 |
Ο εκ Γαλλίας -όπου παραθέριζε- "εθνάρχης" αφού πούλησε τους
οπαδούς του, αφού εξαπάτησε το Βασιλέα, εγκατέλειψε τη Κύπρο
στη τύχη της. Να βαφτίσουμε και άλλους δρόμους με το 'ονομά του.
Α. Αλεξανδρής. (Πρώην μέλος και στέλεχος της ΕΡΕΝ) |
Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ, Λάρισα
Πέρασαν 49 χρόνια, του χρόνου 50 από το άφρων/προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Όλα αυτά τα χρόνια μας βομβαρδίζουν με πολλούς μύθους, λιγοστές αλήθειες και αμέτρητα ψέματα που δημιουργούν νέες μαύρες σκέψεις αντί να λύσουν τις υπάρχουσες απορίες και ερωτήματα.
Στο προηγούμενο μου σημείωμα έγινε αναφορά στο διάλογο μεταξύ Κληρίδη – Καραμανλή αμέσως μετά τη Γενεύη από μαρτυρίες ανθρώπων που ήταν παρόντες στην μοιραία συνάντηση. Θα συνεχίσουμε σήμερα με την κατάθεση ενός ακόμη αυτόπτη μάρτυρα. Όλες οι μαρτυρίες δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο Καραμανλής ήταν αποφασισμένος να μην υπερασπιστεί στρατιωτικά την Κύπρο.
Τον Ιούλιο του 2005, δημοσιεύθηκαν τρία μικρά μονόστηλα σημειώματα του αείμνηστου δημοσιογράφου Δημήτρη Ανδρέου (ήταν στη Γενεύη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής) στη δεύτερη σελίδα της εφημερίδας «Σημερινή» της Κύπρου.
- Στα σημειώματα αυτά καταγράφονται σημαντικές λεπτομέρειες, μέσα από τις οποίες διαφαίνεται ξεκάθαρα η αδιαφορία της Αθήνας για τα δεινά που ζούσε εκείνες τις τραγικές ώρες ο Κυπριακός Ελληνισμός. Είναι μια συνταρακτική «εξομολόγηση» του Δημήτρη Ανδρέου, που αποκαλύπτει με ποιο τρόπο η Αθήνα του Κωνσταντίνου Καραμανλή αντίκριζε την τραγωδία της Κύπρου.
Γενεύη, ξημερώματα 14 Αυγούστου 1974. Οι συνομιλίες για επίτευξη ειρηνικής λύσης στο Κυπριακό, ύστερα από την πλήρη αδιαλλαξία της Άγκυρας, έχουν οριστικώς ναυαγήσει. Τα τουρκικά άρματα μάχης, με αγγλοαμερικανική συνδρομή και την ανοχή της Αθήνας προελαύνουν προς την Αμμόχωστο και τη Μόρφου.
Οι αντιπροσωπείες της Ελλάδος και της Κύπρου μπαίνουν στο αεροπλάνο της επιστροφής για την Κύπρο με ενδιάμεσο σταθμό την Ελληνική πρωτεύουσα.
Κατά τη διάρκεια της πτήσης, ο Τάσσος Παπαδόπουλος καλεί κοντά του τον δημοσιογράφο του Ρ.Ι.Κ. Δημήτρη Ανδρέου και τον παρακαλεί να ρωτήσει τον Κληρίδη, τον Μαύρο και τον Μπίτσιο, δεδομένης της έναρξης της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, αν θα ήταν προτιμότερο να υπογράφαμε στη Γενεύη και να αποδεχόμασταν τις τελεσιγραφικές τουρκικές αξιώσεις.
«ΟΧΙ, δεν θα έπρεπε να συνθηκολογήσουμε με τους όρους της Άγκυρας ήταν η απάντηση και των τριών.
