Οι Έλληνες πρωθυπουργοί από τον Κώστα Σημίτη μέχρι τον Κυριάκο Μητσοτάκη αρνούνται να οριοθετήσουν ΑΟΖ με την Κύπρο, διότι γνωρίζουν την ύπαρξη του άλλου άγραφου casus belli του Ταγίπ Ερντογάν.
Αυτός ήταν και ο λόγος που οι τότε υπουργοί Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου και Ντόρα Μπακογιάννη πολέμησαν τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο στην ανακήρυξη της Κυπριακής ΑΟΖ. Τότε, ο Ταγίπ Ερντογάν πιάστηκε στον ύπνο και δεν αντέδρασε.
Η Κύπρος τελικά κείται μακριά για πολλούς Ελλαδίτες. Η άρνηση όμως να οριοθετήσουμε ΑΟΖ με την Κύπρο θα καταγραφεί ως μια από τις μεγαλύτερες ντροπές στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.
Σε δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε στο νησί 9 στους 10 Κυπρίους επιθυμούν την οριοθέτηση της ΑΟΖ τους με αυτή της Ελλάδας, αλλά η Ελλάδα εξακολουθεί να παραμένει ασυγκίνητη.
Όταν η Αίγυπτος, στις 6 Αυγούστου 2020, συμφώνησε σε μια τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα, απαίτησε η οριοθέτηση αυτή να σταματήσει στο 28ο Μεσημβρινό, ώστε να μην αποκλείεται η δυνατότητα της Αιγύπτου να έχει στο μέλλον θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία.
Φαίνεται ότι η Αίγυπτος δεν επιθυμεί να συμφωνήσει σε πλήρη οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα που θα φτάνει στον 31ο Μεσημβρινό αλλά η οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και Κύπρο λύνει το πρόβλημα της τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου. Με την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο η Αίγυπτος δεν θα μπορεί να έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω, για μια ακόμα φορά, τα λόγια του Κώστα Βενιζέλου που εξέφρασε τα αισθήματα των Κυπρίων αδελφών του όταν έγραψε:
«Είναι σαφές πως εάν η Ελλάδα προχωρήσει σε τμηματική συμφωνία με την Αίγυπτο για ΑΟΖ, αυτό θα σημαίνει πως εγκαταλείπει την Κύπρο. Αυτό σημαίνει πως εγκαταλείπει το χώρο που ενώνει τα δυο κράτη. Κι αυτό γιατί δεν θέλει να προκαλέσει την Τουρκία. Θα πρόκειται για μια κίνηση αυτοχειρίας για τον ελληνισμό, μια ενέργεια προσαρμογής στις αξιώσεις της κατοχικής δύναμης».
Έχουν περάσει 40 χρόνια από την δημιουργία της UNCLOS και 19 χρόνια από την ανακήρυξη ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και ήρθε η ώρα η πατρίδα μας να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβει την πρωτοβουλία που της δίνει η τραγωδία της Ουκρανίας. Όπως ανέφερε ο Ευάγγελος Βενιζέλος:
«Να είμαστε και τώρα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Αλλά για να είμαστε στην σωστή πλευρά της ιστορίας πρέπει να κατανοήσουμε τι θα μπορούσε να σημάνει για τα ελληνοτουρκικά η κρίση στην Ουκρανία.
Όλοι αναφέρουν ότι έχει αρχίσει η δημιουργία μιας νέας Ευρώπης και ιδιαίτερα μιας νέας Γερμανίας και διαφαίνεται, για πρώτη φορά, η διάθεση για την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού και μιας κοινής αμυντικής πολιτικής.
Η θέσπιση μιας οριοθετημένης ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο που είναι, ταυτόχρονα, και ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είναι το πρώτο τεστ μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, για τον τρόπο που θα αντιδράσει η ΕΕ στις απειλές της Τουρκίας για εισβολή στα νησιά ενός κράτους μέλους της καταπατώντας κάθε πρόβλεψη του διεθνούς δικαίου.
ΑΟΖ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ
Αυτός ο χάρτης δείχνει ότι η ΑΟΖ της Ελλάδας ακουμπάει στο περιβόητο οικόπεδο 4 της κυπριακής ΑΟΖ αλλά, ακόμα πιο σημαντικό, ακουμπάει στο τριεθνές σημείο που ενώνει τις ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου. Έτσι διορθώνει και το λάθος της παρέμβασης της κυβέρνησης Σημίτη που δεν επιθυμούσε η οριοθέτηση των ΑΟΖ Κύπρου και Αιγύπτου να δείχνει την πλήρη επήρεια του συμπλέγματος του Καστελλόριζου.
Έχουν γίνει, από το 2004, πολλές συναντήσεις ελληνικών και κυπριακών κυβερνήσεων, αλλά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνται σταθερά να οριοθετήσουν την ΑΟΖ μας με αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι γνωστόν ότι οι γεωγραφικές συνταγμένες για την οριοθέτηση των ΑΟΖ ήδη υπάρχουν και συμπίπτουν των δυο υδρογραφικών υπηρεσιών των δυο κρατών.
Ο νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, είναι βαθύς γνώστης του Δίκαιου της Θάλασσας και της αξίας της ΑΟΖ για το νησί του. Είναι γνωστόν, ότι το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό θα είναι η επίσκεψή του στην Αθήνα.
Πρέπει, φεύγοντας από το Μέγαρο Μαξίμου, να έχει στα χέρια του το κείμενο οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα σε Ελλάδα και Κύπρο, βασισμένη στην μέθοδο της μέσης γραμμής, όπως προβλέπει η UNCLOS!