Οι δύο καταστροφικοί και πολύνεκροι σεισμοί που έγιναν στην Τουρκία, στην περιοχή Pazarcık (Gaziantep) και Elbistan (Kahramanmaraş) αντίστοιχα, πρέπει το ταχύτερο να επιτρέψουν στον ηγέτη τους να ξαναδεί τα μεγαλεπήβολα σχέδια του για μια “Γαλάζια Πατρίδα”. Η μεγάλη ετήσια στρατιωτική άσκηση Γαλάζια Πατρίδα, που η εφημερίδα “Ακσάμ” θεωρεί ότι κάνει τους «Έλληνες να τρέμουν», ματαιώθηκε.
Η άσκηση επρόκειτο να αρχίσει στις15 Φεβρουαρίου με την ανάπτυξη του συνόλου του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στο Αιγαίο και με ευρεία συμμετοχή της πολεμικής αεροπορίας. Ίσως η διπλωματία των σεισμών, ίσως η ανάγκη της απασχόλησης των μέσων και προσωπικού στην αντιμετώπιση της καταστροφής, ίσως η αλλαγή προτεραιοτήτων και η έκφραση ευγνωμοσύνης στην Ελλάδα, να επίδρασαν στην απόφαση ακύρωσης της.
Όποια όμως και να είναι η αιτία, ήταν μια σωστή και λογική ενέργεια, γιατί οι πόροι που θα εξοικονομηθούν, θα μπορέσουν να διοχετευτούν στην αποκατάσταση των ζημιών που “ξαφνικά” έγιναν. Οι άνθρωποι και η περιοχή μετά το σοκ που υπέστησαν, χρειάζονται ηρεμία. Οι απειλές που ξεστομίζονται και οι απειλητικοί χάρτες που κυκλοφορούν, θα πρέπει να ξεθωριάσουν.
Τι χρειάζονται οι Τούρκοι
Η πατρίδα σας κ. Ερντογάν είναι μεγάλη, με την έκταση της να την εγγυάται η Συνθήκη της Λωζάννης και η χώρα σας αποτελεί μια περιφερειακή δύναμη. Οι πολίτες της χώρας σας κ. πρόεδρε δεν χρειάζονται την “Γαλάζια πατρίδα” που ο απόστρατος ναύαρχος Γιαϊτζί σας ενέπνευσε.
Σε μια Τουρκία που 40 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν επιτρέπεται στον πρόεδρο της, να αγνοεί την ευημερία των πολιτών του. Οι άνθρωποι σας κ. Ερντογάν, χρειάζονται μια σίγουρη και ασφαλή στέγη και μια αξιοπρεπή ζωή. Δεν χρειάζονται ένα ηγέτη σε ένα προεδρικό μέγαρο, 30 φορές μεγαλύτερο από τον Λευκό Οίκο και τέσσερεις φορές μεγαλύτερο από το Παλάτι των Βερσαλλιών.
Χρειάζονται μια αξιοπρεπή ζωή, την οποία θα μπορέσετε σίγουρα να τους προσφέρετε, αν συνειδητοποιήσετε την πραγματικότητα. Μειώστε τον προϋπολογισμό για την συντήρηση των περιουσιών που διαχειρίζεστε, σταματήστε την σπατάλη με την εκτέλεση χιλιάδων αεροπορικών παραβιάσεων του χώρου φίλιων προς εσάς χωρών και δρομολογείστε τους πόρους στην ανασυγκρότηση του ήδη μεγάλου σας κράτους.
Οι “ξαφνικές” καταστροφές
Στις 4:17 το πρωί της 6 Φεβρουαρίου, εκδηλώθηκε ένας σεισμός μεγέθους 7,8 Ρίχτερ με επίκεντρο κοντά στη πόλη Γκαζιαντέπ στη νότια κεντρική Τουρκία, όπου ζουν 15 εκατομμύρια άνθρωποι, μεταξύ των οποίων είναι περίπου 1,7 εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες και 4,7 εκατομμύρια παιδιά. Ο σεισμός αυτός ήταν ο ισχυρότερος που έχει καταγραφεί στη σεισμογενή γειτονική μας χώρα, από το 1939. Περίπου εννέα ώρες αργότερα ακολούθησε άλλος ένας σεισμός, μεγέθους 7,6 βαθμών, με επίκεντρο περίπου 70 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του πρώτου.
Το πλήγμα ήταν μεγάλο με την κυβέρνηση της Τουρκίας να καλεί διεθνή βοήθεια. Στο αίτημα αυτό ανταποκρίθηκαν πρόθυμα 80 χώρες. Η χώρα μας ήταν από τις πρώτες. Έστειλε την επομένη δύο ομάδες της ΕΜΑΚ και ακολούθησαν άλλες δύο από ΜΚΟ. Επί πλέον στην χώρα μας ξεκίνησαν αμέσως πολλές πρωτοβουλίες για συλλογή βοήθειας, προς τους σεισμόπληκτους.
