Το F-35 δεν έχει σχεδιαστεί για τον ρόλο της αεροπορικής επικράτησης, δηλαδή να διεξάγει αερομαχίες με αντίπαλα μαχητικά αεροσκάφη. Είναι ένα πολύ εξειδικευμένο αεροσκάφος «πρώτου πλήγματος», δηλαδή ο βασικός του ρόλος είναι «να γκρεμίσει την εξώπορτα» της εχθρικής αεράμυνας επιτιθέμενο στο πρώτο κύμα ώστε να μπορέσουν μετά «να μπουν στο σπίτι» του εχθρού και να δράσουν με σχετική ασφάλεια για όσες μέρες χρειαστεί τα φίλια αεροσκάφη κατώτερων γενεών τα οποία θα φέρουν τον κύριο όγκο των οπλικών φορτίων αέρος-εδάφους. Για να μπορέσουν οι σχεδιαστές του F-35 να δώσουν στο αεροσκάφος χαρακτηριστικά stealth (δηλαδή χαμηλή παρατηρησιμότητα, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, στα ραντάρ χιλιοστομετρικού μήκους κύματος) τοποθέτησαν τον οπλισμό εσωτερικά του αεροσκάφους κι έτσι αυτό δεν μπορεί να μεταφέρει περισσότερες από 2 βόμβες JDAM των 2.000 λιβρών ή δύο βόμβες μακρού πλήγματος JSOW ή μερικές μικρότερες βόμβες SDB - δηλαδή μόνο τα όπλα που θα χρειαστεί να ρίξει με μεγάλη ακρίβεια στην πρώτη έξοδό του για την καταστολή της εχθρικής αεράμυνας. Από εκεί και πέρα μπορεί να φορτωθεί με όπλα σε εξωτερικούς φορείς αλλά τότε παύει να είναι stealth και μοιάζει με κάθε άλλο μαχητικό αεροσκάφος.
Η ανάγκη μεταφοράς δύο μεγάλων βομβών στο εσωτερικό του F-35 καθώς και η ανάγκη να μπορεί αυτό να βγαίνει και σε έκδοση κάθετης απογείωσης/προσγείωσης όπως ήθελαν οι Αμερικανοί πεζοναύτες και το βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, οδήγησαν μοιραία στο να έχει μία χοντρή άτρακτο που του προκαλεί μεγάλη οπισθέλκουσα καθώς και κοντά φτερά που του δίνουν υψηλή πτερυγική φόρτιση - συνεπώς το κάνουν να υστερεί πολύ σε ελιγμούς κλειστής αερομαχίας (dogfight) όπου απέναντι σε ένα F-16 δεν έχει καμία τύχη. Άρα η επιβίωση του F-35 απέναντι στα αντίπαλα μαχητικά αεροσκάφη έγκειται στην ικανότητά του να αντιλαμβάνεται πρώτο την παρουσία τους πριν το αντιληφθούν αυτά και να μπορεί ο πιλότος του να επιλέγει αν θα εμπλακεί σε μάχη εναντίον τους πραγματοποιώντας βολές πυραύλων αέρος-αέρος πέραν του οπτικού ορίζοντα (BVR) (από τους οποίους και πάλι το F-35 φέρει μόνο 4 στο εσωτερικό του) ή αν θα αποφύγει τη μάχη και θα αποχωρήσει απαρατήρητος. Επομένως αν και όταν έρθουν τα F-35 στην πολεμική μας αεροπορία δεν πρόκειται να συμμετάσχουν ποτέ σε αναχαιτίσεις τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο. Θα τα κρύψουμε ουσιαστικά μακριά από τους αισθητήρες και τα ραντάρ των Τούρκων, στην αεροπορική βάση της Ανδραβίδας κοντά στο Ιόνιο πέλαγος, εκεί όπου κάθε χρόνο διεξάγεται η μεγάλη αεροπορική άσκηση ηλεκτρονικού πολέμου «Ηνίοχος». Εκεί τα πληρώματά τους θα ασκούνται στην κύρια αποστολή που θα αναλάβουν τα F-35 σε περίπτωση πολέμου, δηλαδή να εξουδετερώσουν την τουρκική αεράμυνα και να καταστρέψουν τους τουρκικούς πυραύλους εδάφους-αέρος S-400 ώστε να μπορούν να επιχειρήσουν άφοβα μετά τα δικά μας Rafale, F-16 και Mirage 2000 και να επιτύχουν αεροπορική υπεροχή. Αφού θα έχει επιτευχθεί αυτό, ενδεχομένως τα F-35 να κληθούν να πλήξουν και κάποιες κύριες μονάδες επιφανείας του τουρκικού πολεμικού ναυτικού ή να συντονίσουν μέσω Link 16 με τους αισθητήρες που διαθέτουν το «πακέτο» αεροσκαφών που θα εκτελέσει αυτή την αποστολή.
