκης. Η Ελλάδα, ως τρίτη χώρα που δεν συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις αυτής της Συνθήκης, θα έπρεπε να έχει συμφωνήσει εγγράφως για τις ανεπιθύμητες συνέπειες που την επηρέασαν».
Εμείς που είμαστε συγκεντρωμένοι σήμερα εδώ μπροστά από τη Γερμανική Πρεσβεία ζητάμε να τιμήσει η Γερμανία το χρέος της προς την Ελλάδα από την κατοχή και να επιστρέψει τους πολιτιστικούς θησαυρούς που κλάπηκαν. Εάν όχι, τότε η Γερμανία θα συνεχίσει να στερείται την ηθική εξουσία να εγείρει παρόμοια ζητήματα εναντίον κρατών που ενδέχεται να διαπράττουν παρόμοια εγκλήματα. Η καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει μέσο διατήρησης της ειρήνης αφού οι μελλοντικές γενιές θα συνειδητοποιήσουν ότι όποιος παραβιάζει το νόμο καλείται να αποζημιώσει και να αποζημιώσει τη ζημιά που δημιουργήθηκε. Αυτή η ιδέα αναφέρεται και από τον Όμηρο στην Ιλιάδα πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια (Ραψωδία Γ, θέσεις 455-461).
ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΞΩ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ
6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024
