Ενιαία αγορά ανισοτήτων και… θανάτου σε βάρος των Ελλήνων ασθενών - Γιατί καθυστερούν τα νέα φάρμακα
Ένας κρίσιμος παράγοντας για την άμβλυνση των ανισοτήτων μεταξύ των Ευρωπαίων ασθενών είναι η πρόσβαση στις καινοτόμες θεραπείες…
Καρδιά και ψυχή της Ευρώπης βρίσκεται, αν μη τι άλλο, η ενιαία αγορά…Αλλά όταν πρόκειται για έναν τύπο προϊόντος - φάρμακα που σώζουν ζωές - κάθε χώρα είναι για τον εαυτό της, αναφέρει το Politico...Οι ασθενείς της ΕΕ δεν έχουν τα ίδια φάρμακα διαθέσιμα όταν μάχονται με την ασθένεια.Ένας γιατρός στην Ελλάδα ή στη Ρουμανία μπορεί περιμένει κατά μέσο όρο πάνω από δύο χρόνια για να συνταγογραφήσει ένα φάρμακο αιχμής, με τον ομόλογό του στη Γερμανία να το έχει στη διάθεσή του αμέσως.Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ο χρόνος που χρειάζεται από τη στιγμή που θα εγκριθεί ένα νέο φάρμακο από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ) μέχρι να είναι διαθέσιμο στους Γερμανούς ασθενείς είναι 128 ημέρες.Οι Έλληνες ασθενείς θα πρέπει να περιμένουν 674 ημέρες στην περίπτωση που το φάρμακο έρθει στην Ελλάδα, ενώ σοβαρό ποσοστό καινοτόμων φαρμάκων δεν φτάνει καν στην ελληνική αγορά.Όμως, εάν κάποιος πάσχει από μια απειλητική για τη ζωή του ασθένεια όπως ο καρκίνος, πρόκειται για μια διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής γνωρίζουν το πρόβλημα - και θέλουν να την αλλάξουν.«Οι ασθενείς στα μεγαλύτερα κράτη μέλη έχουν πρόσβαση στο 90% των προσφάτως εγκεκριμένων φαρμάκων.Στα ανατολικά και μικρότερα κράτη μέλη, ο αριθμός αυτός είναι μόλις 10%», δήλωσε η Επίτροπος Υγείας Στέλλα Κυριακίδη σε ομιλία της τον Απρίλιο.«Αυτό είναι πραγματικά απαράδεκτο».Η αξιωματούχος της ΕΕ παρουσίασε πρόταση της Επιτροπής για μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής φαρμακευτικής αγοράς, ο κύριος στόχος της οποίας είναι να διορθωθεί αυτό το ζήτημα της άνισης πρόσβασης.Η «μεγάλη ιδέα» είναι να τιμωρούνται οι εταιρείες που δεν λανσάρουν το προϊόν τους και στις 27 αγορές της ΕΕ εντός διαστήματος δύο ετών.Αλλά γιατί η κατάσταση έχει διαμορφωθεί με αυτόν τον τρόπο…
Χρήματα
Ο πρώτος λόγος είναι απλός: ορισμένα φάρμακα είναι πραγματικά ακριβά.Και υπάρχουν μεγάλες οικονομικές διαφορές μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ - για παράδειγμα, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Βουλγαρίας είναι σχεδόν πέντε φορές μικρότερο από την Ολλανδία.Αυτό σημαίνει πως ορισμένες χώρες μπορούν να δαπανήσουν περισσότερα για την υγειονομική περίθαλψη —και τα φάρμακα— από άλλες.Μια ανάλυση για τα αντικαρκινικά φάρμακα από το Σουηδικό Ινστιτούτο Οικονομικών της Υγείας (IHE), που χρηματοδοτήθηκε από τη φαρμακευτική βιομηχανία, διαπιστώνει ότι η Αυστρία, η Γερμανία και η Ελβετία ξοδεύουν μεταξύ 92 και 108 ευρώ ανά άτομο για αντικαρκινικά φάρμακα, σε σύγκριση με 13-16 ευρώ που δαπανήθηκαν από την Τσεχική Δημοκρατία, τη Λετονία και την Πολωνία.Οι χαμηλότερες δαπάνες μεταφράζονται σε λιγότερα συνταγογραφούμενα φάρμακα.Στην περίπτωση των ανοσοογκολογικών φαρμάκων, για παράδειγμα, η χρήση σε φτωχότερες χώρες κυμαινόταν μεταξύ του 1/10 και του 1/5 της αντίστοιχης που παρατηρήθηκε στις πιο πλούσιες χώρες.«Ένα μεγάλο ποσοστό Eυρωπαίων ασθενών με καρκίνο, ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη, δεν μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση σε αποτελεσματικά (και δυνητικά οικονομικά) φάρμακα για λόγους που σχετίζονται με την οικονομική προσιτότητα» γράφουν οι ερευνητές.
