Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Hellas Journal, Αθήνα
Η είδηση του τραγικού δυστυχήματος στη Λάρισα, που κόστισε τις ζωές 36 συνανθρώπων μας, ήταν τις πρωινές ώρες η πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο.
Ακόμα και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το τραγικό νέο παραμένει στους πρωτοσέλιδους τίτλους της εφημερίδας New York Times και άλλων διεθνών μέσων ενημέρωσης, όπως η Washington Post
Για τους συγγενείς των θυμάτων και των τραυματιών, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Ούτε και για τους υπόλοιπους. Αλλά, στα δημοσιεύματα αυτά, επειδή γράφονται από δημοσιογράφους που σέβονται το επάγγελμα τους και δεν έχουν κομματικά ή άλλα συμφέροντα, μπορεί να διαβάσει κανείς, σε δύο γραμμές, αυτό ακριβώς που ψάχνεις. Τι στο καλό συνέβη πάλι;
«Στην ελληνική τηλεόραση, οι εμπειρογνώμονες ανέφεραν τις ανησυχίες τους σχετικά με την ασφάλεια των σιδηροδρόμων στη χώρα, υποστηρίζοντας ότι υπήρχαν προβλήματα που δεν είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και δεκαετίες, αν και δεν ήταν σαφές τι οδήγησε στη συντριβή», γράφει η ανταποκρίτρια της εφημερίδας στην Αθήνα, Niki Kitsantonis.
Με καθαρότητα λόγου τονίζεται η ενοχή όλων των κυβερνήσεων, των πολιτικών που κυβέρνησαν την Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες. Δεν χρειάζεται να καταφύγει κανείς σε ιστορικά κείμενα. Η μνήμη είναι ακόμα φρέσκια για το ποιά κόμματα ηγέθηκαν της χώρας.
Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι διαλυμένοι ΑΝΕΛ) και κάποια άλλα κόμματα και κομματίδια, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κυβέρνησαν αυτή τη χώρα. Άρα οι ευθύνες είναι όλων. Προς Θεού, δεν λέμε ότι ήθελαν ή επιδίωξαν αυτήν και άλλες τραγωδίες. Αλλά για να φτάσουμε στις καταστροφές, ευθύνονται οι πολιτικοί. Δεν έκαναν το χρέος τους προς τους πολίτες, δεν υλοποίησαν τις υποσχέσεις τους.
Στο μεταξύ, για να είμαι δίκαιος, δεν μπορεί από μόνος του ένας Πρωθυπουργός, είτε λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης ή Αλέξης Τσίπρας ή Ανδρέας Παπανδρέου, να λύσει τα προβλήματα που συσσωρεύθηκαν τα τελευταία χρόνια μέσα στην τετραετία που κυβερνά. Απαιτείται χρόνος και μεθοδικότητα. Και αγάπη για την Πατρίδα. Και επίσης, ένας ηγέτης δεν μπορεί να τα λύσει μόνος του.
Η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με πολλές τραγωδίες. Και όταν συμβαίνουν αυτά τα θλιβερά γεγονότα, οι πολίτες που δεν άγονται ούτε φέρονται από κομματικούς μηχανισμούς, αναμένουν ότι οι πολιτικοί ηγέτες θα ενώσουν τη χώρα, δεν θα τη χωρίσουν περισσότερο.
Ειλικρινά δεν ομιλώ για συγκεκριμένα άτομα, διότι το πρόβλημα αφορά όλους. Αλλά ΔΕΝ γίνεται πια, σε κάθε τραγωδία, να ξεσπά αυτός ο κομματικός πόλεμος στον οποίο κυριαρχεί το άκρατο μίσος. Τι νοιάζει τις μανάδες και τους πατεράδες των παιδιών ένας κομματικός καυγάς πάνω από τις σορούς των παιδιών τους. Ελπίζω αυτή τη φορά να μην βγουν τα μαχαίρια.
Τέτοια προβλήματα, όπως το συγκεκριμένο που αφορά το σιδηροδρομικό δίκτυο, είναι και εθνικά. Κρίνεται η πρόοδος της χώρας κρίνεται εάν οι πολιτικοί φροντίζουν πραγματικά την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών τους.
Τι να πράξουν μόνοι τους ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας, όταν κάθε φορά αυτό που ονομάζουμε αντιπολίτευση είναι μονίμως αρνητική; Όταν είναι στην κυβέρνηση, λένε πως τα κάνουν όλα καλά. Όταν βρεθούν στην αντιπολίτευση υποστηρίζουν ότι οι άλλοι φταίνε που τα έκαναν χάλια.
Κάθε φορά, μετά από τις τραγωδίες, λέμε το κλασικό που είναι τόσο αληθινό: πως δεν έχει σωτηρία η Ελλάδα.
Όμως, πρέπει… Πρέπει να αλλάξει η χώρα, που έχει γεράσει επικίνδυνα. Κάθε χρόνο μειώνεται ο πληθυσμός της, κάθε χρόνο αυξάνεται η εξάρτηση της από το εξωτερικό.
Ο γνωστός Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ την κατηγορούσε ότι δεν παράγει τίποτα. Έλεγε ότι εισάγει φρούτα και λαχανικά κόστους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Και τα μισά να ξοδεύει η χώρα είναι απαράδεκτο. Πόσοι χρησιμοποιούν, πόσοι εκμεταλλεύονται την εύφορη γη της Ελλάδας;
Οι πολιτικοί, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι και λοιποί, θα κλάψουν πάλι πάνω από τα συντρίμμια των τρένων στα Τέμπη και μετά θα ξεχάσουν. Μέχρι να έρθει η επόμενη τραγωδία. Οι μόνοι που θα συνεχίσουν να πονούν είναι οι συγγενείς των νεκρών. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουμε τις ζωές ως να μην έγινε και …κάτι!
Η Ελλάδα είναι θύμα μίας ανεξέλεγκτης διαφθοράς. Κρατικοί υπάλληλοι, που πρόδωσαν τον όρκο τους, εκβιάζουν τους πολίτες για να αποσπούν μίζες. Όλος ο κρατικός μηχανισμός, ανεξάρτητα από χρώματα, είναι διεφθαρμένος. Έχουν δημιουργήσει συμμορίες. Ειδικά στα τελωνεία το πάρτι είναι ασταμάτητο. Δεν αλλάζει μία χώρα από τη μία στιγμή στην άλλη. Όμως από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή. Σε άλλες χώρες οι πολίτες ελπίζουν στη Δικαιοσύνη; Στην Ελλάδα;
Η δημοσιογραφική έρευνα δείχνει ότι ακόμα και οι …αδιάφθοροι, είναι διεφθαρμένοι. Θα επανέλθουμε.
- Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας.
