16-10-23
του Χρ. Μπολώση
Κυρίες και κύριοι, συμπολίτες και συμπολίτισσες, φίλες και φίλοι, σύντροφοι και συντρόφισσες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες.
Είναι γεγονός και θα το έχετε παρατηρήσει, ότι ζούμε σε ένα περιβάλλον ζόφου, σκοταδισμού και στυγνής δικτατορίας επί της σκέψεως και του φρονήματος.
Μία, πραγματικά μικρή, μειοψηφία, έχει καταφέρει να αλώσει την πνευματική ζωή της χώρας και καθοδηγεί με τον πιο βίαιο, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, τρόπο το νου και τη σκέψη. Αυτή η μειοψηφία, ανήκει φυσικά στην αριστερά, η οποία απολαμβάνει μιάς πλέριας ελευθερίας, που της παρέχει απλόχερα το φιλελέ πολιτικό κατεστημένο μας, σε αντίθεση με την υγιή δεξιά, η οποία βρίσκεται υπό απηνή διωγμόν.
Λίγοι τολμούν να αντιταχθούν στην αριστερίλα, αφού και η παράταξη που υποτίθεται ότι εκφράζει τις συντηρητικές δεξιές απόψεις, όχι μόνο αλληθωρίζει προς τα αριστερά, αλλά και έχει θερμοαγκαλιάσει τους κομμουνιστές, ενώ οι βουλευτές της τρέμουν να πουν ότι είναι δεξιοί ή πολύ περισσότερο να εκφράσουν δημοσίως τις απόψεις τους. Αποφεύγουν να παραστούν σε εκδηλώσεις εθνικού περιεχομένου, διότι επικρέμαται άνωθεν του σβέρκου τους η σπάθα του κόμματος.
Απόδειξη τούτου είναι το παρακάτω γεγονός. Προ ημερών είχε οργανωθεί από την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού στο «Βελλίδειο» στην Θεσσαλονίκη, Ημερίδα με θέμα: «Η διδασκαλία της ‘’μακεδονικής’’ γλώσσας, ως Δούρειος Ίππος για την αναγνώριση ανύπαρκτης στην Ελλάδα ‘’μακεδονικής’’ μειονότητας». Αν και είχε προσκληθεί το σύνολο του πολιτικού κόσμου, προσήλθε μόνο ο Πρόεδρος της «Νίκης» κ. Νατσιός.
Σε κάποια στιγμή, φάνηκαν στον προθάλαμο της αιθούσης δύο βουλευτές της υποτιθεμένης αντικομμουνιστικής παρατάξεως (τα ονόματά τους, στην διάθεση του ‘’Αρτέμη Μάτσα’’ του κόμματος), οι οποίοι αφού δήλωσαν ότι συμφωνούν μεν με την εκδήλωση, δεν μπορούσαν δε να μπουν στην αίθουσα, γιατί… είχαν δουλειά και έσπευσαν αν εξαφανισθούν σχεδόν τρέχοντας (μη μας πάρει και κάνα μάτι…).
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα εμφανίζεται η Σύλβια Κατούντα και αποτολμά, τηρουμένων των αναλογιών και των συνθηκών που επικρατούν, μια ηρωική πράξη. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η Σύλβια είναι κόρη του ήρωα της Κύπρου του «Αετού της Κερύνειας» Στρατηγού Νικολάου Κατούντα.
Η Σύλβια λοιπόν πήρε το όπλο που διαθέτει και που ξέρει να το χειρίζεται περίφημα, δηλαδή την πέννα της και μας χάρισε το καινούργιο της βιβλίο με τίτλο: «Κατασκευάζοντας ένα Έθνος. Το Μακεδονικό ξανά στο προσκήνιο».
Η Σύλβια, με περγαμηνές από την Σορβώνη και επίκουρη καθηγήτρια στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, μας παρουσιάζει ένα πλήρες σύγγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει το ιστορικό υπόβαθρο του ζητήματος, αναλύει και καταρρίπτει την παραχάραξη του ελληνικού πολιτισμού από τα Σκόπια και καταλήγει στην κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών.
Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική ή μήπως όχι σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις Ελλήνων πολιτικών και ειδημόνων;
Διαπνέονται οι Βόρειοι γείτονές μας από «αλυτρωτισμό»;
Πιστεύουν πράγματι ότι κατάγονται από το Μέγα Αλέξανδρο;
Για ποιους λόγους ΕΕ και ΝΑΤΟ, μας πίεζαν ασφυκτικά να λύσουμε το πρόβλημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ;
Μήπως η εκχώρηση του ονόματος, ακόμα και με επιθετικό προσδιορισμό και η συνακόλουθη αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας, ισοδυναμούν με αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων; Μήπως είναι η απαρχή αποσταθεροποίηση στην περιοχή ή αντιθέτως θα συμβάλει καθοριστικά στην καλή και ειρηνική γειτνίαση των δύο χωρών;
Είναι ο πολιτισμός παράγοντας ισχύος;
Ποιό είναι το γεωπολιτικό παιχνίδι στα Βαλκάνια; Ποιοί και πότε το δημιούργησαν;
Η συμφωνία των Πρεσπών λύνει το πρόβλημα με τους βόρειους γείτονές μας ή μήπως θέτει τις βάσεις για μελλοντικές αναταραχές στη Βαλκανική, με ολέθριες για την Ελλάδα συνέπειες;
Υπάρχει δυνατότητα ακύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών;
Σε όλα τα παραπάνω καίρια ερωτήματα, απαντά με τρόπο άρτιο, επιστημονικό, μεθοδικό και εμπεριστατωμένο, αλλά πραγματικά εύληπτο το βιβλίο, δίνοντας έμφαση στο ιστορικό υπόβαθρο του ζητήματος στην εκπαίδευση των βορείων γειτόνων μας στα σχολεία τους, στην αποτίμηση της συμφωνίας των Πρεσπών και στις δυνατότητες ακύρωσής της, θέμα φλέγον, που απασχολεί την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Στο «αυτί» του εξωφύλλου, διαβάζουμε: «Επειδή η γνώση είναι όπλο, πολλές φορές το πιο ισχυρό που διαθέτουμε και επειδή καλός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης, θα πρέπει όλοι μας να ξεκινήσουμε τη συστηματική μελέτη της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας, ώστε να γίνει πλήρως κατανοητό σε κάθε Έλληνα πολίτη τι πραγματικά αποφασίστηκε στις Πρέσπες
»Το βιβλίο αυτό απευθύνεται όχι μόνο στους επαΐοντες, αλλά και σε κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται για την ελληνική εξωτερική πολιτική, τις διαβαλκανικές σχέσεις, το Μακεδονικό πρόβλημα και τις προοπτικές του».
Τι άλλο να περιμένει κανείς από ένα ιστορικό βιβλίο παρά την πλήρη τεκμηρίωση των αναφερομένων σ΄ αυτό; Και η Σύλβια αυτό το κάνει.
Υστερόγραφο
Για να γελάσετε ή μάλλον για να κλάψετε, σας προσφέρω (δώρο του καταστήματος), μερικά όμορφα από το διαδίκτυο
Γι’ αυτόν τον Χάροντα, υποχρεώθηκαν οι εθνικές σημαίες να κυματίσουν μεσίστιες, όταν εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο και πήγε να συναντήσει τον Στάλιν.
Πάσα σχέση ή συνάφεια με πραγματικά γεγονότα, μόνο τυχαία δεν είναι.
Άνευ σχολίων…
Καλημέρα σας και χαιρετίσματα στους δικούς σας.
Χ.Μ.
