Οι ουκρανικές δυνάμεις έχασαν το μεγαλύτερο μέρος των αεροσκαφών τους στο έδαφος καθώς ρωσικοί πύραυλοι cruise μεγάλου βεληνεκούς έπεσαν βροχή, ισοπεδώνοντας αεροπορικές βάσεις και καταστρέφοντας μαχητικά αεροσκάφη που είχαν αναπτυχθεί
Από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO) στις 24/2/2022, η ρωσική αεροπορική υπεροχή έναντι της Ουκρανίας είναι αναμφισβήτητη. Οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου έχασαν το μεγαλύτερο μέρος των αεροσκαφών τους στο έδαφος καθώς ρωσικοί πύραυλοι cruise μεγάλου βεληνεκούς έπεσαν βροχή, ισοπεδώνοντας αεροπορικές βάσεις και καταστρέφοντας μαχητικά αεροσκάφη που είχαν αναπτυχθεί. Αυτό ανάγκασε την ουκρανική ηγεσία όχι μόνο να αντικαταστήσει τα αποσυρθέντα αεροσκάφη της σοβιετικής εποχής, αλλά και να αποκτήσει αυτά που ανήκαν προηγουμένως σε πρώην κράτη μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Αφού όλες αυτές οι χώρες βρίσκονται τώρα στο ΝΑΤΟ, τα μαχητικά αεροσκάφη τους θεωρήθηκαν ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς επαναχρησιμοποιήθηκαν για να χρησιμοποιήσουν όπλα του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, τόσο αέρος-αέρος όσο και αέρος-εδάφους, συμπεριλαμβανομένων πυραύλων κατά ραντάρ, όπως ο AGM- 88 HARM και πύραυλοι cruise που εκτοξεύονται από τον αέρα, όπως ο γαλλο-βρετανικός «Storm Shadow/SCALP EG».
Προκειμένου να χρησιμοποιήσουν επιτυχώς αυτά τα όπλα, οι Ουκρανοί πιλότοι αναγκάζονται να πετάξουν εξαιρετικά χαμηλά για να αποφύγουν τον εντοπισμό από τις ασυναγώνιστες αεροπορικές άμυνες μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας και τα ασυναγώνιστα μαχητικά αεροσκάφη της.
Καθώς οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις (VKS) χρησιμοποιούν αεροσκάφη τέρατα, όπως τα υπερταχεία, MiG-31, τα τελευταίας τεχνολογίας Su-35S και τα νέας γενιάς πολλαπλών ρόλων Su-57, οι πιθανότητες για τα ουκρανικά αεροσκάφη να επιβιώσουν σε υψόμετρα άνω των 1000 μέτρων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες.
Θανάσιμος κίνδυνος
Εκτός από τα ξεκάθαρα πλεονεκτήματά τους στην τεχνολογία, την εκπαίδευση πιλότων και την επιμελητεία, τα ρωσικά μαχητικά χρησιμοποιούν επίσης πυραύλους αέρος-αέρος που είναι κυριολεκτικά δεκαετίες μπροστά από αυτούς που χρησιμοποιούνται από το Κίεβο αλλά και από τις χώρες του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, αυτό το πάνω χέρι έγινε ακόμη μεγαλύτερο τις τελευταίες ημέρες. Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, τα συστήματα SAM (πύραυλοι επιφανείας-αέρος) S-400 «Triumph» χρησιμοποιούνται τώρα σε συντονισμό με το αεροσκάφος Beriev A-50/A-50U AEW&C (αεροπορική έγκαιρη προειδοποίηση και έλεγχος) για την κατάρριψη ουκρανικών μαχητικών. Προφανώς, η σύντηξη προηγμένων αισθητήρων και στα δύο συστήματα λειτουργεί τόσο τέλεια που συνέβαλε αποτελεσματικά στην κατάρριψη 24 ουκρανικών αεροσκαφών σε διάστημα μόλις πέντε ημερών. Οι μαριονέτες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτου πανικού, γράφει ο γεωπολιτικός αναλυτής Drago Bosnic.
