Σύμφωνα με σημερινή πολύ σοβαρή και εύστοχη δήλωση του πρώην ΑΓΕΑ και ΑΓΕΕΘΑ Πτέραρχου ε.α. Χρήστου Χριστοδούλου, αυτό που συνέβη στις αποθήκες πυρομαχικών της 111 Πτέρυγας Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας στη Νέα Αγχίαλο, είναι “αδιανόητο” και “δεν έπρεπε να συμβεί”.
Αυτή η δήλωση τα λέει όλα με τρόπο αυστηρό, λιτό και αδιαπραγμάτευτο. Και όμως… συνέβη!
Ούτε οι καιρικές συνθήκες, ούτε η εν προκειμένω προσχηματική επίκληση της κλιματικής κρίσης μπορούν να δικαιολογήσουν το συμβάν, ειδικά όταν πρόκειται για χώρο υψηλής επιτελικής και στρατηγικής λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Γιατί εδώ τα υπάρχοντα σχέδια δεν καλύπτουν μόνο κινδύνους σε καιρό ειρήνης, αλλά και σε συνθήκες πολέμου. Οι πάντες επομένως καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό. Και όμως… συνέβη!!!
Μένει ως ενδεχόμενη εξήγηση, η “ανικανότητα” των στελεχών και των επιτελών της Π.Α. Και αυτό το ενδεχόμενο, όμως, είναι αδιανόητο ως γενική εξήγηση. Αλλά ακόμα και αν ισχύει για ορισμένα πρόσωπα, τότε το μόνο που επιβεβαιώνεται, είναι η κατάρρευση του μύθου της αξιοκρατίας για την παρούσα Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ως Τομεάρχης Άμυνας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μέχρι τον Απρίλιο του 2023, έχω δυστυχώς αποκομίσει πλούσια εμπειρία, αναφορικά με το μηχανισμό μετατροπής άξιων στελεχών και επιτελών των Ενόπλων Δυνάμεων σε “ανίκανους” και “ανεύθυνους”, αφού ούτε η ιεραρχία γίνεται σεβαστή, ούτε οι νόμοι τηρούνται.
Ο σχεδιασμός των εξοπλιστικών προγραμμάτων, είναι ίσως η κορυφαία έκφραση αυτής της εξωθεσμικής διοίκησης από τον κ. Μητσοτάκη. Επιλέγονται οι αρεστοί και όχι οι άριστοι και όταν κάποιος “ξεφεύγει”, τότε υπάρχει το predator, η μητσοτατική EYΠ, που μαζί με το ιδιότυπο μητσοτακικό “παρακράτος”, συγκροτούν μία γενικευμένη παράλληλη διοίκηση.
Αυτά δεν ισχύουν μόνο για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ισχύουν για όλες τις δομές Δημόσιας Διοίκησης. Ο Μητσοτάκης έχτισε τέσσερα χρόνια το δικό του κράτος και το οικειοποιήθηκε. Τώρα, με το 40% συνεχίζει να το κάνει, με… αέρα στα πανιά του.
Λιγότερο κράτος, χαμηλές προσδοκίες από τις δομές δημοσίου συμφέροντος και δημοσίου οφέλους, υποταγή όλων των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης στα προσωπικά και κερδοσκοπικά κελεύσματα ενός ιδιότυπου μονάρχη, που στην ανασφάλειά του παριστάνει τον ηγέτη.
Γι’ αυτό οι πυρκαγιές μένουν ανεξέλεγκτες και όταν μετά από κάποιες μέρες ελέγχονται, στη συνέχεια… αναζωπυρώνονται. Οι πιο μεγάλες καταστροφές φέτος όπως και πρόπερσι, έχουν γίνει από τις αναζωπυρώσεις!
Το κράτος Μητσοτάκη αποδεικνύεται ανεπαρκές και εγκληματικά ανεύθυνο. Είναι κράτος προσωποπαγές και εν τέλει, αποκλειστικά, κομματικό κράτος. Η υπηρέτηση των στόχων της Ν.Δ., αναδεικνύεται σε δημοσιοϋπαλληλική αρετή!
Για όλο το Δημόσιο όμως, αλλά και ειδικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις, τα επιτελικά στελέχη δεν απαλλάσσονται της δικής τους ευθύνης. Κανένας δεν έχει βέβαια δικαίωμα, ούτε κατ’ ελάχιστο να αυτονομείται. Αλλά ο σεβασμός στη συνταγματική επιταγή ότι, όλη την πολιτική ευθύνη έχει η εκλεγμένη Κυβέρνηση, πραγματώνεται μόνο με το σεβασμό στο νομοθετημένο από το Κοινοβούλιο νομικό πλαίσιο, καλό ή κακό κάθε φορά. Η υποταγή στο Σύνταγμα και στους νόμους, είναι αδιαπραγμάτευτη και κατοχυρωμένη υποχρέωση και δικαίωμα των στελεχών του Δημοσίου και ιδιαίτερα των επιτελικών στελεχών. Η “πειθαρχία” στην διά παράλληλων διαδρομών εκφρασμένη βούληση του “ηγεμόνα” ή ακόμα και στην εικαζόμενη βούλησή του, δεν είναι ούτε υποχρέωση ούτε δικαίωμα κανενός στελέχους του Κράτους. Εκεί κρίνεται κατά βάση η αξιοσύνη, ο επαγγελματισμός, η υπευθυνότητα και ο πατριωτισμός, διότι διαφορετικά το Κράτος διαλύεται και η υπέρτατη αρχή του δημοσίου συμφέροντος αποδομείται.
Αυτή η κατρακύλα πρέπει να σταματήσει άμεσα. Απαιτείται εγρήγορση και δημοκρατική αντίσταση και διεκδίκηση.
