6.1.24

Το φόβητρο των ΗΠΑ προς την Τουρκία με την πώληση F-35 στην Ελλάδα

 

Το μήνυμα που αναμένεται να στείλει σήμερα με εύσχημο τρόπο ο Μπλίνκεν προς την Άγκυρα είναι ότι «αν δεν τελειώσετε με το παζάρι για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ», θα προχωρήσει η πώληση των F-35 προς την Ελλάδα, όχι όμως και των F-16 στην Τουρκία, σημειώνει στο Liberal, ο Κώστας Υφαντής, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Και εξηγεί ότι ο λόγος που οι Αμερικανοί έχουν «πακετάρει» τα F-35 με τα F-16 και τη Σουηδία δεν είναι μόνο για να καλοπιάσουν την Άγκυρα, μέσα από ένα σκεπτικό ότι δεν επιθυμούμε να ενισχυθεί τόσο πολύ η υπεροπλία της Ελλάδας στους αιθέρες. Αλλά στην ουσία για να την εκβιάσουν με τη λογική ότι «αν συνεχίσετε να κωλυσιεργείτε στο θέμα Σουηδία, δεν μπορούμε να καθυστερήσουμε τη διάθεση των F-35, καθώς τα έχει εγκρίνει το Κογκρέσο».

Επισημαίνει πόσο σημαντική είναι η σημερινή επίσκεψη Μπλίνκεν στη Σούδα και η συνάντηση με τον Κυρ. Μητσοτάκη, γιατί δείχνει ότι η σημασία της βάσης και συνολικά της Ελλάδας αναβαθμίζεται συνεχώς σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία στην Αν.Μεσόγειο.

Δεν βλέπει ωστόσο να φέρνει κέρδη η περιοδεία του Αμερικανού ΥΠΕΞ στη Μ.Ανατολή, που γίνεται για να διασφαλίσει τη μη επέκταση του πολέμου, όχι για να προωθηθεί κάποιο σχέδιο άμεσης κατάπαυσης του πυρός. Αυτό, όπως λέει, δεν υπάρχει, ούτε και κάποιος οδικός χάρτης για την επόμενη ημέρα. Οι πάντες περιμένουν τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις να φτάσουν σε ένα τέτοιο επιχειρησιακό σημείο, έτσι ώστε, να είναι πολιτικά και στρατιωτικά βιώσιμο για το Ισραήλ να σταματήσει και οι Αμερικανοί το γνωρίζουν καλά. 

Συνέντευξη στον Γ. Φιντικάκη

Τι περιμένουμε από την επίσκεψη Μπλίνκεν στη Μ. Ανατολή;

Είναι η τέταρτη επίσκεψη του Αμερικάνου ΥΠΕΞ στη Μ.Ανατολή από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος εδώ και τρεις μήνες. Ο πιο βασικός στόχος της περιοδείας είναι η μη επέκταση του πολέμου. Εκτός από την αμερικανική στρατιωτική παρουσία, ο Μπλίνκεν θέλει να θυμίσει σε όλες τις πλευρές ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται διπλωματικά στην περιοχή και να στείλει το μήνυμα σε χώρες όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία, ακόμη και ο Λίβανος ότι θα κάνουν ότι είναι δυνατόν έτσι ώστε να μην επεκταθεί η σύγκρουση σε περιφερειακό επίπεδο.

Ο δεύτερος στόχος είναι η άρση των όποιων εμποδίων υπάρχουν για την ανθρωπιστική βοήθεια και ο τρίτος στόχος είναι η ενίσχυση των προσπαθειών για απελευθέρωση των ομήρων.

Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τους διεθνείς αναλυτές και τη δική μου εκτίμηση, κάποιο σχέδιο στο τραπέζι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε άμεση κατάπαυση του πυρός και θα περιελάμβανε έναν οδικό χάρτη για την επόμενη ημέρα. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας θα συνεχιστούν, οι ΗΠΑ - όσο και αν οι ίδιες, όπως και οι σύμμαχοι τους στην περιοχή, έρχονται σε δύσκολη θέση - ούτε θέλουν, αλλά ούτε και μπορούν να πιέσουν το Ισραήλ, πέρα από κάποιο όριο.

Άρα, παραμένει ο κίνδυνος μιας γενικότερης ανάφλεξης;

Η επόμενη ημέρα θα διαμορφωθεί από τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης. Διπλωματική διεργασία (τουλάχιστον που να ξέρουμε), δεν υπάρχει. Όλοι περιμένουν τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις να φτάσουν σε ένα τέτοιο επιχειρησιακό σημείο, έτσι ώστε, να είναι πολιτικά και στρατιωτικά βιώσιμο για το Ισραήλ να σταματήσει. Έστω και προσωρινά. 

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία προοπτική διαλόγου στην περιοχή. Ούτε κάποιος από τους παραδοσιακούς παίκτες στην περιοχή, όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, ενδιαφέρεται να μεσολαβήσει. Ούτε, οι Ισραηλινοί πρόκειται να σταματήσουν πριν νιώσουν ασφαλείς ότι έχει εκκαθαριστεί η Γάζα, στόχος που θα βόλευε πολλούς παίκτες στην περιοχή, από την Αίγυπτο και την Ιορδανία έως τις χώρες του Κόλπου, με την εξαίρεση του Ιράν.
 
Η εξόντωση της Χαμάς βολεύει όλα τα παραδοσιακά καθεστώτα στην περιοχή. Και επίσης, ακόμη και αν υπήρχε προοπτική διαλόγου, κανένας από τους Άραβες δεν θα ήθελε να συνομιλήσει με τον Μπ. Νετανιάχου αλλά και κανείς από τους Παλαιστινίους ηγέτες στη Δυτική Όχθη δεν είναι σε θέση να σηκώσει το βάρος μιας διαπραγμάτευσης. Είμαστε σε ένα αδιέξοδο.
 
Στο ερώτημα σας, ως προς τον κίνδυνο γενίκευσης της ανάφλεξης μετά τη δολοφονία του υπαρχηγού της Χαμάς στο Λίβανο, τις βομβιστικές επιθέσεις που ανέλαβε χθες το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράν, τη συνεχιζόμενη δράση των Χούθι είναι υπαρκτός, αλλά ακόμη μικρός. Ακόμη και μετά από τη δολοφονία του Αλ Αρούρι ο κίνδυνος επέκτασης δεν δείχνει να είναι μεγάλος, στον βαθμό που επρόκειτο για ένα χειρουργικό χτύπημα, και όχι επίθεση εναντίον της Χεζμπολάχ και του Λιβάνου. Η Χεζμπολάχ σήκωσε τους τόνους αλλά σε καμία περίπτωση η αντίδραση της δεν σηματοδότησε μια επίθεση εναντίον του Ισραήλ.
 
Τι μπορεί να επιδιώκει το Ισλαμικό Κράτος με το χτύπημα στο Ιράν; Την αποσταθεροποίηση της περιοχής;
 
Το χτύπημα θα μπορούσε να περιπλέξει τα πράγματα, καθώς δείχνει ότι πέραν του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας και την ανάφλεξη Ισραηλινών - Παλαιστινίων, όλες οι ανοικτές πληγές στην περιοχή παραμένουν, όπως η σύγκρουση σουνιτών - σιιτών. Εικάζεται ότι οι τρομοκράτες του ISIS που έβαλαν τη βόμβα στο Κερμάν του νοτίου Ιράν έχουν την έδρα τους στο Ιράκ. Σε αυτή τη συγκυρία που παράγει ο πόλεμος στη Γάζα υπάρχει ο σαφής κίνδυνος κάποιοι δρώντες να επιχειρηθούν να την εκμεταλλευθούν και να ανοίξουν μέτωπα ξεχασμένα.
 
Τι να περιμένουμε από τις επαφές Μπλίνκεν στην Τουρκία;
 
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει ταχθεί επισήμως υπέρ της πώλησης των F-16 στην Τουρκία και πλέον η συζήτηση γίνεται επί της διαδικασίας. Ο Μπλίνκεν θα πιέσει τον ομόλογο του Χ. Φιντάν (πιθανώς να υπάρξει και τετ α τετ με τον Τ. Ερντογάν) να δοθεί τέλος στον εκβιασμό με την υπόθεση της έγκρισης του πρωτοκόλλου για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ώστε να γίνει πιο εύκολο για τον Λευκό Οίκο να πιέσει το Κογκρέσσο για τα F -16. Στο Κογκρέσο, ως γνωστόν, το κλίμα για την Τουρκία παραμένει αρνητικό για σειρά λόγων, από τη στάση της στον Πόλεμο της Γάζας και τη στήριξη της Χαμάς, τις πολύ καλές σχέσεις της με τη Μόσχα και τη συμπεριφορά της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
 
Η βούληση της Ουάσινγκτον για τη διάθεση στην Τουρκία των μαχητικών και την αναβάθμιση των παλαιότερων είναι δεδομένη. Εκκρεμεί το πράσινο φως από την ολομέλεια της τουρκικής εθνοσυνέλευσης για την ένταξη της Σουηδίας που επαναλαμβάνει και πάλι τις εργασίες της στις 15 Ιανουαρίου.

Πώς συνδέεται η πώληση των F-16 στην Τουρκία με την τυπική έγκριση της πώλησης των F-35 προς την Ελλάδα;

Εκτιμώ ότι αυτό που θα ειπωθεί πολύ διακριτικά είναι ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν μπορεί να καθυστερήσει περαιτέρω την τυπική έγκριση της πώλησης των F-35 στην Ελλάδα.

