Πετά ψηλά, πηγαίνει μακριά, χτυπά σκληρά: Ο «Γρύπας» είναι το οπλισμένο UAV που ετοιμάζουν τα λαμπρά μυαλά της Ελλάδας
Αυτή είναι η πρώτη εικόνα σχεδίασης του UAV “Γρύπας” και όπως λένε όσοι το σχεδιάζουν, θα είναι λίγο μεγαλύτερο από το υφιστάμενο της Πολεμικής Αεροπορίας που έχει ενοικιαστεί από το Ισραήλ, το HERON και λίγο μικρότερο από το Αμερικανικής κατασκευής MQ-9 Reaper. Πηγή εικόνας: Hellasjournal
Αν και η Ελλάδα υπήρξε για δεκαετίες «η μεγάλη απούσα» στον τομέα των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, εδώ και καιρό δείχνει αντανακλαστικά και πως έχει πιστέψει στα δικά της μυαλά, στους επιστήμονες που ξεχωρίζουν και που έχουν θέσει ως στόχο να βοηθήσουν την πατρίδα.
Η «γροθιά» των τεσσάρων πανεπιστημίων, που ένωσαν τις δυνάμεις τους, έχει συνταχθεί με τις εξειδικευμένες γνώσεις των ανθρώπων της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας και έχουν σκοπό τα επόμενα χρόνια να ζωντανέψουν τον μυθικό Γρύπα, μεταμορφώνοντάς τον από μυθικό πολυμορφικό τέρας σε υπερσύγχρονο Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος το οποίο θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Την επόμενη εβδομάδα, πανεπιστημιακοί από τα ιδρύματα του Αριστοτελείου, του Δημοκριτείου, της Θεσσαλίας και της Πάτρας μαζί με τους ειδικούς της ΕΑΒ θα βρεθούν στα Επιτελεία και θα ζητήσουν την κατηγοριοποίηση των συστημάτων που έχει κάθε όπλο ώστε αυτές οι ανάγκες να μετατραπούν μέσα από το Ελληνικό μυαλό σε έργα.
Τα προγράμματα του UAV «Αρχύτα» και «Γρύπα» χρηματοδοτούνται από το υπουργείο Οικονομικών ενώ στην προσπάθεια αυτή ήδη συμβάλει με ότι ζητηθεί και το υπουργείο Εθνικής άμυνας.
Και η κίνηση αυτή αποτελεί απάντηση όχι στην Τουρκία που έχει κατασκευάσει πολλά Μη Επανδρωμένα αλλά σε όλους όσοι θέλουν η Ελλάδα να είναι πελάτης κάποιας μεγάλης εταιρείας του εξωτερικού.
Τόσο ο Χρήστος Σταϊκούρας, όσο και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος τόνισαν την σημασία που έχει ότι η ανάπτυξη αυτή κρίνεται σε μεγάλο βαθμό από τις γνώσεις των πανεπιστημιακών από τα ιδρύματα που μπήκαν στον αγώνα της ανάπτυξης UAV’s επ’ ωφελεία της χώρας.
Ο «Γρύπας» είναι το τακτικό μοντέλο που στηρίζεται σε πολλά στον «Αρχύτα» ενώ μεγάλη διαφορά και δυσάρεστη έκπληξη για οποιονδήποτε επιβουλέα, όπως τονίζουν αυτοί που ήδη έχουν σχεδιάσει τις δυνατότητές του, αποτελούν τα ιδιαιτέρως σύγχρονα όπλα που θα είναι ικανός να φέρει.
Πηγή εικόνας: Hellasjournal
Και επειδή οι γείτονές μας- κακά τα ψέματα- έχουν εκτοξεύσει τις δυνατότητές τους στον τομέα των Μη Επανδρωμένων, έστω και με φθηνές αντιγραφές, αν θέλουμε να τοποθετήσουμε τον «Γρύπα» δίπλα σ’ ένα τουρκικό UAV, αυτοί που το σχεδιάζουν θα έλεγαν πως μπαίνει σε σύγκριση με το επίσης οπλισμένο Ακιντζί.
