2.12.23

ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ ΕΞΗΓΕΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΣΤΙΚΑΚΙΑ ΝΙΚΟΤΙΝΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ

 Ο πνευμονολόγος Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος εξηγεί πώς τα στικάκια νικοτίνης μπορούν να επηρεάσουν τη ψυχολογία και την παθολογία των εφήβων.

Ξέρεις πώς είναι οι έφηβοι. Εννοώ θυμάσαι το αποτέλεσμα που είχε σε εσένα, όταν ήσουν ανήλικος/ανήλικη το «παιδί μου μην κάνεις το τάδε πράγμα, γιατί σου κάνει κακό».

Έκανες ό,τι σου έλεγαν να μην κάνεις, με απαράμιλλη μανία. Σαν να εξαρτώταν η ζωή σου από αυτό.

Προφανώς διαχρονικά υπάρχουν και εξαιρέσεις.

Είναι αυτές των παιδιών που δεν αντιδρούν για τη χαρά της αντίδρασης -βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου από την έξοδο της παιδικής ηλικίας έως την είσοδο στην ενηλικίωση-, αλλά επεξεργάζονταν τα δεδομένα πριν πάρουν αποφάσεις.

Συνηθέστερα όμως, η πραγματικότητα είναι άλλη. Πολύ περισσότερο όταν ψάχνεις με κάθε τρόπο το ‘ανήκειν’.

Μεταξύ των ‘μην’ παραδοσιακά ανήκει το κάπνισμα.

Αν θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, θα ομολογήσω ότι μια από τις χειρότερες συνήθειες που ανέπτυξα ως αποτέλεσμα του αντιδραστικού του χαρακτήρα μου, είναι αυτή του καπνίσματος.

Παραδέχομαι πως αν γνώριζα τότε όσα ξέρω σήμερα, δεν θα πλησίαζα σε καπνό. Βέβαια, τότε δεν υπήρχαν και πολλά διαθέσιμα στοιχεία για όσα προκαλεί η νικοτίνη. Αναφέρω σε περίοδο που υπήρχαν παντού διαφημίσεις brands τσιγάρων, τα οποία πωλούνταν σε ανήλικους παντού.

Κάτι που συμβαίνει τώρα με τα Snus. Tα ευρέως γνωστά ως στικάκια νικοτίνης που προ ημερών αναγνωρίστηκαν ως ο λόγος της ημιλιπόθυμης κατάστασης στην οποία διακομίστηκαν σε νοσοκομείο δυο μαθητές γυμνασίου στη Νέα Αλικαρνασσό του Ηρακλείου της Κρήτης.

Για όσα ακολουθούν ζητήσαμε τη βοήθεια του Κωνσταντίνου Σπυρόπουλου, Πνευμονολόγου και ομότιμου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών.

TI EINAI TA ΣΤΙΚΑΚΙΑ ΝΙΚΟΤΙΝΗΣ

Για τους έφηβους λοιπόν, το κάπνισμα έγινε passé όταν προέκυψε το vaping. Τώρα θεωρείται ‘παλιακό’ και αυτό, με το νέο trend να είναι τα Snus.

Τα ‘στικάκια’ νικοτίνης είναι γνωστά στο εξωτερικό ως nicotine pouches. Δηλαδή σακουλάκια νικοτίνης, τα οποία βάζουν οι χρήστες στο στόμα.

Όπως και να τα πεις, όταν δεν γίνεται ελεγχόμενη χρήση από όσους θέλουν να κόψουν το κάπνισμα (ο λόγος που προέκυψαν είναι να μειώσουν τη βλάβη που προκαλείται στον οργανισμό, μέσω του συμβατικού τσιγάρου) προκαλούν προβλήματα.

Η κατάχρηση έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και δη τις καρδιαγγειακές.

Αυτό αποκάλυψε ανάλυση οκτώ σχετικών μελετών.

Τα Snus τα δημιούργησαν η Σουηδοί στις αρχές του 18ου αιώνα ως παραλλαγή εμποτισμένου καπνού που έχεις δει να φτύνουν σε ταινίες παίκτες του baseball και του football.

Aντί να προσφέρεται στην ωμή μορφή του ο καπνός, τα Snus την έβαλαν σε θήκη που τοποθετείται μεταξύ άνω χείλους και ούλων για παρατεταμένες περιόδους, ως μορφή υποχειλικής χορήγησης.

