Το πρωτόγνωρο κύμα κακοκαιρίας Daniel, η οποία προκάλεσε καταστροφές σε όλη τη Μεσόγειο την περασμένη εβδομάδα, άφησε πίσω της τουλάχιστον 15 νεκρούς ανθρώπους στην Ελλάδα, στη μεγαλύτερη βροχόπτωση που έχει καταγραφεί ποτέ στη χώρα μας, προτού σαρώσει στη Λιβύη, όπου περισσότεροι από 2.500 έχασαν τη ζωή τους και 10.000 αγνοούνται.
Καθώς η καταιγίδα κινούνταν κατά μήκος των ακτών της Βόρειας Αφρικής, οι αρχές της Αιγύπτου προσπάθησαν να ηρεμήσουν τους ανήσυχους πολίτες λέγοντάς ότι ο Daniel είχε χάσει τη δύναμική του. «Δεν χρειάζεται πανικός» έγραψε η εφημερίδα Al Ahram στην ηλεκτρονική της έκδοση.
Ωστόσο, η υπερθέρμανση του πλανήτη σημαίνει ότι η περιοχή της Μεσογείου ίσως πρέπει να προετοιμαστεί στο μέλλον για όλο και πιο ισχυρές καταιγίδες αυτού του είδους, που ισοδυναμούν με έναν τυφώνα γνωστό ως «medicane».
«Υπάρχουν σταθερές ενδείξεις ότι η συχνότητα των medicane μειώνεται με την υπερθέρμανση του κλίματος, αλλά γίνονται όλο και πιο ισχυροί», εξγεί η Σούζαν Γκρέι από το τμήμα μετεωρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ της Βρετανίας, επικαλούμενη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή.
Στην Ελλάδα, η σφοδρή κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών ήρθε μετά από ένα καλοκαίρι με ατελείωτους καύσωνες και φονικές πυρκαγιές.
Στη Λιβύη, η πόλη Ντέρνα κατακλύστηκε από το νερό που από τους λόφους κατέληξε σε ένα ρέμα - μια συνήθως ξερή κοίτη ποταμού- σπάζοντας δύο φράγματα λεκάνης απορροής και «εξαφανίζοντας» σχεδόν το ένα τέταρτο της παράκτιας πόλης. Τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι αγνοούνται, σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ερυθρών Σταυρών και Ερυθράς Ημισελήνου.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα για το κλίμα, Χρήστο Ζερεφό, τα δεδομένα για τις καταιγίδες δεν έχουν ακόμη συγκεντρωθεί πλήρως, αλλά ο ίδιος υπολόγισε ότι η ποσότητα βροχής που έπεσε στη Λιβύη ισοδυναμούσε με το σχεδόν 1 μέτρο ύψος βροχής που έπεσε στη Θεσσαλία μέσα σε δύο μόλις δύο ημέρες.
«Ηταν ένα πρωτοφανές γεγονός» τονίζει χαρακτηριστικά, εφόσον επρόκειτο για την περισσότερη βροχή που έχει καταγραφεί ποτέ στην περιοχή από τότε που υπάρχουν τα σχετικά αρχεία (στα μέσα του 19ου αιώνα). «Αναμένουμε τέτοια φαινόμενα να συμβαίνουν συχνότερα», προσθέτει.
Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ο αντίκτυπος στις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο θα είναι άνισος και θα αποδεικνύεται καταστροφικότερος για εκείνες που διαθέτουν τα λιγότερα μέσα προετοιμασίας.
Η Λιβύη, η οποία έχει βυθυιστεί εδώ και μια δεκαετία στο χάος και την περιδίνηση των συγκρούσεων, εξακολουθώντας να μην έχει κεντρική κυβέρνηση που να μπορεί να φτάσει σε ολόκληρη τη χώρα, βρίσκεται σε ιδιαίτερο κίνδυνο.
«Η περίπλοκη πολιτική κατάσταση και η ιστορία της παρατεταμένης σύγκρουσης στη Λιβύη θέτουν προκλήσεις για την ανάπτυξη στρατηγικών επικοινωνίας κινδύνου και εκτίμησης κινδύνου, τον συντονισμό των επιχειρήσεων διάσωσης και επίσης για τη συντήρηση ζωτικής σημασίας υποδομής, όπως τα φράγματα», υπογραμμίζει ο Λέσλι Μάμπον, λέκτορας περιβαλλοντικών συστημάτων στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Βρετανίας.
Πριν χτυπήσει ο Daniel, ο υδρολόγος Αμπντελουανές Ασούρ του πανεπιστημίου Ομάρ Αλ-Μουχτάρ της Λιβύης είχε προειδοποιήσει ότι οι επαναλαμβανόμενες πλημμύρες του ρέματος αποτελούσαν απειλή για την Ντέρνα.
Ακόμη και η Ελλάδα που διέθετε καλύτερους πόρους, δυσκολεύτηκε πολύ να αντιμετωπίσει τη δύναμη της καταιγίδας Daniel. Σπίτια παρασύρθηκαν, γέφυρες κατέρρευσαν, δρόμοι καταστράφηκαν, άνθρωποι πνίγηκαν και καλλιέργειες στον εύφορο θεσσαλικό κάμπο αφανίστηκαν.