Το F-35, ως μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς που είναι, κομίζει πρωτοφανείς δυνατότητες στις αεροπορικές επιχειρήσεις χάρη στους πολύ εξελιγμένους αισθητήρες που διαθέτει και την ικανότητα διεξαγωγής δικτυοκεντρικού πολέμου που το χαρακτηρίζει, αλλά έχει και πολύ σημαντικούς περιορισμούς. Ένας από αυτούς είναι το μεγάλο κόστος χρήσης του που ανέρχεται σε 42.000 δολάρια ανά ώρα πτήσης όταν το αντίστοιχο των F-16 και Mirage 2000 κυμαίνεται στα 15-20.000 δολάρια ανά ώρα πτήσης. Ένας δεύτερος περιορισμός είναι πως τα F-35 υπολείπονται σε μέγιστη ταχύτητα έναντι ακόμη και μαχητικών αεροσκαφών δεύτερης γενιάς αφού μετά βίας φθάνουν τα 1,6 Mach, ενώ δεν έχουν δυνατότητα διατήρησης υπερηχητικής πτήσης χωρίς τη χρήση μετακαυστήρα (supercruise) όπως συμβαίνει με τα F-22, τα Gripen, τα Eurofighter και τα Rafale. Τρίτον, είναι πιστοποιημένα σε πολύ συγκεκριμένα όπλα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους από τα οποία η ελληνική πολεμική αεροπορία σήμερα διαθέτει μόνο δύο τύπους. Τέταρτος περιορισμός είναι πως ο κατασκευαστής δεν δίνει στον αγοραστή τον πηγαίο κώδικα προγραμματισμού του αεροσκάφους (εξαίρεση μέχρι τώρα έχει αποτελέσει μόνο το Ισραήλ που τοποθέτησε δικά του ηλεκτρονικά συστήματα στα F-35 που προμηθεύτηκε), συνεπώς θεωρητικά οι Αμερικανοί έχουν τη δυνατότητα να μην επιτρέψουν στα F-35 σου «να πάρουν μπρος» για μία πολεμική αποστολή αν οι ίδιοι δεν το επιθυμούν. Βασικός περιορισμός επίσης είναι πως η συντήρηση του F-35 είναι φοβερά δαπανηρή και εξειδικευμένη και τμήματά της μπορούν να γίνουν μόνο στο εξωτερικό - για παράδειγμα, η επιθεώρηση και επισκευή της ειδικής βαφής απορρόφησης της ακτινοβολίας ραντάρ που φέρει η επιφάνεια του αεροσκάφους μπορεί να γίνει μόνο σε εξειδικευμένη εγκατάσταση στην Ιταλία. Άρα όποιος αγοράζει το F-35 καθίσταται για δεκαετίες όμηρος των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ και εξαρτάται πάντα από την καλή τους θέληση.
Στο ερώτημα αν η αγορά του F-35 ήταν επιβεβλημένο να γίνει από την Ελλάδα η απάντησή μου είναι ναι, όχι επειδή υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να το χρησιμοποιήσουμε ποτέ στον βασικό ρόλο του ως αεροσκάφος «πρώτου πλήγματος» (διότι αποκλείω να υπάρξει ποτέ ελληνική πολιτική ηγεσία που θα διατάξει τις ένοπλες δυνάμεις να ανοίξουν πυρ εναντίον των Τούρκων), αλλά διότι αν δεν διαθέτεις δικά σου F-35 ΔΕΝ μπορείς να μάθεις τα δυνατά και αδύνατα σημεία τους. Οι αεροπορίες που διαθέτουν F-35 είναι δεσμευμένες έναντι των ΗΠΑ όποτε συμμετέχουν σε ασκήσεις με αεροπορίες που δεν έχουν αυτό το μαχητικό ή όποτε πετάνε σε ειρηνική αποστολή (π.χ. πτήση μετάβασης προς κάποιο προορισμό) να προσαρμόζουν πάνω στη ραχιαία άτρακτο του αεροσκάφους ειδικούς ανακλαστήρες που καθιστούν το F-35 ξεκάθαρα ορατό στα επίγεια και εναέρια ραντάρ αφαιρώντας ουσιαστικά τα χαρακτηριστικά stealth που έχει, για λόγους διατήρησης του απορρήτου. Επομένως αν δεν έχεις δικά σου F-35 δεν μπορείς να μάθεις τίποτα για τα μυστικά αυτού του αεροσκάφους απλώς και μόνο συμμετέχοντας σε ασκήσεις μαζί του, διότι δεν πρόκειται να σου τα αποκαλύψει κανείς. Η πολεμική μας αεροπορία έχει συμμετάσχει ήδη σε ασκήσεις με ισραηλινά, ιταλικά και αμερικανικά F-35 αλλά δεν μπόρεσε να μάθει κανένα από τα μυστικά τους παρά μόνο να θαυμάσει το τι μπορεί να κάνει αυτό το αεροσκάφος στον αέρα.
