30.9.23

Έγκλημα η μαζική νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών

 

Φαήλος Κρανιδιώτης

Το πρόβλημα έλλειψης εργατικών χεριών, ειδικά στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα, είναι υπαρκτό. Τεράστιες οι ελλείψεις, αφού οι Ελληνες δεν πάνε σε αυτές τις εργασίες. Δοκιμάστε να βρείτε Ελληνες εργάτες για τις ελιές, όπου τα μεροκάματα φτάνουν τα 40 και τα 45 ευρώ την ημέρα, με επιπλέον καφέ, δεκατιανό και φαγητό. Θα ματαιοπονήσετε. Ο δε μέσος Ελληνας δεν καταδέχεται να φανεί τσίπης και ταΐζει τους εργάτες ό,τι τρώει ο ίδιος – τουλάχιστον στα μέρη μας, στο Μαυρομμάτι, έτσι γίνεται. Μιλάμε δηλαδή για περίπου 1.200 ευρώ τον μήνα, δουλειά στο ύπαιθρο, βέβαια, αλλά καλά αμειβόμενη. Σε πολλές περιοχές παρέχουν και στέγη.

Κι όμως, οι Ελληνες δεν πάνε. Πολλοί δεν μαζεύουν ούτε τις δικές τους τους ελιές. Τις δίνουν σε Αλβανούς, αλλά το μισιακές έχει γίνει πια 60-40. Και αν δεν υπήρχαν οι Αλβανοί, θα σάπιζαν οι ελιές στο χώμα. Σε λίγο ούτε Αλβανούς δεν θα βρίσκουμε. Η πρώτη γενιά που ήρθε, δουλευταράδες, όπως οι γονείς και οι παππούδες μας, άντεξε στη δική μας κακή επιρροή. Η δεύτερη γενιά πάει να γίνει σαν τα μούτρα μας. Οι καφετέριες γεμάτες, όμως τα χωράφια και οι κτηνοτροφικές μονάδες επιβιώνουν χάρις στους ξένους, Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιάνους κ.ά.

Ενα πρόγραμμα επιστροφής στη γη και ανάκτησης των παραδοσιακών αξιών, όπως η εργατικότητα, είναι ευκταίο, αλλά θα πάρει χρόνια, πέρα που δεν βλέπω κανέναν πολιτικό πρόθυμο να το υποστηρίξει.

Ερχεται τώρα η κυβέρνηση και τι λέει; Θα νομιμοποιήσουμε καμιά τρακοσαριά χιλιάδες από αυτούς που μπούκαραν παράνομα για να λύσουμε το πρόβλημα των εργατικών χεριών. Αυτό είναι εγκληματικό λάθος, διότι θα λειτουργήσει ως άλλος ένας τεράστιος μαγνήτης να πλακώσουν και άλλοι.

Ας βάλουμε τα πράγματα στη σειρά: Αυτοί που ήρθαν και έρχονται είναι στη συντριπτική πλειονότητα σουνίτες μουσουλμάνοι. Το καθεστώς Ερντογάν τούς κατευθύνει προς τα εδώ και τους «αρμέγει», συλλέγοντας δουλεμπορικά ναύλα. Ετσι τα κονομάνε μαφιόζοι, κυβέρνηση και δικοί μας ΜΚΟτζήδες, ενώ η Τουρκία κάνει ισλαμικό εποικισμό της Ελλάδας και της λοιπής Ευρώπης. Θέλουμε να αποκτήσουμε σουνιτική μειονότητα, επιρροή της Αγκυρας, που θα γίνουν 300.000, μετά 500.000 και ύστερα 1.000.000; Είναι καλό για τη χώρα να έχουμε εδώ εκατοντάδες χιλιάδες Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Αραβες, υποσαχάριους Αφρικανούς, όλους μουσουλμάνους; Οποιος πιστεύει πως είναι καλό, να έχει το θάρρος να το πει. Επειδή όμως η προφανής απάντηση είναι πως δεν υπηρετεί τα συμφέροντά μας τέτοια πολιτική νομιμοποίησης-μαγνήτης να έρθουν και άλλοι, πρέπει να κάνουμε ως κράτος άλλα πράγματα. Καταρχήν, για όσους μπήκαν παράνομα ή επιχειρούν να μπουν: σύλληψη, καταδίκη, φυλάκιση και στη συνέχεια κράτηση έως την απέλαση σε απομονωμένα στρατόπεδα κράτησης. Σε κανέναν χαρτιά.

Και επειδή το πράγμα έχει χειροτερέψει, να καταγγείλουμε κάθε συνθήκη που μας εμποδίζει, προτάσσοντας την ασφάλειά μας και να κάνουμε κανονικότατα push back και ντάλα μεσημέρι, αν χρειαστεί. Τους μόνους πρόσφυγες που πρέπει να δεχτούμε είναι τους Αρμένιους από το Αρτσάχ – Γαραπάγ, γιατί αυτοί είναι αληθινοί. Κανέναν άλλο. Και πρέπει να συνεργαστούμε με την Ιταλία, κάνοντας μέτωπο μαζί της, απαιτώντας τη συνδρομή όλης της Ευρώπης για ναυτικό αποκλεισμό των σκαφών των διακινητών. Ωσπου να συνταχθούν όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες, να το ξεκινήσουμε εμείς και οι Ιταλοί.

Οσο για το υπαρκτό πρόβλημα των εργατικών χεριών, πλην των Αρμενίων, που έχουν ανάγκη καταφυγίου και είναι ηθικό χρέος μας, γιατί είναι αληθινοί πρόσφυγες, αδέρφια μας, Χριστιανοί και συνοδοιπόροι μας στην Ιστορία, θύματα, όπως κι εμείς, του ίδιου Γενοκτόνου, να κάνουμε επείγουσες διακρατικές συμφωνίες και να φέρουμε με συμβόλαια Ινδούς, Αιγύπτιους Κόπτες κ.ά., συμβατούς με τον τρόπο ζωής μας, τις αξίες μας και που δεν προέρχονται από χώρες συμμάχους της Τουρκίας, κράτη που έχουν ιταμή συμπεριφορά εναντίον μας.

Παράλληλα, πρέπει να κόψουμε δραστικά την επιδοτούμενη τεμπελιά και να προσανατολίσουμε την Παιδεία μας -πέρα από την καλλιέργεια του πατριωτισμού- στην ανάκτηση των παραδοσιακών αξιών, στην αποκατάσταση της κουλτούρας εργασίας και στην αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Σίγουρα, πάντως, δεν χρειάζεται να οργανώσουμε και να διευκολύνουμε μόνοι μας την άλωσή μας.

* Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης,
Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, εταίρου του συνασπισμού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ,
www.neadexia.gr