Μυστικό παζάρι
Αν μη τι άλλο, ο τρόπος με τον οποίο τιμολογούνται τα φάρμακα είναι περίπλοκος.Συνήθως οι φαρμακευτικές εταιρείες παζαρεύουν τις τιμές με τις κυβερνήσεις απευθείας και κρυφά, έτσι καμία χώρα δεν ξέρει πραγματικά τι πληρώνει μια άλλη για ένα φάρμακο.«Οι φαρμακευτικές εταιρείες επιλέγουν να κυκλοφορήσουν πρώτα τα φάρμακα στις χώρες όπου αναμένουν υψηλότερες τιμές, συνήθως σε χώρες υψηλότερου εισοδήματος που μπορούν να πληρώσουν περισσότερα», δήλωσε η Sabine Vogler, η οποία ηγείται του τμήματος φαρμακοοικονομίας του National Public Public της Αυστρίας. Ινστιτούτο Υγείας.«Σε χώρες της Νότιας Ευρώπης όπως η Πορτογαλία και η Ελλάδα και [χώρες] της Ανατολικής Ευρώπης προτείνονται σε μεταγενέστερο στάδιο… δύο ή τρία χρόνια αργότερα».Όταν λοιπόν κυκλοφορούν ένα νέο φάρμακο, οι εταιρείες πηγαίνουν πρώτα στις χώρες όπου μπορούν να έχουν την καλύτερη τιμή - συνήθως τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες.Οι κυβερνήσεις σε αυτές τις χώρες θα ορίσουν μια λεγόμενη τιμή αναφοράς, η οποία είναι δημόσια διαθέσιμη.Αλλά αυτή η τιμή διαπραγματεύεται προς τα κάτω σε εμπιστευτικές συνομιλίες όπου συμφωνείται μια άγνωστη έκπτωση.Κατόπιν, η διαδικασία ξεκινά ξανά με την επόμενη χώρα, η οποία χρησιμοποιεί τη δημόσια τιμή αναφοράς ως σημείο εκκίνησης.Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται προϊόντος του χρόνου - και οι χώρες με τις λιγότερο ελκυστικές αγορές είναι οι τελευταίες στη σειρά.
Γραφειοκρατία
Για τη φαρμακοβιομηχανία, ο ένοχος δεν είναι η αναζήτηση βρώμικων ευρώ και λεπτών, αλλά η γραφειοκρατία.«Η αίτηση για [διαπραγματεύσεις για τα φάρμακα] είναι μια χρονοβόρα διαδικασία», αναφέρει μια ανάλυση που δημοσιεύτηκε από το φαρμακευτικό λόμπι EFPIA σχετικά με τις βαθύτερες αιτίες των καθυστερήσεων στην κυκλοφορία των φαρμάκων.«Κάθε χώρα απαιτεί την ανάπτυξη ενός εξατομικευμένου φακέλου στην τοπική γλώσσα και συμμόρφωση με τους τοπικούς κανόνες».Θεωρητικά, η Οδηγία της ΕΕ για τη Διαφάνεια περιορίζει σε 180 ημέρες το χρονικό διάστημα που έχουν οι χώρες για να λάβουν απόφαση σχετικά με το ποσό που θα πληρώσουν για ένα φάρμακο.Στην πράξη, όμως, επιτρέπει «σταμάτημα του ρολογιού» – με την αντίστροφη μέτρηση να παγώνει όταν οι ρυθμιστικές αρχές και οι κυβερνητικές υπηρεσίες ζητούν από τις εταιρείες περισσότερα δεδομένα.Και αυτό μπορεί να αθροιστεί.Μια ανάλυση του μέσου χρόνου πρόσβασης για εξατομικευμένα αντικαρκινικά φάρμακα σε πέντε χώρες έδειξε ότι η Δανία χρειάζεται λίγο περισσότερο από τέσσερις μήνες για να αποφασίσει εάν θα πληρώσει για ένα φάρμακο.
