Γράφει ο Νικόλαος Παναγιωτόπουλος Καρδιολόγος
Μετρήθηκες, ζυγίστηκες και βρέθηκες λειψός (Δανιήλ. 5)
Έλλειψη ηγεσίας στην κοινωνία. Που είναι οι ηγέτες;
(Άρθρο-Έλλειψη ηγεσίας στην κοινωνία-)
Αυτή την περίοδο τα γεγονότα τρέχουν και πολλοί είναι εκείνοι που δυσφορούν για όσα γίνονται γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς. Βρισκόμαστε όλοι μας μπροστά σε πρωτοφανείς εξελίξεις που ακουμπούν την κάθε πτυχή της ζωής μας, από τα εθνικά και κοινωνικά, μέχρι τα πιο προσωπικά μας θέματα και νοιώθουμε αδύναμοι να αντιδράσουμε και να φωνάξουμε την αντίθεσή μας. Κι έτσι κατά τον ποιητή «βουβοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα».
Είναι αλήθεια ότι σε μια κοινωνία που τα μέσα ενημέρωσης είναι ασφυκτικά ελεγχόμενα και η προπαγάνδα καλύπτει επιδέξια την κάθε είδηση χρειάζεται περισσότερο από ποτέ η ύπαρξη ενός ηγέτη που θα δώσει φωνή στην βουβή πλειοψηφία ώστε να φωνάξει όπως στο γνωστό παραμύθι « ο βασιλιάς είναι γυμνός». Όμως η παρουσία ενός τέτοιου ηγέτη είναι είδος εν ανεπαρκεία γιατί όλοι οι ηγέτες, θρησκευτικοί, πνευματικοί, πολιτικοί, επιστημονικοί έχουν προ καιρού συμβιβαστεί και έχουν κρυφτεί στα πλούσια και ασφαλή παλάτια της κάθε εξουσίας.
Οι υποτιθέμενοι ηγέτες δοκιμάστηκαν και βρέθηκαν λειψοί.
Οι υποτιθέμενοι ηγέτες δοκιμάστηκαν από τον καιρό της πανδημίας και βρέθηκαν λειψοί γιατί δε μπόρεσαν να στηρίξουν αυτούς που υποτίθεται ότι οδηγούσαν. Να ξεκινήσουμε από τη λεγόμενη πνευματική ηγεσία του τόπου; Τους ακαδημαϊκούς, τους λογοτέχνες, τους συγγραφείς, τους ποιητές τους καλλιτέχνες; Ρόλος τους η αμφισβήτηση της εξουσίας και η υπεράσπιση του ανθρώπου. Λόγος ύπαρξής τους να υπεραμύνονται του δικαιώματος των ανθρώπων να σκέπτονται και να εκφράζονται ελευθέρα.
Τι έκαναν όλοι αυτοί; Λούφαξαν. Εξαφανίστηκαν σε υπόγεια βαθιά για να αποφύγουν τη σύγκρουση με μια παράλογη και αδίστακτη εξουσία που σάρωσε κάθε ελεύθερη σκέψη και έκφραση και επέβαλε τη μία και μοναδική άποψη. Την εξουσία που τιμώρησε με νόμους και διατάξεις του μεσαίωνα κάθε ελεύθερη φωνή και γνώμη με νόμους «περί διασποράς ψευδών ειδήσεων».
Στα θέατρα μπορούσαν να μπαίνουν ελεύθερα μόνο οι εμβολιασμένοι και ας ξέραμε ότι και νοσούν και μεταδίδουν. Οι μη εμβολιασμένοι ακόμη και αν είχαν ελεγχθεί με τεστ, δεν μπορούσαν να μπουν. Το ίδιο και σε κάθε πολιτιστική δραστηριότητα, κινηματογράφους, συναυλίες, παραστάσεις. Οι καλλιτέχνες δέχθηκαν την αντιεπιστημονική διάκριση και κανένας πλην ελαχίστων και λαμπρών εξαιρέσεων δεν ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας. Αντ’ αυτού έπαιζαν σε κοινό αποκλειστικά εμβολισμένων.
Ο ρόλος των δημοσιογράφων.
Οι δημοσιογράφοι στρατεύτηκαν σε ένα σκοπό. Να μας πλασάρουν το ψευδέστατο σύνθημα «Εμβολιαζόμαστε, παίρνουμε πίσω τη ζωή μας- Επιχείρηση ελευθερία». Φίμωσαν και λοιδόρησαν κάθε αντίθετη αλλά σοβαρή και τεκμηριωμένη φωνή και πρόβαλλαν πρόσωπα που φανερά και ανενδοίαστα έκαναν κρατική προπαγάνδα. Έγκριτοι επιστήμονες αποκλείστηκαν και αντ’ αυτών καθημερινά παρήλαυναν γραφικές φιγούρες που μάλλον την προβολή τους και το προσωπικό τους κέρδος επεδίωκαν.
Οι πολιτικοί και επιστημονικοί ηγέτες.
Οι πολιτικοί ηγέτες ταυτίστηκαν όλοι με τις κυβερνητικές διατάξεις για λόγους που όλοι μας καταλαβαίνουμε αλλά κανένας δε θέλει να πει δημοσίως και διαφοροποιήθηκαν σε ασήμαντες λεπτομέρειες αν και είχαν το επιστημονικό δυναμικό να προβάλλουν αντιρρήσεις. Νομίζω ότι προείχε η πειθαρχία της αλήθειας.
Οι επιστημονικοί ηγέτες, κρατικοί υπάλληλοι, έπαιξαν καλά το ρόλο τους. Προς επιβεβαίωση των ήδη ειλημμένων αποφάσεων της κυβέρνησης, ουραγοί, έδιναν το άλλοθι για όσα τραγικά μέτρα λαμβάνονταν κάθε τόσο. Αρνούνταν να μπουν σε διάλογο με περίφημους συναδέλφους τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά αρέσκονταν σε μονολόγους εκ του ασφαλούς. Και όχι μόνο αυτό αλλά παραβιάζοντας κάθε ιατρική δεοντολογία, έστελναν στους συναδέλφους τους τελεσίγραφα να αναρτήσουν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού τους στην είσοδο των ιατρείων τους, να φέρουν τα πιστοποιητικά στα νοσοκομεία τους αλλιώς θα έμεναν άνεργοι και στιγματισμένοι με τον τίτλο του «ψεκασμένου».
Ο ρόλος της εκκλησιαστικής ηγεσίας.
Η εκκλησιαστική ηγεσία σε ένα τραγικό ρόλο ισορροπιστή δέχθηκε μέτρα που ούτε στην περίοδο της τουρκοκρατίας είχαν εφαρμοστεί. Να κλείσουν οι εκκλησίες, να σταματήσει να μεταδίδεται στο λαό η Θεία Κοινωνία και να πάψουν να χτυπούν οι καμπάνες σε μεγάλες γιορτές της χριστιανοσύνης. Με μία θολή θεολογία μίλησαν για την ατομική προσευχή, την «κατ’ οίκον» εκκλησία και τη δια μέσου του διαδικτύου συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία. Ενώ κατοχυρώθηκε η έξοδος από το σπίτι για να βγάλουμε το σκύλο βόλτα, δεν προβλέφθηκε η δυνατότητα της εξόδου για να ανάψουμε ένα κερί ή να προσευχηθούμε σε μία εκκλησία. Και όχι μόνο αυτό, κάποιοι εκκλησιαστικοί «ηγέτες» βασιλικότεροι του βασιλέως κατήγγειλαν στην αστυνομία ιερείς και λαϊκούς που δεν τηρούσαν τις διατάξεις του Καίσαρα.
Οι ηγεσίες απαξιώθηκαν στα μάτια του λαού.
Δυστυχώς αφού όλοι αμείφθηκαν αναλόγως για τον κόπο τους και απαξιώθηκαν στα μάτια του λαού πλέον ο τελευταίος αφέθηκε να αυτοσχεδιάζει χωρίς ηγεσία. Στις τελευταίες εκλογές απείχαν από την ψηφοφορία περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους. Άλλοι θεώρησαν ότι αυτό ήταν μια πράξη αντίστασης, άλλοι απαξίωσης, άλλοι απογοήτευσης. Πάντως το πολιτικό σύστημα δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα και προχώρησε με όσους ψήφισαν και αποφάσισαν για όλους.
Καταστροφές και ρημαγμένη παιδεία και υγεία.
Ακολούθησε ο πύρινος αφανισμός περισσοτέρων από το 1.800.000 στρεμμάτων δάσους, η καταστροφή ολόκληρων νησιών και νομών. Κανείς δεν αντέδρασε. Ύστερα ήρθε η πρωτοφανής πλημμύρα και η διάλυση ολόκληρων περιφερειών. Κανείς δεν αντέδρασε. Τα σχολεία ξεκίνησαν χωρίς δασκάλους και καθηγητές. Κανείς δεν αντέδρασε. .Η Υγεία βρίσκεται στο κόκκινο και άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι. Κανείς δεν αντιδρά. Ο καθένας βολεύεται στον εαυτούλη του και αδιαφορεί για τους άλλους. Χρειάζεται κάποιοι να ενώσουν τα κομμάτια αυτής της κοινωνίας. Ζητούνται ηγέτες.
Ο πίνακας του Ρέμπραντ.
Υ.Γ. Ο πίνακας του άρθρου είναι του Ρέμπραντ. Αναπαριστά το δείπνο που παρέθεσε ο πρίγκηπας της Βαβυλώνας Βαλτάσαρ. Για τις ανάγκες του δείπνου, ο Βαλτάσαρ βεβήλωσε τα ιερά σκεύη που είχε εξασφαλίσει ως λάφυρα ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσωρ Β΄ από το ναό του Σολομώντα. Ενώ οι καλεσμένοι διασκέδαζαν, ένα ανθρώπινο χέρι έγραψε στον τοίχο τις ακατανόητες λέξεις «Μανή, θεκέλ, φάρες», τις οποίες ερμήνευσε τελικά ο προφήτης Δανιήλ, σύμφωνα με τον οποίο σήμαιναν: «ο Θεός μέτρησε τις μέρες της βασιλείας σου, ζυγίστηκες και βρέθηκες ελλιπής, το βασίλειό σου διαιρέθηκε και δόθηκε στους Μήδους και τους Πέρσες». Την ίδια νύχτα, ο Βαλτάσαρ δολοφονήθηκε και βασιλιάς έγινε ο Δαρείος.
Πηγή: Cardiodoctor
