.Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL
Μπορεί ανάμεσα σε δώδεκα πολεμικές μοίρες από τη Δανία,τη Γερμανία, την Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Βέλγιο, η Ελλάδα να είχε τα πιο παλαιού τύπου F-16 στο TLP που έριξε αυλαία, όμως η χώρα μας γύρισε με «καρπούς» και πολλές αναγνωρίσεις των προσπαθειών που κατέβαλαν όλοι οι μετέχοντες.
Οι Intel από την χώρα μας, δηλαδή οι Αξιωματικοί πληροφοριών αλλά και οι ελεγκτές αεράμυνας, επέστρεψαν στην Ελλάδα ως οι Best Warrior εδάφους στο δικό τους κομμάτι, ενώ και ιπτάμενος έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο του αεροπόρου που όλοι οι υπόλοιποι θα ήθελαν αυτός να τους οδηγήσει στη μάχη.
Ο Αξιωματικός πληροφοριών είναι αυτός που δίνει την ενημέρωση (briefing) πριν από τις αποστολές, για οπλικά συστήματα που διαθέτουν τα εχθρικά μέσα, εναέρια και επίγεια, άλλες κρίσιμες παραμέτρους που πρέπει να προσεχθούν από τους ιπταμένους.
Ο ελεγκτής αεράμυνας διαδραματίζει κι αυτός τον δικό του κρίσιμο ρόλο, ιδίως όταν τα αεροσκάφη προσεγγίζουν τον στόχο τους ή όταν αυτά εμπλακούν με «εχθρικά» μαχητικά. Η δουλειά αυτών των Αξιωματικών έγινε με τόσο υποδειγματικό τρόπο που οι Σύμμαχοι πέραν των ευσήμων, τους ψήφισαν με τον τίτλο του Best Warrior.
Σe ό,τι αφορά τους ιπταμένους, υπήρχε αριστεία, σύμφωνα με εκπαιδευτές του Tactical Leadership Programme, που ωστόσο δεν αποτυπώθηκε στην τελική ψήφο.
Πάντως οι παραπάνω χώρες έστειλαν στην Ισπανία μαχητικά 4,5 γενιάς, F-16 επιπέδου Advanced, Rafale, Eurofighter, F-18, Tornado (το μοναδικό 3ης προς 4η γενιά).
Η μόνη χώρα που τα μαχητικά της δεν έφεραν σύστημα μετάδοσης δεδομένων, link 16, ήταν η Ελλάδα. Ακόμη και τα Tornado μάλιστα διέθεταν το πολύτιμο για τις πληροφορίες σύστημα…
Best Leadership…
Δώδεκα αποστολές. Η κάθε μια ανέβαζε τον βαθμό δυσκολίας. Οι τρεις έγιναν σε επίπεδο σχεδίασης στο έδαφος και οι άλλες εννέα στον αέρα.
Ο αριθμός των συμμετεχόντων ιδιαίτερα μεγάλος, όπως γίνεται άλλωστε κάθε φορά στο Νατοϊκό «TOP GUN» ή αλλιώς το TLP (σ.σ. Tactical Leadership Programme) που διεξάγεται στην αεροπορική βάση του Αμπαθέντε στην Ισπανία.
Την χώρα μας εκπροσώπησαν σε αυτή την εκπαιδευτική σειρά δυο ομόσταυλες, από την 111 πτέρυγα μάχης, πολεμικές μοίρες. Η 341 Μοίρα «Βέλος» και η 347 Μοίρα «Περσέας».
«Απίστευτη διαχείριση των γεγονότων ως Leadership» έλεγαν ξανά και ξανά οι εκπαιδευτές κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των ιπταμένων για όλα αυτά τα οποία έκαναν τα «γεράκια» της 341 Μοίρας «Βέλος» σε αποστολή που σχεδιάστηκε ως NATO Crisis.
Το σχέδιο προέβλεπε, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι ένας μεγάλος σχηματισμός θ’ απογειώνονταν ώστε να πλήξουν στρατηγικό στόχο, από την στιγμή που η Συμμαχία έχει δεχτεί ήδη την εκδήλωση μιας επιθετικής ενέργειας, η οποία αντιμετωπίζεται από δεύτερο μεγάλο σχηματισμό.
Και είναι αυτό ακριβώς που αναζητούν σε επίπεδο Συμμαχίας. Να βρουν δηλαδή εκείνους τους αεροπόρους που ξεχωρίζουν για τις ικανότητές τους αλλά και για την καθαρότητα του μυαλού τους σε δύσκολες και απαιτητικές αποστολές.
Τα «βέλη» της 341 Μοίρας, όπως ειπώθηκε μεταξύ των αποστολών, ξεχώρισαν σε αυτές τις τακτικές που είναι μόνο ένα μέρος της συστηματικής δουλειάς που γίνεται από την πολεμική αεροπορία, σε δυο σκέλη. Το ένα αφορά τις διαρκείς ασκήσεις με όλες τις πολεμικές μοίρες και το τακτικό σκέλος που έχει να κάνει μ’ ένα επίπονο πρόγραμμα εκπαίδευσης που εκπονεί το αεροπορικό επιτελείο και το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας.
Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με τον επαγγελματισμό, την ιδιοσυγκρασία, την κουλτούρα που αποκτά καθένα στέλεχος ξεχωριστά αλλά και με την ακαδημαϊκή εκπαίδευση που έχει προηγηθεί, η οποία όμως καθημερινά επανέρχεται μέσω της μελέτης πριν από κάθε αποστολή που λαμβάνουν οι αεροπόροι.
Απούσα η Τουρκία από ασκήσεις που σχετίζονται με την επικαιρότητα
Πολλές από τις αποστολές σχετίζονταν με την επικαιρότητα και με τα γεγονότα που ήδη απασχολούν καιρό τώρα τη Συμμαχία.
Στόχος φυσικά η ολοένα και μεγαλύτερη διαλειτουργικότητα ιπταμένων και μηχανικών σ’ ένα ασταθές περιβάλλον μέσα από το οποίο αναδύονται οι σύγχρονες απειλές για το ΝΑΤΟ και τις χώρες της Δύσης.
Σε κάθε αποστολή που ελάμβαναν οι μετέχοντες, οι απογειώσεις για τις ελληνικές αποστολές γίνονταν με δυο F-16 Block 50 της 341 κι άλλα δυο της 347 η οποία είχε ως κύριο ρόλο τον air to ground.
Δυο μοίρες δηλαδή που είναι συνδεδεμένες κυρίως με τις αντί-ραντάρ» αποστολές. Παρά την απουσία του Link 16 στον συγκεκριμένο τύπου με τον οποίο πετούν οι ιπτάμενοι των δυο μοιρών, η ανταλλαγή πληροφοριών γίνονταν, ενώ η τεχνογνωσία που αποκτά κανείς εκεί είναι υψηλός. Για τα «γεράκια» με τα μπλε φτερά σίγουρα δεν ήταν πρόβλημα η συμμετοχή σε μεγάλους σχηματισμούς και σε ιδιαίτερα υψηλής δυσκολίας σενάρια.
Στο πρόσφατο παρελθόν στο TLP υπήρξε ένα τεράστιο σερί από Έλληνες «Best Warrior», την στιγμή μάλιστα που η γειτονική τουρκική πολεμική αεροπορία ήταν ξανά απούσα.
Και μπορεί σε αυτό, το πρώτο τακτικό σχολείο του 2023 η απουσία αυτή να είναι άρικτα συνδεσμεμένη με τον φονικό σεισμό, όμως η TuAF έχει να λάβει μέρος τουλάχιστον επτά χρόνια.