Η σωστή διόρθωση;
Μερικές διορθώσεις βρίσκονται ήδη στα σκαριά.Η λεγόμενη Κοινή Αξιολόγηση Τεχνολογίας Υγείας θα παράγει ενιαία αξιολόγηση νέων φαρμάκων σε ολόκληρη την ΕΕ για να βοηθήσει τις χώρες να αποφασίσουν πόσο θα πληρώσουν — αντί για 27 εθνικούς φακέλους για κάθε φάρμακο, όπως συμβαίνει τώρα.Η πρώτη κοινή αξιολόγηση αναμένεται το 2025.Περιφερειακές ομάδες χωρών, όπως η πρωτοβουλία Beneluxa του Βελγίου, της Ολλανδίας, του Λουξεμβούργου, της Αυστρίας και της Ιρλανδίας, άρχισαν να συγκεντρώνονται για να αγοράζουν φάρμακα από κοινού — απλοποιώντας τις διαπραγματεύσεις για τις φαρμακευτικές και ενισχύοντας τη διαπραγματευτική δύναμη των αγοραστών.Όμως, η πρόταση φαρμακευτικής μεταρρύθμισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η πιο φιλόδοξη λύση που έχει γίνει μέχρι σήμερα.Και με το πακέτο να έχει ήδη δει την ισχυρή βιομηχανία να ασκεί πίεση ενάντια στην κίνηση αναγκαστικής κυκλοφορίας σε όλο το μπλοκ, οι ευρωπαϊκές νομοθεσίες πρόκειται να σταματήσουν το έργο τους.
Πηγή: bankingnews.gr
Ένας κρίσιμος παράγοντας για την άμβλυνση των ανισοτήτων μεταξύ των Ευρωπαίων ασθενών είναι η πρόσβαση στις καινοτόμες θεραπείες…
Καρδιά και ψυχή της Ευρώπης βρίσκεται, αν μη τι άλλο, η ενιαία αγορά…Αλλά όταν πρόκειται για έναν τύπο προϊόντος - φάρμακα που σώζουν ζωές - κάθε χώρα είναι για τον εαυτό της, αναφέρει το Politico...Οι ασθενείς της ΕΕ δεν έχουν τα ίδια φάρμακα διαθέσιμα όταν μάχονται με την ασθένεια.Ένας γιατρός στην Ελλάδα ή στη Ρουμανία μπορεί περιμένει κατά μέσο όρο πάνω από δύο χρόνια για να συνταγογραφήσει ένα φάρμακο αιχμής, με τον ομόλογό του στη Γερμανία να το έχει στη διάθεσή του αμέσως.Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ο χρόνος που χρειάζεται από τη στιγμή που θα εγκριθεί ένα νέο φάρμακο από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ) μέχρι να είναι διαθέσιμο στους Γερμανούς ασθενείς είναι 128 ημέρες.Οι Έλληνες ασθενείς θα πρέπει να περιμένουν 674 ημέρες στην περίπτωση που το φάρμακο έρθει στην Ελλάδα, ενώ σοβαρό ποσοστό καινοτόμων φαρμάκων δεν φτάνει καν στην ελληνική αγορά.Όμως, εάν κάποιος πάσχει από μια απειλητική για τη ζωή του ασθένεια όπως ο καρκίνος, πρόκειται για μια διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής γνωρίζουν το πρόβλημα - και θέλουν να την αλλάξουν.«Οι ασθενείς στα μεγαλύτερα κράτη μέλη έχουν πρόσβαση στο 90% των προσφάτως εγκεκριμένων φαρμάκων.Στα ανατολικά και μικρότερα κράτη μέλη, ο αριθμός αυτός είναι μόλις 10%», δήλωσε η Επίτροπος Υγείας Στέλλα Κυριακίδη σε ομιλία της τον Απρίλιο.«Αυτό είναι πραγματικά απαράδεκτο».Η αξιωματούχος της ΕΕ παρουσίασε πρόταση της Επιτροπής για μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής φαρμακευτικής αγοράς, ο κύριος στόχος της οποίας είναι να διορθωθεί αυτό το ζήτημα της άνισης πρόσβασης.Η «μεγάλη ιδέα» είναι να τιμωρούνται οι εταιρείες που δεν λανσάρουν το προϊόν τους και στις 27 αγορές της ΕΕ εντός διαστήματος δύο ετών.Αλλά γιατί η κατάσταση έχει διαμορφωθεί με αυτόν τον τρόπο…
