 |
| Το 2019 τα AAV7 εκαναν την εμφάνισή τους στην ελληνοαμερικανική άσκηση “Μέγας Αλέξανδρος 2019” και οι επιτελείς τότε κατέγραψαν τις παρατηρήσεις τους, θετικές και αρνητικές. Πηγή εικόνας: Γενικό Επιτελείο Στρατού |
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal
Το AAV7, ένα αμφίβιο που έρχεται να λύσει τα χέρια των πεζοναυτών ή μήπως αποτελεί τον προάγγελο μιας ευρύτερης αλλαγής του δόγματος στις αμφίβιες επιχειρήσεις;
Από τις Αποβατικές Ακάτους (ΑΒΑΚ), στο ερπυστριοφόρο τεθωρακισμένο των 29 και κάτι τόνων. Το AAV7 με δυνατότητα μεταφοράς 21 πεζοναυτών με πλήρη φόρτο μάχης, ταχύτητα πλεύσης 8 χλμ, πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών, σύστημα καπνογόνων, αυτόματο εκτοξευτή βομβίδων Μκ 19 των 40 χιλιοστών, είναι κάτι άλλο κι όχι σαν τις ακάτους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που χρησιμοποιούν έως σήμερα κατά τις αποβατικές ενέργειές τους στην 32 Ταξιαρχία Πεζοναυτών.
Αν και το AAV7 τα χει τα χρόνια του… Σαράντα και κάτι γράφει το «κοντέρ» επιχειρησιακής ηλικίας, αλλά δεν είναι το ίδιο με τις υπέργηρες αποβατικές μεθόδους τύπου Νορμανδίας!
Αξίζει όμως να καταγραφεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πάψει να χρησιμοποιούν αυτά τ’ αμφίβια για τους Marines ύστερα από θανατηφόρο δυστύχημα τον Ιούλιο του 2020. Σε νυχτερινή άσκηση τότε, ένα AAV7 είχε βυθιστεί, παρασύροντας στον θάνατο οκτώ Πεζοναύτες κι έναν υγειονομικό του πολεμικού ναυτικού της Αμερικής. Και τον Δεκέμβριο του 2021 ελήφθη η απόφαση να «παγώσει» η επιχειρησιακή εκπαίδευση με τα συγκεκριμένα οχήματα… Αν χρησιμοποιηθούν δε θα είναι μόνο για ν’ αντιμετωπιστεί κάποιου είδους κρίση.
Και η απόφαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την πώληση των AAV7 στην Ελλάδα έναντι τιμήματος που φτάνει τα 268 εκ. δολάρια, δεν ξέφυγε από τα «ραντάρ» της Αμερικανικής Επιθεώρησης Defense news, που οι συντάκτες της θυμούνται την τραγική κατάληξη 9 συνολικά στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ.
Αμφιλεγόμενη η συνύπαρξη AAV7 & αρματαγωγών…
Αν επανέλθουμε στο αρχικό μας ερώτημα, αν δηλαδή η προμήθεια αυτή αποτελεί προάγγελο ευρείας αλλαγής στο δόγμα των αμφίβιων επιχειρήσεων. Μήπως θα υπάρξει κι αλλαγή πλοίου που μεταφέρει τις δυνάμεις των Ελλήνων πεζοναυτών;
Διότι τα έως τώρα δεδομένα, σύμφωνα με τις επίσημες παρατηρήσεις του Πολεμικού Ναυτικού, εκείνο που σημειώνεται είναι πως τ’ αρματαγωγά κλάσης «Σάμος» όταν πατήσει ο καταπέλτης στην ακτή, τότε είναι ικανός να περάσουν από πάνω του είτε AAV7 ή άρματα μάχης των 60 τόνων για να πραγματοποιήσουν αποβατική ενέργεια 3ου ή 4ου κύματος απόβασης για την ενίσχυση των δυνάμεων μιας νήσου.