Έτσι, δεν προκύπτει ανάγκη για φτύσιμο.

Βέβαια, περιέχουν νικοτίνη που είναι επικίνδυνη και άκρως εθιστική. Ιδιαίτερα σε οργανισμούς εφήβων.

Κάτι άλλο που έχει φανεί να προκαλούν τα Snus είναι προβλήματα στην υγεία του στόματος -και πάλι σε περίπτωση που δεν υπάρχει μέτρο στη χρήση.

Μεταξύ των ‘μην’ παραδοσιακά ανήκει το κάπνισμα.

Αν θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, θα ομολογήσω ότι μια από τις χειρότερες συνήθειες που ανέπτυξα ως αποτέλεσμα του αντιδραστικού του χαρακτήρα μου, είναι αυτή του καπνίσματος.

Παραδέχομαι πως αν γνώριζα τότε όσα ξέρω σήμερα, δεν θα πλησίαζα σε καπνό. Βέβαια, τότε δεν υπήρχαν και πολλά διαθέσιμα στοιχεία για όσα προκαλεί η νικοτίνη. Αναφέρω σε περίοδο που υπήρχαν παντού διαφημίσεις brands τσιγάρων, τα οποία πωλούνταν σε ανήλικους παντού.

Κάτι που συμβαίνει τώρα με τα Snus. Tα ευρέως γνωστά ως στικάκια νικοτίνης που προ ημερών αναγνωρίστηκαν ως ο λόγος της ημιλιπόθυμης κατάστασης στην οποία διακομίστηκαν σε νοσοκομείο δυο μαθητές γυμνασίου στη Νέα Αλικαρνασσό του Ηρακλείου της Κρήτης.

Για όσα ακολουθούν ζητήσαμε τη βοήθεια του Κωνσταντίνου Σπυρόπουλου, Πνευμονολόγου και ομότιμου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών.

TI EINAI TA ΣΤΙΚΑΚΙΑ ΝΙΚΟΤΙΝΗΣ

Για τους έφηβους λοιπόν, το κάπνισμα έγινε passé όταν προέκυψε το vaping. Τώρα θεωρείται ‘παλιακό’ και αυτό, με το νέο trend να είναι τα Snus.

Τα ‘στικάκια’ νικοτίνης είναι γνωστά στο εξωτερικό ως nicotine pouches. Δηλαδή σακουλάκια νικοτίνης, τα οποία βάζουν οι χρήστες στο στόμα.

Όπως και να τα πεις, όταν δεν γίνεται ελεγχόμενη χρήση από όσους θέλουν να κόψουν το κάπνισμα (ο λόγος που προέκυψαν είναι να μειώσουν τη βλάβη που προκαλείται στον οργανισμό, μέσω του συμβατικού τσιγάρου) προκαλούν προβλήματα.

Η κατάχρηση έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και δη τις καρδιαγγειακές.

Αυτό αποκάλυψε ανάλυση οκτώ σχετικών μελετών.

Τα Snus τα δημιούργησαν η Σουηδοί στις αρχές του 18ου αιώνα ως παραλλαγή εμποτισμένου καπνού που έχεις δει να φτύνουν σε ταινίες παίκτες του baseball και του football.

Aντί να προσφέρεται στην ωμή μορφή του ο καπνός, τα Snus την έβαλαν σε θήκη που τοποθετείται μεταξύ άνω χείλους και ούλων για παρατεταμένες περιόδους, ως μορφή υποχειλικής χορήγησης.

Έτσι, δεν προκύπτει ανάγκη για φτύσιμο.

Βέβαια, περιέχουν νικοτίνη που είναι επικίνδυνη και άκρως εθιστική. Ιδιαίτερα σε οργανισμούς εφήβων.

Κάτι άλλο που έχει φανεί να προκαλούν τα Snus είναι προβλήματα στην υγεία του στόματος -και πάλι σε περίπτωση που δεν υπάρχει μέτρο στη χρήση.

Νικοτίνη: Πώς αλλάζει τον εγκέφαλο μας για να γίνει εθιστική

«Ο ΕΘΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΟΣ»

Ο κύριος Σπυρόπουλος λέει στο Magazine ότι «αν ανακάλυπταν τώρα τη νικοτίνη, θα απαγορευόταν η κυκλοφορία της αφού πρόκειται δεδομένα για εθιστική ουσία, που προκαλεί γνωστά προβλήματα.