Χρήματα
Ο πρώτος λόγος είναι απλός: ορισμένα φάρμακα είναι πραγματικά ακριβά.Και υπάρχουν μεγάλες οικονομικές διαφορές μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ - για παράδειγμα, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Βουλγαρίας είναι σχεδόν πέντε φορές μικρότερο από την Ολλανδία.Αυτό σημαίνει πως ορισμένες χώρες μπορούν να δαπανήσουν περισσότερα για την υγειονομική περίθαλψη —και τα φάρμακα— από άλλες.Μια ανάλυση για τα αντικαρκινικά φάρμακα από το Σουηδικό Ινστιτούτο Οικονομικών της Υγείας (IHE), που χρηματοδοτήθηκε από τη φαρμακευτική βιομηχανία, διαπιστώνει ότι η Αυστρία, η Γερμανία και η Ελβετία ξοδεύουν μεταξύ 92 και 108 ευρώ ανά άτομο για αντικαρκινικά φάρμακα, σε σύγκριση με 13-16 ευρώ που δαπανήθηκαν από την Τσεχική Δημοκρατία, τη Λετονία και την Πολωνία.Οι χαμηλότερες δαπάνες μεταφράζονται σε λιγότερα συνταγογραφούμενα φάρμακα.Στην περίπτωση των ανοσοογκολογικών φαρμάκων, για παράδειγμα, η χρήση σε φτωχότερες χώρες κυμαινόταν μεταξύ του 1/10 και του 1/5 της αντίστοιχης που παρατηρήθηκε στις πιο πλούσιες χώρες.«Ένα μεγάλο ποσοστό Eυρωπαίων ασθενών με καρκίνο, ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη, δεν μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση σε αποτελεσματικά (και δυνητικά οικονομικά) φάρμακα για λόγους που σχετίζονται με την οικονομική προσιτότητα» γράφουν οι ερευνητές.
Μυστικό παζάρι
Αν μη τι άλλο, ο τρόπος με τον οποίο τιμολογούνται τα φάρμακα είναι περίπλοκος.Συνήθως οι φαρμακευτικές εταιρείες παζαρεύουν τις τιμές με τις κυβερνήσεις απευθείας και κρυφά, έτσι καμία χώρα δεν ξέρει πραγματικά τι πληρώνει μια άλλη για ένα φάρμακο.«Οι φαρμακευτικές εταιρείες επιλέγουν να κυκλοφορήσουν πρώτα τα φάρμακα στις χώρες όπου αναμένουν υψηλότερες τιμές, συνήθως σε χώρες υψηλότερου εισοδήματος που μπορούν να πληρώσουν περισσότερα», δήλωσε η Sabine Vogler, η οποία ηγείται του τμήματος φαρμακοοικονομίας του National Public Public της Αυστρίας. Ινστιτούτο Υγείας.«Σε χώρες της Νότιας Ευρώπης όπως η Πορτογαλία και η Ελλάδα και [χώρες] της Ανατολικής Ευρώπης προτείνονται σε μεταγενέστερο στάδιο… δύο ή τρία χρόνια αργότερα».Όταν λοιπόν κυκλοφορούν ένα νέο φάρμακο, οι εταιρείες πηγαίνουν πρώτα στις χώρες όπου μπορούν να έχουν την καλύτερη τιμή - συνήθως τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες.Οι κυβερνήσεις σε αυτές τις χώρες θα ορίσουν μια λεγόμενη τιμή αναφοράς, η οποία είναι δημόσια διαθέσιμη.Αλλά αυτή η τιμή διαπραγματεύεται προς τα κάτω σε εμπιστευτικές συνομιλίες όπου συμφωνείται μια άγνωστη έκπτωση.Κατόπιν, η διαδικασία ξεκινά ξανά με την επόμενη χώρα, η οποία χρησιμοποιεί τη δημόσια τιμή αναφοράς ως σημείο εκκίνησης.Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται προϊόντος του χρόνου - και οι χώρες με τις λιγότερο ελκυστικές αγορές είναι οι τελευταίες στη σειρά.
Γραφειοκρατία
Για τη φαρμακοβιομηχανία, ο ένοχος δεν είναι η αναζήτηση βρώμικων ευρώ και λεπτών, αλλά η γραφειοκρατία.«Η αίτηση για [διαπραγματεύσεις για τα φάρμακα] είναι μια χρονοβόρα διαδικασία», αναφέρει μια ανάλυση που δημοσιεύτηκε από το φαρμακευτικό λόμπι EFPIA σχετικά με τις βαθύτερες αιτίες των καθυστερήσεων στην κυκλοφορία των φαρμάκων.«Κάθε χώρα απαιτεί την ανάπτυξη ενός εξατομικευμένου φακέλου στην τοπική γλώσσα και συμμόρφωση με τους τοπικούς κανόνες».Θεωρητικά, η Οδηγία της ΕΕ για τη Διαφάνεια περιορίζει σε 180 ημέρες το χρονικό διάστημα που έχουν οι χώρες για να λάβουν απόφαση σχετικά με το ποσό που θα πληρώσουν για ένα φάρμακο.Στην πράξη, όμως, επιτρέπει «σταμάτημα του ρολογιού» – με την αντίστροφη μέτρηση να παγώνει όταν οι ρυθμιστικές αρχές και οι κυβερνητικές υπηρεσίες ζητούν από τις εταιρείες περισσότερα δεδομένα.Και αυτό μπορεί να αθροιστεί.Μια ανάλυση του μέσου χρόνου πρόσβασης για εξατομικευμένα αντικαρκινικά φάρμακα σε πέντε χώρες έδειξε ότι η Δανία χρειάζεται λίγο περισσότερο από τέσσερις μήνες για να αποφασίσει εάν θα πληρώσει για ένα φάρμακο.
Η σωστή διόρθωση;
Μερικές διορθώσεις βρίσκονται ήδη στα σκαριά.Η λεγόμενη Κοινή Αξιολόγηση Τεχνολογίας Υγείας θα παράγει ενιαία αξιολόγηση νέων φαρμάκων σε ολόκληρη την ΕΕ για να βοηθήσει τις χώρες να αποφασίσουν πόσο θα πληρώσουν — αντί για 27 εθνικούς φακέλους για κάθε φάρμακο, όπως συμβαίνει τώρα.Η πρώτη κοινή αξιολόγηση αναμένεται το 2025.Περιφερειακές ομάδες χωρών, όπως η πρωτοβουλία Beneluxa του Βελγίου, της Ολλανδίας, του Λουξεμβούργου, της Αυστρίας και της Ιρλανδίας, άρχισαν να συγκεντρώνονται για να αγοράζουν φάρμακα από κοινού — απλοποιώντας τις διαπραγματεύσεις για τις φαρμακευτικές και ενισχύοντας τη διαπραγματευτική δύναμη των αγοραστών.Όμως, η πρόταση φαρμακευτικής μεταρρύθμισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η πιο φιλόδοξη λύση που έχει γίνει μέχρι σήμερα.Και με το πακέτο να έχει ήδη δει την ισχυρή βιομηχανία να ασκεί πίεση ενάντια στην κίνηση αναγκαστικής κυκλοφορίας σε όλο το μπλοκ, οι ευρωπαϊκές νομοθεσίες πρόκειται να σταματήσουν το έργο τους.
Πηγή: bankingnews.gr
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