Άρα ορθώς κινούμαστε προς την απόκτηση έστω και 20 μαχητικών F-35 ώστε να τα δοκιμάσουμε εξαντλητικά, να μάθουμε τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους, να αναβαθμίσουμε και να εκσυγχρονίσουμε εκ βάθρων την αεράμυνά μας και να είμαστε (κατά το δυνατόν) έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά όταν θα τα αποκτήσει και η Τουρκία - διότι θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί η φόρμουλα ώστε να τα αποκτήσει δεδομένου ότι αποτελεί πάγια πολιτική των Αμερικανών να φροντίζουν να μην διαταράσσεται η ισορροπία στρατιωτικής ισχύος στο Αιγαίο. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η ανακοίνωση της πώλησης των F-35 στην Ελλάδα λίγες μόλις ώρες μετά την υποχώρηση του Ερντογάν στο ζήτημα της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ έγινε από τους Αμερικανούς μόνο και μόνο για να εκβιάσουν, να πιέσουν και να αναγκάσουν την Τουρκία να «επιστρέψει στο μαντρί» της Δύσης κάνοντας ό,τι χρειάζεται προκειμένου να πάρει κι αυτή F-35 ώστε να εξουδετερώσει το πλεονέκτημα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Άλλωστε, σε αντίθεση με εμάς, οι Τούρκοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις δυνατότητες των F-35 αφού πιλότοι τους είχαν αρχίσει να εκπαιδεύονται στον τύπο στις ΗΠΑ όταν αποβλήθηκαν από το πρόγραμμα. Επιπλέον, έχουν έναν παραπάνω σοβαρό λόγο από εμάς να τα θέλουν επειδή η έκδοση F-35B που είναι ικανή για κάθετη απονήωση/προσνήωση είναι η μόνη παγκοσμίως διαθέσιμη σήμερα που μπορεί να εξοπλίσει τα νεότευκτα μίνι αεροπλανοφόρα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού τα οποία έχουν μείνει πρακτικά χωρίς αεροσκάφη. Η απόφαση των Τούρκων όχι μόνο να μην σταματήσουν τη ναυπήγηση μίνι αεροπλανοφόρων αλλά να την επεκτείνουν και σε τρίτο σκάφος, σημαίνει πολύ απλά ότι δεν έχουν βγάλει από την άκρη του μυαλού τους τα F-35B.