Δημιουργεί εθισμό, γιατί επιφέρει ηδονή.

Δρα στα κύτταρα του εγκεφάλου και οδηγεί στην έκρηξη σεροτονίνης, που δημιουργεί το αίσθημα της ευχαρίστησης.

«ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΝΕΑΡΟ ΑΤΟΜΟ ΕΚΜΑΙΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΟΤΙΝΗ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙ ΑΛΛΟΥ».

Ο εθισμός είναι νόσος.

Όταν κάποιο εθισμένο άτομο δεν μπορεί να έχει την ουσία που επιθυμεί, η ψυχολογία του κατακερματίζεται. Μπορεί να εμφανίσει ψυχολογία καταθλιπτικού, μανιοκαταθλιπτικού κλπ.

Ο εθισμός δεν βοηθάει το άτομο να είναι συμβατό με τον εαυτό του και τον κοινωνικό του περίγυρο.

«Δεν μπορεί να θέσει στόχους και να τους υλοποιήσει. Θα θέλει μονίμως, να αναζητά την ουσία που του λείπει.

Αυτές είναι οι ψυχολογικές επιδράσεις.

Υπάρχουν και παθολογικές.

Μπορεί να δράσει στη διαβατότητα των τριχοειδών αγγείων. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία σε όργανα. Στον πνεύμονα προκαλεί πνευμονικό οίδημα».

Τόνισε ότι «είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι στους νέους, σε ανθρώπους που δεν έχουν ακόμα ψυχολογικές αντιστάσεις και δομημένη προσωπικότητα και άρα είναι πιο ευάλωτοι -οι ενήλικες έχουν τις επιβεβαιώσεις πως μπορούν να επιτύχουν κάτι, θέτοντας στόχους-, η νικοτίνη καταστρέφει τη ψυχοδομή τους».

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΝΙΚΟΤΙΝΗ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ

Ανάβεις ένα τσιγάρο. Παίρνεις την πρώτη τζούρα. Μέσα σε διάστημα 7 δευτερολέπτων, η νικοτίνη που περιέχεται στον καπνό φτάνει στον εγκέφαλο, μέσω της πνευμονικής κυκλοφορίας.

Σε περίπτωση που είναι η πρώτη σου φορά, νιώθεις ναυτίαζαλάδα ή πονοκέφαλο.

Αν έχεις ξεπεράσει αυτήν τη φάση, σημαίνει πως έχεις εξοικειωθεί με την επίδραση της νικοτίνης στον οργανισμό. Άρα σιγά σιγά εθίζεσαι στην ουσία που είναι διεγερτικό του νευρικού συστήματος, αλλά έχει χαρακτηριστεί και ως εκ των ισχυρότερων δηλητηρίων.

Προσβάλει βλέπεις, το κεντρικό και το περιφερειακό νευρικό σύστημα. Και μπορεί να προκαλέσει πολλά διαφορετικά προβλήματα υγείας.

Πώς ‘εξοικειώνεται’ ο οργανισμός με τη νικοτίνη

Με τη συστηματική λήψη νικοτίνης, αυξάνονται οι σχετικοί υποδοχείς στον εγκέφαλο.

Έτσι, χρειαζόμαστε συνεχώς μεγαλύτερη ποσότητα για να νιώσουμε την ικανοποίηση που μας πρόσφεραν στο παρελθόν λιγότερα τσιγάρα.

Άρα, καπνίζουμε περισσότερο, χωρίς να το συνειδητοποιούμε.

Σιγά σιγά ο οργανισμός μας ‘μαθαίνει’ να λειτουργεί με συγκεκριμένα επίπεδα νικοτίνης στο αίμα.

Αυτό είναι το φαινόμενο ανοχής.

Όπως αναφέρει ο ΕΟΔΥ «ένα τσιγάρο, που περιέχει από 0.5 έως 1 γραμμάριο καπνού και 10 μικρογραμμάρια νικοτίνης, καπνίζεται κατά κανόνα σε 10 puffs, σε χρονικό διάστημα 5 λεπτών.

  • Με την εισπνοή του καπνού του τσιγάρου, ο καπνιστής προσλαμβάνει συνήθως 1-2mg νικοτίνης.
  • Η περιεκτικότητα της νικοτίνης στο αίμα -και κατά συνέπεια η επίδρασή της στον οργανισμό-, αυξάνει σταδιακά.
  • Σταθεροποιείται σε περίπου 30 λεπτά από την εισδοχή της στον εγκέφαλο.
  • Τα επίπεδα να παραμένουν αυξημένα και σταδιακά να μειώνονται σε πολύ σημαντικό βαθμό 1-2 ώρες μετά το τελευταίο τσιγάρο.
  • Τότε, ο καπνιστής αισθάνεται πολύ έντονα την επιθυμία να καπνίσει».

ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙΣ; ΓΡΑΨΕ ΛΑΘΟΣ

Υπάρχουν πολλοί καπνιστές που αντλούν ένα είδος ικανοποίησης από αυτήν τη συνήθεια. Αναφέρουν πως το κάπνισμα τους βοηθάει να χαλαρώσουν, να αποσυμπιεστούν, ακόμα και να συγκεντρωθούν καλύτερα.

Όντως η νικοτίνη τα δίνει όλα αυτά. Κυρίως όμως, τακτοποιεί τα συμπτώματα στέρησης της που σε κάνουν να νιώθεις μια παραπάνω εσωτερική ταραχή.

Αυτά περιλαμβάνουν την συναισθηματική δυσφορία, τη μειωμένη συγκέντρωση, την ανησυχία και την κατάθλιψη. Μας ‘πιάνουν’ όταν πέφτει σε χαμηλότερα επίπεδα στον οργανισμό μας το επίπεδο της νικοτίνης.

Άπαξ και ανάψουμε ένα τσιγάρο, τακτοποιείται ο εθισμός μας και εξαφανίζονται τα συμπτώματα στέρησης.

Η ΝΙΚΟΤΙΝΙΑΣΗ ΚΑΙ Η ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ ΑΠΟ ΝΙΚΟΤΙΝΗ

Σε περίπτωση πολύ υψηλών δόσεων νικοτίνης ο καπνιστής μπορεί να πάθει «νικοτινίαση». Πρόκειται για δηλητηρίαση από νικοτίνη.

Σκέψου τι μπορεί να πάθει κάποιος που δεν είναι εθισμένος και ‘βομβαρδίζει’ τον οργανισμό του με νικοτίνη.

Στα συμπτώματα ανήκουν η καυστική γεύση στο στόμα και το λαιμό, η αδιαθεσία, η ταχυκαρδία, η δύσπνοια, η ναυτία και αν έχει γίνει μεγάλη υπερκατανάλωση δεν αποκλείεται η λιποθυμία. Εάν η τοξικότητα είναι υπερβολική, υπάρχει ενδεχόμενο απώλειας συνείδησης που οδηγεί σε διασωλήνωση και επί της ουσίας, απειλή της ζωής.

Όλα ξεκινούν από την σιελόρροια.

Όλα αυτά γίνονται γιατί διεγείρεται υπερβολικά το αυτόνομο νευρικό σύστημα.

Συνηθέστερα μέχρι πρότινος πάθαιναν νικοτινίαση παιδιά από τυχαία κατανάλωση τσίχλας νικοτίνης ή αυτοκόλλητων ή όποιας άλλης μεθόδου κυκλοφορεί και βοηθά στη διακοπή του καπνίσματος. Δεν αποτέλεσαν εξαίρεση του κανόνα στα Snus.

Τονίζεται πως τα σκευάσματα που βοηθούν καπνιστές να απαλλαγούν από τη συνήθεια είναι ασφαλή, όταν γίνεται ορθή χρήση που αναφέρεται στο συνοδευτικό ενημερωτικό φυλλάδιο. Όποια άλλη χρήση, είναι επισφαλής.

Δεν είμαι σε θέση να υπεραμυνθώ της απόφασης κάποιου να καπνίζει. Μολονότι ασκώ το σπορ (και χρόνια), δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση στο ‘γιατί’ το κάνω. Όπως δεν έχω καταλάβει ποτέ τι εννοεί όποιος μου λέει πως καπνίζει γιατί του αρέσει.

Αν κρίνω από το πόσο με ενοχλεί όταν υπάρχει καπνός τσιγάρου πολύ κοντά μου και δη τις πρωινές ώρες ή σε κλειστό χώρο, θα πω ότι μάλλον η δική μου συνήθεια έχει να κάνει με το γεγονός πως είμαι νευρική και ως εκ τούτου κάτι πρέπει να κάνω τα χέρια μου -για να μην τρώω όλη μέρα. Δεν έχω νιώσει στερητικό σύνδρομο -κάτι που έχω νιώσει για την καφεϊνη.

