Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Τόνους χολής εξέμεσαν άπαντες στον Σύριζα , με δηλώσεις ή –κυρίως- εντός της «καμαρίλας» και των υπογείων σχολιασμών μετά την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επιλέξει την πεπειραμένη δημοσιογράφο Πόπη Τσαπανίδου ως Εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος. Το περίμενα. Όπως περίμενα ότι ούτε από τη Νέα Δημοκρατία, ούτε από άλλα κόμματα θα υπήρχε κάποιο σχόλιο θετικό για την απόφαση του κ. Τσίπρα να επιλέξει τον κατάλληλο άνθρωπο για την κατάλληλη θέση. Διότι έτσι είναι τα κόμματα. Αλλιώς μας έχουν συνηθίσει. Οι «κατάλληλοι» άνθρωποι πρέπει να μένουν σπίτι τους, έστω κι αν η Νέα Δημοκρατία τουλάχιστον, έχει πράξει στο παρελθόν και το αντίθετο για τη θέση του εκπροσώπου Τύπου.
Προσπαθώ αυτή τη στιγμή βέβαια να αποκωδικοποιήσω τη στάση των στελεχών του Σύριζα και όχι των άλλων κομμάτων. Τα κόμματα πράττουν όπως θέλει – στο συντριπτικό ποσοστό- ο ηγέτης τους στην επιλογή των «εκλεκτών» τους. Δεν ξέρω φυσικά αν ο κ. Τσίπρας, σ αυτή την σπάνια «καλή» ενέργειά του έπραξε όπως έπραξε επειδή η κ. Τσαπανίδου είναι «εκλεκτή» του αλλά θέλω να πιστεύω ότι σκέφτηκε σωστά και αντικειμενικά. Ο «κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση». Και όλη η κομματική νομενκλατούρα που επί χρόνια σπανίως τον έχει ψέξει για τις προσωπικές του επιλογές, έπεσε να τον φάει.
Ο εκπρόσωπος Τύπου είναι το προς τα έξω «πρόσωπο» ενός κόμματος. Ένα άτομο με πολιτική γνώση και πείρα αλλά και ένα άτομο που ξέρει να χειρίζεται δύσκολες και απρόβλεπτες καταστάσεις με γρήγορες, ευφυείς και σωστά διατυπωμένες αντιδράσεις, ένα άτομο που δεν χρειάζεται να χρησιμοποιεί τον «Δεκάλογο» του κομματικού λεξιλογίου ούτε το γενικώς αποδεκτό «κομματικώς ορθό» για να αντεπεξέλθει σε κακοτοπιές.
Η κυρία Πόπη Τσαπανίδου είναι αυτό το άτομο. Είτε μας αρέσει, είτε όχι. Και κακώς αντέδρασαν όπως αντέδρασαν τα στελέχη του Σύριζα επειδή ο κ. Τσίπρας επέλεξε αξιοκρατικά και τολμηρά ένα άτομο με το «σωστό» βιογραφικό, τις απαραίτητες γνώσεις προσώπων και πραγμάτων και όχι αποκλειστικά με μια εσωκομματική στήριξη . Αυτή η στήριξη δεν εγγυάται ότι έχει όλα τα αναγκαία προσόντα να τα βγάλει πέρα. Ξέρω γιατί της επιτέθηκαν από τον Σύριζα. Γιατί νομίζω ότι είναι ένα πρόσωπο «εκτός των τειχών» που δεν θα διστάσει να του πει ότι κάτι που της ζητά να πει είναι λάθος. Ποιοι και πόσοι εντός του Σύριζα – ή και εντός των άλλων κομμάτων- έχουν τα κότσια να το κάνουν;
Δεν συνεχίζω τα επιχειρήματά μου γιατί θέλω να την δω την κ. Τσαπανίδου επί τω έργω. Και φοβάμαι ότι θα έχω δίκιο. Γιατί χρησιμοποιώ το ρήμα «φοβάμαι»; Διότι δεν είμαι σίγουρος ότι η απόφαση και επιλογή της κ. Τσαπανίδου, δεν θα είναι και η μοναδική «καλή» απόφαση του κ. Τσίπρα μέχρι και τις εκλογές. Κάποιος σπουδαίος πολιτικός του παρελθόντος – ζητώ συγγνώμη που δεν θυμάμαι ποιος- έχει πει: «Μη φοβάσαι αυτόν που σου λέει ότι έχεις άδικοι. Να φοβάσαι όλους αυτούς που σού λένε ότι έχεις δίκιο ».
