Η εκμετάλλευση των φυσικών κωλυμάτων και η δημιουργία τεχνητών, θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της σχεδίασης μας σε Έβρο και νησιά, αφού αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την φθορά και οδήγηση του εχθρού σε προσχεδιασμένους χώρους καταστροφής του
Στις σύγχρονες στρατιωτικές επιχειρήσεις η αξία των κωλυμάτων είναι αλήθεια ότι φθίνει και δεν έχουν την ίδια απόδοση όπως μερικές δεκάδες χρόνια πρίν, κυρίως λόγω της πληθώρας των μέσων που υπάρχουν πλέον για την παράκαμψη ή την καταστροφή τους από τον επιτιθέμενο,
Τα κωλύμματα είναι φυσικά ή τεχνητά (ποταμός -έλη-λίμνες) ή τεχνητά (αντιαρματική τάφρος-οδόντες δράκοντος- ναρκοπέδια-αποτμήσεις εδάφους κλπ) και για να επιτελέσουν τον σκοπό τους θα πρέπει να ελέγχονται από τα πυρά του αμυνομένου
Ωστόσο έχουν τη δυνατότητα με κατάλληλη χρησιμοποίηση, να καθυστερήσουν την προχώρηση του επιτιθέμενου, παρέχοντας την δυνατότητα στον αμυνόμενο να τον καταστρέψει με τα πυρά του, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με σχεδιασμό του αμυνόμενου προκειμένου να οδηγηθεί ο επιτιθέμενοςς, σε χώρους όπου έχει προσχεδιαστεί η καταστροφή του.
Αυτό φαίνεται ότι εφαρμόζουν οι Ουκρανοί στο Ugledar , στο Ντονμπάς της Ανατολικής Ουκρανίας, όπου οι Ρώσοι διαπιστώνουν για πρώτη φορά μαζική χρήση αντιαρματικών ναρκών και ναρκών κατά προσωπικού κατά των στρατευμάτων τους.
Συγκεκριμένα άρθρο Ρωσικού ΜΜΕ, αναφέρει τα εξής:
"Τι εμποδίζει τις ρωσικές μονάδες να προχωρήσουν κοντά στο Ugledar.
Το Ugledar παραμένει ο πιο δύσκολος τομέας του μετώπου, όπου διεξάγονται πλέον βαριές και αιματηρές μάχες. Ο εχθρός, αμυνόμενος, άλλαξε τακτική και για πρώτη φορά άρχισε να χρησιμοποιεί μαζικά αντιαρματικές νάρκες, καθώς και νάρκες κατά προσωπικού
Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας, εκδότης του περιοδικού Arsenal of the Fatherland, Alexei Leonkov, εξήγησε γιατί είναι τόσο απαραίτητο για τον εχθρό να επιβραδύνει την προέλαση του ρωσικού στρατού και γιατί οι τακτικές που επιλέγονται από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είναι επικίνδυνες.
Στις μάχες για το Ugledar, οι στρατιώτες μας έπρεπε να αλλάξουν τακτική και να εγκαταλείψουν τις μετωπικές επιθέσεις.
«Υπάρχει συστηματική κάλυψη της πόλης, οι μαχητές μας μπαίνουν από τα πλευρά, αργά, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η απώλεια προσωπικού», είπε ένας από τους μαχητές στον στρατιωτικό Διοικητή Αντρέι Ρουντένκο.
Με τη σειρά του, σύμφωνα με τον στρατιωτικό blogger Alexei Sukonkin, επικαλούμενος τους συμμετέχοντες στις μάχες, ο εχθρός άλλαξε επίσης τακτική.
Προκειμένου να σταματήσει η κίνηση μας κοντά στο Ugledar, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, με τη βοήθεια πυραυλικών συστημάτων Smerch, «τοποθετούν αντιαρματικές νάρκες στις πιθανές διαδρομές των δυνάμεών μας και επιπλέον μη ρεαλιστικό αριθμό ναρκών κατά προσωπικού ». Είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται η χρήση τέτοιας ποσότητας ναρκών από τον εχθρό.
Το Petal Mine είναι ένα ύπουλο όπλο. Είναι ένα κομμάτι πλαστικό με εκρηκτικά μεγέθους 5-10 εκατοστών, το οποίο είναι δύσκολο να το παρατηρήσετε, αλλά αν το πατήσετε, τότε το άτομο είναι εγγυημένο ότι τραυματιστεί σοβαρά στο πόδι του.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας εξασκούν εδώ και καιρό την στρώση εξ αποστάσεως με «Petal Mine» των πόλεων του Ντονμπάς χρησιμοποιώντας πυραυλικά συστήματα Smerch.
Σύμφωνα με τον στρατιωτικό ειδικό Alexei Leonkov, η προέλαση του ρωσικού στρατού κοντά στο Ugledar είναι επί του παρόντος δύσκολη για διάφορους λόγους.
Η απελευθέρωση του Ugledar έχει μια σειρά από συγκεκριμένες δυσκολίες, είπε ο ειδικός.
Αυτές συνδέονται με τα χαρακτηριστικά της αστικής ανάπτυξης, καθώς και με το γεγονός ότι το Ugledar, σε σύγκριση με άλλες περιοχές, βρίσκεται σε λόφο. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν ακόμη πολίτες σε αστικές περιοχές, τους οποίους ο ουκρανικός στρατός, ως συνήθως, χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες ασπίδες. Και ναι, η χρήση πυρομαχικών διασποράς παίζει επίσης έναν συγκεκριμένο ρόλο.