Ατέλειωτες ώρες πτήσης
Με τουλάχιστον είκοσι μέτρα άνοιγμα πτερύγων, βάρος απογείωσης ίσως κάτι παραπάνω από 3 τόνους, μέγιστο ύψος τα 30.000 πόδια (σ.σ. αν ο πελάτης θέλει να πετά ακόμη πιο ψηλά αυτό είναι συζητήσιμο) , turbo jet κινητήρα σαν μικρογραφία του C-130, ο επερχόμενος «Γρύπας» πετά ψηλά, πηγαίνει ιδιαιτέρως μακριά και χτυπά ιδιαίτερα σκληρά.
Αυτό είναι και ένα βασικό αίτημα των Ενόπλων Δυνάμεων που δεν θέλουν να έχουν μόνο την επιτηρητική πληροφορία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις ζητούν να ξεφύγουν από τα Μη Επανδρωμένα περιορισμένων δυνατοτήτων, μικρής εμβέλειας. Από τον εκμοντερνισμό και την επαύξηση της μαχητικής ισχύος των ΕΔ δεν μπορεί πλέον να λείπει το οπλισμένο UCAV που να μπορεί να φτάσει, πχ. στην Κύπρο ή ακόμη και πιο μακριά και να έχει επάρκεια καυσίμων να επιστρέψει στην βάση του με ασφάλεια.
Την Πέμπτη στο υπουργείο Οικονομικών, παρουσία του Χρήστου Σταϊκούρα, του υπουργού Εθνικής άμυνας, των στελεχών της ΕΑΒ και των Πρυτάνεων από τα τέσσερα πανεπιστήμια υπογράφθηκε το μνημόνιο συνεργασίας για την ανάπτυξη του νέου, οπλισμένου Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους.
Το οπλισμένο UAV θα είναι όπως λένε χαρακτηριστικά αυτοί που έχουν κάνει την πρώτη σχεδίαση, λίγο μεγαλύτερο από το νοικιασμένο από το Ισραήλ Heron που επιχειρεί τώρα από την Σμηναρχία Μάχης της Σκύρου και λίγο μικρότερο από το πανίσχυρο Αμερικανικό MQ-9 Reaper.
Το χρονοδιάγραμμα
Το χρονοδιάγραμμα περιλαμβάνει τρία πολύ σημαντικά στάδια.
Το πρώτο που αφορά και την υπογραφή του μνημονίου είναι η σχεδίαση. Σε αυτό το κρίσιμο στάδιο πρέπει να συμπεριληφθούν όλες οι λεπτομέρειες και οι απαιτήσεις που υπάρχουν από τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες πλέον δίνουν βαρύτητα στην διαλειτουργικότητα και την μετάδοση πληροφοριών μέσω κρυπτογραφημένων συστημάτων. Αυτή η φάση από την ώρα της υπογραφής απαιτεί περίπου 25 μήνες σκληρής δουλειάς, τόσο από την ΕΑΒ, όσο και από τα εργαστήρια των πανεπιστημίων.
Το δεύτερο βήμα του χρονοδιαγράμματος θ’ απαιτήσει μικρότερο σχετικά χρόνο και είναι αυτός της κατασκευής των πρωτότυπων. Η δεύτερη φάση φτάνει έως και τις πτητικές δοκιμές όπου εκεί δεν είναι παράλογο να δημιουργηθούν νέες απαιτήσεις και παρατηρήσεις.
Το τρίτο κομμάτι είναι η γραμμή παραγωγής και λογικά οι πρώτες παραγγελίες που θα την στήσουν θα είναι αυτές των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην περίπτωση που βρεθεί και ενδιαφερόμενος από το εξωτερικό η διαδικασία αλλάζει καθώς θα πρέπει ν’ απευθυνθεί στην κυβέρνηση ώστε να δώσει την άδεια εξαγωγής της πτητικής πλατφόρμας.
Αλλά αυτό είναι κάτι που περνά σε δεύτερη μοίρα μιας και το μεγάλο στοίχημα είναι η επαναφορά της Ελλάδας στην έρευνα, την ανάπτυξη και κατασκευή δικών της Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, ύστερα από σχεδόν τριάντα χρόνια απουσίας…