Απόλυτα επιτυχημένοι συνδυασμοί
Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη Yurii Ihnat, έναν από τους εκπροσώπους του ουκρανικών δυνάμεων, θα χρειαστούν περίπου 150 F-16 ή παρόμοια δυτικά μαχητικά για να μπορέσουν να μετριάσουν τις επιπτώσεις από τις επιθέσεις των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων (VKS).
Αυτό είναι ένα τεράστιο άλμα από προηγούμενα αιτήματα. Παρόμοιες δηλώσεις έκανε και ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky, υποδεικνύοντας τα μεγάλα προβλήματα για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (AFU). Ορισμένοι αναλυτές προσθέτουν ακόμη ότι η μεγαλύτερη αλληλεπίδραση αεροσκαφών περιλαμβάνει πλέον και τα μαχητικά Su-35S και Su-57.
Αυτά είναι επίσης οπλισμένοι με νέους θανατηφόρους πυραύλους αέρος-αέρος που οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου δυσκολεύονται ακόμη και να εντοπίσουν, με αποτέλεσμα υψηλές απώλειες μεταξύ των Ουκρανών πιλότων.
Συγκεκριμένα, οι ομάδες των S-400 με τα αεροσκάφη A-50 είναι οργανωμένες με τρόπο που επιτρέπει την απευθείας μετάδοση πληροφοριών πεδίου μάχης μεταξύ των πλατφορμών, έτσι ώστε τα εχθρικά μαχητικά αεροσκάφη ή/και άλλα αεροσκάφη ουσιαστικά να μην μπορούν να εντοπίσουν καν τους εισερχόμενους πυραύλους.
Κανονικά, οι δέκτες προειδοποίησης ραντάρ (RWR) εχθρικών αεροσκαφών απλώς ανιχνεύουν ότι παρακολουθούνται ή στοχοποιούνται από τα εξελιγμένα ραντάρ επιτήρησης και παρακολούθησης του S-400 που εκπέμπουν σε ισχυρές συχνότητες.
Ο ιπτάμενος S -400
Το αεροσκάφος A-50/A-50U παρέχει δεδομένα καθοδήγησης και στόχευσης που λαμβάνονται στη συνέχεια στη μέση φάση και αποθηκεύονται στο σύστημα πλοήγησης του πυραύλου 40N6E. Η ρωσική πλευρά αρνείται να αποκαλύψει τις ακριβείς πληροφορίες για καθαρά πρακτικούς λόγους, καθώς αυτές θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της θέσης των συστοιχιών των πυραύλων της.
Επιπλέον, η μη αποκάλυψη πολλών πληροφοριών σχετικά με αυτό το «ζευγάρωμα» επιτρέπει τη συνεχή στόχευση των αεροσκαφών των Ουκρανών στη μεγαλύτερη δυνατή εμβέλεια, ακόμη και όταν πετούν εξαιρετικά χαμηλά για να αποφευχθεί ο εντοπισμός από ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη. Ωστόσο, ακόμη και αυτό γίνεται μείζον ζήτημα τώρα, καθώς τα αεροσκάφη υπεροχής όπως τα MiG-31BM, Su-30SM, Su-35S και/ή Su-57 θα μπορούσαν πιθανότατα να χρησιμοποιηθούν με παρόμοιους τρόπους.
Επιπλέον, αυτά τα αεροσκάφη μπορούν να χρησιμοποιήσουν πυραύλους όπως ο R-37M και παραλλαγές του R-77 που έχουν μέγιστο βεληνεκές έως 400 και 200 χιλιόμετρα, αντίστοιχα. Το πρώτο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο καθώς μετατρέπει αποτελεσματικά το αεροσκάφος «ιπτάμενο S-400», ενώ το δεύτερο είναι μικρότερο, πράγμα που σημαίνει ότι ένα μαχητικό αεροσκάφος μπορεί να μεταφέρει περισσότερους από αυτούς τους πυραύλους και έτσι, να καταρρίψει μισή μοίρα εχθρικών αεροσκαφών σε μία μόνο επιχείρηση σε βεληνεκές πολύ πέρα από την εμβέλεια της ουκρανικής αεράμυνας.
Αυτές οι εξελίξεις απλώς ενισχύουν τα ευρήματα ορισμένων δυτικών στρατιωτικών think tank που αναγνωρίζουν την υπεροχή των VKS.
www.bankingnews.gr
