Η ξαφνική “άνθηση” της τουρκικής οικονομίας θα μπορούσε να βάλει φρένο στα πολεμικά σχέδια του Ερντογάν: Όμως, υπάρχει έστω και ένας που τον εμπιστεύεται; (video)
Μελετώντας τις αναλύσεις και τις προβλέψεις για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για τη νέα χρονιά, ο καθένας καταλαβαίνει πολύ ευκολα ότι διίστανται οι απόψεις για τις πραγματικές προθέσεις του Ταγίπ Ερντογάν.
Θα έλεγα πως είναι μάταιο να αναλύουμε τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Πιστεύω ότι ούτε οι πιο στενοί του συνεργάτες-τσιράκια, δεν γνωρίζουν τι σκέφτεται σε ότι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο και γενικά την ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε γι’ αυτό, αρκετοί αναλυτές έπεσαν έξω στις προβλέψεις του για σημαντικά θέματα, όπως η εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Ιερουσαλήμ από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, αναμένεται να γίνει ένα βήμα πίσω, καθώς ο Ερντογάν αρνείται να διώξει την Χαμάς από την Τουρκία, και να σταματήσει τον εξοπλισμό της.
Ας το θέσουμε διαφορετικά: Έπρεπε να υλοποιήσει την υπόσχεση του στους Ισραηλινούς, τον περασμένο Απρίλιο. Δεν την υλοποίησε.
Με το Κάιρο οι διαφορές είναι τεράστιες. Το κυριότερο είναι ότι ο αλ Σίσι της Αιγύπτου, δεν εμπιστεύεται με κανένα τρόπο τον Ερντογάν.
Οι αναλυτές, στην πλειοψηφία τους, πέφτουν στην παγίδα των «θέλω» του Ερντογάν, και της πραγματικότητας, που μονίμως τους διαψεύδει.
Με αφορμή το χθεσινό μου κείμενο (ΕΔΩ) που αφορούσε τις προθέσεις του ισλαμιστή ηγέτη για τις εκλογές, ήμουν δέκτης αντιδράσεων μέσω των κοινωνικών δικτύων και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ξεχώρισα αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω διότι …«πιάνει» το θέμα από την οικονομική πλευρά του.
Η οικονομία είναι η «Αχίλλειος Πτέρνα» του Ερντογάν και αυτό αποδείχθηκε και στην πράξη. Όταν ανακοίνωσε ο Ντόναλντ Τραμπ τις κυρώσεις, τον Ιούλιο του 2018 αν δεν με απατά η μνήμη μου, η οικονομία ταρακουνήθηκε συθέμελα. Ήταν βράδυ ώρα Ουάσιγκτον.
Όταν ξημέρωσε στην Τουρκία, μάζευαν τα κομμάτια της τουρκικής οικονομίας. Ο Ερντογάν υπέκυψε, και συμφώνησε να παραδώσει στον Τραμπ τον πάστορα Μπράνσον, που τον είχε ανάγκη για να τον βοηθήσει στις εκλογές.
Ο αναλυτής απάντησε ως εξής (το όνομα του στη διάθεση της ιστοσελίδας μας):
Συνοπτικά, αναφέρει, οι εκτιμήσεις μου για το φλέγον ζήτημα είναι οι εξής:
Βλέπω τι γράφεται και παρακολουθώ την σημειολογία των Τούρκων, που ξεμένουν από τα F-16, έχοντας όμως τα Bayraktar, που περνάνε αόρατα από τα ελληνικά ραντάρ. Αλλά για το μόνο σίγουρο αντιαεροπορικό που τα διαλύει, το ισραηλινό, κωλυσιεργεί το ελληνικό πολιτικό σύστημα και ακόμη δεν το έχουμε αγοράσει… Αντίθετα, η Κύπρος θα το αποκτήσει σε λίγους μήνες.
Ωστόσο, σχεδόν 90 δισ. ευρώ εξαγωγές ετησίως προς την Ε.Ε., συν 15 δις προς τις ΗΠΑ, συν 14 δις προς το Ηνωμένο Βασίλειο, συν 60 δις από τον τουρισμό, -180 δις συνολικά- ΔΕΝ τα πνίγει εύκολα, κανένας Τούρκος στο Αιγαίο.
Ιδίως καθώς με την δυναμική του πληθωρισμού, η Τουρκία πάει για έσοδα 200+ δις το 2023 από εξαγωγές και τουρισμό (που έχει μεν και Ρώσους και Κινέζους τουρίστες), η πλειονότητα όμως είναι Ευρωπαίοι.
