Η μεγάλη χρήση των UAV τα πεδία μαχών της Ουκρανίας φαίνεται να αλλάζει ριζικά το στρατιωτικό δόγμα πολλών χωρών μεταξύ των οποίων και η χώρα μας. Τα παραδοσιακά οπλικά συστήματα παραμένουν στο προσκήνιο αλλά το τεράστιο κόστος αυτών αλλά και οι δυνατότητες που παρέχουν οι νέες τεχνολογίες οδηγούν σε ένα μείγμα παραδοσιακών και νέων οπλικών συστημάτων. Ο Κωνσταντίνος Γρίβας, ειδικός σε θέματα οπλικών συστημάτων, καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων μιλάει για τις αλλαγές που εξελίσσονται σε χρόνο ενεστώτα
Χαρακτηριστικά ο Κύριος καθηγητής αναφέρει, Αυτό που έγραψα εγώ που δεν είναι παρεμπιπτόντως, δεν τα έβγαλα εγώ από το μυαλό μου, είναι μία συζήτηση που γίνεται αυτή τη στιγμή, το ξέραμε βέβαια εδώ και χρόνια και εγώ στα βιβλία μου το έχω γράψει, ότι ένα κομμάτι αυτής της επανάστασης, στρατιωτικής επανάστασης που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια είναι και τα ρομποτικά συστήματα. Εντάξει και εγώ ας πούμε στο βιβλίο μου που είχα γράψει και είχε κυκλοφορήσει στις αρχές του 2020, το “Νέα στρατιωτική επανάσταση και Ελληνική αμυντική στρατηγική” είχα αναφέρει μεταξύ στον άλλον ας πούμε ότι το Isis σύμφωνα με τις δηλώσεις, το 2017 τώρα αυτό, σύμφωνα με τις δηλώσεις του τότε διοικητή της διακλαδικής διοίκησης ειδικών δυνάμεων του Αμερικανικού στρατεύματος, το Isis, είχε επιτύχει στο Ιράκ τοπική αεροπορική κυριαρχία χρησιμοποιώντας αυτοσχέδια drones κινεζικής κατασκευής τα οποία τα είχε μετατρέψει είτε σε αυτοκτονικά, σε καμικάζι ας πούμε drone φορτωμένα με εκρηκτικά είτε σε βομβαρδιστικά. Αυτό ήταν απλώς η αρχή του φαινομένου. Είδαμε μετά πόσο χρησιμοποιήθηκαν στο Αρτσάχ στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, πόσο σημαντικά ήταν. κυρίως όμως η μεγάλη έτσι έκρηξη ήταν στην Ουκρανία. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι απλώς ότι επιβεβαίωσε την χρήση των ρομποτικών συστημάτων όλων των τύπων και το πώς, όταν λέω όλων των τύπων, εννοώ και μικρά εναέρια και εναέρια συστήματα και θαλάσσια, δηλαδή ταχύπλοα σκάφη που έκαναν επιθέσεις αυτοκτονίας, είδαμε πόσο αποτελεσματικά είναι. Παρεμπιπτόντως η ο κινεζικός στρατός εδώ και πολλά χρόνια έχει ξεκινήσει μία διαδικασία ρομποτοποίησης παλαιών αρμάτων Type 59 το οποίο το Type 59 είναι ένα κακό T55. Δηλαδή όταν βλέπεις ότι οι Κινέζοι που το μόνο που δεν τους λείπει είναι οι άνθρωποι προχωρούν σε ρομποτοποίηση αρμάτων αυτό κάτι δείχνει. Λοιπόν, τέλος πάντων είδαμε λοιπόν στην Ουκρανία όχι μόνο, μάλλον δεν είναι ότι είδαμε, είναι ότι άλλαξαν τα πράγματα. Δηλαδή ο πόλεμος στην Ουκρανία λειτούργησε ως υπερ επιταχυντής κάποιων εξελίξεων, πώς ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος επιτάχυνε με πάρα πολύ, πάρα πολύ γρήγορο ρυθμό την εξέλιξη του αεροσκάφους, ας θυμηθεί κανείς ότι το, αυτό το πράγμα το ιπτάμενο που φτιάξανε οι Αδελφοί Ράιτ το οποίο έτσι σύρθηκε και λίγο, μερικά μέτρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους το 1903 και πώς ήταν τα αεροπλάνα το 1918, ε ήταν ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος αυτός που επιτάχυνε τρομακτικά την εξέλιξη. Κάτι τέτοιο συμβαίνει τώρα και στην Ουκρανία, συνέβη μάλλον, όχι στην Ουκρανία, λόγω της Ουκρανίας συνέβη σε παγκόσμιο επίπεδο. (...) α συστήματα πυροβολικού ας πούμε συνδυάζονται με τα ρομποτικά συστήματα όλων των τύπων πρέπει να αλλάξεις νοοτροπίες, αυτά τα είδη του πολέμου δεν μπορεί να είναι ο πόλεμος ας πούμε κατευθυνόμενος από πάνω, ο πόλεμος των στρατηγών που μέσω ας πούμε πανίσχυρων συστημάτων διοίκησης και ελέγχου να μπορούν να ελέγχουν τα πάντα, όχι. Όπως είδαμε και στην Ουκρανία για μία ακόμη φορά πρέπει να είναι αποκεντρωτικός, είναι χαοτικό το πεδίο της μάχης δεν ελέγχεται από τους, από τα ανώτατα τα κλιμάκια λοιπόν θέλει, είναι μία τεράστια συζήτηση και εδώ υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρόν για την ανάπτυξη του θεμελιώδους οπλικού συστήματος που είναι η στρατιωτική επιστήμη, η εγχώρια στρατιωτική σκέψη