Όλος ο κόσμος είδε με έκπληξη, να πηγαίνουν στις πληγείσες περιοχές τείνοντας χείρα βοηθείας, πρώτα οι φανταστικοί “εχθροί” τους και μετά οι αρμόδιοι υπουργοί ή ο Ερντογάν. Επίσης, μερικές μέρες μετά, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών μετέβη και αυτός στην Τουρκία. Συναντήθηκε στο αεροδρόμιο της Αντιόχειας (Αδάνων) με τον Τούρκο ομόλογό του και μαζί επισκέφτηκαν τις πληγείσες περιοχές της επαρχίας Χατάι.
«Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά για την επίσκεψη που πραγματοποιεί ο Νίκος Δένδιας. Η σημερινή του παρουσία δείχνει τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού στους Τούρκους», είπε στους δημοσιογράφους ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου και συνέχισε: «Η Ελλάδα ήταν μία από τις πρώτες χώρες που επικοινώνησαν μετά τον σεισμό. Αμέσως έστειλαν σωστικά συνεργεία και αεροσκάφη με βοήθεια …)». Ακόμη λοιπόν και ο υπουργός τους λύγισε και αγκάλιασε τον Έλληνα ομόλογο του. Ήταν η ώρα που η εχθρότητα που συστηματικά καλλιεργούσε τα τελευταία χρόνια το τουρκικό καθεστώς, άρχισε να μετατρέπεται σε συμπάθεια. Ελπίζω αυτή να κρατήσει.
Τα αποτελέσματα της καταστροφής
Σύμφωνα με την αναφορά καταστάσεως της 19 Φεβρουαρίου του ΟΗΕ, μέχρι την 18 Φεβρουαρίου, κατεγράφησαν 5.700 μετασεισμοί, οι οποίοι δυστυχώς μπορεί να συνεχιστούν ακόμη και για δύο χρόνια. Από τους σεισμούς αυτούς επλήγησαν σοβαρά 11 τουρκικές επαρχίες στις οποίες παράγεται το 20,9% της φυτικής παραγωγής της χώρας. Συνολικά 90.609 κτίρια με 345.000 διαμερίσματα και 15 νοσοκομεία κατέρρευσαν ή υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές.
Οι σεισμοί που έγιναν απελευθέρωσαν σεισμική ενέργεια που συγκρινόμενη με την ενέργεια από έκρηξη “βομβών Χιροσίμα”, ήταν τεράστια. Ήταν σαν να εξερράγησαν περίπου χίλιες ατομικές βόμβες. Μέχρι την 18 Φεβρουαρίου, τα επίσημα στοιχεία αναφέρουν 40.642 θανάτους (πάνω από 46.500 μαζί με την Συρία) και 108.068 τραυματίες (158.165 με Σύριους) ενώ έχουν μετεγκατασταθεί σε άλλες επαρχίες 430.000 άνθρωποι. Τουλάχιστον 1.000.000 άνθρωποι βρίσκονται προσωρινά σε καταυλισμούς.
Ήταν σαν να έγινε μέσα σε λίγες ώρες ένας μεγάλος πόλεμος. Αν δε υπολογίσουμε και τους αγνοούμενους που δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί, τότε η καταστροφή ίσως να είναι μεγαλύτερη από όλους τους πολέμους που έγιναν τα τελευταία 80 χρόνια. Για την διάσωση όσων περισσοτέρων ανθρώπων είναι ανθρωπίνως δυνατόν, διατέθηκαν από 80 χώρες, 266 ειδικές ομάδες έρευνας και διάσωσης και 44 ΜΚΟ, με 11.488 άτομα και 77 σκυλιά έρευνας. Δυστυχώς οι ομάδες αυτές κατάφεραν να διασώσουν μόνο 250 ζωές.
Σύμφωνα με την AFAD, στις σεισμόπληκτες περιοχές στήθηκαν 386.874 σκηνές, μοιράστηκαν πάνω από 3,5 εκατομμύρια κουβέρτες και ενεργοποιήθηκαν 354 κινητά μαγειρεία, 86 αυτοκίνητα catering, 38 κινητά αρτοποιεία και 330 οχήματα διανομής φαγητού. Η Αεροπορία, το Ναυτικό, ο Στρατός, η Χωροφυλακή και το Λιμενικό δημιούργησαν μια γέφυρα για την μεταφορά των υλικών, του εξοπλισμού και του απαραίτητου προσωπικού. Τα προβλήματα, όμως, είναι πολλά. Στις περισσότερες επαρχίες υπάρχει περιορισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό η δε έλλειψη πρόσβασης σε τουαλέτες ή εγκαταστάσεις υγιεινής, οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης υδατογενών ασθενειών.
Η “Χειμερινή Άσκηση-2023”
Είναι γεγονός πως η ανταπόκριση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν καθυστερημένη αφού όλοι είδαμε στις τηλεοράσεις μας να καταφθάνουν πρώτα οι ομάδες Έρευνας Διάσωσης γειτονικών χωρών και να αναλαμβάνουν δράση, ενώ ο στρατός να είναι απών. Είναι αδικαιολόγητο σε μια περιοχή που ο τουρκικός στρατός και η αεροπορία εκτελούν επί πολλά χρόνια επιχειρήσεις, τα στρατεύματα να μη σπεύδουν για βοήθεια των συμπατριωτών τους.