Ο ολικός πόλεμος θα σημάνει άμεσα κυρώσεις για την Τουρκία (από τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους) και θα σταματήσει το εμπόριο και ο τουρισμός προς την Τουρκία. Δηλαδή, θα δούμε καταβαράρθρωση και χρεοκοπία.
Παίζουν περισσότερο:
Το σενάριο για (νέα) Ίμια, ίσως σε καμία Ρω ή με ναυτικό αποκλεισμό του Καστελόριζου, θερμό επεισόδιο και παρέμβαση πυρόσβεσης από τις ΗΠΑ ή εναλλακτικώς με «δράση» στον άξονα των «φουκαράδων» μεταναστοπροσφύγων. Αυτά λέει η λογική.
Ο Ερντογάν βεβαίως είναι και Σούφι, οπότε, συνδιαλέγεται με τον …Θεό, αλλά και με τον (ρασ)Πούτιν…
Κλείνω με μία υπόθεση εργασίας: αν η νέα κινεζική έκρηξη του κορονοϊού οδηγήσει σε νέες καραντίνες και περιορισμούς στα ταξίδια και τον τουρισμό – κάτι που θα φανεί το προσεχές διάστημα- ο τουρισμός της Τουρκίας θα καθιζάνει. Σε αυτή την περίπτωση, βλέπω πολύ πάνω από 50% τις πιθανότητες για ολικό πόλεμο.
Αυτή είναι η θέση του αναλυτή, η οποία είμαι βέβαιος ότι θα σας προβληματίσει και εσάς. Διότι θέτει μία άλλη παράμετρο, όπως έγραψα παραπάνω, αυτή της οικονομίας.
Είναι γεγονός ότι το 2022 ψιλοσώθηκε η τουρκική οικονομία λόγω της παραβίασης των κυρώσεων, που επέβαλε η Δύση στη Ρωσία. Πέραν των χρημάτων που μετέφεραν οι Ρώσοι ολιγάρχες, η παραβίαση των κυρώσεων πρέπει να ωφέλησε την Τουρκία και προσωπικά τον Ερντογάν κατά 150 και πλέον δις.
Η οικονομία, λοιπόν, του υπαγορεύει τα επόμενα βήματα σε ότι αφορά ένα πόλεμο με την Ελλάδα, η οποία εσχάτως είναι πανίσχυρη.
Ο πόλεμος στο Αιγαίο θα καταστρέψει τον ελληνικό τουρισμό, αλλά και αυτόν της Τουρκίας. Το 50-60% των εσόδων του τουρισμού της προέρχονται από τις ακτές του Αιγαίου και την Κωνσταντινούπολη.
Είναι γεγονός ότι οι τουρκικές απειλές αυξήθηκαν σε όλα τα επίπεδα. Οι αποκαλούμενοι “εθνομηδενιστές” αναθάρρησαν, αλλά λίγοι «αγοράζουν» τη θεωρία ότι πρόκειται για εκφοβισμό για να οδηγηθεί η Ελλάδα στο διαπραγματευτικό τραπέζι.
Και αυτό επειδή δεν θα βρουν ούτε ένα Έλληνα πολιτικό ο οποίος θα δεχθεί την αποστρατικοποίηση των νησιών, πόσο μάλλον να μοιραστεί το Αιγαίο στα δύο. Οπότε, η θεωρία του πολέμου επιστρέφει όλο και πιο ισχυρά, όσο περνούν οι μέρες.
Και ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι τον Ιούνιο το αργότερο, θα έχουν πραγματοποιηθεί οι εκλογές στην Κυπριακή Δημοκρατία, στην Ελλάδα και -εκτός απροόπτου- στην Τουρκία. Από χθες οι Τούρκοι διαρρέουν κάποιες ημερομηνίες, που αν είναι αληθινές, φαίνεται ότι θέλουν να προλάβουν τις ελληνικές εκλογές.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις δεν φοβήθηκαν τον διάλογο. Αλλά, μετά από τόσες συζητήσεις και κουβέντες, κατάλαβαν και οι πιο δύσπιστοι ότι η Τουρκία, σε αυτές τις συναντήσεις, προσβάλει την εθνική κυριαρχία με τις απαιτήσεις της. Τι να συζητήσει η Αθήνα; Την απώλεια ελληνικού εδάφους; Αυτό έγινε μία φορά, στην Κύπρο, από τον προδότη Δημήτριο Ιωαννίδη, τον Ιούλιο του 1974…
Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας.