Σίγουρα όταν περνούν πολλές ώρες και δεν έχω καπνίσει, νιώθω ένα μούδιασμα στο στόμα, αλλά έχω κάνει και back to back πτήσεις, συνολικής διάρκειας 19 ωρών, χωρίς να αισθανθώ τη λαχτάρα για ένα τσιγάρο. Βέβαια, έφαγα κάπου στις 10 φορές (χωρίς να πεινάω) και εύλογα είχα στομαχόπονο.

Τη μια φορά που δοκίμασα να κόψω το κάπνισμα, ‘κράτησα’ δυο ημέρες. Είπα το ‘έως εδώ’ όχι γιατί είχα πονοκέφαλο ή άλλα συμπτώματα στέρησης, αλλά επειδή πόνεσαν οι σιαγόνες μου -από το ανηλεές μάσα, μάσα.

Σημείωση: το στερητικό σύνδρομο περιλαμβάνει τη λαχτάρα, το θυμό, τη σύγχυση και την ευερεθιστότητα, τη δυσκολία στη συγκέντρωση, την αϋπνία, την αεικινησία, την ανησυχία, την κατάθλιψη, την πείνα και την αυξημένη όρεξη.

Μετά την ιστορία που ήταν βγαλμένη από τη ζωή, πάμε και στα δεδομένα μελετών. Έχει αποδειχθεί πως το κάπνισμα μπορεί να είναι όσο εθιστική είναι η κοκαΐνη. Και η ηρωίνη.

Τι είναι όμως, αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να αποζητά ένα τσιγάρο -ενώ γνωρίζει τους κινδύνους για την υγεία;

Όπως αναφέρει ο Πρόεδρος των Ψυχιατρικών Εξαρτήσεων του τμήματος Ψυχιατρικής του University of Toronto, Bernard Le Foll στο Live Science “ο καπνός αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου. Ο εθισμός ορίζεται κυρίως ως απώλεια ελέγχου στη χρήση μιας ουσίας και τη συνεχιζόμενη χρήση, παρά τις συνέπειες”. Και δεν εννοεί μόνο τον καρκίνο του πνεύμονα.

Με κάθε ρουφηξιά, αλλάζουμε το μεταβολισμό μας και η καρδιά μας χτυπάει πιο δυνατά. Επίσης, το κάπνισμα κάνει τα αιμοπετάλια σας (βλ. κύτταρα στο αίμα σας που βοηθούν στον έλεγχο της αιμορραγίας) να ‘κλείνουν’ μεταξύ τους. Αυτό μπορεί να προκαλέσει θρόμβο που οδηγεί σε καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό.

Προκαλεί και αντίδραση στο νευρικό σας σύστημα: όταν η νικοτίνη εισέρχεται στο αίμα σας, πυροδοτεί ένα ‘κύμα’ αδρεναλίνης που αυξάνει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό και επιβαρύνει την αναπνοή μας.

Όπως τόνισε ο Dr. LeFoll “μόλις αναπτυχθεί εθισμός σε μια ουσία, οι άνθρωποι βιώνουν λαχτάρα ή/και στερητικό σύνδρομο, όταν δεν τη χρησιμοποιούν για ορισμένο χρονικό διάστημα”.

Γιατί εθιζόμαστε στο κάπνισμα

Στον καπνό, επειδή περιέχει νικοτίνη, μια ψυχοδραστική ουσία με υψηλή δυνατότητα εθισμού“, λέει ο Dr. LeFoll, προσθέτοντας ότι οι ψυχοδραστικές ουσίες επηρεάζουν τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος μας. Σύμφωνα με το National Cancer Institute προκαλεί αλλαγές στη διάθεση, την επίγνωση, τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τη συμπεριφορά.

Στη λίστα ανήκουν και το LSD, το αλκοόλ και η καφεϊνη.

Η νικοτίνη είναι ιδιαίτερα εθιστική όταν καπνίζεται ή λαμβάνεται με άλλο τρόπο στους πνεύμονες επειδή η έναρξη των διεγερτικών επιδράσεων συμβαίνει πολύ γρήγορα, μέσω αυτής της οδού χορήγησης.

