ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL
Το Black Hawk είναι ένα ελικόπτερο που οι Αμερικανοί το έχουν εξελίξει μέσα από τηναποκτηθείσα πολεμική εμπειρία στα πεδία των μαχών. Είναι το ελικόπτερο που έχει πραγματοποιήσει πάνω από το 84% των εναέριων αποστολών στο Ιράκ, το Αφγανιστάν ή όπου αλλού επιχείρησαν αμερικανικές δυνάμεις.
Είναι ικανό ακόμη κι αν βληθεί ή χάσει τα υδραυλικά του λόγω βλάβης, να συνεχίσει να πετά για περίπου 30 λεπτά σε ύψος 4000 ποδών και να μεταφέρει το στρατιωτικό τμήμα με τον πλήρη φόρτο σε ασφαλές σημείο εντός του πεδίου. Ακόμη δε κι αν χάσει τον έναν εκ των δυο κινητήρων που έχει, μπορεί να συνεχίσει να ίπταται με τον έναν.
Ακόμη και στο πεδίο επιχειρήσεων, αν απαιτείται, η συντήρησή του γίνεται με τον πιο απλό τρόπο, μόλις με έξι εργαλεία. Μάλιστα η εφοδιαστική αλυσίδα ανταλλακτικών αν όχι όλων, είναι κοινή σε πολλά με τρεις υφιστάμενους τύπους ελικοπτέρων που βρίσκονται στο ελληνικό οπλοστάσιο. Κοινά ανταλλακτικά με τα S-70B Aegean Hawk, κοινά επίσης με τη νέα γενιά του πολεμικού ναυτικού, τα ΜΗ-60 Romeo αλλά και τα επιθετικά Apache.
Το UH-60Μ Black Hawk, ένα ελικόπτερο που μπορεί το πλήρωμά του ν’ αναλάβει πολλαπλές αποστολές είναι ικανό να φτάσει ακόμη και τα 170 μίλια ταχύτητα. Ενταγμένο στην ψηφιακή τεχνολογία, νέο cockpit στην έκδοση «Μ», που ενδιαφέρεται η Ελλάδα, αντίμετρα (σ.σ. ελπίζουμε ότι θα διαθέτουν τα ελληνικά ελικόπτερα και δεν θα είναι «γυμνά» όπως συνηθίζεται στην ελληνική πραγματικότητα) , σύστημα αυτοπροστασίας, αντιβαλλιστικό, είναι ένα μέσω υψηλής επιβιωσημότητας.
Διακλαδική ομογενοποίηση
Επιτελείς επιμένουν στο κέρδος που μπορεί να προσφέρει η ομογενοποίηση του στόλου, στρατού ξηράς, πολεμικού ναυτικού και πολεμικής αεροπορίας. Κι αν θέλουμε ν’ αποδοθούν «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», τα Black Hawk ήταν «στοχοποιημένα» εδώ και πολλά χρόνια από τη σημερινή στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Η Hellasjournal, χρόνια πριν (2018-2019) καταγράφοντας το ρεπορτάζ αναδείκνυε τις συζητήσεις που γίνονταν και τις αιτήσεις που υπήρχαν έστω και μεταχειρισμένα Black Hawk των Αμερικανών για τα SOF τμήματα. Μάλιστα οι τότε διερευνητικές επαφές είχαν επεκταθεί μέχρι και στα C-130J, πράγμα που το είχε επισημάνει η σελίδα μας.
Από τότε στον σχεδιασμό καταγράφονταν η ανάγκη νέων ελικοπτέρων ειδικών επιχειρήσεων κι όχι μόνο. Και στον τύπου του Black Hawk οι παρατηρήσεις ομιλούσαν για ένα αξιόπιστο ελικόπτερο με πολλές ικανότητες. Άλλωστε και σε διαγωνισμό του παρελθόντος, τότε που προκρίθηκαν τα ΝΗ-90, η Αεροπορία Στρατού προέκρινε το Black Hawk. Όμως η προοπτική της ενίσχυσης για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία είχε ωθήσει το υπουργείο τα ΝΗ-90 να προκριθούν, με ότι συνέβη βεβαίως στη συνέχεια.
Έως 49 Black Hawk
Η εξέλιξη με την αποστολή του επίσημου αιτήματος (LOR) από την ελληνική πλευρά για 35 ελικόπτερα τα οποία αφορούν τον Στρατό Ξηράς, τέσσερα εκ των οποίων προορίζονται για τη Διοίκηση Ειδικού Πολέμου κι άλλα 14 τα οποία αν δεν επιχειρήσουν τελικά με την πολεμική αεροπορία (σ.σ. από την ΠΑ εξετάζουν κι άλλους τύπους ελικοπτέρων, όπως π.χ. το Agusta Bell 139) θα προστεθούν κι αυτά σε τάγμα ελικοπτέρων της αεροπορίας στρατού, φανερώνει την διακλαδική επιχείρηση. Οι αεροπόροι, γνώστες κάθε πτητικής πλατφόρμας λόγω της φύσεως του επαγγέλματος, έχουν διαφορετική κουλτούρα στον τρόπο με τον οποίο εξετάζονται οι παράμετροι μιας νέας ένταξης πτητικού μέσου με το οποίο θα κληθούν να επιχειρήσουν.
Από την κατασκευάστρια εταιρεία πάντως σημειώνουν πως εντός της υφιστάμενης γραμμής παραγωγής υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός ελικοπτέρων που είναι διαθέσιμα. Και το 2023 θεωρείται κατάλληλη χρονιά για ένα κράτος, να μπει στο πρόγραμμα γιατί υπάρχουν καλές τιμές σε σχέση με τον ανταγωνισμό, ενώ τα ελικόπτερα θα παραδοθούν ως το 2027.
Επιπλέον οι ίδιοι άνθρωποι λένε πως το κόστος πτήσης έχει πέσει κάτω από τα 3000 δολάρια, γεγονός που καθιστά το UH-60M πιο ανταγωνιστικό σε σχέση με άλλα ελικόπτερα στρατιωτικού τύπου, διότι τα πολιτικού τύπου αποτελούν μια άλλη κατηγορία…
Και εκείνο που θέλει η ελληνική πλευρά είναι η ανάκτηση του χαμένου εδάφους, τουλάχιστον σ’ ότι έχει να κάνει με την αεροπορία στρατού που έχει μείνει δεκαετίες πίσω σε επίπεδο μεταφορικών μέσων αερομεταφερόμενων τμημάτων.
Παράλληλα η διακρατική συμφωνία μπορεί να γίνει και μέσω των γνωστών FMS (Foreign Military Service) , γεγονός που μεταφράζεται σε ευκολίες χρηματοδότησης.
