10.8.23

«Στον ελληνοτουρκικό διάλογο η Τουρκία τι θα παραχωρήσει»;

 Άρθρο του  Χρήστου Καπούτση

Διαμορφώνεται ένα νέο γεωπολιτικό   περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο,   με πρωταρχικό στόχο την διατήρηση της σταθερότητας και της ενεργειακής ασφάλειας.

Οι εμπλεκόμενες χώρες, Ελλάδα, Τουρκία, Ισραήλ, Αίγυπτος, Κύπρος, αλλά και η Συρία και η Ιορδανία, ανακαλύπτουν διαύλους επικοινωνίας και μεταξύ τους συνεργασίας, προωθώντας έτσι κοινά ενεργειακά και πολιτικά συμφέροντα. Και φυσικά, με την αμερικανική διπλωματία να κρατά με μαεστρία  τη μπαγκέτα των διμερών και πολυμερών διεργασιών των κρατών, με πρώτο στόχο την εξομάλυνση των μεταξύ τους σχέσεων, ως τη βάση, το εφαλτήριο,  για την προώθηση των αμερικανικών Στρατηγικών  συμφερόντων στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή περιοχή.

Ασφαλώς, ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι ενεργειακοί σχεδιασμοί, οι θαλάσσιοι  δίαυλοι μεταφοράς ενεργειακών προϊόντων  και η ασφάλεια στην μεταφορά σιτηρών, έχουν επιδραστική συμμετοχή στις κυοφορούμενες περιφερειακές  γεωστρατηγικές  εξελίξεις, που θα επικυρωθούν μέσω ισχυρών αμυντικών διακρατικών συμμαχιών, όπου δεν έχουν γίνει ακόμη.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η επίσκεψη του ΥΕΘΑ Ν. Δένδια  στο Ισραήλ και οι συνομιλίες με τον Ισραηλινό ομόλογό του και την στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ.

Είναι Στρατηγικές  οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ, στον πολιτικό και ιδιαίτερα στον αμυντικο-βιομηχανικό τομέα.

Συγκεκριμένα,  είναι το Διεθνές Κέντρο Αεροπορικής Εκπαίδευσης στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας, που έχουν αναλάβει ισραηλινοί τη λειτουργία του.

Είναι η  αγορά από τη χώρα μας των πυραυλικών συστημάτων SPIKE NLOS. Και τα  μη επανδρωμένα αεροσκάφη HERON που έχει νοικιάσει η Πολεμική μας Αεροπορία από το Ισραήλ, καθώς και τα ισραηλινά συστήματα αντιμετώπισης μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Και ακόμη, είναι σε προχωρημένο στάδιο οι συνομιλίες για πιο στενή συνεργασία των Αμυντικών Βιομηχανιών των δύο χώρων. Βέβαια, τώρα τελευταία τα «μασάνε» οι ισραηλινοί για τις απαιτήσεις της Τουρκίας στον ενεργειακό τομέα, παρότι είναι σαφές ότι θίγονται ενεργειακά συμφέροντα του Ελληνισμού (Ελλάδα- Κύπρος)

Επίσης,  στο ίδιο πλαίσιο, δηλαδή αυτό της εξομάλυνσης των διμερών σχέσεων κρατών της ανατ. Μεσογείου, έχουμε μια ενδιαφέρουσα δήλωση από τον  υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν.

Χαρακτήρισε , ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, ως «Μεγάλη ευκαιρία»  την τρέχουσα συγκυρία, για εξεύρεση λύσεων στις ελληνοτουρκικές διαφορές. Καλό θα ήταν πάντως ο πρώην επικεφαλής τη ΜΙΤ, να μας ενημέρωνε ποια θεωρεί προβλήματα,  που θα πρέπει νε βρεθεί λύση σε απευθείας διάλογο των Κυβερνήσεων Αθηνών και Άγκυρας.

Όμως , ο κ. Φιντάν, έσπευσε να διαχωρίσει την υπόθεση των ελληνοτουρκικών από το Κυπριακό.

Μιλώντας στην τελετή έναρξης των εργασιών της 14ης Διάσκεψης Πρέσβεων στην Άγκυρα, είπε για το κυπριακό ότι «Η κύρια πολιτική μας είναι η αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος των Τουρκοκυπρίων».

Τι σημαίνει όμως κυριαρχική ισότητα;

Είναι κατ ουσίαν, η λύση δύο κρατών,  δηλαδή ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο λειτουργίας στο οποίο θα υπάρχουν δύο κράτη που  θα συνεργάζονται μεταξύ τους ως συνεταίροι. Αυτή είναι η έννοια της  κυριαρχικής ισότητας. Δηλαδή θα έχουμε δύο κυρίαρχα κράτη τα οποία θα είναι ίσα μεταξύ τους.

Ισότιμα και ισοκυρίαρχα, το τουρκικό κατοχικό ψευδοκράτος με  το νόμιμο παραστάτη διεθνώς της Κύπρου, το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτος κυρίαρχο μέλος του ΟΗΕ και του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε..

Αυτός ο όρος της κυριαρχικής ισότητας, που προβάλλει επίμονα η Τουρκία, είναι το αποτέλεσμα της ανοχής, του   εκτροχιασμού  του Κυπριακού προβλήματος,  από θέμα Τουρκικής εισβολής, στρατιωτικής κατοχής, εποικισμού και εθνοκάθαρσης , σε θέμα δικοινοτικής διαφοράς, δηλαδή λύση με  διακοινοτικές συνομιλίες του διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους της κυπριακής Δημοκρατίας με την  διοίκηση του ψευδοκράτους,  που είναι υποτελής στην  Τουρκία.  Τι λέει όμως η ελληνική κυβέρνηση (Κ. Μητσοτάκης, Γ. Γεραπετρίτης και Ν. Δένδιας) για τα περί κυριαρχικής ισότητας τουρκικά φληναφήματα;

Το θέμα όμως , στην γεωπολιτική και γεωενεργειακή διάστασή του, περιπλέκεται,  διότι η Κυπριακή Δημοκρατία,  ως κράτος κυρίαρχο, έχει ενεργειακές διακρατικές  και αμυντικές συμφωνίες με την Ελλάδα, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, με την Τουρκία όμως, να μην αναγνωρίζει την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και επομένως, να θεωρεί άκυρες όλες  αυτές τις διεθνείς διακρατικές συμφωνίες.

Η Τουρκία, ρίχνει γέφυρες συνεργασίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, που εφόσον ευοδωθούν θα αλλάξουν τα πολιτικά, διπλωματικά, στρατιωτικά  και γεωενεργειακά δεδομένα στην ανατολική Μεσόγειο.  Αλλά και οι ηγέτες του Ισραήλ Β. Νετανιάχου και της Αιγύπτου Αλ Σίσι, δείχνουν την πρόθεσή τους  να παραμερίσουν τις πολιτικές αντιπαλότητες με τον Ερντογάν και να προσυπογράψουν αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες στον ενεργειακό και στρατιωτικό-βιομηχανικό τομέα. Καταλυτικός ο ρόλος της αμερικανικής διπλωματίας στην προσέγγιση της Τουρκίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Ωστόσο και εκ των πραγμάτων, όσο το Κυπριακό θα παραμένει  άλυτο ή θα επιβληθεί λύση εκτός πλαισίου διεθνούς νομιμότητας τύπου ΑΝΑΝ, η Ειρήνη, η σταθερότητα και η ενεργειακή ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου,  θα είναι εύθραυστες και υπό διαρκή απειλή στρατιωτικού χαρακτήρα. Εκτός και αν Ελλάδα κα Κυπριακή Δημοκρατία, «κατανοήσουν» τα αμερικανικά Στρατηγικά σχέδια και παραιτηθούν , μέσω διπλωματικών ελιγμών, από την υπεράσπιση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, που θα επιτρέψουν την πλήρης κυριαρχία της Τουρκίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου  και  με την συμμαχία του Ισραήλ και της Αιγύπτου, που δεν θα περιορίζεται μόνο στον ενεργειακό τομέα, αλλά θα επεκτείνεται και στον στρατιωτικό. Και για να μην δυσαρεστήσω τους διακεκριμένους αρθογράφους το Ναύαρχο Α. Διακόπουλο τους καθηγητές Κ. Φίλη και Υφαντή και μερικούς άλλους, του ιδίου ή παρεμφερούς επιστημονικού  κύρους, η Ελλάδα έχει υπογράψει μια ισχυρή ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία που διασφαλίζει πλήρως τα εθνικά της συμφέροντα και όπως προτρέπει επιμόνως η αμερικανική διπλωματία, να αρχίσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος που θα καταλήξει σε συμφωνία με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Μόνο που η Τουρκία  δεν έχει κάτι να παραχωρήσει… επομένως ο διάλογος αφορά στο  τι προτίθεται να παραχωρήσει η Ελλάδα… Τόσο απλά είναι τα πράγματα ….

https://www.militaire.gr/