12.11.23

Υπονοούμενα Δένδια για εξυπηρέτηση αλλοδαπών συμφερόντων - Μετά τα λόγια... ελπίζουμε να δούμε και πράξεις!


Έκρηξις του υπουργού Εθνικής Αμύνης για την υποβάθμιση της ελληνικής βιομηχανίας: Δεν θα μείνω σιωπηλός παρατηρητής, δεν είμαι «κωπηλάτης ματαίων λιμνών» – Η Ελλάς δεν είναι προθήκη ξένων αμυντικών συστημάτων
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ αμυντική βιομηχανία είναι ο μεγάλος ασθενής. Φαίνεται όμως ότι κάποιοι την έχουν καταδικάσει να ευρίσκεται σε αυτήν την θέση, υποστηρίζοντας αγορές ξένων οπλικών συστημάτων, εις βάρος αυτών που θα μπορούσαν να παράγονται εγχωρίως. Βαριά υπονοούμενα άφησε σχετικώς ο υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νίκος Δένδιας μιλώντας χθες στην Σχολή Ικάρων, κατά τον εορτασμό του Προστάτου της Π.Α Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Στο πλαίσιο αυτό ανήγγειλε την εκ νέου υπαγωγή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, αφού το σημερινό καθεστώς υπαγωγής της στο Υπουργείο Οικονομίας απεδείχθη εκ των πραγμάτων ατυχές.
Η «απολύτως προβληματική», όπως την χαρακτήρισε ο κ. Δένδιας, ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία) είναι υπαίτια για το γεγονός ότι η Πολεμική μας Αεροπορία έχει μείνει χωρίς μεταφορικά αεροπλάνα C-130 (μόνον ένα ή δύο πετούν από ένα σύνολο 15 αεροσκαφών.) Όταν δηλαδή ένα αεροπλάνο του τύπου μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια για την Γάζα, είναι αμφίβολον εάν η Αεροπορία μας είχε ένα ακόμη διαθέσιμο για τις ανάγκες υπηρεσιακών μεταφορών της.
Προσδιορίζοντας τις προθέσεις του, ο κ. Δένδιας χαρακτηριστικώς υπεγράμμισε: «Δεν έχω καθόλου την πρόθεση να παραμείνω σιωπηλός παρατηρητής της σημερινής κατάστασης. Όπως θα έλεγε και ο Νομπελίστας ποιητής μας, δεν προτίθεμαι να καταστώ “κωπηλάτης των ματαίων λιμνών”. Η Κυβέρνηση στην οποία ανήκω, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντιλαμβάνεται την άμυνα της χώρας ως ολιστική δυνατότητα, ως δυνατότητα απαραίτητη για την εθνική μας επιβίωση. Ως πλήρες σύστημα μάχης αλλά και πλήρες σύστημα υποστήριξης».
Ο υπουργός Εθνικής Αμύνης ανέδειξε έτσι μία πραγματικότητα. Ότι το σημερινό μοντέλο δεν είναι αποτελεσματικό. Και όσες προσπάθειες και αν γίνουν, αν αυτό δεν αλλάξει, θα αποβούν επί ματαίω. Πράγματι, οι εμπνευστές του είχαν υποστηρίξει ότι το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης είναι ο «πελάτης» της αμυντικής βιομηχανίας και ως εκ τούτου «δεν μπορεί να είναι και ιδιοκτήτης της»!
Ως αποτέλεσμα η βιομηχανία περιέπεσε σε μια κατάσταση διαρχίας με το Υπουργείο Οικονομίας να είναι ο ιδιοκτήτης και το Υπουργείο Αναπτύξεως να έχει την ευθύνη της προσελκύσεως επενδύσεων για την περαιτέρω ανάπτυξη των εργοστασίων. Φυσικά ουδεμία επένδυσις ήλθε για τις βιομηχανίες, ενώ οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν μείνει χωρίς εγχώρια υποστήριξη.
Χαρακτηριστικώς αναφέρουμε ότι πέρα από το ζήτημα των C-130 που προαναφέραμε, ο Στρατός έχει μείνει χωρίς κράνη, καθώς τα ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) που ανέλαβαν το σχετικό συμβόλαιο το 2008 δεν έχουν καταφέρει να το εκπληρώσουν. Όλο και όλο έχουν παραδώσει ένα κράνος, ως δείγμα. Και αυτό όμως είναι πλέον παρωχημένης τεχνολογίας. Στον εξαγωγικό τομέα, υπογεγραμμένα συμβόλαια για πυρομαχικά με την Αίγυπτο, την Τυνησία και το Μπαγκλαντές ηκυρώθησαν λόγω αδυναμίας της βιομηχανίας μας να τα εκπληρώσει, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τον διεθνή διασυρμό της. Και για όλα αυτά εις ουδένα κατελογίσθησαν ευθύνες, ουδείς εκλήθη να απολογηθεί, ούτε καν αντικατεστάθησαν τα στελέχη που εκ των πραγμάτων απέτυχαν στην αποστολή τους.
Είναι λοιπόν περισσότερο από επιβεβλημένο να αλλάξει το καθεστώς του πολιτικού ελέγχου της αμυντικής βιομηχανίας –και αυτό επεσήμανε ο κ. Δένδιας: «Πρέπει όμως να μη σταθώ απλώς σε έναν επετειακό λόγο, αλλά να σας μιλήσω καθαρά και ειλικρινά για το υπαρκτό σημερινό διακύβευμα. Αναφέρομαι στη δυνατότητα της χώρας να μπορεί να στηρίξει αποτελεσματικά και με ίδια μέσα το οικοδόμημα της Πολεμικής μας Αεροπορίας που χτίσθηκε και χτίζεται με το υστέρημα του ελληνικού λαού. Αναφέρομαι κατ’ αρχάς στην απολύτως προβληματική επί δεκαετίες Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία».
Συνεχίζοντας δε έδωσε το στίγμα της προοπτικής που οραματίζεται: «Και δεν φιλοδοξούμε για την πατρίδα μας το ρόλο της προθήκης μόνον αλλοδαπών εναέριων οπλικών συστημάτων. Το ισχυρό, το ισχυρότατο, τολμώ να πω, μυικό σύστημα της Πολεμικής μας Αεροπορίας χρειάζεται τη ραχοκοκκαλιά που μπορεί να του παρέχει μια σοβαρή Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία. Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, λοιπόν, από τούδε, θα εποπτεύεται και πάλι από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και οφείλει να εξυγιανθεί».
»Αυτό συνιστά εθνική υπόθεση και εθνικό στόχο. Υπερβαίνει κυβερνήσεις και κόμματα. Για αυτό και θα ενημερώσω όλα τα κόμματα της ελληνικής Βουλής, και είμαι σίγουρος ότι θα σταθούν αρωγοί στην εθνική προσπάθεια».
Και κατέληξε: «Κυρίες και κύριοι, η Ελλάδα έχει μεγάλες δυνατότητες και έχει μεγάλες φιλοδοξίες. Η νέα γενιά των Ελλήνων, το ανθρώπινο κεφάλαιο της πατρίδας μας, μπορεί να υποστηρίξει την εθνική προσπάθεια. Δεν χρειάζεται οι νέοι Έλληνες να φεύγουν στο εξωτερικό. Δεν χρειάζεται τα ελληνικά μυαλά να υπηρετούν ξένες πατρίδες και ξένες σημαίες.
»Η δημιουργία οικοσυστήματος αμυντικής καινοτομίας με τη συμμετοχή των ελληνικών επιχειρήσεων που θα παράξει ιδέες, προιόντα και υπηρεσίες, που θα υποστηρίξει –αν όχι θα εκτινάξει– την αμυντική μας δυνατότητα, δεν είναι πέραν των δυνατοτήτων της κοινωνίας μας.
»Το κατόρθωσαν άλλες χώρες στην περιοχή μας. Μπορούμε και εμείς. Θα επανέλθω σύντομα στο θέμα, το σχετικό νομοθέτημα για την καινοτομία συντάσσεται ήδη στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Και μεγάλο μέρος της εσωτερικής προετοιμασίας έχει ολοκληρωθεί».
Ο λαός μας λέγει «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Είναι δυστυχώς αργά. Η αμυντική μας βιομηχανία «έχει χάσει το τραίνο» της συμμετοχής στις τεράστιες αγορές πυρομαχικών που εδημιουργήθησαν εξ αιτίας του πολέμου στην Ουκρανία.
Επίσης ευκαιρίες αποτελεσματικών συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα απεμπολήθηκαν. Οι ευθύνες της ΕΑΒ για την καθήλωση των C-130 επισημαίνονται σε εξώδικο που έστειλε η ελληνική ιδιωτική εταιρεία η οποία ανέλαβε να φέρει εις πέρας αυτά που αδυνατούσε να εκπληρώσει η κρατική βιομηχανία. Και η οποία συκοφαντείται και υπονομεύεται.
Στα φαινόμενα αυτά, και στην συνολική αναποτελεσματικότητα του κλάδου, θέλει να θέσει τέρμα ο υπουργός Εθνικής Αμύνης. Ο οποίος προφανώς αντιλαμβάνεται ότι η βιομηχανία είναι μέρος του συστήματος υποστηρίξεως των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως ακριβώς είναι και τα στρατιωτικά εργοστάσια. Και για αυτό, αναλαμβάνοντας το τιτάνιο έργο της αναμορφώσεώς της, έχει όλες τις προοπτικές να επιτύχει.

Πηγή: estianews.gr

Πηγή: i-epikaira.blogspot.com