Και ότι αν η Τουρκία δεν εγκρίνει άμεσα την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ ότι είναι πολύ πιθανό ο Λευκός Οίκος να «αποσυνδέσει» τα F-35 από τα F-16. Αυτό θα χρησιμοποιηθεί αρκετά διακριτικά ως μέσο πίεσης των Αμερικανών προς την Άγκυρα: Τα δύο εξοπλιστικά προγράμματα πηγαίνουν μαζί, αλλά αν συνεχίστε να κωλυσιεργείτε και να μπλοκάρετε την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, θα τα «αποσυνδέσουμε». Και θα προχωρήσει η πώληση των F-35 προς την Ελλάδα, όχι όμως και των F-16 στην Τουρκία.

Αντιλαμβάνεσθε φυσικά ότι κάτι τέτοιο θα ειπωθεί με ένα πολύ εύσχημο τρόπο, προβάλλοντας τις αντιρρήσεις που εκφράζει το Κογκρέσο, όπου το κλίμα παραμένει αρνητικό για την Τουρκία, κ.ό.κ.

Ο λόγος που οι Αμερικανοί έχουν «πακετάρει» τα F-35 με τα F-16 και τη Σουηδία ήταν αφενός για να καλοπιάσουν την Άγκυρα, μέσα από ένα σκεπτικό ότι δεν επιθυμούμε να ενισχυθεί τόσο πολύ η υπεροπλία της Ελλάδας στους αιθέρες έναντι της Τουρκίας, αλλά στην ουσία για να τους εκβιάσουν με τη λογική ότι «αν συνεχίσετε να κωλυσιεργείτε στο θέμα Σουηδία, δεν μπορούμε να καθυστερήσουμε τη διάθεση των F-35, καθώς τα έχει εγκρίνει το Κογκρέσο».

Είναι επί της ουσίας ένας σχεδιασμός από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, εν γνώσει μας, ο οποίος έχει τη μορφή άσκησης πίεσης προς την Τουρκία «εγκρίνετε την ένταξη της Σουηδίας και παίρνετε F-16 και η Ελλάδα τα F-35, σε διαφορετική περίπτωση προχωρά μόνο η συμφωνία με την Ελλάδα».

Δεν πρόκειται δηλαδή για μια μόνιμη σύνδεση των συμφωνιών με τις δυο χώρες όσον αφορά την προμήθεια των εξοπλιστικών από τις ΗΠΑ και η Αθήνα το γνωρίζει. Απλώς οι Αμερικανοί θα χρησιμοποιήσουν ξανά ως φόβητρο προς την Τουρκία μια συμφωνία πώλησης των F-35 προς την Ελλάδα. Η αμυντική συνεργασία της χώρας μα με τις ΗΠΑ θα παραμείνει αυτοτελής, δεν σημαίνει ότι θα αρχίσει να εξαρτάται από τέτοιου είδους τριτογενείς παράγοντες.
 
Εξάλλου η Τουρκία δεν έχει λαμβάνειν από τις ΗΠΑ κάτι άλλο, πέραν των F-16. Και θα δείτε ότι η Άγκυρα θα επιχειρήσει τα επόμενα χρόνια να απεξαρτηθεί πλήρως από τους Αμερικανούς, ώστε να μην υφίσταται αυτούς τους εκβιασμούς. Κάποτε το 70% των εξοπλιστικών της αναγκών προέρχονταν από τις ΗΠΑ, σήμερα το ποσοστό αυτό βρίσκεται κάτω του 30%.
 
Το συντριπτικό ποσοστό των στρατιωτικών αναγκών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων παράγεται πλέον από την ίδια την Τουρκία. Τα επόμενα χρόνια θα δείτε ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η τουρκική βιομηχανία θα καταφέρει να παράξει το δικό της μαχητικό αεροσκάφος. Και αυτό θα πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας εμείς στην Ελλάδα. Τα F-16 τα χρειάζονται για το ενδιάμεσο διάστημα, διαφορετικά θα μείνουν χωρίς μαχητικά. 
 

Τι αναδεικνύει η επίσκεψη Μπλίνκεν στη Σούδα και η συνάντηση με τον Κυρ. Μητσοτάκη;

Δεν είναι μόνο συμβολικού, αλλά και ουσιαστικού χαρακτήρα, καθώς δείχνει ότι η σημασία της Σούδας και συνολικά της Ελλάδας θα αναβαθμίζεται συνεχώς σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία στην Αν. Μεσόγειο, με τόσο ευαίσθητες ισορροπίες από τον Κόλπο μέχρι και τη Λιβύη. Η Ελλάδα, μετά το Ισραήλ είναι ο πιο σημαντικός στρατηγικός εταίρος της αμερικανικής παρουσίας στην περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα αποτελεί μέρος του προγράμματος της επίσκεψης. Αναδεικνύει την αυτόνομη σημασία της Σούδας αλλά και ο ζωτικής σημασίας ρόλος της Ελλάδας.

*Ο Κώστας Υφαντής είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Διευθυντής του ΙΔΙΣ (www.idis.gr), στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

_____________________
Αναρτήθηκε από το Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο