Το Αντιναυάρχου (εα) Νίκου Κρυονερίτη
Θυμώνω κάποιες φορές, ειδικά όταν κουνούν το δάχτυλο άνθρωποι που λειτουργούν στη πολιτική όπως οι δίφατσες όχεντρες! Από τη μια εμπορεύονται τον πατριωτισμό, κι απ’ την άλλη ξεπουλάνε ανέξοδα τη χώρα! Δείχνουν τον συμβολικό συμβιβασμό στις Πρέσπες και εμπορεύονται την Κυριαρχία μας. Κρατάει χρόνια όμως αυτή η μεθόδευση!
Μετά τις μυστικές συζητήσεις Μπούρα – Καλίν το καλοκαίρι του 2020, μια ιδιαίτερα σημαντική αφετηρία των συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι το Οικονομικό Forum στους Δελφούς, δυο εβδομάδες πριν τις εκλογές. Ο Αμερικανός πρέσβης τότε, μίλησε ανοιχτά για την προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Ο Πρωθυπουργός στη συνέχεια μίλησε με «δημιουργική ασάφεια» τύπου «Γιάνις», για διαφορές στις «θαλάσσιες ζώνες», προφανώς μη εξαιρώντας τα χωρικά, όπου ασκείται ουσιαστικά (τα 6 ν.μ.) ή δυνητικά (12 ν.μ.) Εθνική Κυριαρχία! Κάποιοι τότε μίλησαν για την αναβίωση των προτάσεων Σημίτη, με τον καθορισμό αυξομειούμενων χωρικών στο Αιγαίο!!
Σημειώνω όμως και την καθαρή θέση του κου Δένδια “Ούτε αφελής είμαι, ούτε αιθεροβάμων. Ούτε θα μετακινηθούμε από τις πάγιες ελληνικές θέσεις. Έχω δει όμως κι άλλα στοιχεία στην τουρκική συμπεριφορά και έχουμε την υποχρέωση να δώσουμε μια ευκαιρία”. Μια θέση καθαρή που τονίζει ότι έχουμε μια και μόνη διαφορά με την Τουρκία που μπορεί να επιλυθεί στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας!
Πριν λίγες ημέρες εν όψει συνομιλιών, στη συνέντευξη Τσίμα – Κοσιώνη, ο Πρωθυπουργός μίλησε για τη σχετικότητα της έννοιας «Εθνική Κυριαρχία»!! Τι μπορεί να σημαίνει μια τέτοια λεκτική υπέρβαση;; Πώς είναι δυνατόν να αποκτηθεί άλλοθι για μια παραχώρηση κυριαρχίας που είναι ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;; Μα το άλλοθι είναι η Χάγη!
Για να πάμε όμως στη Χάγη, θα πρέπει να έχουμε ξεκαθαρίσει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, την χωρική μας θάλασσα, τις γκρίζες ζώνες και το δικαίωμα των νησιών για υφαλοκρηπίδα, γεγονός που σημαίνει ότι για να δεχθεί η Τουρκία τη Χάγη θα πρέπει πρώτα η Ελλάδα να κάνει υποχωρήσεις σε θέματα Εθνικής Κυριαρχίας!! Θα πρέπει δηλαδή να καταστρατηγήσει ενυπόγραφα τους νομικούς πυλώνες των ισορροπιών, την συνθήκη της Λοζάνης και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας!
Να μην ξεχνάμε ότι την ίδια προσέγγιση έκανε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων ήταν η φωτογραφία του μαζί με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Γιλμάζ να επεξεργάζονται χάρτες του Αιγαίου!
Να μη ξεχνάμε τη «νομιμοποίηση» του σπόνσορα Σημίτη (με 17 σημερινούς υπουργούς) με την αναγνώριση στη Μαδρίτη των «νόμιμων και ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο»!!! Με την αποδοχή να μην ασκήσει η χώρα μας μονομερώς τα νόμιμα δικαιώματά της! Από τότε στρώνεται το χαλί!
Να μην ξεχνάμε την προσπάθεια Σημίτη – Γιώργου Παπαντρέου που προέβλεπε ΔΙΑΝΟΜΗ του Αιγαίου με ζώνες χωρικών υδάτων 6,8 και 10 ναυτικών μιλίων!! Αλλά να μην ξεχνάμε και τις επίσημες θέσεις της Νέας Δημοκρατίας με επικεφαλής τότε τον Κώστα Καραμανλή!
Σήμερα στην προετοιμασία «διανομής» μπαίνουν και αστεία επιχειρήματα «αναχώματα», όπως αυτό για τη μη χρήση των F-16 σε βάρος της Ελλάδας ή όπως η αποστρατικοποίηση των νησιών!! Ίσως αυτά αποτελούν τις μοναδικές «τουρκικές παραχωρήσεις». Μπορεί να επιτρέψουν και τη λειτουργία της θεολογικής σχολής στη Χάλκη (τεράστια παραχώρηση)!!!!
Και το Κυπριακό;; Η Τουρκία το χειρίζεται ως άλλο ζήτημα. Άλλωστε δεν το συζητά με κανέναν που δεν δέχεται τον κανόνα των δύο ισότιμων ανεξάρτητων κρατών!!
Το τι θα μπει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, εκτιμώ ότι έχει ήδη αποφασιστεί και δεν είναι τίποτε άλλο από τα «κομμάτια μας». Ο Εθνικός εναέριος χώρος, η Χωρική θάλασσα και το δικαίωμα επέκτασής της και τα κυριαρχικά δικαιώματα της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας.
Μα ζητάς πόλεμο;; (Το ρώτησε και η Ντόρα!). Φίλες και φίλοι, οι Αμερικανοί φίλοι μας μαζί με τους άλλους «άσπονδους φίλους» τους Γερμανούς μας βάζουν στη «προκρούστια κλίνη» για να μας ακρωτηριάσουν στο βωμό των Αμερικανικών συμφερόντων, όπως τότε στη Κύπρο. Μας βιάζουν ξανά ως τη δεδομένη παλλακίδα! Γι’ αυτό ζητώ να πούμε όχι στους επίδοξους αναθεωρητές και να το πάμε μέχρι τέλους!!
Και κάτι ακόμη ιδιαίτερα σημαντικό, που έχει τη βαρύτητά του. Όσο η κυβέρνηση παζαρεύει τη χώρα, η αντιπολίτευση σιωπά εκκωφαντικά ...............