Stirlitz
Η ανάγκη μεταφοράς δύο μεγάλων βομβών στο εσωτερικό του F-35 καθώς και η ανάγκη να μπορεί αυτό να βγαίνει και σε έκδοση κάθετης απογείωσης/προσγείωσης όπως ήθελαν οι Αμερικανοί πεζοναύτες και το βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, οδήγησαν μοιραία στο να έχει μία χοντρή άτρακτο που του προκαλεί μεγάλη οπισθέλκουσα καθώς και κοντά φτερά που του δίνουν υψηλή πτερυγική φόρτιση - συνεπώς το κάνουν να υστερεί πολύ σε ελιγμούς κλειστής αερομαχίας (dogfight) όπου απέναντι σε ένα F-16 δεν έχει καμία τύχη. Άρα η επιβίωση του F-35 απέναντι στα αντίπαλα μαχητικά αεροσκάφη έγκειται στην ικανότητά του να αντιλαμβάνεται πρώτο την παρουσία τους πριν το αντιληφθούν αυτά και να μπορεί ο πιλότος του να επιλέγει αν θα εμπλακεί σε μάχη εναντίον τους πραγματοποιώντας βολές πυραύλων αέρος-αέρος πέραν του οπτικού ορίζοντα (BVR) (από τους οποίους και πάλι το F-35 φέρει μόνο 4 στο εσωτερικό του) ή αν θα αποφύγει τη μάχη και θα αποχωρήσει απαρατήρητος. Επομένως αν και όταν έρθουν τα F-35 στην πολεμική μας αεροπορία δεν πρόκειται να συμμετάσχουν ποτέ σε αναχαιτίσεις τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο. Θα τα κρύψουμε ουσιαστικά μακριά από τους αισθητήρες και τα ραντάρ των Τούρκων, στην αεροπορική βάση της Ανδραβίδας κοντά στο Ιόνιο πέλαγος, εκεί όπου κάθε χρόνο διεξάγεται η μεγάλη αεροπορική άσκηση ηλεκτρονικού πολέμου «Ηνίοχος». Εκεί τα πληρώματά τους θα ασκούνται στην κύρια αποστολή που θα αναλάβουν τα F-35 σε περίπτωση πολέμου, δηλαδή να εξουδετερώσουν την τουρκική αεράμυνα και να καταστρέψουν τους τουρκικούς πυραύλους εδάφους-αέρος S-400 ώστε να μπορούν να επιχειρήσουν άφοβα μετά τα δικά μας Rafale, F-16 και Mirage 2000 και να επιτύχουν αεροπορική υπεροχή. Αφού θα έχει επιτευχθεί αυτό, ενδεχομένως τα F-35 να κληθούν να πλήξουν και κάποιες κύριες μονάδες επιφανείας του τουρκικού πολεμικού ναυτικού ή να συντονίσουν μέσω Link 16 με τους αισθητήρες που διαθέτουν το «πακέτο» αεροσκαφών που θα εκτελέσει αυτή την αποστολή.
Το F-35, ως μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς που είναι, κομίζει πρωτοφανείς δυνατότητες στις αεροπορικές επιχειρήσεις χάρη στους πολύ εξελιγμένους αισθητήρες που διαθέτει και την ικανότητα διεξαγωγής δικτυοκεντρικού πολέμου που το χαρακτηρίζει, αλλά έχει και πολύ σημαντικούς περιορισμούς. Ένας από αυτούς είναι το μεγάλο κόστος χρήσης του που ανέρχεται σε 42.000 δολάρια ανά ώρα πτήσης όταν το αντίστοιχο των F-16 και Mirage 2000 κυμαίνεται στα 15-20.000 δολάρια ανά ώρα πτήσης. Ένας δεύτερος περιορισμός είναι πως τα F-35 υπολείπονται σε μέγιστη ταχύτητα έναντι ακόμη και μαχητικών αεροσκαφών δεύτερης γενιάς αφού μετά βίας φθάνουν τα 1,6 Mach, ενώ δεν έχουν δυνατότητα διατήρησης υπερηχητικής πτήσης χωρίς τη χρήση μετακαυστήρα (supercruise) όπως συμβαίνει με τα F-22, τα Gripen, τα Eurofighter και τα Rafale. Τρίτον, είναι πιστοποιημένα σε πολύ συγκεκριμένα όπλα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους από τα οποία η ελληνική πολεμική αεροπορία σήμερα διαθέτει μόνο δύο τύπους. Τέταρτος περιορισμός είναι πως ο κατασκευαστής δεν δίνει στον αγοραστή τον πηγαίο κώδικα προγραμματισμού του αεροσκάφους (εξαίρεση μέχρι τώρα έχει αποτελέσει μόνο το Ισραήλ που τοποθέτησε δικά του ηλεκτρονικά συστήματα στα F-35 που προμηθεύτηκε), συνεπώς θεωρητικά οι Αμερικανοί έχουν τη δυνατότητα να μην επιτρέψουν στα F-35 σου «να πάρουν μπρος» για μία πολεμική αποστολή αν οι ίδιοι δεν το επιθυμούν. Βασικός περιορισμός επίσης είναι πως η συντήρηση του F-35 είναι φοβερά δαπανηρή και εξειδικευμένη και τμήματά της μπορούν να γίνουν μόνο στο εξωτερικό - για παράδειγμα, η επιθεώρηση και επισκευή της ειδικής βαφής απορρόφησης της ακτινοβολίας ραντάρ που φέρει η επιφάνεια του αεροσκάφους μπορεί να γίνει μόνο σε εξειδικευμένη εγκατάσταση στην Ιταλία. Άρα όποιος αγοράζει το F-35 καθίσταται για δεκαετίες όμηρος των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ και εξαρτάται πάντα από την καλή τους θέληση.