Ο εχθρός άρχισε να χρησιμοποιεί «Petal Mine» εναντίον στρατιωτικών μονάδων. Αυτό βέβαια δυσκολεύει την προέλαση των μονάδων μας. Όμως οι κοινές ενέργειες του στρατού μας σε άλλους τομείς αναγκάζουν τον εχθρό να μεταφέρει στρατιωτικό εξοπλισμό από τον ένα τομέα στον άλλο
. Επομένως, οι δυσκολίες που προκύπτουν αναφορικά με την κατάληψη του Ugledar, νομίζω ότι είναι προσωρινές.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, για να συγκρατηθεί αυτή η οχυρή περιοχή, ο εχθρός ρίχνει όλες του τις δυνάμεις και τις εφεδρείες, μην αφήνοντας τις μονάδες μας να διεισδύσουν βαθιά στον οικισμό αυτό.
«Τώρα γίνονται βαριές μάχες εκεί, γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας θέλουν να κρατήσουν την οχυρωμένη περιοχή για όσο το δυνατόν περισσότερο, προκειμένου να επιτρέψουν στους επιμελητές τους από το ΝΑΤΟ να εκπαιδεύσουν νέες μονάδες, να τις εξοπλίσουν με εξοπλισμό και όπλα», ο ειδικός είπε. Άρα για να κρατήσουν τους οικισμούς χρησιμοποιούν στο έπακρο ότι έχουν στα χέρια τους.
Εκτός από τις «Petal Mine», ο εχθρός κάνει εκτεταμένη χρήση πυρομαχικών διασποράς, που καταστρέφουν ανθρώπινο δυναμικό ή εξοπλισμό εν κινήσει.
«Για παράδειγμα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είναι οπλισμένες με αυτοσκοπευτικά υποπυρομαχικά που είναι ικανά να διαπεράσουν θωράκιση πάχους 70 χιλιοστών από ύψος εκατό μέτρων. Αυτού του είδους τα πυρομαχικά χρησιμοποιούνται κατά των τεθωρακισμένων οχημάτων που προχωρούν.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν αντιαρματικές νάρκες, οι οποίες διαθέτουν ηλεκτρονική ασφάλεια εγγύτητας. Ένα βλήμα του «Smerch» μπορεί να εγκαταστήσει 300 από αυτές. Αντιδρούν σε άρμα σε απόσταση ενός μέτρου και αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για αυτά.
Είναι σαφές ότι ούτε εξοπλισμός ούτε προσωπικό θα μπορέσουν να προχωρήσουν. Μια τέτοια μαζική χρήση αντιαρματικών ναρκών και Petal Mine» κατά των στρατευμάτων μας παρατηρείται πραγματικά για πρώτη φορά.
Η συμβολή των κωλυμάτων στην άμυνα σε Έβρο και νησιά
Είναι γνωστό ότι oι δυνάμεις του αμυνομένου χωρίζονται σε δυνάμεις ασφαλείας, δυνάμεις αποκρούσεως και δυνάμεις εφεδρείας.
Οι δυνάμεις ασφαλείας είναι εκείνες που βρίσκονται σε κάποια απόσταση από την Κύρια αμυντική τοποθεσία, που ποικίλλει αναλόγως του κλιμακίου, από χιλιόμετρα μέχρι μέτρα έμπροσθεν από αυτήν, με σκοπό την λήψη επαφής με τον επιτιθέμενο εχθρό, την πρόκληση απωλειών και αποδιοργάνωσης του και την αποφυγή αιφιδιασμού των δυνάμεων αποκρούσεως οι οποίες επανδρώνουν την Κύρια αμυντική τοποθεσία.
Οι δυνάμεις ασφαλείας δεν εμπλέκονται σε μάχη εκ του σύνεγγυς με τον εχθρό, αλλά τον ρυμουλκούν στην Κύρια τοποθεσία αμύνης προξενώντας του απώλειες εξ αποστάσεως.
Μόλις δε οι ίδιες περάσουν την φίλια αμυντική τοποθεσία και παραλάβουν τον επιτιθέμενο εχθρό οι δυνάμεις αποκρούσεως, μεταβαίνουν στη συνέχεια στα νώτα της όπου ανασυγκροτούμενες δημιουργούν εφεδρική δύναμη.
'Εμπροσθεν της η Κύρια αμυντική τοποθεσία πρέπει να έχει φυσικά ή τεχνητά κωλύμματα ή και συνδυασμό αυτών, όπως ποτάμι-έλη-παθητικό έδαφος ή αντιαρματική τάφρο-οδόντες δράκοντος-ναρκοπέδια, προκειμένου να καθυστερεί η προχώρηση του επιτιθέμενου εχθρού, δίνοντας τον απαιτούμενο χρόνο στις δυνάμεις αποκρούσεως για την καταστροφή του, προν αυτός φτάσει στο ΠΟΤ(Πρόσθιο όριο Τοποθεσίας).
Κωλύματα δέον όπως υπάρχουν και στο εσωτερικό της αμυντικής τοποθεσίας, προκειμένου σε περίπτωση εισχώρησης του εχθρού , αυτός να οδηγηθεί σε προσχεδιασμένους χώρους καταστροφής του.
Συνεπώς η εκμετάλλευση των φυσικών κωλυμάτων και η δημιουργία τεχνητών πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της σχεδίασης μας σε Έβρο και νησιά, αφού αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την φθορά και την οδήγηση του εχθρού σε προσχεδιασμένους χώρους καταστροφής του.
Επισημαίνουμε κλείνοντας ότι κάθε σχέδιο αμύνης θα πρέπει υποχρεωτικά να εμπεριέχει ως παράρτημα του Σχέδιο Κωλυμάτων