Αν όμως ο καταπέλτης του αρματαγωγού κατέβει εν πλω, αν πατήσει το AAV7 για να πλεύσει στη συνέχεια προς την ακτή απόβασης, τότε υπάρχει πρόβλημα, οι 29 τόνοι είναι ένα βαρύ φορτίο για έναν αιωρούμενο, πάνω από την επιφάνεια του νερού, καταπέλτη…Και για να υπάρχει πάντα η απαιτούμενη ασφάλεια για το προσωπικό, όπως έχει διατυπωθεί στις αναφορές κατά το παρελθόν, πρέπει να υπάρξουν δομικές αναβαθμίσεις στον καταπέλτη.
Είναι όμως για το Πολεμικό Ναυτικό προτεραιότητα ένα πλοίο αποβατικών επιχειρήσεων, ικανό στα σπάργανά του να μεταφέρει τους πεζοναύτες και τα νέα τεθωρακισμένα τους AAV7 την στιγμή που δεν έχουν προχωρήσει κρίσιμα προγράμματα για την ενίσχυση του στόλου;
Οι ΗΠΑ τα είχαν φέρει στην 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών στον Βόλο
Πάντως, για του λόγου το αληθές, τα AAV7 δεν αποτελούν «παρθενογένεση» των τελευταίων ετών ή της παρούσας μόνο ηγεσίας. Η ιστορία τους και το ελληνικό αίτημα για παραχώρηση τέτοιων αμφίβιων οχημάτων, χάνεται σχεδόν μια δεκαετία πριν.
Το 2011 η Αθήνα ζητούσε από την Ουάσιγκτον τα πρώτα αμφίβια αυτού του τύπου, με τις ΗΠΑ ν’ απαντούν τότε ότι πλεονάζον υλικό δεν υπάρχει προς διάθεση. Ενστάσεις υπήρξαν και τότε από το ναυτικό για το βάρος του αμφιβίου αλλά και για τον όγκο του διότι εισέρχεται και εξέρχεται από τα αρματαγωγά με «χειρουργικές» κινήσεις.
Η Αθήνα όμως επανήλθε οκτώ χρόνια αργότερα, το 2018 κι έναν χρόνο αργότερα, o διακα;hς πόθοw του Στρατού Ξηράς είχe εμφανιστεί εις διπλούν στην άσκηση «Μέγας Αλέξανδρος 2019» στην 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών στον Βόλο.
Τα AAV7 είχαν έρθει ώστε να παρουσιαστούν στο ελληνικό Επιτελείο, οι πεζοναύτες να γνωρίσουν από κοντά ποιες οι επιχειρησιακές δυνατότητες και πως είναι μια απόβαση με όρους ασφαλείας σε σχέση ειδικά με τις αποβατικές ακάτους με τις οποίες επιχειρούν ως σήμερα.
Το άλλο μέσο που βρισκόταν κι αυτό για χρόνια στο στόχαστρο του ελληνικού Επιτελείου και τώρα δόθηκε το πράσινο φως από τους Αμερικανούς, ήταν το τεθωρακισμένο όχημα μάχης Bradley στο οποίο έχει αναφερθεί η HellasJournal.
Το οπτικό υλικό που είχε αποδεσμευτεί τότε από το Γενικό Επιτελείο Στρατού και είχε επιμεληθεί η 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών είναι χαρακτηριστικό των όσων παρουσιάζονται για τα αμφίβια οχήματα μεταφοράς προσωπικού των Πεζοναυτών.
Ο γενικός στόχος για τα AAV7 είναι να υπάρχει επιτέλους η κάλυψη ενός κενού στις αμφίβιες επιχειρήσεις και οι πεζοναύτες να μεταφέρονται στην ακτή απόβασης όπως ορίζουν οι σύγχρονες συνθήκες κι όχι οι τακτικές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις οποίες περιλαμβάνονταν οι αποβατικές άκατοι.
Το ερώτημα το οποίο προκύπτει όμως είναι αν τα AAV7 για να αξιοποιηθούν κυρίως με ασφάλεια για το προσωπικό, είτε από το Πολεμικό Ναυτικό, είτε τους πεζοναύτες, χρειάζεται κι άλλο βήμα που θα «κουμπώσει» στις επιχειρησιακές απαιτήσεις, όπως διαμορφώνονται αυτές, με βάση τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα και οι Ένοπλες Δυνάμεις στο ανατολικό Αιγαίο ή όπου αλλού απαιτηθεί για Εθνικούς σκοπούς;
https://hellasjournal.com/