Ενώ το αρχικό ‘χτύπημα’ της απόλαυσης από το κάπνισμα ενός τσιγάρου γίνεται αισθητό σχεδόν αμέσως, εξαφανίζεται πολύ γρήγορα. Γεγονός που σύμφωνα με τους ειδικούς, οδηγεί τους καπνιστές να καταναλώνουν συχνά προϊόντα καπνού σε μια προσπάθεια να επιτύχουν την ίδια διεγερτική εμπειρία.

  • Όταν καταναλώνεται καπνός, τα επίπεδα νικοτίνης στην κυκλοφορία του αίματος αυξάνονται και κάποια στιγμή η ουσία φτάνει στον εγκέφαλο. Μόλις γίνει αυτό, προσκολλάται και ενεργοποιεί υποδοχείς που απελευθερώνουν τη χημική ουσία της ευτυχίας (βλ. ντοπαμίνη). Έτσι, άνθρωποι αισθάνονται καλά. Σύντομα ο εγκέφαλος των καπνιστών θεωρεί τη νικοτίνη ως ουσία ‘καλής αίσθησης’ και τη λαχταρά, όταν δεν την έχει.
  • Σύμφωνα με τη Mayo Clinic το χρόνιο κάπνισμα αυξάνει τον αριθμό των υποδοχέων νικοτίνης στον εγκέφαλο. Κάτι που εξηγεί γιατί οι εθισμένοι καπνιστές έχουν δισεκατομμύρια περισσότερους από αυτούς τους υποδοχείς από τους μη καπνιστές.
  • Εάν κάποιος καπνίζει τακτικά για μήνες και χρόνια, ο εγκέφαλος του συνηθίζει να έχει νικοτίνη, στο βαθμό που τη χρειάζεται για να λειτουργήσει καλά.
  • Κατά τις περιόδους που το εθισμένο άτομο δεν καπνίζει, μπορεί να εμφανίσει σωματικά συμπτώματα στέρησης έως ότου ο εγκέφαλός του μπορεί να προσαρμοστεί στην απουσία της ουσίας.

Προσθέστε σε αυτό το φυσιολογικό αποτέλεσμα ότι τα τσιγάρα είναι νόμιμα, διαθέσιμα παντού. Όπως και ότι μπορούμε να καπνίσουμε σε πολλές διαφορετικές τοποθεσίες. Ο συνδυασμός κάνει δύσκολη την προσπάθεια όπου θέλει να σταματήσει να καπνίζει” εξηγεί ο κλινικός ψυχολόγος του τμήματος Έρευνας για την Κατάχρηση Ουσιών, του Wayne State University, David Ledgerwood.

Όσοι αρχίζουν να χρησιμοποιούν προϊόντα καπνού ως παιδιά ή έφηβοι, η νικοτίνη μπορεί να διαταράξει την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.

Μελέτες απεικόνισης εγκεφάλου έχουν δείξει ότι ενώ τα συστήματα ανταμοιβής στον εγκέφαλο ωριμάζουν νωρίς, το κέντρο ελέγχου στον προμετωπιαίο φλοιό ωριμάζει αργά.

Σε σύγκριση με τους ενήλικες, οι έφηβοι έχουν γενικά περισσότερα κίνητρα από ανταμοιβές, είναι λιγότερο αντίθετοι στο να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους και επηρεάζονται πιο εύκολα από τους συνομηλίκους.

Υπάρχουν και έρευνες που έχουν αποκαλύψει ότι οι γενετικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην εξάρτηση από τη νικοτίνη. Έχει φανεί πως η γενετική μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται οι υποδοχείς στην επιφάνεια των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου, σε υψηλές δόσεις νικοτίνης τσιγάρων.

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι λόγω γενετικής κληρονομικότητας, όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να καπνίζουν, μερικοί είναι περισσότερο είναι πιθανό από άλλους να συνεχίσουν τη συνήθεια.

Τι κερδίζουν όσοι εγκαταλείπουν τη συνήθεια

Μέσα σε 20 λεπτά από το κάπνισμα ενός τσιγάρου, ο καρδιακός ρυθμός μειώνεται. Μέσα σε 12 ώρες, τα επίπεδα του τοξικού αερίου μονοξειδίου του άνθρακα επανέρχονται στο φυσιολογικό στο αίμα. Μέσα σε τρεις μήνες, η λειτουργία των πνευμόνων και η κυκλοφορία βελτιώνονται. Έπειτα από ένα χρόνο, ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής μειώνεται στο μισό.

https://www.news247.gr