Η στάση του Γεωργίου Μαύρου αφήνει έκπληκτο τον Δημήτρη Ανδρέου:
«Χρειάσθηκε να περιμένω αρκετά, όρθιος δίπλα του στο διάδρομο, μέχρι να δεήσει να μου απαντήσει. Προηγούνταν οι αφορολόγητες μεταξωτές γραβάτες για τον ίδιο και τα αφορολόγητα αρώματα για την γυναίκα του, που του πρότεινε η γλυκύτατη αεροσυνοδός… Αφού δε ολοκλήρωσε τις αγορές του, ξερόβηξε, πήρε ύφος και μου είπε: “Το Κυπριακό είναι πρόβλημα τεραστίων ηθικών διαστάσεων….”».
Το γεγονός ότι στην Κύπρο οι Τούρκοι έσφαζαν και ατίμαζαν δεν εμπόδισε τον Γεώργιο Μαύρο να ασχολείται με αφορολόγητες μεταξωτές γραβάτες και αρώματα. Λες και επέστρεφε από ταξίδι αναψυχής.
Αθήνα, μεσημέρι 14 Αυγούστου 1974. Ο Γλαύκος Κληρίδης εισέρχεται στο πρωθυπουργικό γραφείο για συνομιλίες με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η συνάντηση ήταν εξαιρετικά σύντομη!
Ο προεδρεύων της Κυπριακής Δημοκρατίας εξέρχεται του γραφείου μαζί με τον Πρωθυπουργό. Ο Καραμανλής αποχαιρετά τον Κληρίδη, του εύχεται «κουράγιο και καλή επιστροφή» και ξαναμπαίνει στο γραφείο του.
«Τι σας είπε, κύριε πρόεδρε»; ρωτά με αγωνία ο Δημήτρης Ανδρέου. «Η Ελλάς, λέει με τραγικό ύφος ο Κληρίδης, δεν μπορεί να στείλει Μεραρχία στην Κύπρο. Ούτε και μέτωπο αντιπερισπασμού στον Έβρο μπορεί να ανοίξει. Η μάχη, μου είπε ο Καραμανλής, θα δοθεί στο διπλωματικό πεδίο».
Ο Γλαύκος Κληρίδης, εξερχόμενος του πρωθυπουργικού γραφείου δήλωνε: «Αν γνώριζα ό,τι η Ελλάς δε μπορούσε να στείλει στρατό στην Κύπρο, θα υπέγραφα στην Γενεύη και θα αυτοκτονούσα….».
- Σημειώστε ακόμα: Οι εντολές της χούντας στην πρώτη φάση τις εισβολής έλεγαν: «Κύριοι πάτε για ύπνο – οι Τούρκοι κάνουν απλήν επίδειξη δυνάμεως». Και τις διαταγές του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Αβέρωφ προς τον Αρχηγό της Ε.Φ. Ευθύμιο Καραγιάννη: «Να αποφευχθούν συγκρούσεις ώστε να μην έχουμε θύματα…».
Και οι τούρκοι τι έκαναν; Να τι γράφει ο Τούρκος στρατηγός Μπεντρεντίν Ντεμιρέλ, διοικητής της 39ης Μεραρχίας Πεζικού που αποτέλεσε το πρώτο κύμα της απόβασης στα απομνημονεύματα του:
-«Αναρωτιέμαι σήμερα αν τότε εκείνη η ακτή είχε εμπόδια ή ήταν ναρκοθετημένη! Τι θα κάναμε; Ποια άλλη ακτή θα επιλέγαμε και θα ερευνούσαμε; Ήταν ποτέ δυνατόν αφού η επιχείρηση στην Κύπρο θα άρχιζε το πρωί της 20ης Ιουλίου, να ψάχναμε άλλη ακτή και να την ερευνούσαμε κιόλας; Υπήρχε επαρκής χρόνος;»
Και που να κτυπούσαν τα ελληνικά υποβρύχια “Γλαύκος” και “Νηρεύς” που έφθασαν σε απόσταση αναπνοής από το χώρο της απόβασης όταν πήραν την εντολή «αποπλεύσατε εις Ρόδον!» Και μαζί τους να ενεργούσαν τα υπερσύγχρονα phantom οι χειριστές των οποίων ήταν έτοιμοι, αποφασισμένοι και ανέμεναν εντολές για απογείωση…..
* Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
av.avgoustinos@gmail.com
