Ο πρώην δικαστής του ΕΔΑΔ Χρήστος Ροζάκης λυπείται που η “διακήρυξη των Αθηνών”, η οποία υπογράφηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό και τον Τούρκο πρόεδρο στις 7 Δεκεμβρίου, δεν είναι δεσμευτική δια τα δύο μέρη, Τουρκία και Ελλάδα.
Λυπάται επίσης που η διακήρυξη δεν αίρει το casus belli υπό της Τουρκίας, εάν η Ελλάς επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως δικαιούται υπό του ισχύοντος διεθνούς δικαίου, αλλ’ ούτε «υποχρεώνει την Ελλάδα να συμφωνήσει σ’ ένα καθεστώς αιγιαλίτιδος ζώνης μικρότερο των 12 ναυτικών μιλίων».
Το casus belli είναι σκόπιμος αποσιώπησις του Ταγίπ Ερντογάν και το δεύτερον η εσχάτη πλάνη χείρον της πρώτης του Κυριάκου Μητσοτάκη.Καθ’ όσον εάν έκαμε κι αυτή την υποχώρηση στη “διακήρυξη” θα έπαυε την επαύριον να είναι πρωθυπουργός της Ελλάδος. Καμία “κομματική πειθαρχία” δεν μπορεί να υποχρεώσει τους βουλευτάς της Νέας Δημοκρατίας να συγκατατεθούν στην παραίτηση εθνικής κυριαρχίας, ακόμη κι αν «ήταν κρίμα που η διακήρυξη δεν επενδύθηκε την μορφή διεθνούς συμφωνίας» (Χρήστος Ροζάκης, “Καθημερινή”).
Το τελευταίο είναι το μοναδικό πλεονέκτημα της απαραδέκτου διακηρύξεως των Αθηνών που αφήνει όλες τις απαιτήσεις της Τουρκίας αλώβητες, ενώ η Ελλάς δεν τόλμησε να ζητήσει ούτε την αποστολή διδασκάλων στο ελληνικό δημοτικό σχολείο της ‘Ιμβρου – πολλώ δε μάλλον την αποκατάσταση του ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη ως μνημείου της ανθρωπότητος –
και απέφυγε να θίξει το Κυπριακό πρόβλημα που είναι ζήτημα εισβολής και κατοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ύπαρξη της οποίας έχει εγγυηθεί η Τουρκία από 50ετίας και παραβιάζει την υπογραφή της.
Λυπάται επίσης που η διακήρυξη δεν αίρει το casus belli υπό της Τουρκίας, εάν η Ελλάς επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως δικαιούται υπό του ισχύοντος διεθνούς δικαίου, αλλ’ ούτε «υποχρεώνει την Ελλάδα να συμφωνήσει σ’ ένα καθεστώς αιγιαλίτιδος ζώνης μικρότερο των 12 ναυτικών μιλίων».
Το casus belli είναι σκόπιμος αποσιώπησις του Ταγίπ Ερντογάν και το δεύτερον η εσχάτη πλάνη χείρον της πρώτης του Κυριάκου Μητσοτάκη.Καθ’ όσον εάν έκαμε κι αυτή την υποχώρηση στη “διακήρυξη” θα έπαυε την επαύριον να είναι πρωθυπουργός της Ελλάδος. Καμία “κομματική πειθαρχία” δεν μπορεί να υποχρεώσει τους βουλευτάς της Νέας Δημοκρατίας να συγκατατεθούν στην παραίτηση εθνικής κυριαρχίας, ακόμη κι αν «ήταν κρίμα που η διακήρυξη δεν επενδύθηκε την μορφή διεθνούς συμφωνίας» (Χρήστος Ροζάκης, “Καθημερινή”).
Το τελευταίο είναι το μοναδικό πλεονέκτημα της απαραδέκτου διακηρύξεως των Αθηνών που αφήνει όλες τις απαιτήσεις της Τουρκίας αλώβητες, ενώ η Ελλάς δεν τόλμησε να ζητήσει ούτε την αποστολή διδασκάλων στο ελληνικό δημοτικό σχολείο της ‘Ιμβρου – πολλώ δε μάλλον την αποκατάσταση του ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη ως μνημείου της ανθρωπότητος –
και απέφυγε να θίξει το Κυπριακό πρόβλημα που είναι ζήτημα εισβολής και κατοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ύπαρξη της οποίας έχει εγγυηθεί η Τουρκία από 50ετίας και παραβιάζει την υπογραφή της.
Όπως λέμε Μόναχο…
Εδώ ανακύπτει και η ποιότης των μελών των διεθνών δικαστηρίων, μέλος των οποίων υπήρξε ο κ. Ροζάκης , που δεν αντιλαμβάνονται όχι την σημασία, αλλά ούτε τη πολιτική βαρύτητα “διακηρύξεων”, ως λχ. της συμφωνίας του Μονάχου το 1938, όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλαιν πανηγύριζε ως δήθεν “εχέγγυον ειρήνης”, ενώ ο φύρερ της Γερμανίας Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε εν γνώσει του, ότι θα την παραβίαζε εντός έτους.
Το ίδιο κι ο Ερντογάν και τα τσιράκια του ως λχ. ο Τούρκος αντιναύαρχος Τζιχάτ Γιαϊτζί, που θρασύτατα υπεστήριξε ότι η βραχονησίδα Ζουράφα μέσα στα έξι μίλια από την Σαμοθράκη ανήκει στο FIR Κωνσταντινουπόλεως αντί των Αθηνών και αποσιώπησε το γεγονός της δοκιμής του τουρκικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400 εντός του Θρακικού Πελάγους, που παραβίασε την ελληνική κυριαρχία. Αγνοούντες οι δικαστές την ελληνική “αντινόταμ” Α3789/23 και υπήκοντες σε διάφορες σκοπιμότητες , διαμορφώνουν δικανικές γνώμες που αποδεικνύονται ανατρεπτικές της διεθνούς ειρήνης και εννόμου τάξεως.
Ο Ερντογάν αναμένει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και την απόκτηση των 140 αμερικανικών μαχητικών αεροπλάνων F-16 δια να επαναλάβει τις παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, καθώς και την επάνοδο του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο για να προμηθευθεί την οπλική πλατφόρμα F-35 κι ούτως αποκτήσει υπεροπλία στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Όσοι εμήδησαν, δεν αντελήφθησαν το σφάλμα της νέας διακηρύξεως Ανταλκίδα (*) των Αθηνών, που έδωσε στον Ερντογάν τον απαραίτητο χρόνο να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να αποτρέψει οιαδήποτε ευκαιρία “τετελεσμένου” υπό της Ελλάδος, όπως της επεκτάσεως των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
(*) Σπαρτιάτης στρατηγός που συμφώνησε με τον Πέρση σατράπη Τιρίβαζον το 393 π.Χ. Ριτην Ανταλκίδειο “ειρήνη”, η οποία αναγνώρισε τη κυριαρχία της Περσίας εφ’ απάσης της Μικρασιατικής ηπείρου και της Κύπρου.
(Αναρτήθηκε από το Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο)