 |
| Γρύπας θεωρείται ένα ελπιδοφόρο πρόγραμμα το οποίο θα δώσει τα επόμενα χρόνια στις Ένοπλες Δυνάμεις Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη για τον κάθε κλάδο ξεχωριστά. Πηγή εικόνας: Hellasjournal |
Δεν είναι λίγα όσα έχουν γραφεί για το πρόγραμμα του Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους «Αρχύτας», το οποίο -αν όλα πάνε καλά- θα ξεκινήσει τις δοκιμαστικές πτήσεις ώστε να καταγραφούν οι όποιες παρατηρήσεις παρουσιαστούν και να διορθωθούν οι «παιδικές ασθένειες».
Δεν είναι λίγα επίσης και όσα είδαν το φως της δημοσιότητας σ’ ότι αφορά το πρώτο ελληνικό UCAV, δηλαδή το οπλισμένο Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος που φέρει την ονομασία του μυθικού «Γρύπα».
Δύο χρηματοδοτούμενα- και ορθώς- από την ελληνική πολιτεία προγράμματα, η οποία δείχνει εμπιστοσύνη στα μυαλά των ελληνικών πανεπιστημίων, την τεχνογνωσία δεκαετιών της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας και φυσικά τις ανάγκες που υπάρχουν για την χρήση τους από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Και την ώρα που τα παραπάνω προγράμματα βρίσκονται στο στάδιο της έρευνας, το επιτελείο αναζητά πιο άμεσες λύσεις τις οποίες βρήκε αρχικά στη μίσθωση του Ισραηλινού HERON. Αλλά αρκεί αυτό; Το MQ-9 Reaper στην έκδοση που προτείνεται από την κατασκευαστική αρχή για την Ελλάδα, είναι ένα υποτίθεται εξελικτικό βήμα. Όμως όπως τονίστηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής από τα πλέον αρμόδια Ανώτατα χείλη, η Ελλάδα θέλει τα MQ-9 άοπλα, μόνον να βλέπουν…
Άρα αντιλαμβανόμαστε πως οι Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται εν αναμονή μόνον του οπλισμένου «Γρύπα» ώστε να κάνουν τη διαφορά στον τομέα των UAV’s που θα είναι ικανά να «ταξιδέψουν» στο λεγόμενο τόξο που αφορά τον Ελληνισμό, από τον Έβρο έως την Κύπρο.
Την ίδια στιγμή οι εταιρείες από την γείτονα που ασχολούνται με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, με κάθε ευκαιρία, σε κάθε έκθεση αμυντικού υλικού νοικιάζουν αρκετές εκατοντάδες τετραγωνικά για περίπτερα στα οποία εκτίθενται από μεγάλα μη επανδρωμένα αεροχήματα ικανά να φέρουν οπλισμό, μη επαδρωμένα- καμικάζι μιας χρήσης, μέχρι και τα λεγόμενα «USV», δηλαδή μη επανδρωμένα πλωτά, οπλισμένα ή μη…
Τα συμπεράσματα που αναλύονται εδώ κι έναν χρόνο, ύστερα από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανική γη και αφορούν τη χρήση Μη Επανδρωμένων Μέσων, δείχνουν πως ναι μεν αποτελούν χρήσιμα μέσα αλλά όταν δεν υπάρχουν σε ιδιαίτερα μεγάλους αριθμούς ώστε να προκαλέσουν κορεσμό, δεν είναι αυτά που θα κρίνουν έναν πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά ένα στρατηγικό πλήγμα με χρήση τέτοιων μέσων μπορεί να χτυπήσει και στην ψυχολογία του αντιπάλου.
- Και σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με τα χιλιάδες ναυτικά μίλια ακτογραμμής και τα εκατοντάδες νησιά και μικρονήσια, το μόνο που την έχει απασχολήσει είναι η από αέρος επιτήρηση, παρά το γεγονός πως τα σύγχρονα USV καλύπτουν πολλούς επιχειρησιακούς ρόλους, από την εν πλω επιτήρηση έως την προσβολή στόχων ή ακόμη και τον ανθυποβρυχιακό αγώνα…
Εν τάχει ας θυμίσουμε πως το 2018 δυο ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες μαζί με το Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ, μετείχαν σε πρόγραμμα της ΕΕ στον τομέα της αμυντικής έρευνας.
Μόλις έναν χρόνο μετά, ένα σκάφος περίπου έξι μέτρων, Μη Επανδρωμένο, «made in Greece» λάμβανε μέρος σε άσκηση στη Μεσόγειο με το Πολεμικό Ναυτικό να παρουσιάζεται εκεί ως πρωτοπόρο.
Παρά τις δυσχερείς καιρικές συνθήκες το συγκεκριμένο Μη Επανδρωμένο σκαρί έστειλε τις πληροφορίες που απαιτούνταν στο εν πλω κέντρο επιχειρήσεων αλλά και στις Βρυξέλλες.
Το 2020 οι κατασκευαστές επένδυσαν, μεγάλωσαν σε μήκος το συγκεκριμένο σκάφος και το Πολεμικό Ναυτικό το δοκίμασε ξανά στο Ναύσταθμο και σε επιχειρησιακό πεδίο δοκιμών, με αναφορές που παρουσίαζαν την σημαντική χρήση για τη μετάδοση κρίσιμων πληροφοριών, αλλά και τη μετατροπή τους ακόμη και σε σύγχρονα «πυρπολικά».
Μέχρι σήμερα το ναυτικό προσπαθεί να ενισχυθεί με κύριες μονάδες επιφανείας και να προχωρήσει βαλτωμένα προγράμματα του παρελθόντος, όμως πέρα από την υφιστάμενη κωλυσιεργία για φρεγάτες, κορβέτες, ΜΕΚΟ, μένουν στην άκρη και ελληνικά «έξυπνα όπλα», άμεσα διαθέσιμα και με ελάχιστο κόστος…