Στο ερώτημα αν η αγορά του F-35 ήταν επιβεβλημένο να γίνει από την Ελλάδα η απάντησή μου είναι ναι, όχι επειδή υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να το χρησιμοποιήσουμε ποτέ στον βασικό ρόλο του ως αεροσκάφος «πρώτου πλήγματος» (διότι αποκλείω να υπάρξει ποτέ ελληνική πολιτική ηγεσία που θα διατάξει τις ένοπλες δυνάμεις να ανοίξουν πυρ εναντίον των Τούρκων), αλλά διότι αν δεν διαθέτεις δικά σου F-35 ΔΕΝ μπορείς να μάθεις τα δυνατά και αδύνατα σημεία τους. Οι αεροπορίες που διαθέτουν F-35 είναι δεσμευμένες έναντι των ΗΠΑ όποτε συμμετέχουν σε ασκήσεις με αεροπορίες που δεν έχουν αυτό το μαχητικό ή όποτε πετάνε σε ειρηνική αποστολή (π.χ. πτήση μετάβασης προς κάποιο προορισμό) να προσαρμόζουν πάνω στη ραχιαία άτρακτο του αεροσκάφους ειδικούς ανακλαστήρες που καθιστούν το F-35 ξεκάθαρα ορατό στα επίγεια και εναέρια ραντάρ αφαιρώντας ουσιαστικά τα χαρακτηριστικά stealth που έχει, για λόγους διατήρησης του απορρήτου. Επομένως αν δεν έχεις δικά σου F-35 δεν μπορείς να μάθεις τίποτα για τα μυστικά αυτού του αεροσκάφους απλώς και μόνο συμμετέχοντας σε ασκήσεις μαζί του, διότι δεν πρόκειται να σου τα αποκαλύψει κανείς. Η πολεμική μας αεροπορία έχει συμμετάσχει ήδη σε ασκήσεις με ισραηλινά, ιταλικά και αμερικανικά F-35 αλλά δεν μπόρεσε να μάθει κανένα από τα μυστικά τους παρά μόνο να θαυμάσει το τι μπορεί να κάνει αυτό το αεροσκάφος στον αέρα.
Άρα ορθώς κινούμαστε προς την απόκτηση έστω και 20 μαχητικών F-35 ώστε να τα δοκιμάσουμε εξαντλητικά, να μάθουμε τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους, να αναβαθμίσουμε και να εκσυγχρονίσουμε εκ βάθρων την αεράμυνά μας και να είμαστε (κατά το δυνατόν) έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά όταν θα τα αποκτήσει και η Τουρκία - διότι θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί η φόρμουλα ώστε να τα αποκτήσει δεδομένου ότι αποτελεί πάγια πολιτική των Αμερικανών να φροντίζουν να μην διαταράσσεται η ισορροπία στρατιωτικής ισχύος στο Αιγαίο. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η ανακοίνωση της πώλησης των F-35 στην Ελλάδα λίγες μόλις ώρες μετά την υποχώρηση του Ερντογάν στο ζήτημα της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ έγινε από τους Αμερικανούς μόνο και μόνο για να εκβιάσουν, να πιέσουν και να αναγκάσουν την Τουρκία να «επιστρέψει στο μαντρί» της Δύσης κάνοντας ό,τι χρειάζεται προκειμένου να πάρει κι αυτή F-35 ώστε να εξουδετερώσει το πλεονέκτημα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Άλλωστε, σε αντίθεση με εμάς, οι Τούρκοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις δυνατότητες των F-35 αφού πιλότοι τους είχαν αρχίσει να εκπαιδεύονται στον τύπο στις ΗΠΑ όταν αποβλήθηκαν από το πρόγραμμα. Επιπλέον, έχουν έναν παραπάνω σοβαρό λόγο από εμάς να τα θέλουν επειδή η έκδοση F-35B που είναι ικανή για κάθετη απονήωση/προσνήωση είναι η μόνη παγκοσμίως διαθέσιμη σήμερα που μπορεί να εξοπλίσει τα νεότευκτα μίνι αεροπλανοφόρα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού τα οποία έχουν μείνει πρακτικά χωρίς αεροσκάφη. Η απόφαση των Τούρκων όχι μόνο να μην σταματήσουν τη ναυπήγηση μίνι αεροπλανοφόρων αλλά να την επεκτείνουν και σε τρίτο σκάφος, σημαίνει πολύ απλά ότι δεν έχουν βγάλει από την άκρη του μυαλού τους τα F-35B.
Stirlitz
