Όντως η καμπάνια της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής αποτελεί την «κορυφή του παγόβουνου» διότι γίνεται ως μέτρο προετοιμασίας της κοινής γνώμης για την έλευση του ψηφιακού ευρώ, και στη συνέχεια για την κατάργηση των μετρητών και τη θέσπιση της «ψηφιακής φυλακής» που μας ετοιμάζει μεθοδικά από πολύ καιρό το μη εκλεγμένο από τους ευρωπαϊκούς λαούς ιερατείο των Βρυξελλών για να μετατρέψει τη ζωή μας σε μια κόλαση που οι περισσότεροι από εμάς ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε σήμερα.
Αν μας έχει διδάξει κάτι η πείρα είναι πως όλα όσα κάνουν οι πολιτικοί αποσκοπούν κάπου, και τίποτα δεν γίνεται τυχαία και αθώα. Στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται πολύ καλά πως ένας ελεύθερος επαγγελματίας που σήμερα δηλώνει αμελητέα καθαρά ετήσια έσοδα και παίρνει επιστροφή φόρου ως πάμφτωχος πολίτης, δεν μπορεί να κληθεί κάποια στιγμή, όταν θα έχουν καταργηθεί τα μετρητά, να πληρώνει 20-30.000 ευρώ φόρο τον χρόνο. Το σοκ που θα υποστεί θα είναι τεράστιο και θα είναι μάλλον αδύνατον να δεχτεί να πληρώνει στο εξής αυτά τα ποσά όταν έχει συνηθίσει τόσα χρόνια να φοροδιαφεύγει. Το πιθανότερο είναι πως θα έχουμε μαζική μετανάστευση ελεύθερων επαγγελματιών προς χώρες εκτός ψηφιακού ευρώ, και αυτό θα προκαλέσει ισχυρότατο κλυδωνισμό στην οικονομία. Γι' αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί, με σχετικά ήπια φορολογικά μέτρα στην αρχή, να κάνει τους ελεύθερους επαγγελματίες να συνηθίσουν στην ιδέα ότι κάτι θα πρέπει να πληρώνουν κι αυτοί στο κράτος ώστε να τους έρθει πιο εύκολα ο ταμπλάς στο κεφάλι σε λίγα χρόνια, να αποδεχθούν τη μοίρα τους και να μην φύγουν στο εξωτερικό.
Ωστόσο, η καλά σκηνοθετημένη προτροπή του Κωστή Χατζηδάκη μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, «όποιος είναι υπέρ της φοροδιαφυγής ας σηκώσει το χέρι του μέσα στη Βουλή», μου δημιούργησε την εξής εύλογη απορία: όταν θα έχουν εξαφανιστεί πλέον τα μετρητά, πώς θα συνεχίζουν να παίρνουν τις μίζες τους οι πολιτικοί εφόσον θα μπορούν να ανιχνεύονται απόλυτα οι διαδρομές του «μαύρου χρήματος» μέχρι το τελευταίο σεντ και δεν θα είναι δυνατόν να κρυφτεί τίποτα; Πώς θα μπορεί, για παράδειγμα, ο Άδωνις Γεωργιάδης να τη γλιτώνει όταν βρίσκονται στους λογαριασμούς του 350.000 ευρώ «αδιευκρίνιστα ποσά» αφού θα μπορεί να διευκρινιστεί εύκολα και γρήγορα η προέλευσή τους, απλώς με το πάτημα ενός πλήκτρου; Πώς θα μπορεί ο κάθε πολιτικός απατεώνας, όταν τον πιάνουν «με τη γίδα στην πλάτη», να ισχυρίζεται ότι «πρόκειται περί σκευωρίας» και να κυνηγάει δικαστικά αυτούς που τον ξεσκέπασαν; Δεν μπορεί, κάτι θα πρέπει να σκαρφιστούν μέχρι τότε οι πολιτικοί μας ταγοί για να συνεχίσουν το «ευγενές σπορ» της αρπαχτής. Έχω εμπιστοσύνη στην αστείρευτη εφευρετικότητά τους
Stirlitz
Αν μας έχει διδάξει κάτι η πείρα είναι πως όλα όσα κάνουν οι πολιτικοί αποσκοπούν κάπου, και τίποτα δεν γίνεται τυχαία και αθώα. Στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται πολύ καλά πως ένας ελεύθερος επαγγελματίας που σήμερα δηλώνει αμελητέα καθαρά ετήσια έσοδα και παίρνει επιστροφή φόρου ως πάμφτωχος πολίτης, δεν μπορεί να κληθεί κάποια στιγμή, όταν θα έχουν καταργηθεί τα μετρητά, να πληρώνει 20-30.000 ευρώ φόρο τον χρόνο. Το σοκ που θα υποστεί θα είναι τεράστιο και θα είναι μάλλον αδύνατον να δεχτεί να πληρώνει στο εξής αυτά τα ποσά όταν έχει συνηθίσει τόσα χρόνια να φοροδιαφεύγει. Το πιθανότερο είναι πως θα έχουμε μαζική μετανάστευση ελεύθερων επαγγελματιών προς χώρες εκτός ψηφιακού ευρώ, και αυτό θα προκαλέσει ισχυρότατο κλυδωνισμό στην οικονομία. Γι' αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί, με σχετικά ήπια φορολογικά μέτρα στην αρχή, να κάνει τους ελεύθερους επαγγελματίες να συνηθίσουν στην ιδέα ότι κάτι θα πρέπει να πληρώνουν κι αυτοί στο κράτος ώστε να τους έρθει πιο εύκολα ο ταμπλάς στο κεφάλι σε λίγα χρόνια, να αποδεχθούν τη μοίρα τους και να μην φύγουν στο εξωτερικό.
Ωστόσο, η καλά σκηνοθετημένη προτροπή του Κωστή Χατζηδάκη μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, «όποιος είναι υπέρ της φοροδιαφυγής ας σηκώσει το χέρι του μέσα στη Βουλή», μου δημιούργησε την εξής εύλογη απορία: όταν θα έχουν εξαφανιστεί πλέον τα μετρητά, πώς θα συνεχίζουν να παίρνουν τις μίζες τους οι πολιτικοί εφόσον θα μπορούν να ανιχνεύονται απόλυτα οι διαδρομές του «μαύρου χρήματος» μέχρι το τελευταίο σεντ και δεν θα είναι δυνατόν να κρυφτεί τίποτα; Πώς θα μπορεί, για παράδειγμα, ο Άδωνις Γεωργιάδης να τη γλιτώνει όταν βρίσκονται στους λογαριασμούς του 350.000 ευρώ «αδιευκρίνιστα ποσά» αφού θα μπορεί να διευκρινιστεί εύκολα και γρήγορα η προέλευσή τους, απλώς με το πάτημα ενός πλήκτρου; Πώς θα μπορεί ο κάθε πολιτικός απατεώνας, όταν τον πιάνουν «με τη γίδα στην πλάτη», να ισχυρίζεται ότι «πρόκειται περί σκευωρίας» και να κυνηγάει δικαστικά αυτούς που τον ξεσκέπασαν; Δεν μπορεί, κάτι θα πρέπει να σκαρφιστούν μέχρι τότε οι πολιτικοί μας ταγοί για να συνεχίσουν το «ευγενές σπορ» της αρπαχτής. Έχω εμπιστοσύνη στην αστείρευτη εφευρετικότητά τους
Stirlitz
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