Ίσως όμως να έφταιξε μια άλλη “μεγάλη στρατιωτική άσκηση” που τελείωνε την ίδια μέρα και γινόταν 600 χιλιόμετρα πιο πέρα, στη περιοχή Κάρς, την “Χειμερινή Άσκηση-2023” (Winter Exercise-2023), στην οποία για λόγους προβολής είχαν δώσει μεγάλη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τα ΜΜΕ, στην άσκηση αυτή υπήρξε η μεγαλύτερη συμμετοχή στην ιστορία της Τουρκίας και συμμετείχαν εκτός των τουρκικών δυνάμεων, μονάδες από 18 κράτη και παρατηρητές από 54 χώρες.
Με την λήξη της στρατιωτικής άσκησης, ο υπουργός Άμυνας δήλωσε με περηφάνια στην ομιλία του, πως οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έκαναν την προηγούμενη χρονιά 225 ασκήσεις και πως έχουν προγραμματίσει για το 2023 να κάνουν 206 ακόμη. Γιατί άραγε;
Ο τραγικός επίλογος
Η βοήθεια και η συμπάθεια που η χώρα μας έδειξε στην “επιθετική” Τουρκία, ήταν ουσιαστική και αληθινή. Δίκαια λοιπόν η εφημερίδα “Cumhuriyet” δημοσίευσε το σκίτσο του Soloup στο “Ποντίκι” με τίτλο «Οι φίλοι έρχονται και νύχτα και μέρα» και τόνισε πως η γελοιογραφία αυτή, αποτελεί ένα σατιρικό αντίβαρο στις διαρκείς απειλές του Ερντογάν, ο οποίος επαναλαμβάνει ότι «Θα έρθουμε ξαφνικά μια νύχτα».
Όταν μια χώρα αντιμετωπίζει συμφορές επικεντρώνεται σε αυτές και δεν σκέπτεται το αβέβαιο μέλλον. Ο επικεφαλής της χώρας δεν επιτρέπεται να σκέφτεται έργα που εξυπηρετούν μόνο την προβολή του. Δεν επιτρέπεται να επιμένει στην κατασκευή ενός δεύτερου καναλιού στην Κωνσταντινούπολη μήκους 45 χιλ. με εκτιμώμενο κόστος 13-15 δις ευρώ. Δεν επιτρέπεται να επιμένει στην κατασκευή ενός δεύτερου εργοστασίου με πυρηνική ενέργεια σε μια σεισμοπαθή χώρα.
Δεν επιτρέπεται να έχει μια αχανή χώρα και να δηλώνει συνεχώς ότι: «Η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από την σημερινή χώρα μας. Εμείς δεν μπορούμε να φυλακιστούμε σε 780 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Άλλα είναι τα φυσικά και άλλα τα σύνορα της καρδιάς μας. Τα αδέλφια μας στην Μουσούλη, το Κιρκούκ, το Χουμούς, στα Σκόπια, μπορεί να είναι εκτός των φυσικών μας συνόρων, αλλά είναι εντός των συνόρων της καρδιάς μας…».
Δεν επιτρέπεται να απειλεί με πόλεμο μια γειτονική της, ειρηνική χώρα. Δεν επιτρέπεται να απειλεί με πόλεμο από το 1995 (ψήφισμα τουρκικής βουλής 8/6/1995), σε περίπτωση που ασκήσουμε νόμιμο δικαίωμα μας για επέκταση της χωρικής μας θάλασσας στα 12 ναυτικά μίλια. Δεν επιτρέπεται την μια μέρα να εκφράζει δημόσια τη συμπάθεια σε μια χώρα και μετά από δύο μέρες να επανέρχεται και να εκτελεί 104 παραβιάσεις του εναέριου της χώρου, με τουρκικά drones. Λίγα μόνο 24ωρα φάνηκε πως κράτησε η “ξαφνική” αγάπη.
Ανακεφαλαιώνοντας, οι καταστροφές που ο “ξαφνικός” σεισμός προκάλεσε στη γειτονική μας Τουρκία είναι τεράστιες, με το κόστος αποκατάστασης και ανοικοδόμησης να ξεπερνά τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Αν λοιπόν ο πρόεδρος της δεν συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα, αν δεν εγκαταλείψει τα μεγαλεπήβολα όνειρα του για την Τουρκία του 2050, δεν θα βρει τα απαραίτητα κεφάλαια. Tότε, δεν θα υποφέρουν μόνο οι σεισμόπληκτοι, αλλά όλοι οι Τούρκοι. Ας σκύψει λοιπόν στη μεγάλη πατρίδα που η Συνθήκη της Λωζάννης του έδωσε και ας δει πως θα ανασυγκροτήσει την παραμελημένη και χτυπημένη από τον σεισμό, νοτιοκεντρική Τουρκία.
