Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία βρίσκονται μονίμως στο ναδίρ με ευθύνη της ισλαμικής ελίτ που εδρεύει στην Άγκυρα. Ακόμα και οι δύσκολοι σύμμαχοι μας, της Δύσης, το παραδέχονται αυτό στις ιδιωτικές συζητήσεις τους. Διότι δημόσια δεν το λένε. Φοβούνται τους ισλαμιστές της Άγκυρας.
Η Τουρκία δεν κρύβεται. Πέραν της κατοχής της Κύπρου, για 49 χρόνια, απαιτεί και πολλά ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Απειλεί με λίγα λόγια την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ομιλούμε για φρικτές καταστάσεις, που δεν τις επιτρέπει το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο αμφισβητεί και καταπατεί μονίμως η Τουρκία.
Μετά τους καταστροφικούς σεισμούς, η Άγκυρα πρόσφερε «χείρα ειρήνης» στην Ελλάδα, η οποία και έσπευσε να την πάρει. Και καλώς έπραξε. Η ειρήνη είναι πιο επιθυμητή από τον πόλεμο και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είναι τρελός, του αξίζει ο μόνιμος εγκλεισμός σε φρενοκομείο.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας ηγήθηκε της προσπάθειας για τη βελτίωση των σχέσεων με την Άγκυρα. Ο Τούρκος ομόλογος του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου του είπε κουβέντες που δεν τις είχε ακούσει πριν. Ήθελε ειρήνη με την Ελλάδα και έδειχνε να μην τον ενδιαφέρει το κόστος.
Ο ισλαμιστής πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, ο ακραίος εθνικιστής Σουλεϊμαν Σοϊλού και άλλοι Τούρκοι αξιωματούχοι υπερθεμάτισαν. Υποστήριξαν τη διαδικασία που θα οδηγούσε, ελπίζαμε, σε μόνιμη ειρήνη. Λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο, τους Τούρκους ισλαμιστές.
Η γεωγραφία είναι αμείλικτη και δεν μπορεί κανείς να την αλλάξει. Απέναντι σε μία ακραία επιθετική Τουρκία, οι Έλληνες δεν έχουμε πολλές επιλογές. Η μία είναι ειρήνη, την οποία επιθυμεί η πλειοψηφία των πολιτών της Ελλάδας. Η άλλη είναι ο πόλεμος.
Είμαι βέβαιος ότι οι Έλληνες, αλλά και οι Τούρκοι πολίτες (στην πλειοψηφία τους) τον απορρίπτουμε. Τι ωφελεί ο πόλεμος; Θα καταστραφούν και οι δύο χώρες. Με τα σημερινά δεδομένα, η Ελλάδα δεν θα χάσει, αλλά η οικονομία της θα καταρρεύσει και η τουρκική θα καταστραφεί εντελώς.
Άρα, την ειρήνη θέλουμε πάνω απ’ όλα…
Το θέμα είναι άλλο. Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα για να επιβάλει την ειρήνη; Ειδικά όταν έχει απέναντι της πολεμοκάπηλους ηγέτες οι οποίοι για να σταματήσουν να απειλούν καθημερινά απαιτούν να τους παραδώσουμε, με την υπογραφή μας, ελληνικό έδαφος. Ξεκινάμε με την απόφαση ότι δεν υπάρχει κανένας Έλληνας ηγέτης ο οποίος θα βάλει την υπογραφή του για να προσβληθεί η εθνική κυριαρχία.
Οπότε, αφού οι Τούρκοι απαιτούν ελληνικά νησιά, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να θωρακίζεται και να αμύνεται. Διότι η χώρα μας δεν απαιτεί τίποτα από την Τουρκία, πέραν του τερματισμού της κατοχής της Κύπρου. Άρα η Ελλάδα πολιτεύεται συνετά.
Δεν απαιτεί τίποτα, και δεν παραδίδει ούτε μία σπιθαμή εδάφους της στην Τουρκία. Και καλώς πράττει…
Αντίθετα, οι ισλαμιστές της Άγκυρας, δεν βάζουν μυαλό. Ενώ επιμένουν την κατοχή της Κύπρου, έχουν σχέδια για κατάληψη ελληνικών νησιών. Δεν θα το πετύχουν ποτέ.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν δεν τερματίσουν τις απειλές και εάν δεν συνετιστούν και αν δεν καταλάβουν επιτέλους ότι πρέπει να γίνουν μια κανονική χώρα, η εμπόλεμη κατάσταση θα διατηρηθεί εις βάρος των οικονομιών των δύο χωρών.
Άστε που μπορεί να συμβεί ένα «ατύχημα» και οι δύο χώρες να εισέλθουν σε ένα κανονικό πόλεμο. Εάν ο πόλεμος αυτός συνεχιστεί για εβδομάδες, και οι δύο χώρες θα μετράνε νεκρούς και το οικονομικό κόστος θα γίνει αβάστακτο.
Πέραν, λοιπόν, του τι θέλουμε και ευχόμαστε και ελπίζουμε εμείς, το θέμα είναι η ισλαμική ηγεσία της Τουρκίας. Μετά τους σεισμούς έδειξε μία διάθεση για «να τα βρει» με την Ελλάδα.
Όμως οι δηλώσεις του Τσαβούσογλου μας προσγείωσαν ανώμαλα, ενώ ο Ερντογάν επανάφερε το απατηλό όνειρο της «Γαλάζιας Τουρκίας». Από την πλευρά του, ο Χουλουσί Ακάρ, επέμενε στο προηγούμενο αφήγημα της Τουρκίας ότι, λίγο-πολύ, είμαστε γείτονες και πρέπει να ζήσουμε ειρηνικά. Προφανώς δεν τον είχαν …ενημερώσει!!!
Αλλά τον «ρυθμό» τον έδωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών. Όλα σε ένα «πακέτο» για να λυθούν οι “διαφορές” μέσω ενός διαλόγου. Είπε ακριβώς αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο… Και να μας τα δώσετε, και να υπογράψατε την ατίμωση…
................................
Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας.